William Howard Taft

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
William Howard Taft
Si Taft bilang Punong Hukom, c. 1921
Ika-27 Pangulo ng Estados Unidos
Nasa puwesto
4 Marso 1909 – 4 Marso 1913
Pangalawang PanguloJames Sherman (1909–1912)
Wala (1912–1913)
Nakaraang sinundanTheodore Roosevelt
Sinundan niWoodrow Wilson
Ika-10 Punong Hukom ng Estados Unidos
Nasa puwesto
11 Hulyo 1921[1] – 3 Pebrero 1930
Nominated byWarren Harding
Nakaraang sinundanEdward White
Sinundan niCharles Hughes
Probisyonal na Gobernador ng Cuba
Nasa puwesto
29 Setyembre 1906 – 13 Oktubre 1906
Appointed byTheodore Roosevelt
Nakaraang sinundanTomás Estrada Palma (President)
Sinundan niCharles Magoon
Ika-42 Kalihim ng Digmaan ng Estados Unidos
Nasa puwesto
1 Pebrero 1904 – 30 Hunyo 1908
PanguloTheodore Roosevelt
Nakaraang sinundanElihu Root
Sinundan niLuke Wright
Gobernador Heneral ng Pilipinas
Nasa puwesto
4 Hulyo 1901 – 23 Disyembre 1903
Appointed byWilliam McKinley
Nakaraang sinundanArthur MacArthur
Sinundan niLuke Wright
Hukom ng Hukuman ng Pag-aapila ng Estados Unidos para sa Ika-6 na Sirkito
Nasa puwesto
17 Marso 1892 – 15 Marso 1900
Nominated byBenjamin Harrison
Nakaraang sinundanNaitatag ang puwesto
Sinundan niHenry Severens
Ika-5 Solisitor Heneral ng Estados Unidos
Nasa puwesto
Pebrero 1890 – Marso 1892
PanguloBenjamin Harrison
Nakaraang sinundanOrlow Chapman
Sinundan niCharles Aldrich
Pansariling detalye
Ipinanganak15 Setyembre 1857(1857-09-15)
Cincinnati, Ohio, U.S.
Namatay8 Marso 1930(1930-03-08) (edad 72)
Washington, D.C., U.S.
HimlayanPambansang Libingan ng Arlington
Arlington, Virginia
Partidong pampolitikaPartidong Republikano
AsawaHelen Herron
(1886–1930; kamatayan niya)
AnakRobert
Helen
Charles
Alma materUnibersidad ng Yale
Paaralan ng Batas ng Cincinnati
PropesyonAbogado
Dalubhasa sa Batas
PirmaLagdang kursibo na nasa tinta

Si William Howard Taft (15 Setyembre 1857 – 8 Marso 1930) ay isang Amerikanong politiko, ang ika-27 Pangulo ng Estados Unidos, ang ika-10 Punong Mahistrado ng Estados Unidos, at isang pinuno ng konserbatibong bahagi ng Partidong Republikano noong umpisa ng ika-20 dantaon.

Si Taft ay nanungkulan bilang Solisitor Heneral ng Estados Unidos, isang hukom na pederal, Gobernador-Heneral ng Pilipinas, at Kalihim ng Digmaan, bago nahalal bilang Pangulo ng Pambansang Kumbensiyon ng mga Republikano noong 1908 sa tulong ng kanyang malapit na kaibigan na si Theodore Roosevelt.

Napagalit niya ang mga taong progresibo sa pamamagitan ng maingat na pagkilos patungo sa mga reporma at sa pamamagitan ng pagsuporta sa Payne-Aldrich Tariff, na hindi nakapagpababa ng husto sa mga taripa (mga singil). Nawala niya ang suporta ni Theodore Roosevelt at natalo siya nang tumakbo para sa ikalawang termino bilang Pangulo ng Estados Unidos.[2]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Finkelman, Paul (2006). Encyclopedia of American civil liberties. CRC Press. p. 1601. ISBN 978-0-415-94342-0. Nakuha noong 11 Hulyo 2011.
  2. Deverell, William at Deborah Gray White. United States History and New York History: Post-Civil War to the Present (Holt McDougal:2010), pahina R132.
Tanggapang legal
Sinundan:
Orlow Chapman
United States Solicitor General
1890–1892
Susunod:
Charles Aldrich
Bagong posisyon Judge of the Court of Appeals for the Sixth Circuit
1892–1900
Susunod:
Henry Severens
Sinundan:
Edward White
Chief Justice of the United States
1921–1930
Susunod:
Charles Hughes
Mga tungkuling pampolitika
Sinundan:
Jacob Schurman
Chairperson of the Taft Commission
1900–1901
Susunod:
Himself
Sinundan:
Arthur MacArthur
Gobernador ng Pilipinas
1901–1904
Naglingkod sa tabi ni: Adna Chaffee
Susunod:
Luke Wright
Sinundan:
Himself
Chairperson ng Philippine Commission
1901–1903
Sinundan:
Elihu Root
United States Secretary of War
1904–1908
Susunod:
Luke Wright
Sinundan:
Tomás Estrada Palma
Gobernador ng Cuba
Acting

1906
Susunod:
Charles Magoon
Acting
Sinundan:
Theodore Roosevelt
Pangulo ng Estados Unidos
1909–1913
Susunod:
Woodrow Wilson


Usbong Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.