Pagbaba sa mundong ilalim

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang pagbaba sa mundong ilalim ay isang mytheme ng komparatibong mitolohiya na matatagpuan sa iba ibang mga relihiyon sa buong mundo kabilang sa Kristiyanismo. Ang bayani o diyos ng itaas na mundo ay naglakbay sa mundong ilalim o sa lupain ng mga namatay at bumalik na kadalasan ay may bagay na hinanap o isang minamahal nitong indibidwal o isang tumaas na kaalaman. Ang kakayahan na pumasok sa sakop ng mga namatay habang nabubuhay ay isang patunay ng natatanging katayuan ng bayani bilang higit sa mortal. Ang diyos na bumabalik mula sa mundong ilalim ay nagpapakita ng mga temang eskatolohikal gaya ng siklikal na kalikasan ng panahon at pag-iral o pagtalo sa kamatayan at ang posibilidad ng imortalidad.[1]

Mga karakter sa iba't ibang relihiyon na bumaba sa mundong ilalim[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sinaunang Ehipto
  • Osiris
  • The Magician Meryre in Papyrus Vandier (Posener, 1985)
Sinaunang Griyego at Romano
Sinaunang Sumeryo
Hudaismo/Kristiyanismo
Norse at Finnish
Welsh
Other

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. David Leeming, The Oxford Companion to World Mythology (Oxford University Press, 2005), p. 98 online; Radcliffe G. Edmonds III, Myths of the Underworld Journey: Plato, Aristophanes, and the 'Orphic' Gold Tablets (Cambridge University Press, 2004) passim; Death, Ecstasy, and Other Wordly Journeys, edited by John J. Collins and Michael Fishbane (State University of New York, 1995) passim; Bruce Louden, "Catabasis, Consultation, and the Vision: Odyssey 11, I Samuel 28, Gilgamesh 12, Aeneid 6, Plato's Allegory of the Cave, and the Book of Revelation," in Homer's Odyssey and the Near East (Cambridge University Press, 2011), pp. 197–221.
  2. Robert Graves. The Greek Myths, 27. k, which cites Pausanias' Description of Greece 2.31.2 Naka-arkibo 2010-11-15 sa Wayback Machine..