Panahon (meteorolohiya)

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Para sa ibang gamit, tingnan ang panahon (paglilinaw).

Ang panahon o kalagayan ng panahon ay ang paglalarawan sa kalagayan at katangiang pangkalikasan sa labas ng tahanan, gusali o anumang tirahan ng tao, hayop, halaman at iba pang mga nilalang, na ayon sa singaw ng kalawakan o ng atmospera ng daigdig. Tumutukoy ito sa kainitan, katuyuan, kalamigan, kabasaan, katahimikan, pagka-maaraw, pagkamahangin, o pagiging maulan sa isang pook, sa isang takdang oras, na maaaring magbago. Nararamdaman, naririnig, nakikita ng tao ang epekto ng panahon at maging ang pagbabago sa kalagayan nito. Nasusukat din ang panahon sa pamamagitan ng mga termometro, barometro, barograpo, sikrometro o higrometro, panukat ng hangin, anemometro, at mga panukat ng ulan. Depende rin ang taya ng panahon sa pagdating ng kapanahunan ng tag-init, taglamig, taglagas, tagsibol at tag-ulan.[1]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. The New Book of Knowledge (Ang Bagong Aklat ng Kaalaman), nasa wikang Ingles, Grolier Incorporated, 1977, ISBN 0717205088


Astronomiya Ang lathalaing ito na tungkol sa Astronomiya ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.

{{Earth}rjoejfoejgoeoe. Hershey pogi