Pagsasarilinan

Para sa ibang mga gamit, tingnan ang Pribado.

Para sa ibang mga gamit, tingnan ang Lihim.

Huwag itong ikalito sa Kasarinlan.

Ang pribasya, pagsasarilinan, pribasidad, o kapribaduhan ay ang kakayanan ng isang tao o pangkat ng mga taong itago o ihiwalay ang kanilang mga sarili o mga kabatiran tungkol sa kanilang mga sarili at dahil gayon inililitaw o isinisiwalat ang kanilang sa mga piling paraan o pagkakataon lamang. Nagkakaiba-iba ang ang mga hangganan at nilalaman ng kung ano ang itinuturing na pribado o pansarili sa mga kalinangan at mga indibidwal, ngunit nagsasali ng payak o basikong pangkaraniwang mga tema o paksa. Paminsan-minsang may kaugnayan ang pagsasarilinan sa anonimidad o hindi pagpapakilala, sa kahilingang manatiling hindi napapansin o hindi napupuna habang nasa piling ng madla. Kabilang pribado ang isang bagay para sa isang tao, kalimitan itong nangangahulugang mayroon isang bagay sa loob nila na itinuturing na natatangi o sensitibo o maselan. Kung gayon, depende ang antas ng paglalabas o pagbibilad ng pansariling impormasyon sa kung paano matatanggap o tatanawin ng publiko ang ganitong kabatiran, na naiiba sa pagitan ng mga pook at kahabaan ng panahon o oras. Maaaring tingnan ang pagsasarilinan bilang isang bahagi o aspeto ng seguridad — isang bagay na may pagiging partikular na malinaw ng pagpapalitan ng mga interes o layunin ng isang pangkat at isa pa.

Katumbas o kaugnay din ito ng pag-iisa, pagiging malihim, pagtatago, lihim o sekreto, lingid, at bukod. Kabaligtaran ito ng pagiging publiko o pangmadla. Itinuturing na dayuhan o hindi bahagi ng publikong parte ng pamahalaan ang pagsasarilinan, sapagkat isa sa pinakamahalagang karapatan ng tao ang pagkakaroon ng pribasya o ang karapatang "bayaan o hayaang mag-isa".

Tingnan din

• Indibiduwal
• Indibiduwalismo
• Isolasyonismo

Mga sanggunian

Ang lathalaing ito na tungkol sa Tao at Batas ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.