Rosa ng Lima

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Santa Rosa ng Lima
Santa Rosa ng Lima
ni Claudio Coello (1642–1693),
nasa Museo Prado, Madrid, Espanya
Birhen at nagpepenitensiya
IpinanganakIsabel de Santa Maria de Flores
20 Abril 1586(1586-04-20)
Lima, Virreinato ng Peru
Imperyong Kastila
Namatay24 Agosto 1617(1617-08-24) (edad 31)
Lima, Virreinato ng Peru
Imperyong Kastila
Benerasyon saSimbahang Katolika Romana, Komunyong Anglicana
BeatipikasyonAbril 15, 1667 o 1668, Roma, Papal States ni Papa Clemente IX
KanonisasyonAbril 12, 1671, Roma, Papal States ni Papa Clemente X
Pangunahing dambanaMonasteryo ni Sto. Domingo
Lima, Peru
KapistahanAgosto 23
Agosto 30 (sa ilang bansang sa Latin Amerika at bago ang 1970 Pangkalahatang Kalendaryong Romano)
Katangianrosa, angkla, Santo Niño
Patronembroiderers; hardinero; plorista; India; Lating Amerika; mga taong kinukutya o di-maunawaan dahil sa kanilang debosyon; sa pag-aayós ng mga away pamilya; mga katutubo ng kontinente ng Amerika; Peru; Pilipinas; Villareal; Santa Rosa, California; Santa Rosa, Laguna; laban sa pagkabanidoso; Lima; Kapulisan ng Peru

Si Santa Rosa ng Lima, O.P. (Abril 20, 1586 – Agosto 24, 1617), ay isang Espanyolang nanirahan sa Lima, Peru, na nakilala sa kaniyang asetesismo at pangangalaga sa mga nangangailangan sa lungsod sa kaniyang sariling paraan. Siya'y laikong kasapi ng Ordeng Dominiko, at kauna-unahang isinilang sa mga kontinente ng Amerika na kanonisa ng Simbahang Katolika.

Bilang santa, naging isa siya sa mga patrona ng Pilipinas hanggang 1942 nang gawing pangalawahang patronahe siya noong Setyembre 1942 ni Papa Pio XII, samantalang nananatili siyang pangunahing patrona ng Peru at ng mga katutubo ng Lating Amerika. Itinatampok ang kaniyang wangis sa pinakamalaking denominasyon ng salapi ng Peru.

Talambuhay[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ipinanganak siya na Isabel Flores y de Oliva sa Lima, sa noo'y Virreinato ng Peru, noong Abril 20. 1586. Isa siya sa maraming supling nina Gaspar Flores, isang arcabucero sa hukbo ng Imperyo ng Espanya na ipinanganak sa San Germán, pulo ng San Juan Bautista (ngayo'y Puerto Rico), at María de Oliva, isang mulata na taga-Lima. Ang palayaw niyang "Rosa" ay hango sa insidente noong siya'y isa pang sanggol, nang sabihin ng kanilang katulong na nakita niya umano na nagbagong-anyo ang kaniyang mukha at naging rosas. Noong 1597, siya'y kinumpilan ng Arsobispo ng Lima na si Turibius de Mongrovejo na naging santo. At noo'y pormal niyang ginamit ang pangalan na Rosa.[1]

At upang matularan ang pamumuhay ni Santa Catalina ng Siena, nagsimula siyang mag-ayuno tatlong ulit sa isang linggo at palihim na nagpenitensiya ng matindi. Nang hangaan ng kaniyang mga manliligaw ang kaniyang kagandahan, nabahala si Rosa kaya ginupit niya ang kaniyang buhok at nagpahid ng paminta sa kaniyang mukha.[2] Tinanggihan niya ang lahat ng kaniyang mga manliligaw kahit pa tumutol ang kaniyang mga kaibigan at pamilya. Kahit na paulit-ulit punahin ng kaniyang mga magulang ang oras na ginugugol niya sa araw-araw na pagtanggap ng Banal na Sakramento, napakabihirang gawain noong mga panahong iyon. Nanumpa siyang panatilihin ang kaniyang pagkabirhen, na tinutulan ng kaniyang mga magulang, na ninais siyang makasal.[1] Sa huli, sumuko na lang ang kaniyang ama, at binigyan siya ng sariling silid sa kanilang tahanan.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Rose of Lima". newadvent.org.
  2. "St. Rose of Lima". AmericanCatholic.org (sa Ingles). Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2015-09-05. Nakuha noong Setyembre 12, 2015.