Santa Maria delle Grazie, Milan
| Simbahan ng Santa Maria ng Grasya Chiesa di Santa Maria delle Grazie | |
|---|---|
 Patsada ng Santa Maria, sa likuran ay ang simboryo, gawa ni Bramante | |
| Relihiyon | |
| Pagkakaugnay | Katoliko Romano |
| Probinsya | Arkidiyosesis ng Milano |
| Rite | Ritung Romano |
| Lokasyon | |
| Lokasyon | Milano, Italya |
| Mga koordinadong heograpikal | 45°27′57″N 9°10′16″E / 45.46583°N 9.17111°E |
| Arkitektura | |
| (Mga) arkitekto | Guiniforte Solari Donato Bramante |
| Uri | Simbahan |
| Istilo | Gotiko (Nabe) Renasimiyento (Abside at Simboryo) |
| Groundbreaking | 1463 |
| Nakumpleto | 1497[1] |
| Official name: Church and Dominican Convent of Santa Maria delle Grazie with "The Last Supper" by Leonardo da Vinci | |
| Type | Cultural |
| Criteria | i, ii, |
| Designated | 1980 (4th session) |
| Reference no. | 93 |
| State Party |  Italya |
| Region | Europe and North America |
Ang Santa Maria delle Grazie ("Mahal na Ina ng Grasya") ay isang simbahan at kumbentong Dominicano sa Milano, hilagang Italya, at isang Pandaigdigang Pamanang Pook ng UNESCO . Naglalaman ang simbahan ng mural ng Huling Hapunan ni Leonardo da Vinci, na nasa repektoryo ng kumbento.
Kasaysayan
[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang Duke ng Milan na si Francesco I Sforza ay nag-utos ng pagtatayo ng isang Dominikanong kumbento at simbahan sa lugar ng isang naunang kapilya na nakaalay sa debosyon kay Maria na Santa Maria ng mga Grasya. Ang pangunahing arkitekto, si Guiniforte Solari, ay nagdisenyo ng kumbento (ang Gotikong nabe),[2] na natapos noong 1469. Ang pagtatayo ng simbahan ay tumagal ng ilang dekada. Nagpasya si Duke Ludovico Sforza na ang simbahan ay magsilbing libingan ng pamilya Sforza, at muling itinayo ang klaustro at ang abside, na parehong natapos pagkatapos ng 1490. Ang asawa ni Ludovico na si Beatrice ay inilibing sa simbahan noong 1497.
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ Weigert, Hans (1961). Busch, Harald; Lohse, Bernd (mga pat.). Buildings of Europe: Renaissance Europe. New York: The Macmillan Company. p. 27.
- ↑ "Guiniforte Solari". Oxford Reference (sa wikang Ingles). doi:10.1093/oi/authority.20110803100516810. Nakuha noong 2020-08-20.
Karagdagang pagbabasa
[baguhin | baguhin ang wikitext]- Milano. Italian Touring Club. 2003. ISBN 88-365-2766-3.
- Lòpez, Guido (2002). I Signori di Milano. Rome: Newton & Compton. ISBN 88-8289-951-9.
Mga panlabas na link
[baguhin | baguhin ang wikitext]- Opisyal na website (sa Italyano)