The Enchanted Snake

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Enchanted Snake o The Snake (Tagalog: Ang Mahiwagang Ahas o Ang Ahas) ay isang Itayanong kuwentong bibit. Si Giambattista Basile ay sumulat ng isang pagkakaiba sa Pentamerone.[1] Kinuha ni Andrew Lang ang variant na ito,[2] upang isama sa The Green Fairy Book.[3]

Ito ay Aarne-Thompson tipo 425A, ang paghahanap para sa nawawalang asawa. Kasama sa iba sa ganitong uri ang The Black Bull of Norroway, The Brown Bear of Norway, The Daughter of the Skies, The King of Love, The Enchanted Pig, The Tale of the Hoodie, Master Semolina, The Sprig of Rosemary, East of the Sun at Kanluran ng Buwan, at White-Bear-King-Valemon.[4]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Isang mahirap na babae ang nagnanais ng anak. Isang araw, nakakita siya ng isang maliit na ahas sa kagubatan at sinabi na kahit ang mga ahas ay may mga anak; ang maliit na ahas ay nag-alok na maging kaniya. Pinalaki ng babae at ng kaniyang asawa ang ahas. Nang ito ay lumaki, nais nitong magpakasal, at hindi sa ibang ahas kundi sa anak na babae ng hari. Nagpunta ang ama upang magtanong, at sinabi ng hari na dapat siyang makuha ng ahas kung maaari niyang gawing ginto ang lahat ng prutas sa taniman. Sinabi ng ahas sa kaniyang ama na tipunin ang lahat ng mga hukay na mahahanap niya at ihasik ang mga ito sa taniman; nang sila ay sumibol, ang lahat ng mga bunga ay ginto.

Pagkatapos ay hiniling ng hari na ang mga pader at mga landas ng kaniyang palasyo ay gawing mga mahalagang bato; ang ahas ay nagtipon sa kaniyang ama ng mga sirang babasagin at itinapon ito sa mga dingding at daanan, na nagpabago sa kanila, na nagpakinang sa mga ito ng maraming kulay na hiyas.

Pagkatapos ay hiniling ng hari na gawing ginto ang kastilyo; ipinapahid ng ahas sa kaniyang ama ang mga dingding ng isang damo, na nagpabago sa kanila.

Sinabi ng hari sa kaniyang anak na babae, si Grannonia, sinubukan niyang ipagpaliban ang manliligaw na ito ngunit nabigo. Sinabi ni Grannonia na susundin niya ito. Ang ahas ay dumating sa isang kotse ng ginto, iginuhit ng mga elepante; lahat ng iba ay tumakbo sa takot, ngunit si Grannonia ay nanindigan. Dinala siya ng ahas sa isang silid, kung saan nalaglag ang kaniyang balat at naging isang guwapong binata. Ang hari, sa takot na ang kaniyang anak na babae ay kinakain, tumingin sa butas ng susian, at pagkakita nito, hinawakan ang balat at sinunog ito. Ibinulalas ng kabataan na ang hari ay isang hangal, naging kalapati, at lumipad.

Umalis si Grannonia sa paghahanap sa kaniya. Nakilala niya ang isang fox at naglakbay kasama niya. Sa umaga habang binabanggit ng prinsesa ang kamangha-manghang mga tunog ng mga huni ng ibon, sinabi sa kaniya ng soro na ang huni ng ibon ay magiging mas mabuti kung malalaman niya ang sinasabi ng mga ibon: na ang isang prinsipe ay isinumpa na kumuha ng anyo ng isang ahas sa loob ng pitong taon, na malapit sa katapusan ng panahon, siya ay umibig at nagpakasal sa isang prinsesa, ngunit ang kaniyang balat ng ahas ay nasunog, at siya ay natamaan ang kaniyang ulo habang siya ay tumakas, at ngayon ay nasa pangangalaga ng mga doktor. Pagkatapos ay sinabi sa kaniya ng soro na ang dugo ng mga ibon ay magpapagaling sa kaniya, at hinuli niya ang mga ito para sa kaniya. Pagkatapos ay sinabi niya sa kaniya na ang kaniyang dugo ay kailangan din; hinikayat niya itong sumama sa kaniya at pinatay siya.

Pinuntahan niya ang ama ng kaniyang asawa at nangakong pagagalingin ang prinsipe kung pakakasalan siya nito; pumayag ang hari at pinagaling niya siya. Tumanggi ang prinsipe dahil nangako na siya sa ibang babae. Ang prinsesa, natuwa, ay ipinahayag na siya ang babaeng iyon at sila ay nagpakasal.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Giambattista Basile, The Pentamerone "The Snake" Naka-arkibo 2014-07-04 sa Wayback Machine.
  2. Heidi Anne Heiner, "Tales Similar to East of the Sun & West of the Moon Naka-arkibo 2013-10-20 sa Wayback Machine."
  3. Andrew Lang, The Green Fairy Book, "The Enchanted Snake"
  4. Heidi Anne Heiner, "Tales Similar to East of the Sun & West of the Moon Naka-arkibo 2013-10-20 sa Wayback Machine."