Tradisyong-pambayan ng Indonesia

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Balines na pagpipinta kay Prinsipe Panji na nakikipagkita sa tatlong babae sa gubat.

Ang kuwentong-pambayan ng Indonesia ay kilala sa Indones bilang dongeng (lit. "kuwento"), cerita rakyat (lit. "kuwento ng mga tao") o folklor (lit. "folklore"), tumutukoy sa anumang alamat na matatagpuan sa Indonesia. Ang mga pinagmulan nito ay malamang na isang tradisyong pasalita, na may hanay ng mga kwento ng mga bayani na nauugnay sa wayang at iba pang anyo ng teatro, na ipinadala sa labas ng isang nakasulat na kultura. Ang mga alamat sa Indonesia ay malapit na konektado sa mitolohiya.

Mga tema[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sinasalamin ng alamat ng Indonesia ang magkakaibang kultura ng Indonesia gayundin ang pagkakaiba-iba ng mga pangkat etniko sa Indonesia. Maraming mga grupong etniko ang may sariling koleksiyon ng mga kuwento at alamat na ikinuwento sa mga henerasyon. Ang mga kuwento ay karaniwang sinasabi sa mga bata bilang mga kuwento sa oras ng pagtulog, at may mga pagpapahalaga sa pagtuturo tulad ng kabaitan, kabaitan, kahinhinan, katapatan, katapangan, pasensya, pagtitiyaga, kabutihan, at moralidad. Halimbawa, ang isang tanyag na tema ay "ang katotohanan ay palaging mananaig, at ang kasamaan ay palaging matatalo."

Bagaman karamihan sa mga kuwentong folkloriko ng Indonesia ay may masayang pagtatapos at 'magiging masaya sa huli' na mga tema, ang ilan ay gumagamit ng trahedya at may malungkot na pagtatapos.

Mga porma[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga kuwentong ito ay kinolekta at ginamit sa sistema ng edukasyon sa Indonesia, sa maliliit na murang aklat, na karaniwang nauugnay sa isang distrito o rehiyon ng Indonesia. Maraming kuwento ang nagpapaliwanag ng mga pangyayari o nagtatag ng mga moral na alegorya gamit ang mga ikoniko o simbolikong tauhan ng nakaraan. Sinisikap din nilang ipaliwanag ang pinagmulan ng mga pangalan ng mga tao at lugar mula sa etimolohiyang-pambayan.

Noong panahon ni Suharto, may mga seksiyon ng Kagawaran ng Edukasyon at Kultura ng Indonesia na nagsaliksik at sumulat ng mga ulat sa mga nakolektang cerita rakyat.

Talaan ng mga tradisyong-pambayang Indones[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mayroong ilang mga genre ng tradisyong-pambayang Indones.

Mga kuwento[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang kuwento ng pakikibaka ng isang karaniwang bida upang tuluyang makamit ang kaligayahan sa kabila ng maraming problema.

Mga alamat[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga kuwentong sumusubok na ipaliwanag ang pinagmulan ng ilang partikular na lugar, pangalan, at/o bagay.

Talaan ng mga tradisyong-pambayang Indones batay sa Rehiyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Alamat mula sa Java[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Kalarahu
  2. Jaka Tarub at Nawangwulan
  3. Pinagmulan ng Pangalan Banyuwangi
  4. Bawang Putih at Bawah Merah
  5. Asal Mula Huruf Jawa/Aji Saka
  6. Si Wuragil
  7. Loro Jonggrang at Bandung Bondowoso
  8. Dewi Sri at Sedana
  9. Ande-Ande Lumur at Klenting Kuning
  10. Awan Wedus Gembel

Mga alamat mula sa Papua[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Kweiya
  2. Ang Kwento ng Caracal at ng Pugo
  3. Watuwe ang Mistikong Buwaya
  4. Ang Pinagmulan ng Isla ng Irian[1]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "The Origin of Irian Island", Wikipedia (sa Ingles), 2021-09-11, nakuha noong 2021-09-11