Pumunta sa nilalaman

Veeragase

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Veeragase (Kannada: ವೀರಗಾಸೆ) ay isang anyong sayaw na laganap sa estado ng Karnataka, India. Ito ay isang masiglang sayaw na batay sa mitolohiyang Hindu at nagsasangkot ng napakatindi na mga paggalaw ng sayaw na nakakaubos ng enerhiya na ginanap ni Jangama. Ang Veeragase ay isa sa mga sayaw na ipinakita sa prusisyon ng Dasara na isainasagawa sa Mysore. Ang sayaw na ito ay ginaganap sa mga pagdiriwang at pangunahin sa mga buwang Hindu ng Shravana at Karthika. Ginagawa ito sa lahat ng mahahalagang tungkulin ng sambahayan ng Lingayat.

Lingayatismo at Veeragaase

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga pangunahing paniniwala ng Veeragase ay hinango mula sa Veeragama (Isa sa 28 pangunahing Shaiva Agamas) at kadalasan ang mga gumaganap ng Veeragaase sa panahon ng kanilang mga kilos ay maghahatid ng ilang mga kuwento mula sa pangunahing anim na Shaiva puranas tulad ng Shiva/Linga/Skanda/Agni/Matsya/Kurma - Puranas, at ilang Kannada Veerashaiva puranas tulad ng Girija Kalyana/Prabhulingaleele/Basava purana/Chennabasaveshwara charite...atbp. Ang pinakasikat na inihahatid na kuwento ay tungkol sa Daksha-yajna.

Ang kaugalian ng pagdadala ng Devagange (Gange taruvud - ಗಂಗೆ ತರುವುದು/Devaru taruvudu - ದೇವರು ತರುರುವುದು/Devaru taruvudu - ದೇವರು ತರುವುವುದು/Devaru taruvudu - ದೇವರು ತರುವುದ ಮುವುಬ, Lingadhaarana <Lingayat-Baptism>...atbp.), ang ilang Vokkaliga sa Karnataka ay nagsasagawa rin ng kaugaliang ito - sa kaugaliang ito ang Veerabhadra ay kinuha upang pasayahin ang ina Ganga, ang Veeragaase ay ginaganap habang iniuuwi siya - sa Veeraagama Ganga ay itinuturing na ang ina ni Veerabhadra habang siya ay sumibol mula sa buhok ni Shiva at si Ganga ay naninirahan sa ulo ni Shiva.

Ang tropang mananayaw ay karaniwang binubuo ng dalawa, apat, o anim na miyembro. Isang nangungunang mang-aawit sa tropa ang nagsasalaysay ng kuwento ng Daksha yajna habang ginaganap ang sayaw.[1] Isang malaking pandekorasyon na poste na tinatawag na Nandikolu na may kulay kahel na watawat sa itaas ay hawak ng isa sa mga mananayaw. Ang mga tradisyonal na instrumentong percussion na tinatawag na sambal at dimmu ay nagpapahiram ng musika sa sayaw. Ang mga pompyang at shehnai at iba pang mga instrumento tulad ng karadi at chamala ay ginagamit din. Kasama rin sa sayaw ang isang ritwal na pagtusok ng karayom sa bibig.[2]

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. A description of the dress worn by Veeragase dancers is provided by A. Chithraa Deepa (2004-01-05). "Folk and fun". The Hindu. Chennai, India. Inarkibo mula sa orihinal noong 2004-07-28. Nakuha noong 2007-04-29.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. A description of the dress worn by Veeragase dancers is provided by A. Chithraa Deepa (2004-01-05). "Folk and fun". The Hindu. Chennai, India. Inarkibo mula sa orihinal noong 2004-07-28. Nakuha noong 2007-04-29.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)