Antropolohiya ng relihiyon

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang antropolohiya ng pananampalataya o antropolohiya ng relihiyon ay kinasasangkutan ng pag-aaral ng mga panimulaan o institusyong panrelihiyon na may kaugnayan sa iba pang mga institusyong panlipunan, at ang paghahambing ng mga paniniwala at mga gawaing panrelihiyon ng iba't ibang mga kultura.[kailangan ng sanggunian] Ang antropolohiyang moderno ay nagpapalagay na mayroong kumpletong pagpapatuloy sa pagitan ng pag-iisip na makamadyik at ng relihiyon,[1] at na ang bawat relihiyon ay isang produktong pangkultura, na nilikha ng pamayanan ng tao na sumasamba rito.[2]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Cassirer, Ernst (1944) An Essay On Man Naka-arkibo 2014-07-21 sa Wayback Machine., Bahagi II, Kabanata 7: Myth and Religion, pp. 122-3.
  2. Guthrie (2000) pp. 225-6


AntropolohiyaRelihiyon Ang lathalaing ito na tungkol sa Antropolohiya at Pananampalataya ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.