Diamonds and Toads

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Diamonds and Toads o Toads and Diamonds (Mga Palaka at Diyamante) ay isang Pranses na kuwentong bibit ni Charles Perrault, at pinamagatang "Les Fées" o "The Fairies". Isinama ito ni Andrew Lang sa The Blue Fairy Book.[1] Inilarawan ito ni Laura Valentine sa punt Louisa's nursery favourite.[2]

Sa pinagkuhanan niya, bilang Mother Hulda, ang mabait na babae ay ang ampong anak na babahe, hindi ang ibang anak na babae. Ang pagbabago ay tila bawasan ang pagkakatulad kay Cinderella.[3]

Ito ay Aarne-Thompson kuwento 480, ang mabait at hindi mabait na mga babae. Ang iba sa ganitong uri ay kinabibilangan ng Shita-kiri Suzume, Frau Holle o Mrs. Holle, The Three Heads in the Well, Father Frost, The Three Little Men in the Wood, The Enchanted Wreath, The Old Witch, at The Two Caskets.[4] Kabilang sa mga pampanitikang variant ang The Three Fairies at Aurore and Aimée.[5]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang isang masamang-loob na matandang balo ay may dalawang anak na babae; ang kaniyang nakatatandang anak na babae, si Fanny ay hindi kaaya-aya at mapagmataas, ngunit mukhang at kumilos tulad ng kaniyang ina, at samakatuwid ay ang kaniyang paboritong anak; ang kaniyang nakababatang anak na babae, si Rose ay matamis, magalang, at maganda, ngunit kahawig ng kaniyang yumaong ama. Naiinggit at naiinis, inabuso at pinagmamalupitan ng balo at ng kanyang paboritong anak na babae ang nakababatang babae.

Isang araw habang umiinom ng tubig sa balon, isang matandang babae ang humingi ng tubig sa nakababatang babae. Magalang na pumayag ang batang babae at pagkatapos ibigay ito, nalaman niyang ang babae ay isang bibit, na nagkunwaring crone upang subukan ang katangian ng mga mortal. Dahil ang batang babae ay napakabait at mahabagin sa kaniya, biniyayaan siya ng diwata ng alinman sa isang hiyas, isang mahalagang metal, o isang magandang bulaklak na nahuhulog mula sa kaniyang bibig tuwing siya ay nagsasalita.

Pagdating sa bahay at ipaliwanag kung bakit siya nagtagal sa kanyang ina, ang balo ay natuwa nang makita ang mga mahahalagang metal, alahas, at bulaklak na nahuhulog mula sa mga labi ng batang babae, at ninais na ang kaniyang paboritong panganay na anak na babae, si Fanny, ay magkaroon din ng regalo. Nagprotesta si Fanny, ngunit sapilitang ipinadala siya ng balo sa balon na may tagubilin na kumilos nang may kabaitan sa isang matandang babaeng pulubi. Umalis si Fanny ngunit lumitaw ang diwata bilang isang mabuting prinsesa, at hiniling na ikuha siya ng batang babae ng inumin mula sa balon. Masungit na nagsalita ang nakatatandang anak na babae sa diwata at ininsulto ito. Ipinag-utos ng diwata na, bilang parusa sa kaniyang kasuklam-suklam na ugali, maging palaka o ahas ang mahuhulog sa bibig ni Fanny sa tuwing magsasalita siya.

Pagdating ni Fanny sa bahay, nagkuwento siya sa kanyang ina at ang mga kasuklam-suklam na palaka at ulupong ay nahulog mula sa kaniyang bibig sa bawat salita. Ang balo, sa galit, ay pinalayas ang kaniyang nakababatang anak na babae sa labas ng bahay. Sa kakahuyan, nakilala niya ang isang anak ng hari, na umibig sa kanya at pinakasalan siya. Sa kalaunan, maging ang balo ay nagkasakit ng kaniyang nakatatandang anak na babae, at pinalayas siya, at namatay siyang mag-isa at miserable sa kakahuyan.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Andrew Lang, The Blue Fairy Book, "Toads and Diamonds" Naka-arkibo 2020-02-26 sa Wayback Machine.
  2. "Aunt Louisa's nursery favourite".
  3. Iona and Peter Opie, The Classic Fairy Tales, p 100 ISBN 0-19-211559-6
  4. Heidi Anne Heiner, "Tales Similar to Diamonds and Toads" Naka-arkibo 2012-09-05 sa Wayback Machine.
  5. Jack Zipes, The Great Fairy Tale Tradition: From Straparola and Basile to the Brothers Grimm, p 543, ISBN 0-393-97636-X