Do not stand at my grave and weep

Ang Do not stand at my grave and weep ("Huwag tumindig sa aking libingan at tumangis" sa pagsasalinwika) ay isang tulang nasa wikang Ingles na isinulat ni Mary Elizabeth Frye noong 1932. Bagaman pinagtatalunan ang pinagmulan ng tula hanggang sa hulihan ng kanyang buhay, natiyak ang pagiging may-akda ni Mary Frye nito noong 1998 pagkaraan ng pananaliksik ni Abigail Van Buren, isang kolumnista sa pahayagan.

Teksto

Isang maagang bersyon, inilimbag ng iba sa mga postkard:

Do not stand at my grave and weep;

I am not there. I do not sleep.

I am a thousand winds that blow.

I am the diamond glints on snow.

I am the sunlight on ripened grain.

I am the gentle autumn rain.

When you awaken in the morning's hush

I am the swift uplifting rush

Of quiet birds in circled flight.

I am the soft stars that shine at night.

Do not stand at my grave and cry;

I am not there. I did not die.

---

Ang pagsasalin ng maagang bersyon:

Huwag tumindig sa aking libingan at tumangis,

Wala ako roon, hindi ako natutulog.

Ako ang sanlibong mga hanging umiihip,

Ako ang diyamanteng kisap sa ibabaw ng mga niyebe.

Ako ang sikat ng araw sa ibabaw ng hinog na butil,

Ako ang banayad na ulan ng taglagas.

Kapag gumising ka sa kapayapaan ng umaga

Ako ang maliksing papailanlang na pagmamadali

Ng magagandang mga ibong nasa paikot na paglipad,

Ako ang malalambot na mga bituing kumikinang sa gabi.

Huwag tumayo sa aking libingan at umiyak,

Wala ako roon. Hindi ako namatay.

---

Ang kanyang natiyak na bersyon:

Do not stand at my grave and weep,

I am not there, I do not sleep.

I am in a thousand winds that blow,

I am the softly falling snow.

I am the gentle showers of rain,

I am the fields of ripening grain.

I am in the morning hush,

I am in the graceful rush

Of beautiful birds in circling flight,

I am the starshine of the night.

I am in the flowers that bloom,

I am in a quiet room.

I am in the birds that sing,

I am in each lovely thing.

Do not stand at my grave and cry,

I am not there. I do not die.

---

Ang pagsasalin ng kanyang natiyak na bersyon:

Huwag tumindig sa aking libingan at tumangis,

Wala ako roon, hindi ako natutulog.

Ako ay nasa loob ng sanlibong mga hanging umiihip,

Ako ang niyebeng mabagal na bumabagsak.

Ako ang banayad na mga pagpatak ng ulan,

Ako ang mga kabukiran ng nahihinog na butil.

Ako ay nasa loob ng pagpayapa ng umaga,

Ako ay nasa loob ng mahinhing pagmamadali

Ng magagandang mga ibong nasa paikut-ikot na paglipad,

Ako ang sikat ng bituin ng gabi.

Ako ang mga bulaklak na bumubuka,

Ako ay nasa loob ng isang tahimik na silid.

Ako ay nasa loob ng mga ibong umaawit,

Ako ay nasa loob ng bawat kaibig-ibig na bagay.

Huwag tumayo sa aking libingan at umiyak,

Wala ako roon. Hindi ako namamatay.

Ang lathalaing ito na tungkol sa Panitikan ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.