Pumunta sa nilalaman

Heungbu at Nolbu

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Heungbu at Nolbu (Koreano흥부와 놀부; RRHeungbuwa Nolbu) o Heungbujeon (Koreano흥부전; Hanja興甫傳; lit. ‘Kuwento ni Heungbu’) ay isang Koreanong kuwento na isinulat noong huling bahagi ng Dinastiyang Joseon (1392–1897). Ang pagkakakilanlan ng manunulat nito ay hindi kilala. Ang kuwento ng "Heungbu at Nolbu" ay naiulat na nangyari mga 200 taon na ang nakalilipas,[1] at ipinasa sa mga henerasyon. Isinalaysay ito ngayon bilang isang sikat na kuwento bago matulog para sa mga batang Koreano.

Ang kuwento nina Heungbu at Nolbu

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sina Heungbu at Nolbu ay magkapatid. Si Nolbu, ang nakatatandang kapatid, ay labis na sakim, ngunit ang kaniyang nakababatang kapatid na si Heungbu, ay mabait at maawain. Noong araw na namatay ang kanilang ama, nalaman nilang inutusan siyang hatiin sa kalahati ang kaniyang kayamanan para sa bawat isa sa kanila. Gayunpaman, nilinlang ni Nolbu ang pamilya ni Heungbu at pinalayas sila upang maitago ang buong kapalaran sa kaniyang sarili. Hindi nagreklamo si Heungbu at tinanggap ang kaniyang kahirapan[2] Isang taglagas, masama ang ani at walang makain ang pamilya ni Heungbu, kaya pumunta siya sa bahay ng kaniyang kapatid upang humingi ng pagkain para sa kaniyang mga anak. Nagluluto sa kusina ang asawa ni Nolbu na kasing lupit ng kaniyang asawa.

Nang makita niya si Heungbu, tumanggi siyang magbigay sa kaniya ng anuman at hinampas niya ito sa mukha gamit ang kaniyang sandok ng bigas. Ngunit hindi nagreklamo si Heungbu. Maingat niyang kinamot ang malagkit na kanin sa pisngi at hiniling na hampasin muli siya nito. Sa pag-iisip sa kaniya na tanga, ginawa niya ang hiniling niya. Pagkatapos ay inipon ni Heungbu ang kanin mula sa kabilang pisngi at iniuwi ito para pakainin ang kaniyang mga anak.

Isang araw, nakita ni Heungbu na ang isang ahas ay gumagapang sa isang puno malapit sa kaniyang bahay upang kumain ng isang layang-layang. Nang makita ang ahas, nahulog ang lunok sa lupa, nabali ang binti nito. Itinaboy ni Heungbu ang ahas at ginamot ang putol na binti ng lunok. Nang sumunod na tagsibol, bumalik ang pamilya ng lunok at binigyan si Heungbu ng binhi bilang regalong pasasalamat. Itinanim ni Heungbu ang buto sa kaniyang likod-bahay at hinintay na lumago ang halaman. Ang halaman ay nagbunga ng mga kalabasa, at nang handa na silang kumain, hinati ni Heungbu at ng kaniyang pamilya ang isang lung sa kalahati. Laking gulat nila nang may nakita silang mga batong-hiyas sa loob. Sa pera mula sa pagbebenta ng mga gemstones na ito, bumili sila ng bagong bahay at yumaman.

Ang bulung-bulungan na si Heungbu ay mayaman ay kumalat sa buong bayan at umabot sa Nolbu. Walang pag-aalinlangan, nakilala ni Nolbu si Heungbu at tinanong siya kung paano siya naging napakabilis na yumaman. Narinig ni Nolbu ang sikreto at ganoon din ang ginawa, maliban sa siya mismo ang nabali ang binti ng lunok. Ang lunok ay nagdala ng Nolbu ng buto ng lung noong sumunod na tagsibol, at itinanim ito ni Nolbu. Nang hatiin niya ang kaniyang mga lung, iba't ibang elemento ng pagkasira ang lumabas sa bawat lung; ang una ay naglalaman ng dokkaebi na bumugbog at bumubulusok sa kaniya dahil sa kaniyang kasakiman, ang pangalawa ay naging dahilan upang lumitaw ang mga maniningil ng utang at humingi ng bayad, at ang pangatlo ay nagpakawala ng delubyo ng maputik na tubig na bumaha sa kaniyang bahay.[3] Si Nolbu at ang kaniyang asawa ay biglang nawala ang lahat ng kanilang kayamanan. Sa wakas ay natanto nila ang kanilang pagkakamali at hiniling kay Heungbu na patawarin sila at namuhay na magkasama nang maligaya magpakailanman.

Ang mga pangalan tulad ng "Heungbu" at "Nolbu" ay maaaring hindi pamilyar sa mga tao sa ibang mga bansa, ngunit ang moral na ang mabubuting gawa ay nagdudulot sa iyo ng kayamanan at swerte ay katulad ng maraming iba pang kuwentong bayan mula sa mga kultura sa buong mundo. Ang kuwentong ito ay mayroon ding malaking kahalagahan sa kultura sa Korea dahil hinahamon nito ang karaniwang halaga ng Korean na ang panganay na anak na lalaki ay ang pinakamahalagang anak ng pamilya. Kamakailan, inilathala ang "Heungbu at Nolbu" sa isang teksbuk sa Amerika na pinangalanang "Literary Place 2, 3".

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. Grayson, James Huntley (Abril 2002). "The Hungbu and Nolbu tale type: a Korean double contrastive narrative structure". FindArticles. Nakuha noong 1 Setyembre 2011.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. Bundaegi: Hungbu and Nolbu Dec 4, 2006
  3. June 29, 2010