Julio Nakpil

Julio Nakpil
Si Julio Nakpil noong 1904
Kapanganakan	Julio Nakpil y García 22 Mayo 1867(1867-05-22) Quiapo, Manila, Captaincy General of the Philippines
Kamatayan	2 Nobyembre 1960(1960-11-02) (edad 93) Quiapo, Manila, Philippines
Asawa	Gregoria de Jesús (1898–1943)
Anak	Juan Nakpil

Si Julio García Nakpil (ipinanganak Julio Nakpil y García; 22 Mayo 1867 - 2 Nobyembre 1960) ay isang Pilipinong musikero, kompositor at isang General sa panahon ng Rebolusyon ng Pilipinas laban sa Espanya . Siya ay isang miyembro ng Katipunan, isang lihim na lipunan ang naging rebolusyonaryong gobyerno na nabuo upang ibagsak ang pamahalaang Espanya sa Pilipinas . Ang kanyang ampon na pangalan sa Katipunan ng ay si J. Giliw o simpleng Giliw . Siya ay inatasan ni Andres Bonifacio, Pangulo ng Pamahalaang Rebolusyonaryo, upang gumawa ng isang himno na inilaan upang maging Pambansang Awit ng Republika ng Katagalugan. Ang himnong iyon ay pinamagatang " Marangal na Dalit ng Katagalugan ". Sa gayon, sa ilan, naaalala siya bilang kompositor ng unang pambansang awit ng Pilipinas. Isa rin siyang kilalang kritiko kay Emilio Aguinaldo .

Maagang buhay

Si Julio Nakpil ay isinilang noong Mayo 22, 1867 bilang isa sa labindalawang anak ng isang maayos na pamilya sa distrito ng Quiapo ng Maynila . Pinaliban siya ng kanyang mga magulang mula sa pormal na pag-aaral makalipas ang dalawang taon at pinangalagaan niya ang kuwadra ng pamilya. Pinag-arala ni Julio ang kanyang sarili sa bahay at kalaunan ay natutunan kung paano maglaro ng piano bilang kaugalian sa mga mayayaman na pamilya sa panahong iyon.

Sa pagsiklab ng Rebolusyong Pilipino noong Agosto 1896, si Julio ay hinirang bilang Heneral ng Pamahalaang Katipunan at siyang kumander ng mga rebolusyonaryong pwersa sa hilagang Pilipinas sa ilalim ni Andrés Bonifacio.

Marami sa mga komposisyon ni Julio sa panahong ito ay inspirasyon nang direkta ng Rebolusyon. Binuo ni Julio ang "Marangal na Dalit ng Katagalugan" na inilaan ni Bonifacio upang maging pambansang awit ng Pilipinas ngunit sa huli ay pinalitan ng Lupang Hinirang na binuo ni Julián Felipe . Matapos mapatay ang magkapatid na Bonifacio, inangkin ni Nakpil na nakatanggap siya ng mga banta sa kanyang sariling buhay pati na rin si Heneral Antonio Luna, na sa huli ay pinapatay.

Huling buhay

Matapos ang Himagsikan, si Nakpil ay umibig at kalaunan ay ikinasal sa balo ni Bonifacio na si Gregoria de Jesús . Lumipat sila sa Maynila at pinalaki ang anim na anak. Ang kanilang panganay na anak at nag-iisang batang lalaki ay si Juan Nakpil na naging isang kilalang arkitektong Pilipino at kinilala bilang isang Pambansang Artist para sa Arkitektura. Ang isa pang anak ay nagpakasal sa arkitekto na si Carlos Santos-Viola . Patuloy na gumawa ng komposisyon si Julio hanggang sa kanyang pagkamatay noong 1960. Bago siya namatay ay nag-ambag din siya sa isang libro sa kanyang buhay na inilathala ng kanyang mga tagapagmana noong 1964.

Siya ay naging isang kilalang kritiko kay Emilio Aguinaldo, sa kanyang mga talambuhay na pinamagatang Apuntes Sobre la Revolución Filipina (Mga Tala sa Rebolusyong Pilipino) "Nanunumpa ako sa Diyos at sa Kasaysayan na ang lahat ng nauugnay sa mga tala na ito ay ang katotohanan at hinihiling ko sa mananalaysay na huwag ilathala ito hanggang sa pagkamatay ko. " Sa pahina 30 ng kanyang mga talambuhay ay matatagpuan ang mga tala ni Nakpil sa pagkamatay ni Bonifacio, at sa pahina 130 ay ang kanyang ala-ala ng pagpatay kay Antonio Luna kung saan isinulat ni Nakpil "Nang si Heneral A. Luna ay pinatay ni Janolino at ng kanyang mga tauhan sa hagdan. ng Kumbento ng Kabanatuan at nabuwal na sa lupa, si Trinidad Aguinaldo na ina ni Emilio Aguinaldo ay tumingin sa bintana at tinanong: Ano, humihinga pa ba? (Kaya, humihinga pa rin ba siya?) (ayon sa nakabatay na Nakpil)

Sa mga pahina 157-158, sumulat si Nakpil tungkol kay Aguinaldo,

"Ang pagsuko ni Emilio Aguinaldo sa mga Amerikano ay isang duwag na kilos. Walang duda na siya nag-imbot ang pagkapangulo. Sumuko siya dahil sa takot na ang iba ay mas may kakayahan kaysa sakupin niya ang posisyon ng pangulo ng Republika. Kung nakipaglaban ba siya sa kanyang mga mananakop, kahit na kung siya ay sumuko upang siya ay maituturing na bayani, kahit na upang mabigyang-katwiran ang kanyang mga krimen, sa oras na ito ay hahanga tayo ng isang bantayog sa pangalawang bayani ng Pilipinas, hindi katulad ng ginawa niya sa paghahatid sa kanyang sarili bilang bilanggo at pagkatapos ay nagsumpa ng katapatan sa bandila ng Amerika".

Kamatayan

Namatay siya sa atake sa puso sa kanyang tahanan noong Nobyembre 2, 1960 sa Quiapo, Maynila . Siya ay inilibing sa Manila North Cemetery sa Santa Cruz, Maynila ng sumunod na araw.

Pamana

Ang bahay kung saan nakatira si Nakpil at de Jesús, na kilala bilang "Bahay Nakpil-Bautista", ay nakatayo pa rin sa Quiapo at pinapanatili ng kanyang mga tagapagmana bilang isang museo na nag-aalok din ng paglalakad ng mga paglalakbay sa Quiapo at iba pang mga espesyal na kaganapan at gayun din bilang isang lugar ng pagganap. Ang "Bahay Nakpil-Bautista" ay isa sa dalawang istrukturang estilo ng Espanya na naiwan na nakatayo sa Kalye Bautista, Quiapo, Maynila.

Mga Komposisyon

Mga Komposisyon ni Julio Nakpil

Petsa	Pamagat	Genre	Mga tala
1888 Abril 27	Cefiro	Polka	Unang kilalang kompisisyon ni Nakpil.
1890 Mayo 17	La Brisa Nocturna	Habanera
1890 Setyembre 29	Noche Tempestuosca	Polka de Salon
1890	Ecos de Visayas	Danza
1890	Ecos de Iloco	Danza
1890	Ilang-ilang	Mazurka
1891 Mayo 28	Recuerdos de Capiz	Habanera Carateristica	Pinakakilalang komposisyon ni Nakpil. Nailathala sa 6 na edisyon. Ginawaran ng Diploma of Honor ng Unang Exposición Regional de FIlipina noong 1895 at ng medalyang pilak sa St. Louis World's Fair noong 1904
1891 Agosto 1	Luz Poetica de la Aurora	Gavota	Ginawaran ng Diploma of Honor ng Unang Exposición Regional de FIlipina noong 1895.
1891 Oktubre 21	Danza Campestre	Habanera de Concierto
1891 Oktubre 21	Teatro Luisa	Polka Brillante
1891 Nobyembre 25	La Brisa Aurora	Habanera
1892 Mayo 4	Cleotilde
1892 Hulyo 15	Kundiman
1893 Enero 29	Sueño Eterno	Mazurka Funebre	Isang pagpupugay para sa kagitingan ni Antonio Luna
1893 Agosto 4	Amor Patrio	Romanza	Isang setting ng awit ni Maria Clara sa nobela ni Jose Rizal na Noli me Tangere.
1895	Exposición Regional de Filipina	Pas à quatre	Ginawaran ng Diploma of Honor ng Unang Exposición Regional de FIlipina noong 1895.
1896 Enero 27	Marangal na Dalit ng Katagalugan	National Anthem	Pinakomisyon ni Andres Bonifacio bilang pambansang awit ng Pilipinas. Gayunpaman, Ang Lupang Hinirang ni Julian Felipe, sa kalaunan ang naging Pambansang Awit ng bansa.
1896 Agosto 26	Balintawak
1896 Agosto 30	Armamento
1897 Marso 20	Pahimakas	Mazurka Funebre	Isang martsang panlibing bilang gunita sa kay Jose Rizal
1897 Hunyo 15	Pamitinan	Polka Carateristica	para sa mga remontados na "nagtago dahil sa pang-uusig"
1897 Oktubre 12	Pag-Ibig	Habanera
1898 Oktubre 12	Pasig-Pantayanin	Paso-doble Militar	Isang martsa militar para sa mga magigiting na rebolusyonaryo. Pinagalan sa dating headquarters
1898 Nobyembre	Biyak-na-Bato	Paso-doble Militar	binubuo para sa rebolusyonaryong heneral Teodoro Sandiko
1903 Setyembre	Salve Patria	Grand March	Pagkakaayos ng Marangal na Dalit bilang isang Gran Marcha
1904	Kabanatuan	Marcha Funebre	Martsang panlibing bilang pag-alaala sa pagkamatay ni Heneral Antonio Luna.
1944 Setyembre 19	Victory March	March	Nakatuon sa mga hukbo ng Estados Unidos at Pilipinas at ang kanyang gerilya.
	Deus Omnipotens et Miserecors	Marcha Funebre
	Johnny and Little Julia	Boston Waltz
	Melodia
	Pinching	Habanera

Mga panlabas na link

• Website ng Talambuhay