Kuwentong-bayan

Ang kuwentong-bayan (Ingles: folklore) ay mga kathang isip  na kuwento o salaysay na ang mga kumakatawan ay ang mga pag-uugali at mga uri ng mga mamamayan sa isang lipunan. Ito ay nabuo ng mga manunulat upang kanilang maipahayag ang mga sinaunang pamumuhay at upang maging gabay ng mga tao sa kasalukuyang pamumuhay. Maari nilang gawing basehan lalo na ang mga wastong pag-uugali at mga aral na gustong ibigay ng kuwento.

• Ang mga halimbawa nito ng kuwentong bayan ay ang sumusunod:

1. Mito

2. Alamat

3. Pabula

4. Parabula

5. Maikling kuwentong bayan

• Ang mga halimbawa sa itaas ay  lumaganap at nagpasalin salin na sa ibat-ibang henerasyon sa pamamagitan din ng pagkuwento ng mga matatanda sa mga nakababata.

• Ito ay anyong panitikan ng isang bansa mula sa mga katutubong panitikan. Mayroon ng kuwentong bayan ang mga ninuno noon bago pa man tayo nasakop ng mga kastila at iba pang dayuhang mananakop.

• Ang kuwentong bayan ay isang panitikan na may kaugnayan sa ugali, tradisyon, pamumuhay ng mga tao sa iisang pook, rehiyon o lupain. Malaki ang ambag nito sa pagpapanatili ng kultura, tradisyon panitikan at lahi ng mga Pilipino.

• Dahil sa kuwentong bayan napapanatili pa din ang mga nakaugaliangg tradisyon at pamumuhay ng mga tao noong unang panahon.

Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.