Lalawigan ng Samut Songkhram
Samut Songkhram สมุทรสงคราม | |||
|---|---|---|---|
     .jpg) (Paikot pakanan mula sa taas kaliwa) lumulutang na palengke ng Bang Noi, Ilog Mae Klon, Lumulutang na Palengke ng Amphawa, Pang-aalalang Liwasang Haring Rama II, Don Hoi Lot, Palengke ng Daambakal ng Maeklong, kilala rin bilang Talat Rom Hup kung saan dumarating ang tren | |||
| |||
| Palayaw: Mae Klong | |||
 Mapa ng Taylandiya na nagpapakita ng lalawigan ng Samut Songkhram | |||
| Bansa | Taylandiya | ||
| Kabesera | Samut Songkhram | ||
| Pamahalaan | |||
| • Gobernador | Charas Bunnasa (simula Oktubre 2019)[1] | ||
| Lawak | |||
| • Kabuuan | 417 km2 (161 milya kuwadrado) | ||
| Ranggo sa lawak | Ika-77 | ||
| Populasyon (2019)[3] | |||
| • Kabuuan | 193,305 | ||
| • Ranggo | Ika-76 | ||
| • Kapal | 465/km2 (1,200/milya kuwadrado) | ||
| • Ranggo sa densidad | Ika-7 | ||
| Human Achievement Index | |||
| • HAI (2017) | 0.6203 "somewhat high" Ika-18 | ||
| Sona ng oras | UTC+7 (ICT) | ||
| Postal code | 75xxx | ||
| Calling code | 034 | ||
| Kodigo ng ISO 3166 | TH-75 | ||
| Websayt | samutsongkhram.go.th | ||
Ang Samut Songkhram (Thai: สมุทรสงคราม, binibigkas [sā.mùt sǒŋ.kʰrāːm]) ay isa sa mga sentral na lalawigan (changwat) ng Taylandiya.
Ang mga karatig na lalawigan ay (mula sa timog paikot pakanan) Phetchaburi, Ratchaburi, at Samut Sakhon. Tinatawag ng mga lokal na tao ang Samut Songkhram Mae Klong. Ang lalawigan ay ang pinakamaliit sa lugar sa lahat ng mga lalawigang Taylandes. Sina Chang at Eng Bunker, ang sikat na Siames na kambal ay isinilang dito noong Mayo 11, 1811.[5]
Heograpiya[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang Samut Songkhram ay nasa bukana ng Ilog Mae Klong hanggang sa Look ng Bangkok (itaas na Golpo ng Taylandiya). Sa pamamagitan ng ilang mga kanal (khlong) ang tubig ng ilog ay kumakalat sa lalawigan para sa irigasyon. Sa baybayin ay maraming lawa para sa paggawa ng asin dagat. Ang sandbar na Don Hoi Lot sa bukana ng ilog ay sikat sa endemikong populasyon ng kabibeng Solen regularis.
Sinasaklaw nito ang kabuuang lawak na 416.7 km 2 (mga 160.9 sq mi). Maaari itong ituring na pinakamaliit na lalawigan sa Taylandiya. Ang kabuuang lugar ng kagubatan ay 30 square kilometre (12 mi kuw) o 7.3 porsyento ng sakop ng lalawigan.[6]
Ang lalawigang ito ay tahanan ng mga pook ng pagsamba ng tatlong pangunahing relihiyon. Mayroong 110 Budistang templo, dalawang Kristiyanong simbahan, at isang mosque.
Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang Samut Songkhram o Mae Klong o Suan Nok (sa labas ng hardin) ay bahagi ng Mueang Ratchaburi noong nakaraan. Ang lumang pangalan ng Mae Klong ay Bang Chang na nakasentro sa Tambon Amphawa, Samut Songkhram (mula sa distrito sa kasalukuyan). Sa panahon ng paglipat mula sa Ayutthaya hanggang sa mga panahon ng Thon Buri, ito ay nahiwalay sa Ratchaburi at pinangalanang Mueang Mae Klong.
Mahalaga sa kasaysayan ang Samut Songkhram sa panahon ng pagtatatag ng Thon Buri bilang kabesera ng kaharian ni Haring Taksin ang Dakila. Nang pamunuan ng mga Burmes ang isang hukbo sa Tambon Bang Kung, tinipon ng hari ang mga tao upang magtayo ng isang kuta at pigilan ang lungsod na mabihag ng mga tropang Burmes. Ito ay isang mahalagang pagkilos laban sa mga mananakop na Burmes noong panahong iyon.
Mga pagkakahating pampangasiwaan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Pamahalaang panlalawigan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang lalawigan ay nahahati sa tatlong distrito (amphoe). Ang mga distrito ay nahahati pa sa 38 subdistrito (tambon) at 284 pamayanan (mubans).
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งข้าราชการพลเรือนสามัญ" [Announcement of the Prime Minister's Office regarding the appointment of civil servants] (PDF). Royal Thai Government Gazette. 136 (Special 242 Ngor). 26. 28 September 2019. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 29 Septiyembre 2019. Nakuha noong 24 November 2019.
{{cite journal}}: Check date values in:|archive-date=(tulong) - ↑ Advancing Human Development through the ASEAN Community, Thailand Human Development Report 2014, table 0:Basic Data (PDF) (Ulat). United Nations Development Programme (UNDP) Thailand. pp. 134–135. ISBN 978-974-680-368-7. Nakuha noong 17 January 2016, Data has been supplied by Land Development Department, Ministry of Agriculture and Cooperatives, at Wayback Machine.
{{cite report}}: CS1 maint: postscript (link)[patay na link] - ↑ "สถิติทางการทะเบียน" [Registration statistics]. bora.dopa.go.th. Department of Provincial Administration (DOPA). December 2019. Nakuha noong 10 October 2020.
Download จำนวนประชากร ปี พ.ศ.2562 - Download population year 2019
- ↑ Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1
- ↑ Phataranawik, Phatarawadee (13 May 2018). "Descendants celebrate Siamese Twins and Thai-US friendship". The Nation. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 9 Hunyo 2019. Nakuha noong 14 May 2018.
- ↑ "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019] (sa Thai). 2019. Nakuha noong 6 April 2021, information, Forest statistics Year 2019
{{cite web}}: CS1 maint: postscript (link)