Pagkit

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Isang kandilang yari sa pagkit.

Ang pagkit, sera o waks[1] (Aleman: Wachs, Ingles: wax, Kastila, Portuges: cera) ay isang sustansiyang nakapagpapakintab at nagdurulot ng proteksiyon sa balat ng mga prutas at dahon ng mga gulay at ibang halaman. May mga pagkit din na nagmumula sa mga hayop, katulad ng tutuli mula sa loob ng tainga ng tao. May mga waks din na nanggagaling sa mga petrolyo at mineral. Mayroon ding mga waks na sintetiko o gawang-tao.[2]

May kaugnayan ang mga pagkit sa mga taba. Bagaman matigas, mas madaling masira ang mga ito kung ikukumpara mula sa mga taba. Hindi tumatagos ang tubig sa kapatagan ng mga pagkit, ngunit madali silang matunaw, kung kaya't nabibigyan ng hugis. Ginagamit ang mga pagkit sa paglikha ng mga pampaganda at pamahid na kosmetiko at panggagamot, waks papel[3], plorwax (floorwax), kandila, mga plaka pang-musika, barnis, papel na karbon (carbon paper), krayola, mga artipisyal na halaman, at mga sabon.[2]

Mga uri ng pagkit[baguhin | baguhin ang wikitext]

  • Mula sa mga mineral:

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. English, Leo James (1977). "Pagkit, sera, waks, wax". Tagalog-English Dictionary (sa Ingles). Congregation of the Most Holy Redeemer. ISBN 9710810731.
  2. 2.0 2.1 The New Book of Knowledge (Ang Bagong Aklat ng Kaalaman), nasa wikang Ingles, Grolier Incorporated, 1977, ISBN 0-7172-0508-8
  3. Kerzen ziehen und gießen: Gestalten mit Wachs (Paggawa ng Kandila), nasa wikang Aleman, Stocker, L, 2012, ISBN 3-7020-1370-9