Paliparang Pandaigdig ng Maynila Terminal 1

Paliparang Pandaigdig ng Maynila Terminal 1 Paliparang Pandaigdig ng Ninoy Aquino Terminal 1
IATA: MNL ICAO: RPLL
Buod
Uri ng paliparan	Publiko
Nagpapatakbo	Manila International Airport Authority
Pinagsisilbihan	Maynila
Lokasyon	Lungsod ng Parañaque, Kalakhang Maynila
Mga koordinado	14°30′31″N 121°01′10″E
Websayt	www.miaa.gov.ph
Mga patakbuhan
Direksyon Haba Ibabaw m tal Kongkreto Kongkreto

Ang Manila Ninoy International Airport Terminal 1 (NAIA 1), sa Paranaque City, Metro Manila, Philippines (kilala rin bilang Ninoy Aquino Terminal), ay isang terminal ng paliparan sa Ninoy Aquino International Airport, ang pangunahing nagsisilbing Manila at ang nakapalibot na metropolitan area nito. Matatagpuan sa hangganan sa pagitan ng mga lungsod ng Pasay at Parañaque. Binuksan noong 1981, may lugar na 67,000 square meters (720,000 sq ft) at ang unang mas mataas na kapasidad na terminal ng paliparan sa Pilipinas at ang pangalawang pinakalumang terminal sa NAIA complex (ang unang pinakaluma na Terminal 4 o ang Manila Domestic Pasahero Terminal). Ang Terminal 1 ay kasalukuyang ginagamit ng mga pangunahing internasyonal na airlines na lumilipad sa Maynila.

Ang terminal ay may kapasidad na disenyo ng 4.5 milyong pasahero bawat taon ngunit higit pang pinalawak upang tumanggap ng 6 milyong pasahero.

Kasaysayan

Mga unang taon

Matapos ang orihinal na istraktura ng Manila International Airport ay nawasak sa pamamagitan ng sunog noong Enero 22, 1972, isang maliit na terminal ang idinisenyo ng Philippine National Artist for Architecture, Leandro Locsin, Sr. at ang kanyang kompanya na L.V. Locsin and Associates. Ang terminal ng paliparan na ito ay magsisilbing pangunahing terminal ng Manila International Airport mula sa taong iyon hanggang 1981.

Conception

Ang pag-unlad ng Manila International Airport ay sa wakas naaprubahan sa pamamagitan ng pagpapahayag ng Executive Order No. 381, na nagpapahintulot sa pagpapaunlad ng paliparan. Noong 1973, isang plano sa pag-aaral sa pagiging posible / airport ay ginawa ng Airways Engineering Corporation sa pamamagitan ng isang US $ 29.6 milyong pautang mula sa Asian Development Bank. Ang Detalyadong Engineering Design ng New Manila International Airport Development Project ay ginawa ni Renardet-Sauti / Transplan / F.F. Cruz Consultant habang ang detalyadong brutalist ng Architectural Design ng terminal ay inihanda ng L.V. Leandro Locsin. Locsin and Associates.

Ang mga detalyadong disenyo ay pinagtibay ng Pamahalaang Pilipino noong 1974 at pagkatapos ay inaprobahan ng Asian Development Bank noong Setyembre 18, 1975. Pinili ng pamahalaan ang isang lugar na malapit sa orihinal na lugar ng lumang Manila Airport, na tinitirahan sa isang lugar sa paliparan complex na kung saan ay sa isang lupain na pinamamahalaan ng Parañaque City, na noon ay isang munisipalidad ng Metro Manila. Ang aktwal na trabaho sa terminal ay nagsimula sa ikalawang kuwarter ng 1978.

Pagbubukas

Ang terminal ay natapos noong 1981 at nagsimulang operasyon noong 1982. Noong Abril 2 sa parehong taon, ang PAL Boeing 747-200B na dumarating mula sa San Francisco sa pamamagitan ng Honolulu ang naging unang sasakyang panghimpapawid sa dock sa terminal. Sa panahon ng kanyang kapanahunan, ang Terminal 1 ay itinuturing na isa sa pinaka modernong paliparan sa mundo.

Pagpatay ng Aquino

Agosto 21, 1983 ay kilala hindi lamang sa Pilipinas at sa buong mundo kundi pati na rin sa paliparan bilang isang madilim na araw ng kasaysayan.

Ang China Airlines Flight 811 ay regular na naka-iskedyul na flight mula sa Taipei hanggang Manila. Sa araw ng Agosto, ang flight ay nagamit ng Boeing 767-200 kasama ang registration B-1836. Nasa biyahe na ito si Benigno S. Aquino, Jr., na kilala sa palayaw, Ninoy. Pagdating sa Maynila, docked ang sasakyang panghimpapawid sa Gate 8 (ang kasalukuyang Gate 11), ang mga tauhan ng Aviation Security Command (AVSECOM) ay inatasan siya sa eroplano papunta sa tarmac kung saan ang isang van na pag-aari ng ahensya ay naghihintay sa kanya. Narinig ang isang solong baril, na kung saan ay nakilala bilang ang pagbaril na pinatay ni Aquino. Ang ilang mga pag-shot ay sumabog, pagpatay sa diumano'y mamamatay-tao, si Rolando Galman. Pagkalipas ng ilang segundo, ang isang barrage ng putok na erupted, na nagiging sanhi ng kaguluhan sa parehong eroplano at ang terminal. Ang katawan ni Ninoy at Galman ay nahuhulog sa tarmak; Ang katawan ng huli ay na-load sa van na lumayas.

Apat na taon matapos ang insidente, ang paliparan ay binigyan ng kasalukuyang pangalan nito sa pamamagitan ng Republic Act No. 6639. Ang isang katawan na marka ng pagpatay kay Ninoy ay ipinapakita sa parking lot ng pag-alis habang ang puwesto sa Gate 8 kung saan siya nakalagay ay may isang plaka na nagpo-memorialize nito .

Pagkasira ng kapasidad

Noong 1989, inirerekomenda ng Suriing Master Plan ang pagtatayo ng dalawang bagong terminal (NAIA 2 at NAIA 3), pati na rin ang maraming iba pang pagpapabuti sa pasilidad.

Ang terminal ay umabot sa kapasidad noong 1991, kapag ito ay nakarehistro ng kabuuang dami ng pasahero na 4.53 milyon. Mula noong 1991, ang terminal ay higit sa kapasidad at nagre-record ng taunang average growth rate ng 11%, ngunit ang mga pagpapabuti sa paliparan ay nadagdagan ang kapasidad nito sa 6 milyong pasahero taun-taon.

Ang terminal ngayon

Ang terminal ay kasalukuyang nagsisilbi sa mga dayuhang carrier na tumatakbo sa Maynila, maliban sa Lahat ng Nippon Airways, Cathay Pacific, Delta Air Lines, Emirates, KLM, Qantas, Qatar Airways, Singapore Airlines, Turkish Airlines at United Airlines. Naghahain din ito ng mga flight ng Philippine Airlines papunta at mula sa Canada (Toronto at Vancouver) at Gitnang Silangan, maliban sa Dubai flights.

Listahan ng Asia at World Worst Airport, rehabilitasyon

Kumpara sa internasyonal na mga terminal sa iba pang mga bansa sa Asya, ang Terminal 1 ay patuloy na niranggo sa ibaba dahil sa mga limitado at lipas na panahon na pasilidad, mahihirap na pasahero ng pasahero, at paggitgit (ang Terminal ay nag-eensayo sa itaas na naka-disenyo na kapasidad sa mga dekada ngayon). Mula 2011 hanggang 2013, ang Terminal 1 ay nasa listahan ng mga pinakamalalang paliparan sa Asya at sa mundo sa pamamagitan ng website ng paglalakbay na "Ang Gabay sa Pagtulog sa Paliparan", pagraranggo sa bilang isa. Sa pagsasaalang-alang na ito, ang mga awtoridad ng transportasyon ay nagplano upang bigyan ang Terminal 1 ng isang makeover; ang mga plano ay naaprubahan ni Pangulong Benigno Aquino III. Ang makeover at upgrade ay kasama ang pagpapalawak ng lugar ng pagdating, pagdaragdag ng mga puwang sa paradahan, at pagpapabuti ng iba pang mga pasilidad sa terminal.

Dati nang inihayag ng Transportasyon at Komunikasyon na sa lalong madaling operasyon ng Terminal 3, ang Terminal 1 ay pinalitan ng Cebu Pacific na may balak na pinanumbalik ang terminal sa isang "Airport City" at nagsisilbing eksklusibong terminal para sa kanilang mga sasakyang panghimpapawid.

Nagsimula ang pagsasaayos ng Terminal 1 noong Enero 23, 2014 upang mag-upgrade at gawing makabago ang 32-taong-gulang na terminal ng pasahero at isasagawa at maisakatuparan ng May 2015. Kabilang sa anim na phase na may 40% na pagkumpleto noong Disyembre 16, 2014, ang mga pagsasaayos ay kinabibilangan ng pag-install ng mga nirereklamo na mga tirante upang palakasin ang estruktural integridad ng gusali, at isang napakahusay na facelift sa panloob na disenyo ng terminal. Ang limang internasyonal na airline, na Delta Air Lines, KLM, Emirates, Singapore Airlines, at Cathay Pacific, ay inilipat sa Terminal 3 mula Agosto 1 hanggang Oktubre 1, 2014 sa pagsisikap na maalis ang terminal. Ang parehong United Airlines at Qantas ay relocated sa Terminal 3 mula sa Terminal 1 sa Oktubre 28, 2018. Ang mga carrier ng Middle Eastern Qatar Airways ay din relocated sa Terminal 3 sa Disyembre 1, 2018, habang ang Turkish Airlines ay naka-iskedyul na ilipat sa Terminal 3 sa Enero 1, 2019.

Mga Operasyon

Ang terminal 1 ay ang terminal ng mga dayuhang airline tulad ng Air China, Japan Airlines, at Etihad Airways ay isa sa mga airlines na tumatakbo sa terminal. Ito rin ang terminal ng Philippine Airlines para sa Canada at Gitnang Silangan (maliban sa Dubai) flight.

Paliparan at destinasyon

Mga kompanyang panghimpapawid	Mga destinasyon
Air China	Beijing–Capital, Chengdu–Tianfu
Air Niugini	Port Moresby
Asiana Airlines	Busan, Seoul–Incheon
China Airlines	Kaohsiung, Taipei–Taoyuan
China Eastern Airlines	Shanghai–Pudong
EVA Air	Taipei–Taoyuan
Hong Kong Airlines	Hong Kong
Japan Airlines	Tokyo–Haneda, Tokyo–Narita
Korean Air	Seoul–Incheon
Kuwait Airways	Kuwait
Lucky Air	Seasonal: Kunming
Malaysia Airlines	Kuala Lumpur–International
Mandarin Airlines	Taichung
Oman Air	Muscat
Philippine Airlines	Abu Dhabi, Auckland, Bangkok–Suvarnabhumi, Beijing–Capital, Brisbane, Busan, Dammam, Delhi, Denpasar, Doha, Dubai–International, Fukuoka, Guam, Guangzhou, Hanoi, Ho Chi Minh City, Hong Kong, Honolulu, Jakarta–Soekarno-Hatta, Kuala Lumpur–International, London–Heathrow, Los Angeles, Macau, Melbourne, Mumbai, Nagoya–Centrair, New York–JFK, Osaka–Kansai, Phnom Penh, Port Moresby, Quanzhou, Riyadh, San Francisco, Sapporo–Chitose, Seattle/Tacoma, Seoul–Incheon, Shanghai–Pudong, Singapore, Sydney, Taipei–Taoyuan, Tokyo–Haneda, Tokyo–Narita, Toronto–Pearson, Vancouver, Xiamen Charter: Jeju, Khabarovsk, Vladivostok
Royal Brunei Airlines	Bandar Seri Begawan
Saudia	Dammam, Jeddah, Medina, Riyadh
XiamenAir	Quanzhou, Xiamen