Pansamantalang Pamahalaan ng Pilipinas (1986–1987)

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Republic of the Philippines
Republika ng Pilipinas (Filipino)
1986–1987
Awiting Pambansa: Lupang Hinirang
(Ingles: "Chosen Land")
Location of the Philippines in Southeast Asia.
Location of the Philippines in Southeast Asia.
KabiseraManila
Karaniwang wikaFilipino (official)
English
Other regional languages
PamahalaanProvisional revolutionary government
President 
• 1986–1987
Corazon Aquino
Vice President 
• 1986–1987
Salvador Laurel
LehislaturaNone (parliament dissolved)
Kasaysayan 
February 22, 1986
February 25, 1986
March 25, 1986
• 1987 Constitution adopted
February 2, 1987
SalapiPhilippine peso (₱)
Sona ng orasUTC+08:00 (PST)
Ayos ng petsa
  • mm/dd/yyyy
  • dd-mm-yyyy
Gilid ng pagmamanehoright
Kodigo sa ISO 3166PH
Pinalitan
Pumalit
Ikaapat na Republika ng Pilipinas
Ikalimang Republika ng Pilipinas
Bahagi ngayon ngPhilippines

Isang pansamantalang rebolusyonaryong pamahalaan ang itinatag sa Pilipinas kasunod ng People Power Revolution na nagwakas noong Pebrero 25, 1986. Inalis ng rebolusyon si Pangulong Ferdinand Marcos, na namuno bilang diktador, sa pwesto at iniluklok si Corazon Aquino bilang bagong pangulo ng bansa.

Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang kontrobersyal na halalan sa pagkapangulo ng Pilipinas noong 1986 ay ang culminating event na humantong sa People Power Revolution na nagpatalsik kay Ferdinand Marcos bilang pangulo at nagluklok kay Corazon Aquino bilang bagong pangulo ng bansa. Nakilala ang administrasyong Marcos sa awtoritaryan nitong pamumuno, lalo na sa panahon ng Martial law.

Ang Communist Party of the Philippines–New People's Army–National Democratic Front (CPP–NPA–NDF) ay nagpasimula ng pag-uusap para sa isang tigil-putukan kasunod ng pag-akyat ni Aquino sa pagkapangulo at pinuri ang rebolusyon noong 1986 para sa pagpapanumbalik ng mga kalayaang sibil at pagpapalaya sa 500 bilanggong pulitikal ngunit nanatiling maingat sa "Imperyalismo ng Estados Unidos" at mga pigura na itinuturing nitong mga reaksyunaryo sa loob ng militar ng Pilipinas.

Ang isang pansamantalang pamahalaan ay idineklara noong Marso 1986 ni Aquino sa pagpapatibay ng isang pansamantalang konstitusyon, na impormal na tinawag na "Freedom Constitution" ng kanyang administrasyon. Hindi siya opisyal na nagproklama ng "rebolusyonaryong gobyerno" na pinayuhan ng ilan sa kanyang mga katulong bilang masyadong nagpapasiklab. Inalis din ni Aquino ang Batasang Pambansa, ang pambansang lehislatura na dating dominado ng partido ni Marcos na Kilusang Bagong Lipunan, at inaangkin ang kapangyarihang pambatas para sa kanyang sarili. Pinalitan ng interim constitution ang 1973 constitution na pinagtibay noong administrasyon ni Marcos.

Si Aquino ay may malawak na personal na kapangyarihan sa ilalim ng pansamantalang konstitusyon. Kabilang dito ang kapangyarihang tanggalin at palitan ang mga opisyal ng lokal na pamahalaan sa panahon ng transisyon. Ang mga tagasuporta ng mga hakbang ni Aquino ay sumuporta sa halos ganap na kapangyarihang ibinigay ng pansamantalang konstitusyon kung kinakailangan upang ang "diktatoryal" na makinarya ni Marcos ay mabuwag habang ang mga kalaban ay nangangatuwiran na ang gayong mga kapangyarihan ay maaari ring gawing diktadura ang gobyerno ni Aquino. Ipinakita niya na ang isang regular na pamahalaan sa ilalim ng isang bagong konstitusyon ay ilalagay sa loob ng isang taon.

Itinatag ang Presidential Committee on Human Rights at ang Presidential Commission on Good Government, kung saan ang huli ay naatasang mag-imbestiga sa mga kaso ng graft and corruption at mabawi ang mga ill-gotten asset ng administrasyong Marcos at mga kaanib nito para sa gobyerno. Ang censorship ay pinaluwag, kung saan ang Movie and Television Review and Classification Board (MTRCB) halimbawa ay nasuri at iminungkahi na gumana bilang isang classification board sa halip bilang isang censorship body.

Noong Abril 1986, nabuo ang 1986 Constitutional Commission (ConCom) para bumalangkas ng bagong konstitusyon. Pinangalanan ni Aquino ang unang 45 miyembro sa susunod na buwan, na nagmula sa iba't ibang politikal at relihiyon, ay hinirang sa halip na mahalal. Walang komunistang pinangalanan sa katawan, ngunit naglaan si Aquino ng hindi bababa sa limang puwang sa mga kaanib ng administrasyong Marcos. Ang unang sesyon ng ConCom ay ginanap noong Hunyo 2, 1986.

Ang vice presidential running mate ni Marcos noong 1986 elections, si Arturo Tolentino ay nagproklama sa kanyang sarili bilang acting president noong Hulyo 6, 1986, sa ilalim ng 1973 Constitution sa isang pagtatangkang kudeta na tumagal ng dalawang araw. Inalalayan siya ng mga sundalo sa Manila Hotel.

Ang draft ng konstitusyon na ipinasa ng ConCom noong Oktubre 12, 1986, at iniharap kay Pangulong Aquino pagkaraan ng tatlong araw. Ang draft ng konstitusyon ay sumailalim sa isang plebisito noong Pebrero 2, 1987. Ang mga resulta ng plebisito ay inihayag noong Pebrero 11, 1987, na may 16,622,111 o 76.30% ng mga botante na pabor sa draft. Ang 1987 Konstitusyon ng Pilipinas ay inihayag bilang niratipikahan sa parehong araw.

Gobyerno[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Pansamantalang Pamahalaan ng Pilipinas noong 1986 hanggang 1987 ay gumanap bilang isang Pansamantalang rebolusyonaryong pamahalaan, bagama't hindi kailanman opisyal na nailalarawan bilang ganoon. Ang legislative powers sa ilalim ng provisional government ay ginamit ng Pangulo sa pagtanggal ng Batasang Pambansa.