Piso ng Cuba

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Piso ng Cuba
Talaksan:Cuban3Pesos.jpg
A 3 peso banknote depicting Che Guevara
Kodigo sa ISO 4217CUP
Bangko sentralCentral Bank of Cuba
 Websitebc.gob.cu
User(s) Cuba
Pegged withUS$ = 24 CUP (official)

US$ = 120 CUP (CADECA office exchange rate in Cuba)

US$ = 305 CUP (parallel market within Cuba)[1]
Subunit
1100centavo
Sagisag$ or $MN
 centavo¢ or c
Perang barya
 Pagkalahatang ginagamit20¢, $1, $3, $5
 Bihirang ginagamit1¢, 2¢, 5¢, 50¢
Perang papel
 Pagkalahatang ginagamit$1, $3, $5, $10, $20, $50, $100, $200, $500[2][3]
 Bihirang ginagamit$1,000

Ang piso (peso; Kodigo sa ISO 4217: CUP) na kilala rin bilang moneda nacional, ay ang opisyal pera ng Cuba.

Ang Cuban peso ay makasaysayang umiikot sa par sa Spanish-American silver dollar mula ika-16 hanggang ika-19 na siglo, at pagkatapos ay katumbas ng U.S. dolyar mula 1881 hanggang 1959. Pagkatapos ay ipinakilala ng pamahalaan ng Castro ang sosyalistang planong ekonomiya at inilagay ang piso sa Soviet ruble.

Ang pagbagsak ng Soviet Union noong 1991 ay nagresulta sa isang Espesyal na Panahon ng mahihirap na pagsasaayos sa ekonomiya para sa Cuba. Mula 1994 hanggang 2020, ang Cuban peso ay co-circulate kasama ang Cuban convertible peso (ISO 4217 code "CUC"; kolokyal na binibigkas na "kook" sa kaibahan sa CUP, madalas na binibigkas na "koop"), na maaaring palitan sa at naayos laban sa dolyar ng U.S., at sa pangkalahatan ay magagamit sa publiko sa halagang US$1 = CUC 1 = CUP 25. Gayunpaman, ang mga negosyo ng estado sa ilalim ng sosyalistang planong ekonomiya, ay may karapatan na palitan ang mga CUP sa mga CUC at U.S. dolyar sa opisyal, subsidized na rate na US$1 = CUC 1 = CUP 1, sa loob ng mga itinakdang limitasyon.

Mula Enero 1, 2021, ipinatupad ng Cuba ang tinatawag na "Day Zero" ng monetary unification na nag-aalis ng Cuban convertible peso pati na rin ang 1 CUP/USD rate para sa mga negosyo ng estado. Simula noon ang Cuban Peso ay naging tanging legal na tender sa Cuba, ang mga CUC ay na-convert sa rate na 24 CUP/CUC, at isang opisyal na exchange rate na 24 CUP/USD ang naging applicable para sa parehong pampubliko at pribadong transaksyon. Gayunpaman, dahil sa pangangailangan para sa matapang na pera, ang mga halaga ng palitan na ito ay hindi magagamit sa impormal na merkado.

Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Bago ang 1994[baguhin | baguhin ang wikitext]

Bago ang 1857, Spanish at Spanish colonial reales ay umikot sa Cuba. Mula 1857, ang mga banknote ay partikular na inilabas para gamitin sa Cuba. Ang mga ito ay denominated sa piso, na ang bawat piso ay nagkakahalaga ng 8 reales. Mula 1869, ang mga decimal notes ay inilabas din na may denominasyon sa centavos, na may 100 centavos para sa bawat piso. Noong 1881, ang piso ay naka-pegged sa US dollar sa par. Ang pera ay patuloy na inilabas lamang sa papel na anyo hanggang 1915, nang ang unang mga barya ay inilabas.

Noong 1960, nawalan ng halaga ang piso pagkatapos ng nagpataw ng embargo ang Estados Unidos laban sa Cuba at ang sinuspinde na quota ng asukal. Pagkatapos ay ipinakilala ni Fidel Castro ang sosyalistang planong ekonomiya sa Cuba kasama ang Soviet Union bilang bagong kasosyo nito sa ekonomiya, at ang Cuban peso ay naka-pegged sa Soviet ruble (sa CUP 1 = US$1 = 4 na lumang rubles bago ang 1961, at pagkatapos ay sa CUP 1 = US$1 = 0.90 SUR o bagong ruble).

Ang foreign exchange ay monopolyo ng gobyerno sa ilalim ng socialist planned economy at hindi mabibili ng pangkalahatang publiko gamit ang Cuban pesos. Samakatuwid, ipinagpalit ang mga dayuhang pera para sa mga barya ng Instituto Nacional de Turismo (INTUR) mula 1981 hanggang 1989 at para sa foreign exchange certificates ng Banco Nacional de Cuba mula 1985 Ang mga barya o certificate na ito ay ginamit noon ng mga bisita upang bumili ng ilang luxury goods na hindi mabibili sa pambansang pera.

CUP at CUC, 1994-2020[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga presyo ng nirarasyon na mga produkto sa CUP noong 2011.
Mamili sa 2016 na nagpapakita ng mga presyo sa CUP at CUC.

Ang Pagbagsak ng Unyong Sobyet noong 1991 ay nagresulta sa isang mahirap na Espesyal na Panahon ng mga pagsasaayos sa ekonomiya na nangangailangan ng pagkuha ng foreign exchange upang mabayaran ang petrolyo at iba pang inangkat na mga kalakal na dati ay madaling nakuha mula sa dating benefactor ng Cuba. Noong 1993, ang U.S. dollar ay ginawang legal na halaga[4](pxii) upang hikayatin ang lubhang kailangan na mahirap na pera na pumasok sa ekonomiya, at ang Cuban peso ay nawalan ng malaking halaga sa kanyang libreng market exchange rate na bumagsak sa kasing baba ng 125 CUP/USD.

Noong 1994 ang Cuban convertible peso (CUC) ay ipinakilala sa par ng US dollar at umikot kasama nito. Ang bahagyang muling pagkabuhay ng kumpiyansa sa ekonomiya pagkatapos ay nagpatatag ng Cuban peso sa 23-25 ​​CUP sa CUC o USD, na humahantong sa kalaunan ay pag-aayos ng mga halaga ng palitan sa US$1 = CUC 1 = CUP 25, na magagamit sa publiko mula 2004-2005 at pagkatapos ay mula 2011-2020 hanggang sa Cadecas (Casas de Cambio, o Bureau de Change; isang exchange rate na 1.08 USD/CUC na inilapat mula 2005-2011).

Noong 2004, pinalitan ng CUC ang U.S. dollar bilang legal na tender.[4](pxiii) Ang CUC ay naka-pegged sa dolyar.[4](pxiii) Mula 2004 hanggang 2020, inilapat ang 10% na parusa o buwis kapag binago ang U.S. dollars sa mga CUC, na maiiwasan sa pamamagitan ng pagpapalit ng iba pang mga currency sa Cadecas.

Ang muling pagkabuhay ng katatagan ng ekonomiya pagkatapos ng Espesyal na Panahon mula 2000, gayunpaman, ay naging posible din sa muling pagbuhay ng mga tampok ng sosyalistang pinlanong ekonomiya, na kinasasangkutan ng pamamahagi ng mga produktong may subsidiya sa publiko, na sinusuportahan ng isang sistema ng artipisyal na pegged na halaga ng palitan; halimbawa:

  • Ang mga negosyong pag-aari ng estado ay kumikita at gumastos ng foreign exchange sa artipisyal o subsidized na "opisyal na rate" na US$1 = CUC 1 = CUP 1.
  • Dahil dito, naging posible ang pagbebenta ng mga nirarasyon na produkto sa publiko na nakakuha ng suweldo sa pagkakasunud-sunod na CUP 500 sa isang buwan (na nagkakahalaga lamang ng US$20 sa cash exchange rate, ngunit maaaring bumili ng hanggang US$500 na halaga ng mga imported na produkto na nirarasyon. , kung magagamit ang mga ito).
  • Higit pa rito, nagtakda rin ang pamahalaan ng iba't ibang halaga ng palitan para sa iba't ibang negosyo (hal. 10 CUP/CUC para sa Mariel Special Development Zone).
  • Ang mga empleyado ng estado ng Cuba ay binayaran ng mga pangunahing suweldo sa mga CUP, kasama ang mga bonus na nakabatay sa pagganap sa mga CUC.

Kabilang sa mga epekto ng masalimuot na sistemang ito ng mga halaga ng palitan at mga subsidyo ay ang mga sumusunod:

  • Ang mga kumpanya ng estado ay nawalan ng insentibo na kumita ng foreign exchange, ngunit ang publiko ay na-insentibo na gumastos sa mga na-subsidize na imported na mga kalakal.
  • Ang CUC ay walang talagang matatag na suporta sa mga convertible currency, dahil madali itong mai-print upang bayaran ang mga kumpanya at empleyado ng estado. Kaya naman, ang CUC o CUP ay hindi nakipagkalakalan sa buong mundo, at ang kanilang pag-angkat at pagluwas ay ipinagbabawal, kaya't hindi rin mabibili nang maaga sa labas ng Cuba.[5]
  • Ang ekonomiya ng Cuban ay inilarawan bilang "dual-track", kung saan ang karamihan ng mga mamamayan ay kumikita lamang ng mga CUP at umaasa sa mga subsidized na kalakal mula sa mga tindahan ng rasyon, at may isang minorya na kumikita ng mas malaking suweldo sa CUC at foreign exchange sa pamamagitan ng pagtutustos sa mga turista.
  • Ang mga tindahan at serbisyo ay "dual-track" din, na may rasyon na mga kalakal na ibinebenta sa mga CUP, na-import o hindi mahahalagang kalakal sa mga CUC, at mga lokasyong naglalayon sa mga dayuhang turista na naniningil ng mga presyo ng CUC na mas mataas kaysa sa mga presyo ng CUP na binabayaran ng mga Cubans.[6]
  • Ang sistema kung saan ang U.S. dollars ay nagkakahalaga ng CUP 1, CUP 10 o CUP 25 ay lumikha ng malaking rent-seeking arbitrage na mga pagkakataon at insentibo upang laro ang sistema para sa ipinagbabawal na kita.

Ang masalimuot na sistemang ito ng mga multi-track na exchange rates at mga merkado, at ang mga hindi pagkakapantay-pantay at paghahanap ng upa na nagbunga nito, ay matagal nang pinagmumulan ng pagkadismaya sa mga burukrata ng gobyerno at sa isang hindi nasisiyahang publiko. Noong Oktubre 2013, inihayag ng gobyerno ang intensyon nitong buwagin ang multiple exchange rate system at i-phase out ang CUC. Habang isinasagawa ang mga detalyadong paghahanda at mga bagong panuntunan, maraming negosyo ang nagsimulang tumanggap ng parehong CUP at CUC sa rate na CUC 1 = CUP 25, at ipinakilala ang mga banknote na mas mataas ang halaga na CUP 200, 500 at 1000. Gayunpaman, ang mga pangamba sa pagbagsak nito sa pananalapi sa mga kumpanya ng estado, ay naantala ang "Day Zero" na pagpapatupad ng monetary unification ng ilang taon, hanggang sa pagkatuyo ng mga foreign exchange reserves noong 2020 dahil sa kawalan ng mga turista sa panahon ng COVID-19 pandemic dahil sa mga pag-lock, ang karagdagang pagbebenta ng subsidized na dolyar at mga kalakal ay hindi kayang bayaran ng estado.

Pagsasama-sama ng pera, 2021[baguhin | baguhin ang wikitext]

Noong Disyembre 10, 2020, inanunsyo na ang "Day Zero" ng monetary unification ay magaganap sa 1 Enero 2021, na may isang opisyal na exchange rate na 24 CUP/USD na nalalapat sa mga kumpanya ng estado at pribadong indibidwal, at sa Cuban Convertible Peso sa iretiro at ipagpalit sa rate na 24 CUP/CUC hanggang sa katapusan ng 2021.[7] [8] Bagama't teknikal na inilarawan bilang isang debalwasyon mula sa opisyal na 1 CUP/USD na ginamit sa mga aklat ng negosyo ng gobyerno at estado, para sa publiko ito ay tiningnan bilang mga negosyo ng estado na nakakakuha lamang sa realidad ng 24 CUP/USD na dati nang umiiral sa pribadong sektor. [9]

Inflation[baguhin | baguhin ang wikitext]

Noong 2021 naging mahirap o imposible para sa mga pribadong indibidwal at negosyo na palitan ang CUP para sa matapang na pera sa opisyal na halaga ng palitan na 24 CUP/USD. Ang demand para sa hard currency ay nagdulot ng black market sa currency exchange, na ang US$1 ay nagkakahalaga ng humigit-kumulang 100 CUP bago ang Enero 2022.[10] Ang presyo ng isang U.S. dollar ay umabot sa 200 CUP noong Hunyo 2023, at 300 CUP noong Pebrero 2024.[11]

Mga barya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Gold 5 Peso coin na naglalarawan kay José Martí at sa Eskudo ng Cuba, na inukit ni Charles E. Barber, Chief Engraver ng United States Mint at hinampas sa Philadelphia Mint. Ang 1915 gold 5-peso coin (sa karaniwan) ay naglalaman ng 8.3592 gramo ng ginto (0.9000 fine) at tumitimbang ng 0.2419 ng isang onsa.[12]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "elTOQUE". Nakuha noong 2024-02-17.
  2. Cuba new 200-, 500-, and 1,000-peso notes to be issued 01.02.2015 Naka-arkibo 2015-01-18 sa Wayback Machine. BanknoteNews.com. January 16, 2015. Retrieved on 2015-01-17.
  3. Cuba new 200-, 500-, and 1,000-peso notes confirmed Naka-arkibo 2015-02-17 sa Wayback Machine. BanknoteNews.com. February 15, 2015. Retrieved on 2015-02-16.
  4. 4.0 4.1 4.2 Cederlöf, Gustav (2023). The Low-Carbon Contradiction: Energy Transition, Geopolitics, and the Infrastructural State in Cuba. Oakland, California: University of California Press. ISBN 9780520393134.
  5. "Cuban Currency | Jibacoa, Cuba". Inarkibo mula sa orihinal noong 2021-01-29. Nakuha noong 2020-12-16.
  6. { {Cite web|url=https://travelscams.org/north-america/cuba/%7Ctitle=33 Naka-arkibo 2024-02-26 sa Wayback Machine. Tourist targeted scams sa Cuba|website=Travelscams.org|language=en-US|access-date=2019-06- 16|archive-date=2020-08-07|archive-url=https://web.archive.org/web/20200807155105/https://travelscams.org/north-america/cuba/%7Curl-status%3Dlive }}
  7. "Cuba na Tapusin ang Dyal Currency System sa 2021 Sa gitna ng Crisis Reform". Bloomberg.com. 11 Disyembre 2020. Inarkibo mula sa orihinal noong 2020-12-11. Nakuha noong 2022-02-11.
  8. .ac.uk/latamcaribbean/2021/02/10/day-zero-how-and-why-cuba-unified-its-dual-currency-system/ "Day Zero: paano at bakit pinag-isa ng Cuba ang dual currency system nito | LSE Latin America at Caribbean". LSE Latin America at Caribbean blog. 2021-02-10. Inarkibo mula sa orihinal noong 2022-02-07. Nakuha noong 2022-01-12. {{cite web}}: Check |url= value (tulong)
  9. article/us-cuba-economy-currency-idUKKBN28L0AB "Cuba upang mapababa ang halaga ng piso nang husto sa Enero sa pangunahing monetary overhaul". Reuters (sa Ingles). 2020-12-11. https://www.reuters.com/article/us-cuba-economy-currency-idUKKBN28L0AB Inarkibo mula sa orihinal noong 2022-02-02. Nakuha noong 2022-02-11. {{cite news}}: Check |archive-url= value (tulong); Check |url= value (tulong)
  10. Frank, Marc (2022-01-26). "Cuban peso sa libreng pagbagsak laban sa dolyar". Reuters (sa Ingles). Inarkibo mula sa orihinal noong 2022-02-04. Nakuha noong 2024-02-27.
  11. "elTOQUE". Nakuha noong 2024-02-17.
  12. Cuhaj 2009, p. 299.