Salvator Rosa
Salvator Rosa | |
|---|---|
.jpg) Self Portrait (ca. 1650s), oil on canvas, 75 x 62.5 cm., Surian ng Sining ng Detroit. | |
| Kapanganakan | Hunyo 20 o 21 Hulyo 1615 |
| Kamatayan | 15 Marso 1673 (edad 57) |
| Nasyonalidad | Italyano |
| Kilala sa | Pagpipinta, paglilimbag, panulaan |
| Kilusan | Baroque |
Si Salvator Rosa (1615 –1673) ay kilala ngayon bilang isang Italyanong Barokong pintor, na ang mga romantikong tanawin at mga pagpipinta sa kasaysayan, na kadalasang makikita sa madilim at 'di-kilalang kalikasan, ay nagbigay ng malaking impluwensya mula sa ika-17 siglo hanggang sa unang bahagi ng ika-19 na siglo. Sa kaniyang buhay ay kabilang siya sa mga pinakatanyag na pintor,[1] kilala sa kaniyang maningning na personalidad, at itinuturing na isang magaling na makata, satiriko, aktor, musikero, at pati na rin manlilimbag. Aktibo siya sa Napoles, Roma, at Florencia, kung saan kung minsan ay napipilitan siyang lumipat sa pagitan ng mga lungsod, dahil ang kaniyang mapang-uyam na pangungutya ay nakakuha sa kaniya ng mga kaaway sa artistiko at intelektuwal na mga pangkat noong.[2] Bilang isang pintor ng kasaysayan, madalas siyang pumili ng mga 'di-malinaw at esoterikong paksa mula sa bibliya, mitolohiya, at buhay ng mga pilosopo, na bihirang tinutugunan ng ibang pintor. Gumawa rin siya ng mga eksena sa labanan, mga alegorya, mga eksena ng pangkukulam, at maraming larawan ng sarili. Gayunpaman, siya ay lubos na pinahahalagahan para sa kaniyang napakaorihinal na mga tanawin, na naglalarawan ng "kahanga-hanga" na kalikasan: madalas na ligaw at masukal, kung minsan ay ginagawang marhinal ang mga tao na naninirahan sa kanila sa mas malawak na larangan ng kalikasan. Ang mga ito ang pinakaantitesis ng "pangtanawing" na mga klasikong tanawin ni Claude Lorrain at mga prototipo ng romantikong tanawin. Napansin ng ilang kritiko na ang kaniyang mga teknikal na kasanayan at kahusayan bilang isang pintor ay hindi palaging katumbas ng kaniyang tunay na makabago at orihinal na mga pangitain.[3] Gayunpaman, ito ay sa isang bahagi dahil sa isang malaking bilang ng mga canvas na dali-dali niyang ginawa sa kaniyang kabataan (1630s) sa paghahangad ng pinansiyal na pakinabang, mga pintura na si Rosa mismo ay kinasusuklaman at inilalayo ang kaniyang sarili mula sa kaniyang mga huling taon, pati na rin ang mga pintang maling inugnay sa kaniya pagkatapos ng kaniyang pagkamatay.[4]:138 p.
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ Jaffé, Hans L. C., editor. 1967. 20,000 Years of World Painting. Harry N. Abrams, Inc., Publishers. New York. 418 pp. [page 228]
- ↑ "Salvator Rosa | Italian painter". Encyclopedia Britannica (sa wikang Ingles). Nakuha noong 2020-10-28.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Venturi, Lionello and Rosabianca Skira-Venturi. 1952. Italian Painting: From Caracaggio to Modigliani. Editions D'Art Albert Skira, Geneva, Switzerland. 174 pp. [pages 67 & 85 ]
- ↑ Langelon, Helen, (with Xavier F. Salomon and Caterina Volpi). 2010. Salvator Rosa. Dulwich Picture Gallery and Kimbell Art Museum in association with Paul Holberton Publishing, London. 240 pp. ISBN 978-1-907372-01-8