Sandatahang Lakas ng Unyong Sobyetiko

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Sandatahang Lakas ng Unyon ng mga Sobyetikong Sosyalistang Republika
Вооружённые Силы Союза Советских Социалистических Республик (Ruso)
Vooruzhonnyye Sily Soyuza Sovetskikh Sotsialisticheskikh Respublik

Itinatag 23 Pebrero 1918; 106 taon na'ng nakalipas (1918-02-23)
(as the Red Army)
25 Pebrero 1946; 78 taon na'ng nakalipas (1946-02-25)
(as the Soviet Armed Forces)
Disbanded 26 Disyembre 1991; 32 taon na'ng nakalipas (1991-12-26)
(Soviet Union dissolved)
24 Disyembre 1993; 30 taon na'ng nakalipas (1993-12-24)[1] (United Armed Forces disbanded)
Mga sangay na palingkuran Soviet Army
Soviet Air Forces
Soviet Air Defence Forces
Strategic Rocket Forces
Soviet Navy[2]
Punong himpilan Ministry of Defence, Khamovniki District, Moscow, RSFSR
Leadership
General Secretary Joseph Stalin (1922–1953)
Mikhail Gorbachev (1985–1991)
Minister of Defence
Chief of the General Staff
Militar na gulang 18–35
Sapilitang pagpapasundalo 2 years (Army & Air Force)
3 years (Navy)
Maari na sa
serbisyong militar
92,345,764 (1991), edad 18–35
Aktibong tauhan 4,900,000 (1985)
Nakaresebang tauhan 12,750,000
Mga gastusin
Badyet US$128 billion (official, 1988)[3]
US$200-300 billion (CIA, Pentagon estimate, 1988)[4]
Bahagdan ng GDP 4.9% (official, 1988)
7.7–11.5% (CIA, Pentagon estimate, 1988)
Mga kaugnay na artikulo
Kasaysayan Military history of the Soviet Union
Mga ranggo Military ranks of the Soviet Union

The Soviet flag was also being used as
the Banner of the USSR Armed Forces

Ang Sandatahang Lakas ng Unyong Sobyetiko (Ruso: Вооружённые Силы Советского Союза, tr. Vooruzhyonnyye Sily Sovetskogo Soyuza) ang Red Army (1918–1946) at ang Soviet Army (1946–1991), ay ang armadong pwersa ng Russian SFSR (1917–1922) at ang Soviet Union (1922–1991) mula sa kanilang pagsisimula sa Russian Civil War ng 1917–1923 hanggang sa collapse of the USSR noong 1991. Noong Mayo 1992 , Ang Pangulo ng Russia Boris Yeltsin ay naglabas ng mga kautusan na bumubuo sa Hukbong Sandatahang Ruso, na sumakop sa karamihan ng Sandatahang Lakas ng Sobyet. Maramihang mga seksyon ng dating Sobyet na Sandatahang Lakas sa kabilang banda, ang mas maliliit na republika ng Sobyet ay unti-unting nasa ilalim ng kontrol ng mga republikang iyon.

Ayon sa all-union military service law noong Setyembre 1925, ang Sobyet Armed Forces ay binubuo ng Ground Forces, ang Air Forces, ang [[Soviet Navy|Navy] ], ang State Political Directorate (OGPU), at ang convoy guards.[5] Ang OGPU ay ginawang independyente at pinagsama sa ang NKVD noong 1934, at sa gayon ang Internal Troops nito ay nasa ilalim ng magkasanib na pamamahala ng Defense and Interior Commissariats. Noong 1989, ang Sobyet Armed Forces ay binubuo ng Strategic Rocket Forces, ang Ground Forces, ang Air Defense Forces, ang Air Forces, at ang Navy, na nakalista sa kanilang opisyal na order ng kahalagahan.[2]

Sa USSR, inilapat ang pangkalahatang conscription, na nangangahulugang lahat ng matiwasay na lalaki na may edad labingwalong taong gulang at mas matanda ay na-draft sa sandatahang lakas.[6] International armed observers organisasyon bilang sama-samang isa sa pinakamalakas na pwersa sa kasaysayan ng mundo.[7] Ang relatibong pagsulong at pag-unlad ng ng gobyerno militar ay isang mahalagang bahagi ng ang kasaysayan ng USSR.

Sa konteksto ng Cold War, isang akademikong pag-aaral ng rival U.S. Nalaman ng Departamento ng Depensa noong 1984 na napanatili ng mga Sobyet ang isang kapansin-pansing naabot sa the world at lalo na sa loob ng Europa. Ang pagsusuri ay tahasang naghinuha na "ang mga hukbong Sobyet ay palaging napakalaking" habang "sila rin ay lubos na modernisado, mahusay na kagamitan, at may mahusay na lakas ng baril... [pati na rin] kadaliang kumilos", na nangangahulugang ang "pagsasama-sama ng lakas-tao at materyal ay gumagawa ng kasalukuyang hukbong lupa ng Sobyet na isang napakalakas na hukbong lupain." Bagama't ang Sobyet istratehiyang militar sa pangkalahatan ay karapat-dapat na komento, "ang ground forces ang bumubuo sa pinakamalaki sa limang serbisyong militar ng Sobyet" sa petsa ng pagtatapos ng pananaliksik.[7]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Loading". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2015-05-11. Nakuha noong 2017-03-03.
  2. 2.0 2.1 Zickel & Keefe 1991, p. 697.
  3. "Soviet Military Budget: $128 Billion Bombshell". The New York Times. 31 May 1989. Inarkibo mula sa orihinal noong 2017-03-12. Nakuha noong 2017-02-12.
  4. "Soviets to trim military production by 1990". Defense Daily. 24 Hulyo 1989. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 24 Setyembre 2015. Nakuha noong 9 Agosto 2015.; "Soviet military spending put at 20–25% of GNP". Defense Daily. 24 Abril 1990. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 24 Setyembre 2015. Nakuha noong 9 Agosto 2015.; "Soviets have not hardened position on SLCM – Akhromeyev". Defense Daily. 9 Mayo 1990. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 24 Setyembre 2015. Nakuha noong 9 Agosto 2015.
  5. Scott & Scott 1979, p. 13.
  6. /history/619624 "Принят закон "О всеобщей воинской обязанности"". Sinalin ni Isang batas sa mandatoryong military draft. prlib.ru. 12 Oktubre 1967. {{cite web}}: Check |url= value (tulong)
  7. 7.0 7.1 fas.org/doddir/army/fm100-2-1.pdf "The Soviet Army: Operations and Tactics". Departamento ng Depensa ng Estados Unidos - Kagawaran ng Hukbo. Field Manual (No. 100-2-1). 16 Hulyo 1984. Washington, D.C.