Simbahan ng Mahal na Birhen ng Liwanag (Kainta)

Simbahan ng Kainta
Simbahan ng Kainta
Pambansang Dambana at Simbahan ng Inang Birhen ng Liwanag
Parroquia de Nuestra Señora de la Luz
	Facade of the Cainta Church
	Simbahan ng KaintaThe location of the church in the Philippines
	14°34′41″N 121°06′56″E / 14.5780°N 121.1155°E
Lokasyon	A. Bonifacio Ave., San Andrés, Cainta, Rizal
Bansa	Philippines
Denominasyon	Roman Catholic
Kasaysayan
Itinatag	1760
Nagtatag	Jesuits
Consecrated	February 25, 1968 (reconstructed church)
Arkitektura
Estado	Active
Katayuang gumagana	Diocesan Shrine and Parish Church
Pagtatalaga ng pamana	Marked Historical Structure
Designated	2007
Arkitekto	Fr. Gaspar Marco, S.J., (first church); Arch. Galo Ocampo (reconstructed church
Uri ng arkitektura	Baroque Church
Istilo	Renaissance revival architecture
Pasinaya sa pagpapatayo	1707 (first church); 1966 (reconstructed church)
Natapos	1716 (first church); 1968 (reconstructed church)
Giniba	1899 (first church)
Detalye
Kapasidad	2,500 people (reconstructed church)
Haba	144 talampakan (44 m) (first church); 223 talampakan (68 m) (reconstructed church)
Lapad	48 talampakan (15 m) (first church); 138 talampakan (42 m) (reconstructed church)
Taas	36 talampakan (11 m) (first church); 34.4 talampakan (10.50 m) (reconstructed church)
Number of domes	One (first church); None (reconstructed church)
Number of spires	One
Materyal na ginamit	Stone and reinforced concrete
Kampana	5
Pamamahala
Parokya	Inang Birhen ng Liwanag
Arkidiyosesis	Archdiocese of Manila
Diyosesis	Diocese of Antipolo
Klero
Arsobispo	Sede vacante
Obispo	Most Rev. Francisco Mendoza de Leon
Priest in charge	Rev. Fr. Aly A. Barcinal
Laity
Servers' guild	Cofradia de la Madre Santissima del Lumen

Ang Simbahan ng Inang Birhen ng Liwanag o Simbahan ng Kainta ( Espanyol : Parroquia de Nuestra Señora de la Luz ), ay isang simbahang parokyano ng Romano Katoliko na matatagpuan sa tabi ng Andres Bonifacio Avenue sa Barangay San Andres, Kainta, Rizal, sa Pilipinas. Nagpapatakbo din ang simbahan ng isang kalapit na paaralan, ang Cainta Catholic College. Mula sa oras ng pagtayo nito bilang isang parokya noong 1760 hanggang 1983, ito ay kabilang sa Archdiocese ng Maynila. Ito ay inilagay sa ilalim ng bagong nilikha na Diyosesis ng Antipolo noong 1983, na pinamumunuan ngayon ni Most Rev. Francisco M. De Leon. Ito ay kabilang sa Vicariate ng Mahal ng Birhen ng Liwanag.

Noong 6 Disyembre 2017, binigyan ni Papa Francisco ang papal bull ng canosyal na pahkorona sa nakalagay na imaheng Birhen at ito ay nakoronahan noong 1 Disyembre 2018. Ang pinarangalan na imahe ay isang nawasak na pagpipinta ng Sicilian mula 1727, muling nilikha ng pambansang artista ng Pilipinas na si Fernando Amorsolo dahil sa pagkasunog ng orihinal na relic noong Digmaang Pilipino-Amerikano noong 1899. Ito ang kauna-unahang imaheng Marian sa kasaysayan ng Pilipinas na pontipikong nakoronahan bilang isang masining na pagpipinta. Sa parehong araw din bilang kanonikal na koronasyon nito, ang simbahan ng parokya ay inilaan at itinaas sa isang Parokya.

Kasaysayan

Ang orihinal na simbahan ng Kainta ay unang itinayo sa bato ni Padre Gaspar Marco, isang paring Heswita, noong 1707. Ang dambana noong panahong iyon ay nasa ilalim ng patrono ni San Andres. Ang pagtatayo ng simbahan ng bato ay dinisenyo ni Padre Juan de Salazar, SJ, at nakumpleto sa panahon ni Joaquin Sanchez, SJ, noong 1716 habang siya ay kura paroko. ^[1]

Noong 1727, ang originihal na Imaghe ng Imang Birhen ng Liwanag ay dinala mula sa Kaharian ng Sisilia at napili bilang bagong patrona ng simbahan. Pagsapit ng 1760, opisyal na idineklara ang simbahan na isang hiwalay na parokya.^[2]

Noong 23 Pebrero 1853, isang lindol ang sumira sa gusali ng simbahan. Parehong bubong at isang pader nito ang gumuho habang ang mga dingding ng Kumbento ay nagtamo ng mga bitak. ^[1]

Pagsapit ng 1884 ang parokya ay tinawag na Birhen ng Liwanag (Virgen ng Caliuanagan o Madre Santissima del Lumen sa wikang Tagalog at Espanyol), na pinatunayan noong 5 Agosto 1884 na liham ng pastor ni Kainta na si Don Mariano de San Juan sa Arsobispo ng Maynila, Fray Pedro Payo, OP^[3]

Digmaang Pilipino-Amerikano

Noong Digmaang Pilipino-Amerikano ng Marso 1899, sinunog ang simbahan at parihaba ng parokya ng Kainta kasama na ang igalang na imahe sa loob. Ang mga bato mula sa dingding ng simbahan ay ginamit sa paglaon upang makabuo ng mga kalsada. Ang nag-iisang markang natitira sa simula ng Heswita ay nakakabit sa tuktok na bahagi ng harapan ng simbahan - ang monogram ng Banal na Pangalan ni Jesus na "IHS" (Latin: Iesus Hominum Salvator). Ang simbahan ay naiwan sa mga lugar ng pagkasira sa loob ng 67 taon nang walang anumang makabuluhang pagpapanumbalik.

Kasalukuyan

Noong 1967, inatasan ng Arsobispo ng Maynila na si Rufino Cardinal Santos ang direktor ng Pambansang Museo ng Pilipinas, na si Galo Ocampo, na pag-aralan ang posibilidad na maitaguyod muli ang simbahan sa orihinal na lugar nito. Noong 15 Pebrero 1965, ang Cardinal ay nagbigay ng pahintulot para sa muling pagtatayo ng simbahan, na nagsimula noong Hunyo 10, 1966. ^[4] Ang harapan ay pinananatiling hindi nagalaw.

Natigil ang muling pagtatayo nang bumagsak ang isang parte ng simbahan. Ang karagdagang pag-aaral ay isinagawa upang matukoy kung makatiis ito ng mga lindol. Ang pagbabagong-tatag ay nagpatuloy noong Hunyo 15, 1967 at natapos pagkalipas ng isang taon.

Si Fernando Amorsolo ay inatasan na lumikha ng isang kopya ng imahen ng Mahal na Birheng Maria . Isinasaalang-alang ng mga deboto ngayon ang kopya ni Amorsolo na bersyon ng Pilipinas ng orihinal sa Palermo, Italya. Ang pagpapanumbalik at muling pagtatayo ng parokya ay nakumpleto at binasbasan ni Rufino Cardinal Santos noong 25 Pebrero 1968.

Noong 1975, ang pangangasiwa ng parokya ay binigay ng CICM Missionaries sa Archdiocese ng Maynila, kasama si Monsignor Alfredo Santa Ana, HP, bilang kauna-unahang pari ng kura sa diosesis.

Noong 2007, ang Simbahan ng Kainta ay idineklarang isang makasaysayang lugar ng National Historical Institute (NHI) - na ngayon ay National Historical Commission of the Philippines (NHCP) - para sa makabuluhang papel nito noong Digmaang Pilipino-Amerikano . Noong ika-1 ng Disyembre ng taong iyon, ang bagong ayos na dambana at ang bagong marka ng kasaysayan ng simbahan ay pinagpala. Isang episkopal coronation ay ginanap noong 1 Disyembre 2012 kasabay ng pista sa parokya, at isinagawa ng lokal na obispo sa tulong ng dating embahador sa Vatican, si Ms. Henrietta De Villa.

Artiketura

Ang orihinal na simbahan, kabilang ang sacristy at rektoryo, ay gawa sa bato at apog (calycanto) habang ang bubong ay naka-tile. Sumukat ito ng humigit-kumulang na 144 talampakan (44 m) haba, 48 talampakan (15 m) lapad at 36 talampakan (11 m) mataas. Mayroon itong simboryo (media naranja), krusero at limang contrafuertos. Ang maluwang na presbytery ng nave ay may mga bintana at claraboya. Ang kampanaryo ay may apat na bells, dalawang ng kung saan ay maliit na bells krusada ng esquitas. Ang bautismo na may arko na kisame ay nakalagay sa ilalim ng sinturon. Ang sahig ay gawa sa kahoy. Mayroon din itong isang choir loft, communion rail, pulpit at tatlong pintuan. Limang retablos ang natagpuan sa loob ng simbahan. Ang orihinal na larawan ng Birhen ay nakalagay sa gitnang angkop na lugar.

Ang Sacristo ay sinukat ang humigit-kumulang na 27 talampakan (8.2 m) haba, 24 talampakan (7.3 m) lapad at 18 talampakan (5.5 m) mataas. Sa kabilang banda, ang paroryecto ng parokya ay nagsukat ng humigit-kumulang na 120 talampakan (37 m) haba, 48 talampakan (15 m) lapad at 24 talampakan (7.3 m) mataas. Ang kusina ay may kusina, dalawang apong bato, apat na silid at tanggapan.

Ang mas malaking itinayong muli na simbahan ay may sukat na 68 metro (223 tal) mahaba, na may lapad na transept na 42 metro (138 tal) lapad, at may mga pader na 10.50 metro (34.4 tal) mataas. Mayroon itong pangunahing pintuan at apat na mga lateral na pintuan. Mayroong magkakahiwalay na mga simbaham para sa Birhen ng Liwanag at San Andres, parehong nakalagay sa gilid ng santuwaryo. Ang kampanaryo, na nakakabit sa gusali ng simbahan, ay may mga naka-arko na bintana.

Birhen Ng Liwanag

Ang debosyon sa Mahal ng Birhen ng Liwanag ay ipinakilala sa Kainta noong 1727. Ang orihinal na larawan na dinala ng mga Heswita ay may ginintuang frame at taluktok at nakalagay sa isa sa mga dambana sa gilid (colacerales). Inilipat ito sa pangunahing dambana (retablo mayor) bago ang 1853. Dalawang tapat na kopya ng orihinal na larawan ang umiiral. Ang una ay isang 1801 na naka-print na ibinigay sa mga nagbigay ng mga donasyon sa Birheng Maria na may ilalim na inskripsiyon:

Verdadero retrato de Nuestra Señora Reina del Universo – Maria Santisima – Madre de Lumen que se venera en la Iglesia de Cainta en su propia capilla a solicitud y expensa de ciertos devotos de esta gran Señora en el año de 1801.

Pagsasalin sa Tagalog :

Tunay na larawan ng Nuestra Señora Reina del Universo – Maria Santisima – Ina ng Liwanag na iginalang sa Simbahan ng Kainta sa kanyang sariling kapilya sa kahilingan at gastos ng ilang mga deboto ng dakilang Inang Birhen noong taong 1801.