Pumunta sa nilalaman

Katinig na Ubular

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
(Idinirekta mula sa Ubular na katinig)

Ang mga Ubular ay mga katinig na sinasalita sa likod ng dila laban sa o malapit sa ubula, iyon ay, higit pang malayo sa likod ng bibig kaysa velar consonants. Ang mga ubular ay maaaring mga plosibo, prikatibo, nasal, trill, o aproksimants, bagaman ang IPA ay hindi nagbibigay ng isang hiwalay na simbolo para sa aproksimante, at ang simbolo para sa tinig na prikatibo ay ginagamit sa halip. Ang mga ubular na aprikado ay maaaring tiyak na ginawa ngunit ay bihirang: nangyayari ang mga ito sa ilang mga southern High-Aleman dialects, pati na rin sa loob ng ilang African at Katutubong Amerikano wika. (Ang mga ubular na aprikado ay nangyayari bilang pagsasakatuparan ng mga ubular na plosibo sa Lillooet, Kazakh at Georgian.) Ang mga katinig na ubular ay karaniwang hindi tugma sa advanced na ugat ng dila, [1] at sila ay madalas na maging sanhi ng pagbawi ng mga kalapit na mga patinig.

Ang mga katinig na ubular sa IPA

[baguhin | baguhin ang wikitext]
IPA Paglalarawan Halimbawa
Wika Orthography IPA Kahulugan
ubular na pailong Japanese 日本Niho n [nʲi.ho ɴ ] Hapon
walang voiceless uvular stop Arabic قصة q issatun [ q isˤsˤɑtun] isang kwento
tininigan uvular stop Inuktitut uti r ama [ʔuti ɢ ama] dahil bumalik ako
walang voiceless uvular fricative Kastila ng Kastila en j uto [ẽ̞ɴ χ ut̪o̞] payat
tininigan ng uvular fricative Pranses r ester [ ʁ ɛste] manatili
uvular trill Pranses (ika-20 siglo Paris tuldik) Pa r ay [pa ʀ i] Paris
uvular ejective Quechua q ' allu [Q'aʎu] Tomato sauce
tininigan uvular implosive Mam q ' a [ ʛ a] apoy
ɢ̆ uvular flap
ʟ̠ uvular lateral approximant

Mga paglalarawan sa iba't ibang wika

[baguhin | baguhin ang wikitext]
9. uvular

Ang Ingles ay walang mga uvular consonant, at ang mga ito ay hindi kilala sa katutubong mga wika ng Australia at Pacific, bagaman ang mga uvular consonant na hiwalay sa mga consonant ng velar ay pinaniniwalaang umiiral sa Proto-Oceanic na wika . Gayunpaman, matatagpuan ang mga uodular na consonant sa maraming mga wikang Aprikano at Middle-Eastern, pinaka-kapansin-pansin na Arabe, at sa mga katutubong wika sa Amerika . Sa mga bahagi ng kabundukan ng Caucasus at mula sa hilagang-kanluran ng Hilagang Amerika, halos lahat ng wika ay may mga hihinto at nagbubunga. Ang dalawang uvular R phonemes ay matatagpuan sa iba't-ibang wika sa hilagang-kanlurang Europa kabilang ang Pranses, ilang mga diyalekto ng Occitan, isang karamihan ng mga diyalekto ng Aleman, ilang diyalektong Olandes, at Danes.

Ang voiceless uvular stop ay transcribed bilang [q] sa parehong IPA at SAMPA . Ito ay binibigkas na medyo tulad ng walang humpay na velar stop [k], ngunit sa gitna ng dila pabalik sa velum, laban o malapit sa uvula. Ang pinaka-pamilyar na paggamit ay walang alinlangan ay sa transliterasyon ng mga pangalan ng Arab na lugar tulad ng Qatar at Iraq sa Ingles, bagaman, dahil ang Ingles ay kulang sa tunog na ito, ito ay karaniwang binibigkas bilang [k], ang pinaka katulad na tunog na nangyayari sa Ingles.

[q'], ang uvular ejective, ay matatagpuan sa Heorhiyano, Tlingit, Cusco Quechua, at ilang iba pa. Sa Georgian, ito ay ang tanging pag-eempleyo na walang katapat na walang katwiran. Ito ay dahil sa / qʰ / pagsasama sa / x /, nag-iiwan lamang ng ejective.

[ɢ], ang tininigan katumbas ng [q], ay mas rarer. Ito ay tulad ng tinig na velar stop [ɡ], ngunit ipinahayag sa parehong uvular posisyon bilang [q] . Ang ilang mga wika ay gumagamit ng tunog na ito, ngunit ito ay matatagpuan sa Persa at sa ilang mga wika ng Northeast Caucasian, kapansin-pansin ang Tabasaran . Maaari rin itong mangyari bilang isang allophone ng isa pang uvular consonant - sa Kasaho, ang tinig na uvular stop ay isang allophone ng voiced uvular fricative pagkatapos ng velar nose .

Ang voiceless uvular fricative [χ] ay katulad ng voiceless velar fricative [x], maliban na ito ay articulated malapit sa uvula. Ito ay matatagpuan sa halip na [x] sa ilang mga diyalekto ng Aleman, Espanyol at Arabe, at maaaring maging isang allophone ng / x / sa Georgian. [2]

Ang uvular flaps ay naiulat para sa Kube ( Trans-New Guinea ) at para sa iba't ibang mga Kamboyano na sinasalita sa Battambang .

Ang diyalektong Enqi ng wika Bai ay may hindi karaniwang kumpletong serye ng mga uvular consonant na binubuo ng mga hinto / q /, / qʰ / at / ɢ /, fricatives / χ / at / ʁ /, at ang nasal na / ɴ /. [3] Ang lahat ng mga kaibahan sa isang kaukulang velar consonant ng parehong paraan ng pagsasalita. [3] Ang pag-iral ng uvular na ilong ay hindi pangkaraniwan, higit pa kaysa sa pagkakaroon ng tinig na tinig.

Ang wikang Tlingit ng Alaskan Panhandle ay may sampung uvular consonants, ang lahat ng mga ito ay voiceless obstruents:

Mga Ubular sa Tlingit
tenuis stop q ákʷ gulugod ng puno
hinihikayat na paghinto qʰ ákʷ basket
eject stop q'AK kuwago
labialized tenuis stop náa qʷ octopus
labialized aspirated stop qʷʰ áan mga tao, lipi
ihinto ang labialized eject qʷ' átɬ pagluluto palayok
walang kwentang fricative χ aakʷ kuko sa kuko
eyal fricative χ'AAK freshwater sockeye salmon
labialized voiceless fricative χʷ astáa canvas, denim
labialized ejective fricative χʷ' áaɬ' pababa (balahibo)

at ang wikang Ubykh ng Turkey ay may 20 .

Ponolohikal na representasyon

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa tampok na ponolohiya, ang mga uvular consonant ay madalas na itinuturing na kaibahan sa mga consonant ng velar sa mga tuntunin ng pagiging [-mataas] at [+ pabalik]. Lumilitaw din ang mga prototypical uvulars na [-ATR]. [1]

Ang dalawang variant ay maaaring itatag. Dahil ang palatalized consonants ay [-back], ang hitsura ng palatalized uvulars sa ilang mga wika tulad ng Ubykh ay mahirap na account para sa. Ayon sa Vaux (1999), posibleng sila ay nagtataglay ng mga katangian [+ mataas], [-back], [-ATR], ang huling pagiging nakikilala na tampok mula sa isang palatalized velar consonant.

Ang mga Ubular na rotiko

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang uvular trill [ʀ] ay ginagamit sa ilang mga dialekto (lalo na ang mga nauugnay sa European capitals) ng Pranses, Aleman, Dutch, Portuges, Danish, Suweko at Norwegian, pati na rin minsan sa Modern Hebrew, para sa rhotic phoneme. Sa marami sa mga ito ay may isang uvular fricative (alinman tininigan [ʁ] o voiceless [χ] ) bilang isang allophone kapag ito ay sumusunod sa isa sa mga voiceless hinto / p /, / t /, o / k / sa dulo ng isang salita, tulad ng sa Pranses na halimbawa maître [mɛtχ], o kahit na isang uvular approximant.

Tulad ng karamihan sa mga trills, ang mga uvular trills ay madalas na nabawasan sa isang solong contact, lalo na sa pagitan ng vowels.

Hindi tulad ng iba pang mga uvular consonants, ang uvular trill ay articulated na walang pagbawi ng dila, at samakatuwid ay hindi mas mababa kalapit mataas na vowels ang paraan ng uvular hihinto karaniwang gawin.

Maraming iba pang mga wika, kabilang ang Inuktitut, Abkhaz, Uyghur at ilang mga uri ng Arabic, ay may isang voiced uvular fricative ngunit huwag ituring ito bilang isang rhotic katinig . Gayunman, ang mga modernong Hebreo at ang ilang mga modernong varieties ng Arabic parehong may parehong hindi bababa sa isang uvular fricative na itinuturing na di-rhotic, at isa na itinuturing na rhotic.

Sa Lakhota ang uvular trill ay isang allophone ng tininigan na uvular fricative bago / i / .

  • Ubularisasyon
  • Lugar ng pagsasalita
  • Listahan ng mga ponetikong paksa
  • Guttural na R
  • Retracted vowels
  1. 1.0 1.1 Vaux, Bert (1999). "A Note on Pharyngeal Features". Harvard Working Papers in Linguistics.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. Hewitt, B. G. (1995), Georgian: a structural reference grammar, Amsterdam: John Benjamins
  3. 3.0 3.1 Feng, Wang (2006). "Comparison of Languages in Contact: The Distillation Method and the Case of Bai" (PDF). Language and linguistics monograph series B. Frontiers in linguistics III. Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong 2018-03-20. Nakuha noong 2019-05-22.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  • Ladefoged, Peter ; Maddieson, Ian (1996). Ang Mga Tunog ng Mga Wika sa Mundo . Oxford: Blackwell. ISBN   978-0-631-19815-4 .