Digmaang Pangkasarinlan sa Guinea-Bissau
 | Marami pong problema ang artikulong ito. Tulungang mapabuti po ito o di kaya'y talakayin ang mga problemang nakasaad sa pahina ng usapan nito.
|
| Guinea-Bissau War of Independence | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bahagi ng the Portuguese Colonial War and the Cold War | |||||||||
 PAIGC soldiers with a downed Portuguese aircraft, 1974 | |||||||||
| |||||||||
| Mga nakipagdigma | |||||||||
 PAIGC  Guinea (1970 only)  CubaMaterial support:  China Soviet Union Senegal Libya YugoslaviaPadron:Country data Socialist Republic of Romania  East GermanyDiplomatic support:  Brazil[1] Mexico | Padron:Country data Estado Novo (Portugal) | ||||||||
| Mga kumander at pinuno | |||||||||
|
Amílcar Cabral † Luís Cabral João Bernardo Vieira Domingos Ramos † Pansau Na Isna † Francisco Mendes Osvaldo Vieira | Padron:Country data Estado Novo (Portugal) António de Spínola | ||||||||
| Lakas | |||||||||
| ~10,000 | ~32,000 | ||||||||
| Mga nasawi at pinsala | |||||||||
| 6,000 killed[4] |
2,069 killed 3,830 with permanent deficiency (physical or psychological) | ||||||||
|
5,000 civilian deaths[4] 7,447 African former Portuguese Army soldiers executed by PAIGC after the war.[5][6][7] | |||||||||
Ang Digmaang Pangkasarinlan sa Guinea-Bissau (Portuges: Guerra de Independência da Guiné-Bissau) ay isang armadong kalayaan salungatan na naganap sa Portuguese Guinea mula 1963 hanggang 1974. Ito ay nakipaglaban sa pagitan ng Portugal at ng African Party for the Independence of Guinea at Cape Verde (Partido Africano da Independência da Guiné e Cabo Verde, PAIGC), isang armadong kilusan para sa kalayaan na sinusuportahan ng Cuba, ng Soviet Union, at Yugoslavia. Ang digmaan ay karaniwang tinutukoy bilang "Portugal's Vietnam" dahil ito ay isang matagal na guerilla war na may napakataas na gastos sa kalalakihan at materyal at na lumikha ng makabuluhang panloob na kaguluhan sa pulitika sa Portugal .[8]
Sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ Selcher, Wayne A. (1976). "Brazilian Relations with Portuguese Africa in the Context of the Elusive "Luso-Brazilian Community"". Journal of Interamerican Studies and World Affairs. 18 (1): 25–58. doi:10.2307/174815. JSTOR 174815.
- ↑ Katagiri, Noriyuki (2014). Adapting to Win. University of Pennsylvania Press. pp. 148–150. ISBN 9780812246414.
- ↑ Chabal, Patrick (1981). "National Liberation in Portuguese Guinea, 1956-1974". African Affairs. 80 (318): 75–99. doi:10.1093/oxfordjournals.afraf.a097302. ISSN 0001-9909. JSTOR 721431.
- ↑ 4.0 4.1 Twentieth Century Atlas – Death Tolls
- ↑ Maling banggit (Hindi tamang
<ref>tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalangLloyd-Jones, Stewart p. 22); $2 - ↑ PAIGC, Jornal Nô Pintcha, 29 November 1980: In a statement in the party newspaper Nô Pintcha (In the Vanguard), a spokesman for the PAIGC revealed that many of the ex-Portuguese indigenous African soldiers that were executed after cessation of hostilities were buried in unmarked collective graves in the woods of Cumerá, Portogole, and Mansabá.
- ↑ Munslow, Barry, The 1980 Coup in Guinea-Bissau, Review of African Political Economy, No. 21 (May - Sep., 1981), pp. 109-113
- ↑ Elizabeth Buettner (2016). Europe after Empire: Decolonization, Society, and Kultura. Cambridge University Press. p. 204. ISBN 978-0-521-11386-1.
 | Walang kategorya ang artikulong ito.
Makakatulong sa pagpapaunlad ng artikulong ito sa paglalagay ng isa o higit pang kategorya upang maisama ito sa mga kaugnay na artikulo (paano?). Alisin po lang ang tag pagkaraan ng pagsasauri, hindi bago nito. |