I. M. Pei

I. M. Pei
Kapanganakan	26 Abril 1917 Guangzhou Republika ng Tsina (Guangdong, Republikang Bayan ng Tsina)
Kamatayan	16 Mayo 2019 Manhattan Lungsod ng New York Estados Unidos ng Amerika (Lungsod ng New York, New York, Estados Unidos ng Amerika)
Mamamayan	Estados Unidos ng Amerika Taiwan
Nagtapos	University of Pennsylvania
Trabaho	arkitekto

Si Ieoh Ming Pei (Tsino: 貝聿銘 FAIA, RIBA 26 Abril 1917 - 16 Mayo 2019) ay isang arkitektong Tsino-Amerikano. Ipinanganak sa Guangzhou ngunit lumaki sa Hong Kong at Shanghai, nakakuha si Pei ng inspirasyon sa pagkabata mula sa mga garden villa sa Suzhou, ang tradisyunal na pahingahan ng scholar-gentry na kinabibilangan ng kanyang pamilya. Noong 1935, lumipat siya sa Estados Unidos at nagpatala sa paaralang pang-arkitektura ng Unibersidad ng Pennsylvania, ngunit mabilis na lumipat sa Massachusetts Institute of Technology. Hindi siya nasiyahan sa pagtuon sa parehong paaralan sa arkitekturang Beaux-Arts, at ginugol ang kanyang malayang panahon sa pagsasaliksik sa mga sumisikat na arkitekto, lalo na kay Le Corbusier. Pagkaraan ng pagtatapos, sumali siya sa Harvard Graduate School of Design (GSD) at naging kaibigan ng mga arkitektong Bauhaus na sina Walter Gropius at Marcel Breuer . Noong 1948, hinikayat si Pei real estate magnate ng New York City na si William Zeckendorf, at nagtatrabaho ng pitong taon para sa Zeckendorf bago itinatag ang kanyang sariling independiyenteng kompanyang pangdisenyo, I.M. Pei & Associates, noong 1955, na naging I.M. Pei & Partners noong 1966 at kalaunan noong 1989 ay naging Pei Cobb Freed & Partners. Nagretiro si Pei mula sa full-time practice noong 1990. Sa kanyang pagreretiro, nagtrabaho siya bilang consultant lalo na sa kompanya ng kanyang anak na Pei Partnership Architects.

Ang unang pangunahing pagkilala kay Pei ay ang Mesa Laboratory sa National Center for Atmospheric Research sa Colorado (na dinisenyo noong 1961, at natapos noong 1967). Ang kanyang bagong reputasyon ay humantong sa kanyang pagpili bilang punong arkitekto para sa John F. Kennedy Library sa Massachusetts. Nagpatuloy siya sa disenyo ng Dallas City Hall at ng East Building ng National Gallery of Art. Bumalik siya sa Tsina sa unang pagkakataon noong 1975 upang magdisenyo ng isang hotel sa Fragrant Hills, at dinisenyo ang Bank of China Tower, Hong Kong, isang skyscraper sa Hong Kong para sa Bank of China labinlimang taon ang lumipas. Noong unang bahagi ng dekada ng 1980, si Pei ang pokus ng kontrobersya nang dinisenyo niya ang isang glass-and-steel pyramid para sa Musée du Louvre sa Paris. Bumalik siya sa mundo ng sining sa pagdidisenyo ng Morton H. Meyerson Symphony Center sa Dallas, ang Miho Museum sa Japan, Shigaraki, malapit sa Kyoto, at ang kapilya ng junior at high school: MIHO Institute of Aesthetics, ang Suzhou Museum sa Suzhou, Museum of Islamic Art sa Qatar, at ang Grand Duke Jean Museum of Modern Art (o Mudam), sa Luxembourg .

Nanalo si Pei sa iba't ibang premyo at parangal sa larangan ng arkitektura, kabilang ang AIA Gold Medal noong 1979, ang unang Praemium Imperiale para sa Arkitektura noong 1989, at ang Lifetime Achievement Award mula sa Cooper-Hewitt, National Design Museum noong 2003. Noong 1983, nanalo siya sa Pritzker Prize, na kung minsan ay tinutukoy bilang Nobel Prize para sa arkitektura.