Limalok

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya


Limalok
Bathymetry of Limalok and surroundings; Limalok is lower centre left
Lalim ng taluktok1,255 metro (4,117 tal)
Lawak ng taluktok636-square-kilometre (246 mi kuw)
Lokasyon
GrupoRatak Chain
Mga koordinado5°36′N 172°18′E / 5.6°N 172.3°E / 5.6; 172.3[1]Mga koordinado: 5°36′N 172°18′E / 5.6°N 172.3°E / 5.6; 172.3[1]
BansaMarshall Islands
Heolohiya
UriGuyot
Edad ng batoCretaceous
Location map ng Marshall Islands

Ang Limalok (dating kilala bilang Harrie o Harriet ) ay isang Cretaceous [a] - Paleocene [b] guyot / tablemount sa timog-silangan ng Marshall Islands, isa sa isang bilang ng mga seamount (isang uri ng bulkan sa ilalim ng tubig) sa Karagatang Pasipiko . Ito marahil ay nabuo ng isang bulkan na hotspot sa kasalukuyang Polynesia ng Pransya . Ang Limalok ay namamalagi sa timog-silangan ng Mili Atoll at Knox Atoll, na tumaas sa itaas ng antas ng dagat, at sumama sa bawat isa sa kanila sa pamamagitan ng isang bulkan. Matatagpuan ito sa lalim ng 1,255 metro (4,117 talampakan) at mayroong isang tuktok na patag na may lawak na 636 kilometro kuwadrato (246 milya kuwadrado) .

Ang Limalok ay binubuo ng mga basaltic na bato at marahil ay isang kalasag na bulkan noong una; ang mga Macdonald, Rarotonga, Rurutu at Society hotspots ay maaaring kasangkot sa pagbuo nito. Matapos tumigil ang aktibidad ng bulkan, ang bulkan ay gumuho at sa gayon ay napatag, at isang plataporma na karbonato ang nabuo dito noong panahon ng Paleocene at Eocene . Ang mga karbonato na ito ay pangunahin na gawa ng mga pulang lumot, na bumubuo ng isang karang o tulad-ng-istrukturang tulad ng mga bahura .

Ang plataporma ay lumubog sa ilalim ng antas ng dagat na 48 ± 2 milyong taon na ang nakalilipas sa panahon ng Eocene, marahil dahil lumipat ito sa lugar ng ekwador, na sobrang init o mayaman sa nutrisyon upang suportahan ang paglaki ng isang coral reef. Ang pagbaba ng init ay pinababa ang lumubog na bundok-karagatan sa kasalukuyang lalim sa ngayon. Matapos ang isang pagtigil na tumagal hanggang sa Miocene, ang [c] sedimentation ay nagsimula sa bundok-karagatan na humantong sa pagpapalabas ng mga balat ng mangganeso at deposito ng pelagic; ang phosphate na naipon sa ilang mga deposito sa paglipas ng panahon.

Pangalan at kasaysayan ng pananaliksik[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Limalok ay dating kilala bilang Harrie Guyot [3] at kilala rin bilang Harriet Guyot;[4] ang Limalok ay tumutukoy sa isang tradisyunal na babaeng pinuno ng Mili Atoll . [5]Ang Limalok ay isa sa mga bundok-karagatan na pinili sa panahon ng Program ng Pagbabarena sa Karagatan, [6] kung saan ay isang programa ng pananaliksik na naglalayong mapalaya ang kasaysayan na heolohikal ng dagat sa pamamagitan ng pagkuha ng mga drill cores mula sa mga karagatan. [6][7] Ang proporsyon ng materyal na nakuha mula sa pagbabarena[8] ay mababa, na nagpapahirap na muling mabuo ang heolohikal na kasaysayan ng Limalok. [9]

Heograpiya at heolohiya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Lokal na kapaligiran[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Limalok ay matatagpuan sa pinakadulong timog [10] dulo ng Ratak Chain [11] sa timog-silangang Marshall Islands [12] sa kanlurang Karagatang Pasipiko . [6] Ang Mili Atoll ay matatagpuan 53.7 kilometro (33.4 milya) mula sa Limalok, [3] kasama ang Knox Atoll sa pagitan. [3]

Ang may kaliitan na[13] bundok-karagatan ay tumataas mula sa lalim na 4,500 metro (14,800 talampakan) [14] hanggang sa isang pinakamababa na lalim na 1,255 metro (4,117 talampakan) ilalim ng antas ng dagat. [15] Ang tuktok ng Limalok ay 47.5 kilometro (29.5 milya) ang haba [3] at lumalawak sa timog-silangan mula sa mas mababa sa 5 kilometro (3.1 milya) hanggang sa higit sa 24 kilometro (15 milya), [3] bumubuo ng isang 636 kilometro kuwadrado (246 milya kuwadrado) na plataporma sa ituktok. [10] Ang platapormang karbonato ng Limalok ay nasa gilid ng talampas ng rurok. [10] Malapad na mga terasa [10] at maraming mga fault blocks na pumapaligid sa tuktok ng talampas; [10] ilan sa huli ay maaaring nabuo pagkatapos ng tumigil sa paglaki ang karbonatong plataporma. [10]

Ang Mili Atoll at Limalok ay sumulpot mula sa isang karaniwang pedestal [9] at ito ay konektado sa pamamagitan ng isang tagaytay sa 1.5 kilometro (0.93 milya) ang lalim. [14] Ang seafloor ay 152 [16] – 158 milyong taong gulang, [14] ngunit posible na ang Limalok ay tumaas mula sa Cretaceous flood basalts [d] kaysa sa dagat mismo. [16] Ang deposito ng bulkan sa Eastern Mariana Basin ay maaaring nagmula sa bundok-karagatan na ito. [13]

Kapaligiran ng rehiyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Diagram of how an active volcano is accompanied by decaying inactive volcanoes that were formerly located on the hotspot but have been moved away
Paglarawan kung paano gumagana ang mga bulkan ng hotspot

Ang karagatan ng Dagat Pasipiko, lalo na ang mga bahagi na nasa edad ng Mesosoiko, ay naglalaman ng karamihan sa mga guyot sa mundo (na kilala rin bilang mga mesang-bundok [18] ). Ang mga ito ay mga bundok na lubog sa tubig [19] kung saan ay nailalarawan sa pamamagitan ng matarik na mga dalisdis, isang patag na tuktok at karaniwang ang pagkakaroon ng mga plataporma ng sagay at karbonateo . [3] Ang mga istrukturang ito ay orihinal na nabuo bilang mga bulkan sa Dagat Mesosoiko. Ang mga fringing reef ay maaaring nagmula sa mga bulkan, na pagkatapos ay pinalitan ng mga barrier reef habang humupa ang mga bulkan at naging mga atoll. Ang patuloy na pag-hupa ay nabalanse sa pamamagitan ng paitaas na paglaki ng mga bahura ay humantong sa pagbuo ng makapal na mga plataporma ng karbonato. [20] Ang aktibidad ng bulkan ay maaaring mangyari kahit na matapos ang pagbuo ng mga kalupaan o katulad ng atoll [e] na kalupaan, at sa mga yugto kung saan ang mga plataporma ay naitaas sa ibabaw ng antas ng dagat, ang mga pagguho na tampok tulad ng mga kanal at asul na butas [f] ay nabuo. [20] Ang pabalat sa ilalim ng mga bundok-karagatan ay may gawi na tumila habang lumalamig at sa gayon ang mga isla at bundok-karagatan ay malubog. [23]

Ang pagbuo ng maraming mga bundok-karagatan [24] kasama na ang Limalok [3] ay ipinaliwanag kasama ang teorya ng hotspot, kung saan ang isang "mainit na lugar" na tumataas mula sa mantle ay humantong sa pagbuo ng mga tanikala ng mga bulkan na unti-unting tumatanda sa kahabaan ng haba ng kadena, na may isang aktibong bulkan sa isang dulo ng sistema, habang ang plato ay gumagalaw sa hotspot. [24] Ang mga bundok-karagatan at isla sa Marshall Islands ay hindi lumilitaw na nagmula sa simpleng pag-unlad ng bulkanismong hotspot habang ang mga pag-tanda sa indibidwal na mga kadena ng isla at mga bundok-karagatan ay madalas na hindi naaayon sa paliwanag na ito. [20] Isang solusyon sa problemang ito ay maaaring higit pa sa isang hotspot na dumaan sa mga Isla ng Marshall, [20] at posible din na ang bulkanismong hotspot ay naapektuhan ng paglawig na pagkadeporma ng lithosphere . [24] Para sa Limalok, ang katibayan ng geochemical ay nagpapakita ng mga ugnayan sa Rarotonga hotspot [24] na hindi katulad ng mga geochemical trend sa iba pang mga bulkan ng Ratak Chain. [24] Ang pagbuo ng kasaysayan na heolohikal ng lugar ay nagmumungkahi na ang unang hotspot na dumaan sa Limalok ay ang Macdonald hotspot 95 – 85 milyong taon na ang nakalilipas, kasunod ng Rurutu hotspot at ang Society hotspot 75 – 65 milyong taon na ang nakalilipas. [11] Ang Rarotonga at lalo na ang mga Rurutu hotspots ay itinuturing na ang pinaka-malamang na mga kandidato para sa hotspot na nagbuo sa Limalok. [25] Gayunpaman, ang ilang mga pagkakapare-pareho ng paleogeographical ay nagpapahiwatig na ang mga lithospheric fractures na pangalawa sa aktibidad ng hotspot ay kasangkot din. [26]

Mula sa pagbuo ng mga paggalaw ng plato, naitatag na ang mga isla ng Marshall ay matatagpuan sa panahon na sinasakop ngayon ng French Polynesia sa panahon ng aktibong mga bulkan. Ang parehong mga rehiyon ay nagpapakita ng maraming mga kadena ng isla, mga mababaw na sahig ng karagatan at ang pagkakaroon ng mga bulkan. [10] Tungkol sa walong hotspot na nabuo ng isang malaking bilang ng mga isla at mga bundok-karagatan sa rehiyon na iyon, na may magkakaibang mga geochemistries; [25] ang heolohikal na lalawigan ay tinawag na "South Pacific Isotopic and Thermal Anomaly" o anomalya ng DUPAL . [27]

Komposisyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Limalok ay nagsabog ng mga basaltic na bato, [3] na na-uuri bilang alkali basalts, [28] basanite [24] at nephelinite . [11] mineral na nakapaloob sa mga bato ay apatite, [29] augite, [25] biotite, clinopyroxene, olivine, nepheline at plagioclase, [29] at mayroong mga ultramafic xenoliths . [27] Ang proseso ng paghati ng kristal na mababaw ay lumilitaw na kasangkot sa genesis ng mga magma na isinabog ng Limalok. [29]

Ang pagbabago ng orihinal na materyal ay binuo ang calcite, chlorite, clay, iddingsite, montmorillonite, zeolite, at isang mineral na maaaring celadonite . [25] [29] Ang mga buhangin sa bulkan [30] at mga bakas ng pagbabago ng hydrothermal ay mayroon din sa Limalok. [29]

Ang karbonato, luwad, [3] materyales na gawa sa mangganese phosphate [g] [3] at mga mudstones at natagpuan sa mga boreholes [28] o na-hukay mula sa bundok-karagatan. [3] Ang mga karbonato ay kumukuha ng iba't ibang mga anyo, tulad ng grainstone, packstone, [28] limestone, [9] rudstone at wackestone . [28] Ang mga maliliit na butas ay karaniwang mababa dahil sa cementation ng mga deposito, [9] isang proseso kung saan ang mga butil sa bato ay pinatatag at ang mga maliit na butas ay napuno ng pag-alis ng mga mineral tulad ng calcium karbonato . [32] Ang mga karbonato na bato ay nagpapakita ng malawak na katibayan ng pagbabago ng diagenetic, [9] nangangahulugang ang mga karbonato ay nabago sa kemikal o pisikal pagkatapos nilang mailubog. Halimbawa, ang aragonite, pyrite [33] at organikong materyal ay nabuo sa pamamagitan ng pagbabago ng mga bagay na may buhay sa loob ng mga luwad at limestones. [33]

Kasaysayan ng heolohiko[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Limalok ay ang pinakabatang guyot sa mga isla ng Marshall. [36] AngArgon-argon dating ay nagbunga ng edad na 69.2 [26] at 68.2 ± 0.5 milyong taon na ang nakalilipas sa mga bato ng bulkan mula sa Limalok. [24] Ang bulkan ng Mili Atoll marahil ay hindi mas bata kaysa sa Limalok. [10] Sa panahon ng Cretaceous ang Limalok marahil ay matatagpuan sa French Polynesia; [3] paleomagnetism ay nagpapahiwatig na ang Limalok ay nabuo sa 15 [11] -10 degrees timog na latitud. Ang mga unang limestones na nahukay mula sa Limalok ay itinuturing na edad ng panahon ng Eocene (56 – 33.9 milyong taon na ang nakararaan [2]) bago pa natuklasan ang mga deposito ng Paleocene . [9]

Ang bulkanismo at unang biotikong kababalaghan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Una nang nabuo ang Limalok bilang isang bulkan ng kalasag [3] Ang mga bulkan na bato ay inilabas habang umaagos ang kumukulong putik [25] na may mga kapal na umaabot sa 1-7 metro (3 talampakan at 3 pulgada - 23 talampakan). [29] Bilang karagdagan, ang breccia [h] [15] at ang mga munting bato na naka-paloob sa mga depostio ay naganap. [30]

Ang mga lupa ay nabuo sa bulkan [3] sa pamamagitan ng pag-init ng mga bato ng bulkan, [28] na umaabot sa kapal ng 28.6 metro (94 talampakan); [11] batong gawa sa luwad [28] at laterites ay nabuo din sa pamamagitan ng pag-babagong dulot ng panahon. [11] Ang mga deposito na nabuo sa loob ng mahabang panahon sa isang isla na tumaas ng hindi bababa sa ilang metro sa itaas ng antas ng dagat [30] - ang tinatayang oras na kinakailangan upang makabuo ng mga anyo ng lupa na nakuha sa mga pagbubutas sa lupa ay mga 1 – 3 milyong taon. [16] pagbaba ng init ng crust [3] at ang pagguho ay nagpatag sa bundok-karagatan bago nagsimula ang pagka-wala ng karbonato sa Limalok, [3] at posible na ang paglago ng isa pang bulkan sa timog ng Limalok 1 – 2 milyong taon matapos ang pagbuo ng Limalok ay maaaring naging responsable para sa pagtagilid sa timog ng bundok-karagatan. [10]

Ang mga lupa sa Limalok ay na-kolonisa ng mga halaman [3] na nag-iwan ng mga patay na balat ng halaman at makahoy na mga tisyu; angiosperms kabilang ang mga palma, ferns at fungi na may pangkalahatang mababang pagkakaiba-iba na nabuo sa bulkan. [11] Ang mga organismo ay lumubog sa mga lupa, na nag-iwan ng mga lungag. [33] Ang klima ay tropiko hanggang mala-tropiko, [11] may taunang pag-ulan na mas mababa sa 1,000 milimetro bawat taon (39 pulgada/taon) . [11]

Platapormang karbonato at bahura[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang pagguho ng isla ng bulkan ay sinundan pagkatapos ng ilang panahon sa pagsisimula ng paglaki ng plataporma ng karbonato . [15] Nagsimula ang sedimentasyon sa Paleocene na may isa o dalawang mga kaganapan kung saan ang tubig sa dagat ay nalubog; [3] ang pagsisimula ng sedimentasyon ay naitala sa mga 57.5 ± 2.5 milyong taon na ang nakalilipas. [38] Matapos ang isang yugto ng Paleocene na may bukas na mga kondisyon ng dagat o back-reef, ang mga danaw na kapaligiran na nabuo sa bundok-karagatan sa panahon ng Eocene . [28] Posible na ang plataporma ay pana-panahong lumitaw sa itaas ng antas ng dagat, na humantong sa pagguho nito. [3] [10] Hindi malinaw kung ang plataporma ay gumawa ng porma ng isang karang, o ng isang mababaw na plataproma na protektado sa isang panig ng mga isla o shoals, na katulad ng mga kasalukuyang Pangpang ng Bahama . [28] [10] Ang pagtaas ng antas ng dagat sa paglipat ng Paleocene-Eocene ay maaaring nag-trigger ng isang pagbabagong-anyo mula sa isang bahagyang natatakpan na plataporma hanggang sa isang tunay na hugis na singsing na karang. [28]

Ang plataporma ng karbonato ay umabot sa isang pangkalahatang kapal na 290 metro (950 talampakan) sa isang drill core . [15] Ang drill core sa plataporma ay nagpapakita ng mga pagkakaiba-iba sa pagitan ng mga indibidwal na suson ng karbonato na nagpapahiwatig na ang mga bahagi ng plataporma ay nalubog at lumitaw sa paglipas ng panahon habang ang plataporma ay aktibo pa rin, [28] marahil dahil sa mga pagkakaiba-iba ng antas ng dagat. [28] Bukod pa rito, ang plataporma ay naapektuhan ng mga bagyo na muling nagdeposito sa mga carbonatic na materyal. [28] Ang pagkaka-alis ng plataporma ay tumagal ng mga 10 milyong taon, [11] sumasaklaw sa Paleocene-Eocene Thermal Maximum (PETM). [i] Ang mga ebidensya ng drill core [40] ay nagpapakita na ang PETM ay may kaunting epekto sa pagka-alis ng karbonato sa Limalok sa kabila ng pagbawas sa δ13C ratio ng isotope na naitala sa mga karbonato, na nagpapahiwatig na mayroong kaunting pagbabago sa pH ng karagatan sa panahon na iyon. [40]

Ang nangingibabaw na nabubuhay na mga nilalang sa Limalok ay mga pulang lumot na sumasakop sa maraming ekolohikal na lugar at nabuo ang mga rhodoliths . [j] Ang iba pang mga buhay na bagay ay ang mga [3] bivalves, [15] bryozoans, [14] corals, echinoderms, echinoids, foraminifera, [k] gastropod, molluscs at mga ostracod . [15] Ang mga uri ng buhay at pangkalahatang komposisyon ay paiba-iba sa paglipas ng panahon, na humahantong sa iba't ibang mga uri na matatagpuan sa iba't ibang bahagi ng plataporma. [3] Ang mga pulang lumot ay mahalagang mga unang mananakop, [15] at ang algal mats at oncoids [l] ay naiambag ng mga lumot at / o cyanobacteria . [28]

Ebolusyon ng Pag-lubog at matapos ang pag-lubog[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang isang plataporma na karbonato ay sinasabing 'lumulubog' kapag ang sedimentasyon ay hindi na makakasunod sa relatibong pagtaas sa antas ng dagat, at ang paghinto ng karbonato ay tumigil. [38] [44]Ang Limalok ay lumubog sa maagang kalagitnaan ng Eocene, pagkatapos ng pagsisimula ng Lutetian, [3] 48 ± 2 milyong taon na ang nakalilipas. [38] Ito ang pinakahuling plataporma ng karbonato sa rehiyon na nalubog: [9] ang katulad na plataporma sa kalapit na Mili Atoll ay nagdideposito din ng karbonato. [45] [44]

Ang mga pagkalubog ng mga plataporma ng karbonato tulad ng Limalok, MIT, Takuyo-Daisan at Wōdejebato ay lumalabas na maraming dahilan. Ang isa ay ang pagbaba ng antas ng dagat na nagreresulta sa paglitaw ng halos lahat ng plataporma; binabawasan nito ang puwang na ang mga organismo na bumubuo ng karbonato ay dapat lumaki nang pataas kapag muling tumaas ang mga antas ng dagat. Ang pangalawang kadahilanan ay ang mga plataporma na ito ay hindi tunay na mga bahura ngunit sa halip ay mga latak na tambak ng karbonato na nabuo ng mga organismo ; ang mga gawa na ito ay hindi madali na lumalabas ang antas ng dagat na tumataas kapag lumalaki sa isang lugar na pilit. [28] Dalawang panghuling pangunahing salik ay ang pagdaan ng mga plataporma sa pamamagitan ng mayaman sa nutrisyon na tubig ekwador na sanhi ng sobrang paglaki ng mga lumot na hadlang sa paglago ng bahura na bumubuo ng mga organismo, at pandaigdigang temperatura na maaaring uminit na labis ang plataporma lalo na kapag malapit sa ekwador ; Ang kasalukuyang mga kaganapan sa pagpapaputi ng coral ay madalas na naguudyok ng sobrang pag-init at ang Limalok at ang iba pang mga bundok-karagatan ay lumalapit sa ekwador kapag sila ay nalulubog. [28] [16] Sa kaso ng Limalok at ilang iba pang mga guyot, ang datos ng paleolatitude ay sumusuporta sa paniwala na ang paglapit sa ekwador ay humahantong sa pagkamatay ng mga plataporma. [44]

Matapos tumigil ang paglaki ng platform, mabilis na ibinaba ng pagkahulog ang tablemount sa ibaba ng photic zone, [m] kung saan maaari pa ring tumagos ang sikat ng araw . [15] Hardfield [n] [30] at mga bakal na bakal-manganese na nabuo sa nalunod na platform [6] na naglalaman ng Oligocene (33.9 – 23.02 milyong taon na ang nakararaan [2] ) mga sediment at planktonic fossil. [28] Ang ilan sa mga bato ay sumasailalim sa pag-urong ng phosphatization [30] panahon ng tatlong magkakahiwalay na yugto sa Eocene at Eocene-Oligocene na maaaring na-trigger ng mga naganap na kaguluhan sa karagatan. [48]

Hanggang sa Miocene, ang sedimentasyon sa Limalok ay marahil ay napigilan ng malakas na agos ng dagat . [45] Ang panibagong sedimentasyon ay nagsisimula sa puntong iyon [28] pagkatapos ng pagkalubog ng Limalok, na may mga latak na pangunahing binubuo ng foraminifera at iba pang mga nanofossil . Ang ilan sa mga latak ay nauulit pagkatapos ng pagkaalis nito. Hindi bababa sa dalawang mga patong na nabuo sa panahon ng Miocene (23.3 – 5.333 milyong taon na ang nakarami [2] ) at Pliocene - Pleistocene (5.333 – 0.0117 milyong taon na ang nakararaan ), [6] umaabot sa isang pinagsama-samang kapal ng 100-140 metro (330-460 talampakan) .[49] [28] Sa usaping kemikal, ang karamihan sa mga latak ay calcite [6] at madalas itong nangyayari sa porma ng rudstone o wackestone. [48] bivalves, echinoderms, foraminifera [48] at mga ostracod [o] ay na-fossilized sa mga sediment, kung minsan ay naglalaman ng mga pagbubutas at iba pang mga bakas ng biolohikal na mga aktibidad. [48]

Mga Tala[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. ↑ Between ca. 145 and 66 million years ago.[2]
  2. ↑ Between 66 and 56 million years ago.[2]
  3. ↑ 23.3–5.333 million years ago[2]
  4. ↑ Flood basalts are very large accumulations of basaltic lava flows.[17]
  5. ↑ Whether the Cretaceous guyots were all atolls in the present-day sense is often unclear.[21]
  6. ↑ Pit-like depressions within carbonate rocks that are filled with water.[22]
  7. ↑ Asbolane, birnessite and buserite are found in the crusts.[31]
  8. ↑ Volcanic rocks that appear as fragments.[37]
  9. ↑ The Paleocene-Eocene Thermal Maximum was a short period about 55.8 million years ago where atmospheric carbon dioxide levels and temperatures dramatically increased.[39]
  10. ↑ Nodule-like assemblies of algae which deposit carbonates.[41]
  11. ↑ Among the foraminifera genera found on Limalok are Alveolina, Asterocyclina, Coleiconus, Discocyclina, Glomalveolina, Guembelitroides and Nummulites.[42]
  12. ↑ Pebble-like growths formed by cyanobacteria.[43]
  13. ↑ The uppermost layers of water in the sea, through which sunlight can penetrate.[46]
  14. ↑ In stratigraphy, hardgrounds are solidified layers of sediments.[47]
  15. ↑ Ostracod taxa include Bradleya, various cytherurids, Eucythere, Krythe and Tongacythere.[49]

Sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. ↑ Arnaud-Vanneau et al. 1995, p. 819.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 "International Chronostratigraphic Chart" (PDF). International Commission on Stratigraphy. August 2018. Inarkibo (PDF) mula sa orihinal noong 7 September 2018. Nakuha noong 22 October 2018.
  3. ↑ 3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 3.10 3.11 3.12 3.13 3.14 3.15 3.16 3.17 3.18 3.19 3.20 3.21 Arnaud-Vanneau et al. 1995.
  4. ↑ Israelson, C.; Pearson, P.N.; Buchardt, B. (December 1995). "Strontium Isotope Variations and Sediment Reworking of the Upper Oligocene-Neogene Interval from Sites 871 and 872" (PDF). Proceedings of the Ocean Drilling Program, 144 Scientific Results. Proceedings of the Ocean Drilling Program. 144. Ocean Drilling Program. p. 411. doi:10.2973/odp.proc.sr.144.051.1995. Retrieved 2018-07-14.
  5. ↑ Hein, J.R.; Kang, J-K.; Schulz, M.S.; Park, B-K.; Kirschenbaum, H.; Yoon, S-H.; Olson, R.L.; Smith, V.K.; Park, D-W. (1990). "Geological, geochemical, geophysical, and oceanographic data and interpretations of seamounts and co-rich ferromanganese crusts from the Marshall Islands, KORDI-USGS R.V. FARNELLA cruise F10-89-CP". Open-File Report (sa Ingles): 246. ISSN 2331-1258. Inarkibo mula sa orihinal noong 2018-11-20. Nakuha noong 2018-07-14.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 Israelson et al. 1995.
  7. ↑ "Ocean Drilling Program". Texas A&M University. Inarkibo mula sa orihinal noong 1 July 2018. Nakuha noong 8 July 2018.
  8. ↑ Valentine, S.; Norbury, D. (August 2011). "Measurement of total core recovery; dealing with core loss and gain". Quarterly Journal of Engineering Geology and Hydrogeology (sa Ingles). 44 (3): 397. CiteSeerX 10.1.1.1001.5941. doi:10.1144/1470-9236/10-009. ISSN 1470-9236. Inarkibo mula sa orihinal noong 2018-11-17. Nakuha noong 2018-11-17.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 9.4 9.5 9.6 Wyatt, Quinn & Davies 1995.
  10. ↑ 10.00 10.01 10.02 10.03 10.04 10.05 10.06 10.07 10.08 10.09 10.10 Bergersen 1995.
  11. ↑ 11.00 11.01 11.02 11.03 11.04 11.05 11.06 11.07 11.08 11.09 Haggerty & Premoli Silva 1995.
  12. ↑ Hein, J.R.; Wong, F.L.; Mosier, D.L. (1999). "Bathymetry of the Republic of the Marshall Islands and vicinity". Miscellaneous Field Studies Map MF-2324. U.S. Geological Survey. Inarkibo mula sa orihinal noong 2018-11-20. Nakuha noong 2018-11-20.
  13. ↑ 13.0 13.1 Castillo 2004.
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 Schlanger, Campbell & Jackson 2013.
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 15.4 15.5 15.6 15.7 Nicora, Premoli Silva & Arnaud-Vanneau 1995.
  16. ↑ 16.0 16.1 16.2 16.3 Larson et al. 1995.
  17. ↑ Tyrell, G.W. (December 1937). "Flood basalts and fissure eruption". Bulletin Volcanologique. 1 (1): 94. Bibcode:1937BVol....1...89T. doi:10.1007/BF03028044.
  18. ↑ Bouma, A.H. (September 1990). "Naming of undersea features". Geo-Marine Letters (sa Ingles). 10 (3): 121. Bibcode:1990GML....10..119B. doi:10.1007/bf02085926. ISSN 0276-0460.
  19. ↑ Camoin et al. 2009.
  20. ↑ 20.0 20.1 20.2 20.3 Pringle et al. 1993.
  21. ↑ Ogg, Camoin & Arnaud-Vanneau 1995, p. 236.
  22. ↑ Mylroie, J.E.; Carew, J.L.; Moore, A.I. (September 1995). "Blue holes: Definition and genesis". Carbonates and Evaporites (sa Ingles). 10 (2): 225. doi:10.1007/bf03175407. ISSN 0891-2556.
  23. ↑ Larson, R.L.; Erba, E.; Nakanishi, M.; Bergersen, D.D.; Lincoln, J.M. (December 1995). "Stratigraphic, Vertical Subsidence, and Paleolatitude Histories of Leg 144 Guyots" (PDF). Northwest Pacific Atolls and Guyots: Sites 871–880 and Site 801. Proceedings of the Ocean Drilling Program. Bol. 144. Ocean Drilling Program. p. 916. doi:10.2973/odp.proc.sr.144.063.1995. Nakuha noong 2018-07-06.
  24. ↑ 24.0 24.1 24.2 24.3 24.4 24.5 24.6 Koppers et al. 2003.
  25. ↑ 25.0 25.1 25.2 25.3 25.4 Koppers et al. 1995.
  26. ↑ 26.0 26.1 Koppers et al. 2007.
  27. ↑ 27.0 27.1 Dieu 1995.
  28. ↑ 28.00 28.01 28.02 28.03 28.04 28.05 28.06 28.07 28.08 28.09 28.10 28.11 28.12 28.13 28.14 28.15 28.16 28.17 Ogg, Camoin & Arnaud-Vanneau 1995.
  29. ↑ 29.0 29.1 29.2 29.3 29.4 29.5 Christie, Dieu & Gee 1995.
  30. ↑ 30.0 30.1 30.2 30.3 30.4 Erba et al. 1995.
  31. ↑ Novikov, G.V.; Yashina, S.V.; Mel’nikov, M.E.; Vikent’ev, I.V.; Bogdanova, O.Yu. (March 2014). "Nature of Co-bearing ferromanganese crusts of the Magellan Seamounts (Pacific Ocean): Communication 2. Ion exchange properties of ore minerals". Lithology and Mineral Resources (sa Ingles). 49 (2): 152. doi:10.1134/s0024490214020072. ISSN 0024-4902.
  32. ↑ Montgomery, David R.; Zabowski, D.; Ugolini, F. C.; Hallberg, R. O.; Spaltenstein, H. (2000). Soils, Watershed Processes, and Marine Sediments. p. 186. doi:10.1016/S0074-6142(00)80114-X. ISBN 9780123793706. ISSN 0074-6142. {{cite book}}: |journal= ignored (tulong)
  33. ↑ 33.0 33.1 33.2 Buchardt & Holmes 1995.
  34. ↑ Retallack, G. J. (1997). "Neogene Expansion of the North American Prairie". PALAIOS. 12 (4): 380–390. doi:10.2307/3515337. JSTOR 3515337. Nakuha noong 2008-02-11.
  35. ↑ Zachos, J. C.; Kump, L. R. (2005). "Carbon cycle feedbacks and the initiation of Antarctic glaciation in the earliest Oligocene". Global and Planetary Change. 47 (1): 51–66. Bibcode:2005GPC....47...51Z. doi:10.1016/j.gloplacha.2005.01.001.
  36. ↑ Israelson, C.; Pearson, P.N.; Buchardt, B. (December 1995). "Strontium Isotope Variations and Sediment Reworking of the Upper Oligocene-Neogene Interval from Sites 871 and 872" (PDF). Proceedings of the Ocean Drilling Program, 144 Scientific Results. Proceedings of the Ocean Drilling Program. Bol. 144. Ocean Drilling Program. p. 411. doi:10.2973/odp.proc.sr.144.051.1995. Nakuha noong 2018-07-14.
  37. ↑ Fisher, R.V. (1958). "Definition of Volcanic Breccia". Geological Society of America Bulletin (sa Ingles). 69 (8): 1071. Bibcode:1958GSAB...69.1071F. doi:10.1130/0016-7606(1958)69[1071:DOVB]2.0.CO;2. ISSN 0016-7606.
  38. ↑ 38.0 38.1 38.2 Jenkyns & Wilson 1999.
  39. ↑ Robinson 2010, p. 51.
  40. ↑ 40.0 40.1 Robinson 2010.
  41. ↑ Montaggioni, L.F. (2011), "Rhodoliths", Encyclopedia of Modern Coral Reefs, Encyclopedia of Earth Sciences Series (sa Ingles), Springer Netherlands, pp. 933–934, doi:10.1007/978-90-481-2639-2_249, ISBN 9789048126385
  42. ↑ Arnaud-Vanneau et al. 1995, p. 830.
  43. ↑ Peryt, T. M. (December 1981). "Phanerozoic oncoids – an overview". Facies (sa Ingles). 4 (1): 197. doi:10.1007/bf02536588. ISSN 0172-9179.
  44. ↑ 44.0 44.1 44.2 Wilson et al. 1998.
  45. ↑ 45.0 45.1 Watkins et al. 1995.
  46. ↑ Kratzer, S.; Håkansson, B.; Sahlin, C. (December 2003). "Assessing Secchi and Photic Zone Depth in the Baltic Sea from Satellite Data". AMBIO: A Journal of the Human Environment. 32 (8): 577–585. doi:10.1579/0044-7447-32.8.577. ISSN 0044-7447. PMID 15049356.
  47. ↑ Christ, N.; Immenhauser, A.; Wood, R. A.; Darwich, K.; Niedermayr, A. (December 2015). "Petrography and environmental controls on the formation of Phanerozoic marine carbonate hardgrounds". Earth-Science Reviews (sa Ingles). 151: 177. Bibcode:2015ESRv..151..176C. doi:10.1016/j.earscirev.2015.10.002. ISSN 0012-8252.
  48. ↑ 48.0 48.1 48.2 48.3 Watkins, Premoli Silva & Erba 1995.
  49. ↑ 49.0 49.1 Whatley, R.; Boomer, I. (December 1995). "Upper Oligocene to Pleistocene Ostracoda from Guyots in the Western Pacific: Holes 871A, 872C, and 873B" (PDF). Proceedings of the Ocean Drilling Program, 144 Scientific Results. Proceedings of the Ocean Drilling Program. Bol. 144. Ocean Drilling Program. p. 88. doi:10.2973/odp.proc.sr.144.072.1995. Nakuha noong 2018-07-14.


Pinagmulan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Limalok&oldid=2001922"