Fidel V. Ramos: Pagkakaiba sa mga binago

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Content deleted Content added
m r2.7.1) (robot dinagdag: sv:Fidel Ramos
JhsBot (usapan | ambag)
m r2.7.2+) (robot dinagdag: no:Fidel V. Ramos
Linya 88: Linya 88:
[[ms:Fidel V. Ramos]]
[[ms:Fidel V. Ramos]]
[[nl:Fidel Ramos]]
[[nl:Fidel Ramos]]
[[no:Fidel V. Ramos]]
[[oc:Fidel Valdez Ramos]]
[[oc:Fidel Valdez Ramos]]
[[pam:Fidel V. Ramos]]
[[pam:Fidel V. Ramos]]

Pagbabago noong 18:24, 2 Disyembre 2011

Fidel V. Ramos
Ika-12 Pangulo ng Pilipinas
Ikalawang Pangulo ng Ikalimang Republika
Nasa puwesto
Hunyo 30, 1992 – Hunyo 30, 1998
Pangalwang PanguloJoseph Ejercito Estrada
Nakaraang sinundanCorazon C. Aquino
Sinundan niJoseph Ejercito Estrada
Pansariling detalye
Ipinanganak (1928-03-18) 18 Marso 1928 (edad 96)
Lingayen, Pangasinan, Pilipinas
Partidong pampolitikaLakas-Christian Muslim Democrats
AsawaAmelita Martinez
TrabahoMilitar

Si Fidel Valdez Ramos (ipinanganak Marso 18, 1928) ay ang ikalabing-dalawang Pangulo ng Republika ng Pilipinas (Hunyo 30, 1992 - Hunyo 30, 1998). Isinilang siya noong Marso 18, 1928 sa Lingayen, Pangasinan. Panganay siya sa tatlong anak nina Narciso Ramos at Angela Valdez.

Nagtapos siya sa United States Military Academy sa West Point noong 1950. Kumuha rin siya ng masteral ng civil engineering sa University of Illinois, Masters in Business Administration sa Pamantasang Ateneo de Manila, at nanguna sa klase niya sa Infantry training at kursong Special Forces/Pay Operations/Airborne sa Fort Benning, Georgia.

Bumalik siya sa Pilipinas noong 1951 at naging heavy weapon platoon leader ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas. Ipinadala rin siya sa mga digmaan ng Korea at Vietnam. Naging tanyag siya sa pamumuno sa isang pulutong ng mga sundalong tumalo sa pwersang komunista ng mga Tsino sa Labanan sa Burol ng Eerie. Kabilang sa mga medalya at parangal na natanggap niya bilang sundalo ang Philippine Legion of Honor, ang Gold Cross, ang Philippine Military Merit Medal, ang United States Legion of Merit, ang French Legion of Honor at ang U.S. Military Academy Distinguished Award.

Inatasan siyang maging pinuno ng Philippine Constabulary noong 1972, hepe ng Integral National Police noong 1975, at pangalawang pinuno ng Sandatahang Lakas noong 1981. Noong 1983, pansamantala niyang pinalitan si Fabian Ver, pinuno noon ng Sandatahang Lakas, nang ito ay masangkot sa pagkakapaslang sa lider-opososyon si Benigno S. Aquino Jr.

Noong 1986, tinangkaang agawin ni Ferdinand Marcos ang pagkapanalo ni Corazon Aquino, balo ni Benigno Aquino, sa halalang pangpanguluhan. Nakiisa si Ramos kay Juan Ponce Enrile, noong kalihim ng Tanggulang Pambansa, sa pagkubkob sa mga himpilan ng sandatahang lakas. Ang sumunod dito ay tinaguriang People Power Revolution na nagtulak kay Marcos na lumikas patungong Estados Unidos. Naluklok si Aquino sa pagkapangulo. Ginawang ni Aquino na hepe ng sandatahang lakas si Ramos. Pagkaran ng dalawang taon, si Ramos ay naging kalihim na Tanggulang Pambansa.

Noong 1992, tumakbo siya at nanalong pangulo ng bansa. Bilang pangulo, naging priyoridad niya ang pagsasaayos sa estruktura ng pamahalaan, na nagbigay ng karagdagang kapangyarihan sa pamahalaang lokal. Hinikayat niya ang dayuhang pamumuhunan, lalo na sa turismo, na naging bahagi ng kanyang programa para sa kaunlaran.

Si Fidel V. Ramos ay kasal kay Amelita Martinez at mayroon silang limang anak na babae.

Mga panlabas na kawing

Sinundan:
Fabian Ver
Chief of Staff ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas
1986–1988
Susunod:
Renato De Villa
Sinundan:
Rafael M. Ileto
Kalihim ng Tanggulang Pambansa
1988–1991
Susunod:
Renato De Villa
Sinundan:
Corazon Aquino
Pangulo ng Pilipinas
1992–1998
Susunod:
Joseph Estrada