Pumunta sa nilalaman

Pag-Uusig sa mga Muslim sa Myanmar

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Myanmar ay karamihang isang kamamayananang naniniwala sa pananampalatayang Buddhism. Ang mga Muslim sa Myanmar ay ang mga kaapu-apuhang mga dayuhang Muslim mula sa India (kabilang ang kung ano ang ngayo'y Bangladesh) at China (ang ninuno ng mga Muslim na taga-China sa Myanmar ay dumating mula sa lalawigang Yunnan), pati na rin ang mga kaapu-apuhan ng mas maagang Arabo at ang kinikilala Kamein at ang mga Rohingya, na nakipagkasal-kasalan sa mga lokal na katutubo ng Myanmar. Ayon sa Human Rights Watch ang pamahalaang Myanmar ay tinanggihan ng pagkamamamayan sa anumang mga Rohingya na hindi maaaring patunayan ang kanilang mga ninuno na nanirahan sa bansa bago 1823, ang simula ng pananakop ng mga kung ano ngayong Rakhine (kilala rin bilang Arakan).[1]

Kasaysayan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga Muslim ay nakatira sa Burma mula noong ika-11 siglo CE. Ang unang Muslim na dokumentado sa Burmese kasaysayan (naitala sa Hmannan Yazawin o Glass Palasyo Salaysay) ay Byat Wi sa panahon ng paghari ng Mon, isang Hari ng Thaton, na humigit kumulang nasa 1050 CE.[2] Ang dalawang anak ng Byat Wi, ang kapatid na lalaki Byat Ta, na kilala bilang Shwe Byin kapatid na lalaki, ay pinapatay bilang mga anak sa alinman dahil sa kanilang pananampalatayang Islam, o dahil sila ay tumanggi sa sapilitang paggawa.[3] Ito ay malinaw na nakatala sa Salaysay ng Glass Palace ng Hari ng Burma na sila ay hindi na pinagkatiwalaan.[4] sa isang panahon ng digmaan, si Hari Kyansittha ay nagpadala ng isang mangangaso bilang isang mamamaril na nakatago upang pumatay nang pataksil sa kanya.[5][6]

Pre-modernong pag-uusig

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Haring Burmese na si Bayinnaung (1550-1581 CE) ay nagpapataw ng paghihigpit sa kanyang mga aliping Muslim, ngunit hindi totoong pag-uusig.[7] Sa 1559 CE, pagkatapos mapanakop ang Bago (Pegu), pinagbawalan ni Bayinnaung ang mga aklat ukol sa mga seremonyang pagpatay, at sa gayon ay nagbabawal sa mga Muslim mula sa pag-ubos ng mga halal ng mga kambing at manok. Siya rin ang nagpabawal sa Eid al-Adha at Qurbani, tungkol sa pagpatay ng mga hayop sa pangalan ng relihiyon bilang isang malupit na custom.[8][9]

Sa ika-17 siglo, ang mga Muslim na taga-India na nakatira sa Arakan ay pinapatay, na nagbibigay ng mga mapanganib at totoong pag-uusig. Ang mga Muslim ay nagkaroon ng kahusayan sa Shah Shuja, na tumakas sa India matapos mawala ang Mughal digmaan ng pagsusunud-sunod. Sa una, ang Arakan pirata Sandathudama (1652-1687 CE) na ang lokal na tulisang-dagat ng Chittagong at Arakan, pinapayagan Shuja at ang kanyang mga tagasunod upang manirahan doon. Ngunit isang hindi pagkakaunawaan lumitaw sa pagitan ng Sandatudama at Shuja, at Shuja unsuccessfully tinangka upang maghimagsik. Sandathudama pinatay ang karamihan ng Shuja ay mga tagasunod, kahit Shuja ang kanyang sarili escaped ang patayan.[10][11][12][13][14][15][16]

Hari Alaungpaya (1752-1760) ipinagbabawal sa mga Muslim mula sa pagsasanay ang Islamic paraan ng pagpatay ng mga baka.[17]

Hari Bodawpaya (1782-1819) naaresto ng apat na kilalang mga Burmese Muslim Imams mula Myedu at pinatay ang mga ito sa Ava, ang kabisera, pagkatapos sila ay tumangging kumain ng baboy.[18] Ayon sa Myedu Muslim at Burma sa mga Muslim na bersyon, Bodawpaya mamaya apologized para sa mga killings at kinikilala ang mga Imams bilang mga banal.[19]

Panunungkulang British

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Bilang ng 1921, ang populasyon ng mga Muslim sa Burma ay sa paligid 500,000.[20] sa Panahon ng British panuntunan, Burmese Muslim ay nakita bilang "Indian", pati na ang karamihan ng mga Indians nakatira sa Burma ay mga Muslim, kahit na ang mga Burmese Muslim ay iba ' t-ibang mula sa Indian Muslim. Kaya, ang mga Burmese ang mga Muslim, Hindu Muslim at Hindu Hindus ay sama-sama na kilala bilang "kala". Ang terminong "Kala" pahapyaw na isinasalin sa itim at ginamit bilang racially nakakasira paraan upang ilarawan ang mga ito.[21]

Pagkatapos ng ikalawang Digmaang pandaigdig, nagkaroon ng isang mabilis na pagtaas sa mga anti-Indian sentiments.[22] Mayroong ilang mga dahilan ng anti-Indian at anti-Muslim na mga sentiments sa Burma. Sa Indya, maraming mga Buddhists ay inuusig sa pamamagitan ng Mughal empire. Nagkaroon ng makabuluhang trabaho kumpetisyon sa pagitan ng mga Indian sa mga migrante, na ay handa na upang gawin ang mga hindi kanais-nais na mga trabaho para sa mababa ang kita, at ang mga katutubong Burmese. Ang Great Depression intensified kumpetisyon na ito, nagpapalubha anti-Indian kuru-kuro.[23]

Sa 1930, anti-Indian pagra-riot ay sparked sa pamamagitan ng isang labour isyu sa Yangon port. Pagkatapos ng Indian manggagawa sa port nagpunta sa protesta, ang British kumpanya Stevedores sinubukan upang masira ang mga protesta sa pamamagitan ng pagkuha ng mga Burmese ang mga manggagawa. Napagtatanto gusto nila mawala ang kanilang mga trabaho, ang Indian manggagawa ibinalik sa trabaho, at Stevedores pagkatapos ay inilatag-off ang mga kamakailan-lamang na tinanggap Burmese mga manggagawa. Ang Burmese manggagawa blamed Indian manggagawa para sa kanilang mga pagkawala ng mga trabaho, at isang kagulo sinira out. Sa port, ng hindi bababa sa 200 Indian manggagawa ay massacred at dumped sa ilog. Isa pang 2,000 ang nasugatan. Awtoridad fired sa armadong rioters na tumangging upang ilapag ang kanilang mga armas, sa ilalim ng Seksyon 144 ng Kriminal Code Pamamaraan. Ang pagra-riot mabilis na kumalat sa buong Burma, pag-target sa mga Indians at ang mga Muslim.[24]

Sa 1938, anti-Muslim na mga pagra-riot muli sinira ang out sa Burma. Moshe Yegar writes na ang pagra-riot ay fanned sa pamamagitan ng anti-British at makabayan sentiments, ngunit disguised bilang anti-Muslim kaya bilang hindi upang makapukaw ng isang tugon sa pamamagitan ng mga British. Gayunpaman, ang British pamahalaan ay tumugon sa pagra-riot at demonstrations. Ang pagtatalo laban sa mga Muslim at ang mga Briton ay humantong sa pamamagitan ng Burmese mga pahayagan.[25][26]

Isa pang kaguluhan na nagsimula pagkatapos ng isang pamilihan basag-ulo sa pagitan ng Indians at Burmese. Sa panahon ng "Burma para sa Burmese" kampanya, isang marahas na demonstrasyon na naganap sa Surti Palengke, isang Muslim area.[27] Kapag ang pulis, na ay ethnically Indian, sinubukan upang masira up ang demonstration, tatlong monghe ay nasugatan. Mga larawan ng mga monks na nasugatan sa pamamagitan ng ethnically Indian policemen ay circulated sa pamamagitan ng Burmese mga pahayagan, kagalit-galit pagra-riot.[28] sa mga Muslim na mga katangian, kabilang ang mga tindahan at mga bahay ay dambong. Ayon sa opisyal na pinagkukunan, 204 mga Muslim ay namatay at mahigit sa 1,000 ay nasugatan. 113 moske ay nasira.[29]

Sa ika-22 ng setyembre 1938, ang British Gobernador-set up ang Pagtatanong Komite upang siyasatin ang mga pagra-riot.[30] ang mga Ito ay tinutukoy na ang kawalang-kasiyahan ay sanhi ng pagkasira sa sociopolitical at pang-ekonomiyang mga kondisyon ng Burmese.[31] ang ulat na Ito mismo ay ginamit upang mag-udyok kasektahan sa pamamagitan ng Burmese mga pahayagan.[32]

Panunungkulang Japan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa panahon ng ikalawang Digmaang PANDAIGDIG, ang mga Hapon pumasa madali sa pamamagitan ng ang mga lugar sa ilalim ng Rohingyas.[33][34][35] Bagsak, 40,000 Rohingyas kalaunan ay tumakas sa Chittagong pagkatapos ng paulit-ulit massacres sa pamamagitan ng ang mga Burmese at mga pwersang Hapones.[36]

Mga Muslim sa ilalim ng General Ne Win

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Kapag General Ne Win ang dumating sa kapangyarihan sa 1962, ang katayuan ng mga Muslim ay nagbago. Halimbawa, ang mga Muslim ay pinatalsik mula sa hukbo. Ang mas maka-diyos ng mga Muslim na komunidad na hiwalay ang kanilang sarili mula sa karamihan ng Buddhist nahaharap sa mas higit na paghihirap kaysa sa mga na integrated at tapos na ang kanilang pagtalima ng ang batas ng islam.[37]

Ang anti-Buddhist ng mga pagkilos ng ang mga Taliban sa Afghanistan (ang pagkawasak ng Buddhas ng Bamiyan) ay ginagamit din bilang isang dahilan upang magsagawa ng karahasan laban sa mga Muslim sa Burma sa pamamagitan ng Buddhist mobs. Human Rights Watch ang mga ulat na nagkaroon ng tumataas pag-igting sa pagitan ng mga Buddhist at Muslim na komunidad sa Taungoo para sa mga linggo bago ito erupted sa karahasan sa gitna ng Mayo 2001. Buddhist monghe demanded na ang mga Hantha Moske sa Taungoo nawasak sa "paghihiganti" para sa ang pagkawasak ng mga Buddhas ng Bamiyan.[38]

Kalayaan sa relihiyon para sa mga Muslim ay nabawasan. Pagmamanman at kontrol ng Islam undermines ang libreng exchange ng mga pananaw at mga ideya na nauugnay sa mga relihiyon na gawain.[39] ang mga Accusations ng "terorismo" ay ginawa laban sa mga Muslim sa mga organisasyon tulad ng ang Lahat ng Burma sa mga Muslim Union.[40]

Malawak na ito ay kinatakutan na ang pag-uusig ng mga Muslim sa Burma ay maaaring mang-upat sa Islamic pagkasobra sa bansa. sa Maraming mga Muslim na sumali sa armadong paglaban ng mga grupo na pakikipaglaban para sa mas malawak na kalayaan sa Burma.[41]

1997 Paghihimagsik na Mandalay

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga pangkat na panlahi igting ay lumago sa pagitan ng mga Buddhists at mga Muslim sa panahon ng pagkukumpuni ng isang Buddha rebulto. Ang tanso Buddha rebulto sa Maha Myatmuni pagoda, na orihinal na mula sa Arakan, dinala sa Mandalay sa pamamagitan ng Hari Bodawpaya sa 1784 ay renovated sa pamamagitan ng ang mga awtoridad. Ang Mahamyat Muni rebulto ay nasira bukas, nag-iiwan ng isang nakanganga butas sa rebulto, at sa pangkalahatan ito ay ituring na ang rehimen ay naghahanap para sa mga ang Padamya Myetshin, isang maalamat ruby na tinitiyak ang tagumpay sa digmaan sa mga taong nagtataglay nito.[42]

Sa 16 Marso 1997, sa Mandalay, ang isang nagkakagulong mga tao ng 1,000-1,500 Buddhist monghe at iba pa ay sumigaw ng anti-Muslim na mga slogans bilang sila ay naka-target sa moske, mga tindahan-bahay, at mga sasakyan na ay sa paligid ng moske para sa pagkawasak. Looting, ang pagsunog ng mga relihiyosong mga libro, mga gawa ng kalapastanganan, at vandalizing mga Muslim na pag-aari ng mga establishments ay karaniwan din. Hindi bababa sa tatlong mga tao ay namatay at sa paligid ng 100 mga monghe naaresto. Ang pagkabagabag sa Mandalay di-umano ' y nagsimula matapos ang mga ulat ng isang tangkang panggagahasa ng isang batang babae sa pamamagitan ng Muslim na lalaki.[43] Burma BuddhistYouth Wing asserts na ang mga opisyal na ginawa ang panggagahasa kuwento upang masakop up ang mga protesta sa loob ng custodial pagkamatay ng 16 na mga monghe. Ang militar ay tinanggihan ang mga Youths' paghahabol, na nagpapahayag na ang kabagabagan ay isang pamulitka motivated pagtatangka upang stall Burma ang entry sa ASEAN.[44]

Pag-atake sa pamamagitan ng mga Buddhist monks kumalat sa pagkatapos ay ang kabisera ng Myanmar, Rangoon pati na rin sa gitnang bayan ng Pegu, Prome, at Toungoo. Ang isang curfew ay nananatiling sa lakas sa Mandalay hanggang sa ngayon at ang hukbo ay patrols ang mga kalye sa maraming mga lungsod. Sa Mandalay nag-iisa, 18 moske ay nawasak at ang mga Muslim na pag-aari sa mga negosyo at mga ari-arian vandalized. Mga kopya ng Koran ay nasunog. Ang military junta na pinasiyahan sa Myanmar naka-isang bulag mata sa ang disturbances tulad ng daan-daan ng mga monks ay hindi tumigil mula sa ransacking moske.

Himagsikang Nagtatanggi ng mga Muslim sa Taungoo Noong 2001

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa 2001, Myo Pyauk Hmar Soe Kyauk Sa Yar (o) Ang Takot ng Pagkawala ng Isang Lahi at maraming iba pang mga anti-Muslim na mga polyeto ay malawak na ipinamamahagi sa pamamagitan ng mga monghe. Maraming mga Muslim ang pakiramdam na ito exacerbated ang anti-Muslim na mga damdamin na ay provoked sa pamamagitan ng ang pagkawasak ng Buddhas ng Bamiyan sa Afghanistan.[45] Noong 15 Mayo 2001, anti-Muslim na mga riots nasira out sa Taungoo, Pegu division, na nagreresulta sa pagkamatay ng tungkol sa 200 mga Muslim, sa ang pagkawasak ng 11 mga moske at ang pagse-set naglalagablab ng higit sa 400 na mga bahay. Sa Mayo 15, ang unang araw ng anti-Muslim na mga uprisings, tungkol sa 20 mga Muslim na nagdarasal sa Han Tha moske ay namatay at ang ilan ay pinalo sa kamatayan sa pamamagitan ng pro-junta pwersa. Sa 17 Mayo, Lt. Pangkalahatang Manalo Myint, Sekretarya Walang. 3 ng SPDC at deputy Tahanan at mga Relihiyosong ministro, dumating sa Taungoo at curfew ay ipapataw doon hanggang hulyo 12, 2001.[46] Buddhist monghe demanded na ang mga sinaunang Han Tha Moske sa Taungoo nawasak sa paghihiganti para sa ang pagkawasak sa Bamiyan.[47] Noong 18 Mayo, ang Han Tha moske at Taungoo Railway station moske ay razed sa lupa sa pamamagitan ng bulldozers pag-aari sa pamamagitan ng ang SPDC junta. Ang mga moske sa Taungoo nanatiling sarado ang bilang ng Mayo 2002. Ang mga muslim ay sapilitang upang sumamba sa kanilang mga tahanan. Ang mga lokal na lider ng mga Muslim magreklamo na ang mga ito ay pa rin ginigipit. Matapos ang karahasan, maraming mga lokal na mga Muslim inilipat ang layo mula sa Taungoo sa mga kalapit na bayan at sa bilang malayo bilang Yangon. Pagkatapos ng dalawang araw ng karahasan ng mga militar stepped sa at ang karahasan agad natapos.

2012 Rakhine ng karahasan/paghihimagsik

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mula noong hunyo 2012, ng hindi bababa sa 166 mga Muslim at Rakhine ay naipatay sa mga taong may pangkatin karahasan sa estado.[48][49][50]

2013 Himagsikang Tutol sa mga Muslim sa gitnang Burma

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mula noong Marso 2013, pagra-riot ay maluwag up sa iba ' t-ibang mga lungsod sa central at silangang Burma. Ang karahasan ay coincided sa ang mag-alsa ng 969 Kilusan na kung saan ay isang Buddhist makabayan kilusan laban sa pag-agos ng Islam sa ayon sa kaugalian Buddhist Burma. Na humantong sa pamamagitan ng Sayadaw U Wirathu, "969" ay na-claim na siya/sila ay hindi pumukaw sa pag-atake laban sa mga Muslim na komunidad, bagaman ang ilang mga tao na tinatawag na sa kanya ang mga Buddhist Bin Laden".[51] Sa isang bukas na sulat, U Wirathu pag-angkin na siya itinuturing na ang parehong mga Beech[kailangang linawin] at photographer na may mabuting pakikitungo, at na siya "ay maaaring makita ang panlilinlang at makilala ang kanyang mga matatamis na salita para sa lahat ng mga tao alang-alang." Sa sulat, siya inaangkin na siya ay may paggalang sa ang Western media, ngunit na ang ORAS reporter misinterpreted kanyang mapayapang intensyon. "Ang aking pangangaral ay hindi nasusunog sa galit bilang sabihin mo," U Wirathu sabi sa Beech sa kanyang buksan ang sulat. Siya napupunta sa upang sabihin na siya ay "patawarin ang mga hindi pagkakaunawaan" kung siya ay nais na gawin ang isang tungkol sa-mukha sa mga artikulo. Gayunpaman, ang karamihan sa kanyang mga pampublikong speeches focus sa paghihiganti laban sa mga Muslim para sa panghihimasok sa bansa.[52]

Michael Jerryson, may-akda ng ilang mga libro mabigat na kritikal ng Budismo tradisyonal na mapayapang perception, nakasaad na, "Ang mga Burmese Buddhist monghe ay hindi maaaring magkaroon ng pinasimulan ang karahasan ngunit sila ay sumakay ang mga wave at nagsimulang mag-udyok ng higit pa. Habang ang ideals ng Buddhist canonical na mga teksto i-promote ang kapayapaan at pasipismo, mga pagkakaiba sa pagitan ng katotohanan at mga utos madaling umunlad sa mga oras ng panlipunan, pampulitika at pang-ekonomiyang kawalan ng kapanatagan, tulad ng Myanmar ay kasalukuyang transition sa demokrasya."[53]

Paghihimagsik sa Mandalay sa 2014

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa hulyo sa isang Facebook post na lumitaw ng isang Buddhist babae na raped, parang sa pamamagitan ng isang Muslim na lalaki. Sa paghihiganti ng galit, mapaghiganti nagkakagulong mga tao ng mga 300 mga tao na nagsimula ibinabato ng mga bato at brick sa isang tsaa stall. Ang nagkakagulong mga tao ang nagpunta sa sa pag-atake sa mga Muslim na mga tindahan at mga sasakyan at sigaw slogans sa mga Muslim na mga lugar ng tirahan.[54] Dalawang lalaki — isang Buddhist at isa sa mga Muslim — ay namatay.[55][56] ng Halos isang dosenang mga tao ay nasugatan.[57] ang Isang curfew ay ipapataw sa hulyo 3.

Pagsusunog sa mga Mosque sa 2016

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa hunyo, isang nagkakagulong mga tao buwag isang moske sa Bago Rehiyon, tungkol sa 60km hilagang-silangan ng ang kabisera Yangon.[58]

Sa hulyo, ang mga pulis ay iniulat na maging pagguguwardiya ang village ng Hpakant sa Kachin estado, pagkatapos ng hindi pagtupad upang ihinto ang mga Buddhist villagers sa pagtatakda ng mga moske nasusunog.[59] sa ilang sandali pagkatapos, ang isang pangkat ng mga tao na sisirain ang isang moske sa sentro ng Myanmar sa isang hindi pagkakaunawaan sa paglipas ng kanyang construction.

Pag-uusig sa mga Rohingya sa 2016

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa huli 2016, ang Myanmar sa mga pwersang militar at mga taong naniniwala sa pagka labis Buddhists nagsimula ang isang pangunahing crackdown sa mga Rohingya Muslim sa mga bansa sa kanlurang rehiyon ng Rakhine Estado. Ang crackdown ay bilang tugon sa pag-atake sa mga hangganan pulis kampo sa pamamagitan ng unidentified insurgents,[60] at ay nagresulta sa malawak na-scale sa mga karapatang pantao paglabag sa mga kamay ng mga pwersa ng seguridad, kabilang ang mga extrajudicial killings, gang rapes, arsons, at iba pang mga brutalities.[61][62][63] Ang militar na crackdown sa mga Rohingya na iginuhit pintas mula sa iba ' t ibang quarters kabilang ang United Nations, human rights group na Amnesty International, ang US Kagawaran ng Estado, at ang mga pamahalaan ng Malaysia.[64][65][66][67][68] Ang mga de facto na mga pinuno ng pamahalaan Aung San Suu Kyi ay lalo na nai-criticized para sa kanyang hindi pagkibo at katahimikan sa paglipas ng ang isyu na ito at para sa hindi paggawa ng magkano upang maiwasan ang mga pang-aabuso ng militar.[69]

Paglabag sa karapatang pantao laban sa mga Rohingya

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Pagpapahiwatig

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Rohingya sa Rakhine

Ang mga Rohingya Muslim ay ang pinaka-inuusig na minorya sa daigidig. Ayon sa Amnesty International, ang mga Rohingya Muslim ang mga taong patuloy na nagdurusa dahil sa paglabag ng mga karapatang pantao sa ilalim ng Burmese junta noong 1978, at marami pa rin ang tumatakas sa kalapit na Bangladesh dahil dito.[70][71] Gayunpaman, ang katotohanan ay ang mga Rohingya ay pinahihirapan nang matagalan bago ang 1978. Sila ay tumira sa Myanmar nang matagal ngunit ang mga alitan sa karamihang Buddhist ng Myanmar ay sanhi ng diskriminasyon at panliligalig. Mga kaso ng panggagahasa, labis na pagpapahirap, arbitrary detention, at karahasan laban sa mga Rohingya, na may maraming mga insidente ng mga opisyal mismong nananakit sa mga Rohingya. Ang mga may kasalanan ay hindi lamang nakakulong sa mga lokal na populasyon, kundi pati na rin isinasama sa mga awtoridad at mambabatas. Muling lumitaw ang mga alitan noong 2012, nang aniyang may tatlong Rohingyang lalaki ay nahatulan ng paggagahasa sa lokal na babaeng Rakhine Buddhist, na kung saan na humantong sa bakbakang noong 2012.[72] sa kasalukuyan ay may higit sa isang milyong mga Rohingyang naninirahan sa Myanmar, gayunpaman, sistematikong pang-aapi ay humantong sa isang pagtaas sa paglilipat mula sa bansa. Sa unang bahagi ng 2015 lang, may 25,000 pagpapakupkop laban-naghahanap, na binubuo ng mga Rohingya at mga taga-Bangladesh, na nanglayag mula sa Rakhine upang humingi ng kanlungan sa mga kalapit na bansa.[73] Karamihan ng pagpapakupkop ay nangyari sa iba pang mga Timog-Silangang Asyang bansa tulad ng Taylandiya, ngunit din sa Malaysia at Indonesia, na kung saan ay humihigit ang mga Muslim na bansa. Matindi ang alisan dahil sa pag-uusig at pangmalawakang karahasan, tulad ng sa 2012, 1978 at 1992, na may maraming mga nag-aalisang Rohingya sa pagiging mahirap at ibinukod. Ang mga ito ay madalas na hindi kinikilala at hindi protektado bilang mga refugee, at dahil dito, sila ay nakatira sa matinding kahirapan, at gumagawa na lang ng iligal na trabaho dahil mahina sila laban sa pagsasamantala.[74]

Balangkas na Sumasang-ayon sa Batas

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga Rohingya ay tinanggihan pagkamamamayang Burmese dahil ang Batas Pagkamamamayang Burmese ng 1982 (1982 Citizenship Act) ay nagsasaad nito.[75] Ang Pamahalaan ng Myanmar ay nang-angkin sa mga Rohingya bilang mga ilegal na imigrante na dumating sa panahon ng British kolonyal, at ay katutubong taga-Bengali.[76] Ang mga Rohingyang pinapayagang manatili sa Myanmar ay itinuturing na mamamayang dayuhan at hindi ang mga opisyal na mamamayan. Sila ay hindi pinapayagan na maglakbay nang walang opisyal na pahintulot na kinakailangan upang lumagda ng isang pangako na hindi magkaroon ng higit sa dalawang mga anak, kahit na ang batas ay hindi mahigpit na ipinapatupad. Maraming mga Rohingya ay hindi maaaring magkaroon ng kanilang kapanganakan nakarehistro, kaya nagiging taong walang-estado sila mula sa sandali na sila ay ipinanganak. Noong 1995, ang Pamahalaan ng Myanmar ay tumugon sa mga wikang opisyal ng presyon sa pamamagitan ng issuing ng mga pangunahing pagkakakilanlan, na kung saan ay hindi banggitin ang maydala ng lugar ng kapanganakan.[77] Nang walang tamang pagkakakilanlan at mga dokumento, ang mga Rohingya ang mga tao ay opisyal na stateless na walang proteksyon ng estado at ang kanilang mga paggalaw ay malubhang pinaghihigpitan. Bilang isang resulta, sila ay sapilitang upang manirahan sa iskuwater kampo at slums.

Pagtitipong Sandaigdigan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Myanmar, kung hindi man ay kilala bilang Burma sa oras, ay isa ng ang 48 mga bansa na bumoto para sa ang pag-aampon ng Universal Declaration of Human Rights (UDHR) sa pamamagitan ng United Nations General Assembly noong 1948.[78] Artikulo 2 ng UDHR na estado na "ang Lahat ng tao ay karapat-dapat sa lahat ng karapatan at kalayaang nakalahad sa Pahayag na ito, nang walang pagtatangi ng anumang uri ng pagtatangi, gaya ng lahi, kulay, kasarian, wika, relihiyon, pampulitika o iba pang opinyon, pinagmulang bansa o lipunan, ari-arian, kapanganakan o iba pang katayuan." [79] Gayundin, Artikulo 5 ng UDHR na ipinapahayag na "Walang isa ay dapat na sumailalim sa labis na pagpapahirap o malupit, hindi makatao o nakalalait na pakikitungo sa parusa." [80] Gayunpaman, ang United Nations Convention laban sa labis na Pagpapahirap na kung saan ay naglalayong upang maiwasan ang mga labis na pagpapahirap at iba pang mga gawa ng malupit, hindi makatao, o nakalalait na pakikitungo sa parusa, sa paligid ng mundo, ay hindi pa naka-sign o ratified sa pamamagitan ng Myanmar, tulad ng 2016.[81] Sa karagdagan, Myanmar ay din hindi isang partido sa Convention na may kaugnayan sa Katayuan ng Stateless Tao, na kung saan ay naglalayong upang protektahan ang stateless mga indibidwal[82] o ang Internasyonal na Tipan sa Sibil at politikal na mga Karapatan (ICCPR) na naglalayong upang matiyak na ang mga Estado paggalang sa mga indibidwal na mga sibil at pulitikal na karapatan, na kung saan kabilang ang ngunit hindi limitado sa, ang karapatan sa buhay at kalayaan ng relihiyon.[83][84]

Na ang pagiging sinabi, ang isang bilang ng mga internasyonal na treaties ay ratified o sinang-ayunan ng Myanmar, lalo na ang Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (CEDAW) at ang Kombensyon sa mga Karapatan ng Bata (UNCRC), sa ika-2 ng hulyo 1997 at 15 hulyo 1991 ayon sa pagkakabanggit.[85][86] Doon ay mabagal ngunit positibong developments sa mga nakaraang taon. Halimbawa, Myanmar-sign (ngunit hindi ratified) ang Internasyonal na Tipan sa pang-Ekonomiya, Panlipunan at Kultural na mga Karapatan (ICESCR), na kung saan pinoprotektahan ang mga karapatan sa edukasyon, karapatan sa kalusugan, at ang karapatan sa isang sapat na pamantayan ng pamumuhay, sa hulyo 16, 2015.[87]

Universal Periodic Review

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Universal Periodic Review (UPR) ay isang mekanismo ng United Nations (UN) na mga review ng human rights records ng lahat ng UN member States. Ito ay isang natatanging proseso na ay nagtangka sa pamamagitan ng Human Rights Council, na kung saan ay nagbibigay-daan sa bawat Estado upang makilala ang mga pangunahing lugar ng mga isyu sa karapatang pantao na ay nagkaroon ng pag-unlad sa bansa, at din upang makilala ang mga karagdagang mga hakbang at pagsisikap na dadalhin upang matugunan ang kanilang mga internasyonal na obligasyon. Bilang isang miyembro ng UN, Myanmar ay nagpapasalamat upang maging kasangkot sa ang UPR proseso. Noong disyembre 23, 2015, isang Ulat ng Nagtatrabaho Grupo sa UPR sa Myanmar ay tumingin sa ang kasalukuyang sitwasyon karapatang pantao sa Myanmar at ng nabanggit na ang mga Pamahalaan ng Myanmar ay ginawa ng positibong paglago sa pampulitika, pang-administratibo, panlipunan at panghukuman reporma.[88] Gayunman, maraming mga Estado, tulad ng Sweden, Switzerland, Turkey, United Kingdom, nagpahayag ng pag-aalala tungkol sa, sa gitna ng iba pang mga bagay, paglabag sa karapatang pantao laban sa mga Rohingya, bilang doon ay pa rin magkano ang higit pang mga kuwarto para sa pagpapabuti sa lugar na ito. Halimbawa, Bahrain ipinahayag alalahanin tungkol sa etniko paglilinis at diskriminasyon laban sa mga Rohingya Muslim sa Rakhine Estado. Ito ay nabanggit din sa ulat na ang mga etniko mga karapatan sa proteksyon ng batas ng 2015 ay palawakin ang mga karapatan ng lahat ng mga etniko minorities sa Myanmar. Gayunpaman, ang Pamahalaan ng Myanmar reiterated ang kanilang paninindigan na walang komunidad na minorya sa Myanmar sa ilalim ng pangalan ng "Rohingya". Gayunman, ang mga resulta ng 2012 Rakhine Estado karahasan na humantong sa ang pagbuo ng isang Komisyon ng Pagtatanong, na kung saan ay inirerekomenda na ang isang sentral na komite-set up para sa ang pagpapatupad ng katatagan at pag-unlad. Simula noon, ang Pamahalaan ay ibinigay makatao pag-access, tulad ng pagkain, tubig at mga serbisyo sa edukasyon, sa mga displaced mga tao sa paligid Rakhine Estado. Sa karagdagan, ang isang proyekto para sa pagkamamamayan na pag-verify ay inilunsad, na kung saan nabigyan ng 900 displaced mga tao citizenships. Ang Ulat ay concluded sa pamamagitan ng iba ' t-ibang mga rekomendasyon mula sa mga miyembro Unidos, na may maraming ng mga Estado na nagmumungkahi na ang Myanmar pagtibayin iba pang mga pangunahing karapatang pantao treaties na ito ay hindi isang partido sa at upang higit pang mapahusay ang kanilang mga internasyonal na mga obligasyon patungo sa Rohingya.

Paglabag sa karapatang pantao

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa kabila ng Myanmar pangako sa ilang mga internasyonal na mga convention, ang mga domestic mga batas malubhang oppresses iba ' t-ibang mga grupo ng minorya, lalo na ang mga Rohingya. Ang 1982 Pagkamamamayan Batas ay kumakatawan sa sistemikong diskriminasyon sa isang patakaran sa antas ng Pamahalaan ng Myanmar, na kung saan lantaran na denies ang mga Rohingya access sa mga pangunahing karapatang pantao tulad ng, pag-access sa edukasyon, trabaho, pag-aasawa, pag-aanak at kalayaan ng pagkilos.[89] Rohingya ay din sumailalim sa routine sapilitang paggawa. Karaniwan, ang mga Rohingya isang tao ay magkakaroon upang bigyan up ng isang araw sa isang linggo upang gumana sa militar o ng gobyerno ang mga proyekto, at isang gabi para sa mga nagbabantay duty. Ang mga Rohingya nawalan din ng maraming ng maaararong lupa, na kung saan ay hamig sa pamamagitan ng militar upang ibigay sa Buddhist mga settlers mula sa ibang lugar sa Myanmar.[90] Ang mga kilusan ng mga Rohingya ang mga tao ay mahigpit na limitado sa mga lamang ng ilang mga nakapalibot na lugar at sa gayon, isang travel pass ay kinakailangan.[91] Kung sila maglakbay nang walang pahintulot o manatiling lubhang matagal ang oras na pinahihintulutan sa kanilang mga paglalakbay pumasa, ang mga ito ay bukas sa pagiging prosecuted at maaaring kahit na makatanggap ng bilangguan pangungusap. Gayundin, sila ay tinanggihan entry pabalik sa kanilang village at ay napipilitang mabuhay ang layo mula sa kanilang mga pamilya. Kahit na sa panahon ng kagipitan, mayroon sila upang mag-aplay para sa isang paglalakbay sa pumasa, na kung saan ay kumakatawan sa isang malubhang paglabag sa mga karapatan ng Kalayaan ng pagkilos.

Ang kalidad ng edukasyon at pangangalaga sa kalusugan sa Rakhine ay hindi maunlad at hindi sapat na, kumpara sa iba pang mga bahagi ng Myanmar. Sa kabila ng ito, ang mga Rohingya malubhang kakulangan ng mga pangunahing pag-access sa mga serbisyo at sa karagdagan, ang mga internasyonal na makatao ahensiya ay hindi pinapayagan upang sanayin ang mga Muslim sa kalusugan ng mga manggagawa. Bilang isang resulta, ang mga pamantayan ng kalusugan ay malubhang kulang sa panahon at ang kamangmangan rate sa gitna ng mga Rohingyas ay mataas na, tinatayang nasa 80%.[92]

May mga lumalaking mga alalahanin na ang isang pagpatay ng lahi ay nagaganap laban sa mga Rohingya sa Myanmar. Pananaliksik tapos na sa pamamagitan ng mga iskolar sa Yale Law School natagpuan ng mga empirical na katibayan na ang mga Rohingya kasaysayan pinagdudusahan malubhang at paulit-ulit na mga karapatang pantao mga pang-aabuso, at mga pagkilos na ito ay nadagdagan sa dalas sa mga nakaraang taon.[93] Dahil sa 2012, ang mga kondisyon ng pamumuhay at mga karapatang pantao mga pang-aabuso ay may worsened sa ulat ng pagpugot ng ulo, stabbings, killings, beatings, mass arrests at mga nayon at mga kapitbahayan pag-burn mo sa lupa, gayunpaman, doon ay nananatiling isang kawalan ng katarungan at pananagutan ng Pamahalaan ng Myanmar, sa gayon ay kumakatawan sa kabiguan ng estado proteksyon.

Bilang ng 2005, ang UNHCR ay tumutulong sa pagpapabalik sa sariling bayan ng mga Rohingya mula sa Bangladesh, ngunit ang mga paratang ng mga karapatang pantao mga pang-aabuso sa mga refugee mga kampo ay nanganganib sa pagsisikap na ito.[94] sa Kabila ng mga naunang mga pagsisikap sa pamamagitan ng UN, ang malawak na karamihan ng mga refugee na Rohingya ay nanatili sa Bangladesh, hindi upang bumalik dahil sa ang rehimen sa Myanmar. Ngayon harapin nila ang mga problema sa Bangladesh kung saan hindi sila makatanggap ng suporta mula sa pamahalaan.[95] Kakulangan ng suporta mula sa mga Bangladeshi Pamahalaan at gayundin sa mga karapatang pantao mga pang-aabuso sa Bangladeshi refugee mga kampo ay humantong sa maraming mga pagpapakupkop laban-naghahanap upang ipagsapalaran ang kanilang buhay at sa paglalakbay sa karagdagang timog sa mga iba pang Timog-silangan Asian bansa. Ang mass paglalabasan sa 2015 ay may na humantong sa isang pang-internasyonal na makatao krisis dahil sa ang sinadya pagtanggi at di-umano ' y kawalan ng kakayahan ng mga mag-host ng mga Estado sa Timog-silangang Asya upang mapaunlakan ang malawak na bilang ng pagpapakupkop laban-naghahanap.[96] ang Karamihan ng mga ito ay din sumailalim sa trafficking ng tao sa pamamagitan ng organisadong krimen group operating sa Thailand at Malaysia. Ang mga traffickers samantalahin ng pagpapakupkop laban-naghahanap ng' pagkawalang-taros sa pamamagitan ng paggamit ng mga ito para sa pera, na may maraming ng kanilang mga biktima na pinalo, ibenta, o pumatay kung sila o ang kanilang mga pamilya ay hindi sumunod sa kanilang mga pangangailangan.[97] Ang 2015 Rohingya refugee krisis na naka-highlight ang mga bahid ng ASEAN community sa pagtugon sa mga humanitarian crises, pati na ang mga tugon mula sa mga bansang iyon ay hindi sapat at maantala.[98]

Paglabag sa karapatang pantao laban sa mga Rohingya ay hindi lamang nakakulong sa Myanmar at Bangladesh. Ang katayuan ng mga Rohingya ay hindi nakikilalang sa pinaka-Timog-silangan Asian bansa. Kahit na hindi sila makatanggap ng parehong pang-uusig sa mga bansa tulad ng Malaysia at Thailand, kaysa sa Myanmar, ang mga ito ay sumailalim sa mga pagbubukod at kahirapan. Mayroong humigit-kumulang 111,000 refugee makikita sa siyam na mga kampo kasama ang Thai-Myanmar hangganan. Nagkaroon ng mga singil na grupo ng mga ito ay naipadala na at towed out sa bukas na dagat mula sa Thailand, at ang natitira doon. Sa pebrero 2009, doon ay katibayan ng Thai army pagkuha sa hila ng isang boatload ng 190 mga refugee na Rohingya out sa dagat. Isang grupo ng mga refugees rescued sa pamamagitan ng mga awtoridad ng Indonesian din sa pebrero 2009 sinabi napakasakit na kuwento ng pagiging nakunan at pinalo sa pamamagitan ng ang Thai militar, at pagkatapos ay ang inabandunang sa bukas na dagat. Sa pamamagitan ng dulo ng pebrero, nagkaroon ng mga ulat na ng isang pangkat ng limang mga bangka ay towed out sa bukas na dagat, kung saan apat na mga bangka sank sa isang bagyo, at ang isa ay hugasan up sa baybayin. Sa pebrero 12, 2009 Thailand prime minister Abhisit Vejjajiva sinabi doon ay mga "ilang mga pagkakataon" sa kung saan Rohingya ay hunhon out sa dagat.

"May mga pagtatangka, tingin ko, upang ipaalam sa mga tao na sumama sa agos sa iba pang mga baybayin. [...] kapag ang mga kasanayan na ito ay mangyari, ito ay tapos na sa pag-unawa na mayroong sapat na pagkain at tubig na ibinigay. [...] Ito ay hindi malinaw na ang trabaho na ito ay [...] ngunit kung ako ay ang katibayan kung sino ang eksaktong ay ito ako ay dalhin ang mga ito sa account." [99]

Oktubre 2015, Al Jazeera's Mausisa Unit ay may natuklasan kung ano ang halaga sa malakas na katibayan ng isang pagpatay ng lahi coordinated sa pamamagitan ng ang Myanmar ng pamahalaan laban sa mga Rohingya. Batay sa maraming mga evidences, ang imbestigasyon concluded na ang Myanmar ng mga ahente ng gobyerno ay kasangkot sa nagti-trigger ng anti-Muslim na mga pagra-riot. Isang opisyal ng militar na dokumento na nagpapakita ng paggamit ng ilang mga paraan, kabilang ang mga na mapoot na salita at ang pagkuha ng mga thugs upang pukawin ang galit. Ang pagsisiyasat stressed na sa kaso ng mga Rohingya, at Rakhine Estado, na maaaring halaga sa krimen ng pagpatay ng lahi, ng ilang ng ang pinaka-makapangyarihang mga tao sa bansa ay dapat na makatwirang magiging paksa ng isang pang-internasyonal na pagsisiyasat sa mga situasyon na ito ng Rakhine Estado.[100]

Tugong Sandaigdigan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

May ay isang kakulangan ng pakikipagtulungan sa pagitan ng Thailand, Malaysia at Indonesia, na may patungkol sa ang mga Rohingya krisis. Sa Mayo 2015, ang bilang ng maraming mga bilang 8,000 Rohingya "mga tao sa bangka" ay pinaniniwalaan na maiiwan tayo sa aalug-alog ng bangka sa dagat, na may maliit na pagkain at masama sa kalusugan kondisyon, at ay kaliwa sa kulungan bilang ng mga bansa tumanggi ang mga bangka sa dock.[101] ang mga Kritiko na inakusahan South-east Asian pamahalaan ng paglalaro ng "human ping-pong" sa pamamagitan ng tinatanggihan ng pahintulot para sa mga refugee mga bangka sa lupa at sa halip, itulak ang mga ito pabalik out sa dagat sa direksyon ng iba pang mga bansa.[102] Kahit na sa iba ' t-ibang beses sa nakalipas na mga bansa ng flight ay ang pagtanggap ng mga refugee na Rohingya, karamihan sa kanila ay hindi naka-sign o ratified ang Convention na may kaugnayan sa Katayuan ng mga Refugee (1951 Refugee Convention) at ang mga Convention na may kaugnayan sa Katayuan ng Stateless Tao, kaya ang mga karapatan ng mga tao Rohingya bilang refugee ay hindi maaaring natiyak.[103]

Paglabag sa karapatang pantao na patuloy na nagaganap sa Malaysia at Thailand, na may kaunti hanggang sa walang proteksyon mula sa pamahalaan. Walang epektibong mekanismo sa mga bansa para sa proteksyon ng mga refugee na Rohingya. Sa halip, immigration crackdowns ay karaniwang at Rohingya bangka ang mga tao ay madalas na deportado sa labas ng mga bansang ito, ang mga bumabagsak na biktima sa pang-aalipin sa halip.[104] Dahil sa kakulangan ng tamang dokumentasyon, maraming mga Rohingya ay umaasa sa smugglers at mga human traffickers upang tumakas ang mga ito mula sa pag-uusig sa Myanmar. Nagkaroon ng mga ulat na ang mga awtoridad sa Thailand at Malaysia na magkaroon ng mga koneksyon at mga kurbatang sa organisadong human-trafficking sa mga grupo at bilang isang resulta, ang karamihan ng mga Rohingya ay ibinebenta sa ang bonded labor at huwag makatanggap ng proteksyon bilang mga refugee.[105]

Noong pebrero 2009, maraming mga refugee na Rohingya ay nakatulong sa pamamagitan ng Acehnese sailors sa Kipot ng Malacca, pagkatapos ng 21 araw sa dagat.[106] sa kasamaang-Palad, ang tugon na ito mula sa ang mga awtoridad ng Indonesian ay hindi pare-pareho, na may maraming mga Rohingyas hindi pa rin tinanggap sa hangganan. Ang mga pamahalaan ng mga bansa, lalo na sa Malaysia at Indonesia, kumuha ng isang lalo na hardline diskarte sa mga refugee na dumarating sa pamamagitan ng bangka, ngunit sa isang mas mapagpasunod diskarte na kung sila ay nakarehistro sa pamamagitan ng ang UNHCR at dumating sa pamamagitan ng naaangkop na paraan. Ito ay tinatayang na ang Malaysia ay kasalukuyang hanggang sa 150,000 mga Rohingya sa loob ng teritoryo nito.[107]

Rasheduzzaman, propesor ng mga internasyonal na relasyon sa Dhaka University, sinabi ng mga repormista pangangasiwa ng Myanmar ay sinabi na maging demokratikong; gayunman, doon ay walang mga palatandaan na ang diskarte sa mga Rohingya ay makita ang isang pagpapabuti sa lalong madaling panahon. Sa katunayan, kahit na ang pagsalungat democratic tagapanguna Aung San Suu Kyi, na ay itinatago sa ilalim ng aresto sa bahay para sa halos 15 ng 21 taon mula 1989 hanggang 2010, ay tahimik na sa mga ito. Ito ay nagpapahiwatig na ang makatao krisis sa Rohingya isyu na nakikita ng mundo ngayon ay maaaring magkaroon ng walang katapusan sa paningin.[108]

Sa pebrero 3, 2017, ang UN human rights office di-umano ' y na ang Myanmar militar ay mahaba ay nakikibahagi sa isang brutal na panggagahasa at etniko hugas kampanya laban sa mga bansa ng mga Rohingya Muslim.[109] Sa pebrero 6, 2017, isang US Kagawaran ng Estado tagapagsalita nakasaad na ang US ay "malalim ang gusot" sa pamamagitan ng UN ang mga paratang at urged ang pamahalaan ng Myanmar upang gawin ang mga napag-alaman sineseryoso, ngunit na ang mga ito ay din pa rin sa pag-aaral kung paano tumpak ang mga ulat ay at ay hindi dumating sa anumang konklusyon.[110] Sa pebrero 8, 2017, Pope Francis opisyal na nahatulan ang pamahalaan ng Myanmar sa paggamot ng mga Rohingya Muslim at urged ang mga Muslim sa bansa na "mabuhay hanggang sa kanilang pananampalataya."[111]

Tingnan din

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  • Islam sa Myanmar
  • 969 Kilusan
  • Rohingya paghihimagsik sa Western Myanmar
  • 2016-17 Hilagang Rakhine Estado clashes

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. ↑ Human Rights Watch, "The government could have stopped this", August 2012, pg. 5, http://www.hrw.org/sites/default/files/reports/burma0812webwcover_0.pdf
  2. ↑ Pe Maung Tin and G. H. Luce, The Glass Palace Chronicle of the Kings of Burma, Rangoon University Press, Rangoon, Burma, January 1960
  3. ↑ Yegar, Moshe The Muslims of Burma: a Study of a Minority Group, Otto Harrassowitz, Wiesbaden, 1972; p. 2, paragraph 3
  4. ↑ Pe Maung Tin and G. H. Luce, The Glass Palace Chronicle of the Kings of Burma p. 83 paragraph 3, lines 2&3
  5. ↑ Yegar Muslims; p. 2, lines 1&2
  6. ↑ Pe Maung Tin and G. H. Luce, The Glass Palace Chronicle of the Kings of Burma, p. 103, paragraph 3
  7. ↑ Yegar Muslims; p. 10, lines 11&12
  8. ↑ Yegar Muslims; p. 10, lines 10-16
  9. ↑ Hmanan Yazawin (The Glass Palace Chronicle) Vol II p.312
  10. ↑ Yegar Muslims; p. 21, paragraph 2; pp. 22-24.
  11. ↑ Colonel Ba Shin, Coming of Islam to Burma down to 1700 CE, Lecture at the Asia History Congress.
  12. ↑ H. R. Spearman, British Burma Gazetteer (Rangoon, 1880); I, pp. 293-294.
  13. ↑ Hall, History of South East Asia, pp. 33-341.
  14. ↑ Desai, A Pageant of Burmese History, pp. 61-63.
  15. ↑ Harvey, G. E. “The fate of Shah Shuja”, 1661, JBRS, XII (Aug 1922) pp. 107-112.
  16. ↑ The Peacock Throne: The Drama of Mogul India – Waldemar Hansen – Google Books. Books.google.co.in. Nakuha noong 10 Marso 2014.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  17. ↑ Yegar Muslims; p. 10, line 21
  18. ↑ Yegar Muslims; p. 12, paragraph 3
  19. ↑ Siddiq Khan, M., “Captain George Sorrel’s Mission to the court of Amarapura, 1793-4", Journal of the Asiatic Society of Pakistan (Dacca); II (1957), pp. 132-140
  20. ↑ Yegar Muslims; p. 29 paragraph 1 and footnote 1; p. 31 lines 1, 2, 11
  21. ↑ Collis, Maurice, Trials in Burma
  22. ↑ Yegar Muslims; p. 32
  23. ↑ Yegar Muslims; p.111, paragraph 4, lines 8-15; p. 27, paragraph 4, lines 5-7; p. 31, paragraph 2; p. 32, paragraph 4
  24. ↑ Renaud, Egreteau (19 Oktubre 2009). "Burma (Myanmar) 1930-2007". Mass Violence and Resistance - Research Network. Inarkibo mula sa orihinal noong 24 Agosto 2017. Nakuha noong 19 Marso 2017.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) Naka-arkibo 24 August 2017[Date mismatch] sa Wayback Machine.
  25. ↑ Democratic Voice of Burma, Media conference ( 19–20 July, Oslo) Burmese Media: Past, present and future by U Thaung (Mirror/Kyae Mon news paper Retired Chief Editor)
  26. ↑ Yegar Muslims; p. 32, paragraph 4; p. 36, paragraph 1, lines 6, 7, 8, 9, 11, 12, 14, 15
  27. ↑ Yegar Muslims; p. 36, paragraph 3.
  28. ↑ Yegar Muslims; p. 36, paragraph 4; p. 37 lines 1, 2
  29. ↑ Yegar Muslims; p. 37, paragraph 2.
  30. ↑ Yegar Muslims; p. 38, line 1
  31. ↑ Yegar Muslims; p. 38, paragraph 2
  32. ↑ Yegar Muslims; p. 38, paragraph 2, lines 12-14
  33. ↑ Kurt Jonassohn (1999). Genocide and gross human rights violations: in comparative perspective. Transaction Publishers. p. 263. ISBN 0-7658-0417-4. Nakuha noong 12 Abril 2011. {{cite book}}: More than one of |ISBN= at |isbn= specified (tulong); More than one of |author= at |last= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  34. ↑ Howard Adelman (2008). Protracted displacement in Asia: no place to call home. Ashgate Publishing, Ltd. p. 86. ISBN 0-7546-7238-7. Nakuha noong 12 Abril 2011. {{cite book}}: More than one of |ISBN= at |isbn= specified (tulong); More than one of |author= at |last= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  35. ↑ Human Rights Watch (Organization) (2000). Burma/Bangladesh: Burmese refugees in Bangladesh: still no durable solution. Human Rights Watch. p. 6. Nakuha noong 12 Abril 2011. {{cite book}}: More than one of |author= at |last= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  36. ↑ Asian profile, Volume 21. Asian Research Service. 1993. p. 312. Nakuha noong 12 Abril 2011.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  37. ↑ "Archive copy". Inarkibo mula sa orihinal noong 2006-11-27. Nakuha noong 2017-04-06.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) CS1 maint: date auto-translated (link)
  38. ↑ "Taungoo Violence (May 2001): Crackdown on Burmese Muslims (Human Rights Watch Briefing Paper, July 2002)". Hrw.org. Nakuha noong 10 Marso 2014.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  39. ↑ "Burma". State.gov. Nakuha noong 10 Marso 2014.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  40. ↑ "Archive copy". Inarkibo mula sa orihinal noong 2006-11-27. Nakuha noong 2017-04-06.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) CS1 maint: date auto-translated (link)
  41. ↑ [1] Naka-arkibo 12 March 2007 sa Wayback Machine.
  42. ↑ Houtman, Gustaaf.
  43. ↑ "Riots In Burmese History". CNN. 20 Hunyo 2012. Inarkibo mula sa orihinal noong 20 Marso 2017. Nakuha noong 20 Marso 2017. On 16 March 1997 beginning at about 3:30 p.m. a mob of 1,000-1,500 Buddhist monks and others shouted anti-Muslim slogans. They targeted the mosques first for attack, followed by Muslim shop-houses and transportation vehicles in the vicinity of mosques, damaging, destroying, looting, and trampling, burning religious books, committing acts of sacrilege. The area where the acts of damage, destruction, and lootings were committed was Kaingdan, Mandalay. The unrest in Mandalay allegedly began after reports of an attempted rape of a girl by Muslim men. At least three people were killed and around 100 monks arrested.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) Naka-arkibo 20 March 2017[Date mismatch] sa Wayback Machine.
  44. ↑ "Chronology for Rohingya (Arakanese) in Burma". The University of Maryland. 10 Enero 2007. Nakuha noong 20 Marso 2017.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  45. ↑ Crackdown on Burmese Muslims, July 2002 http://hrw.org/backgrounder/asia/burmese_muslims.pdf
  46. ↑ Burma Net News:16 July 2001 http://www.burmalibrary.org/reg.burma/archives/200107/msg00034.html
  47. ↑ Crackdown on Burmese Muslims, Human Rights Watch Briefing Paper http://hrw.org/backgrounder/asia/burma-bck4.htm
  48. ↑ [2] Naka-arkibo 24 August 2012 sa Wayback Machine.
  49. ↑ [3] Naka-arkibo 13 October 2012 sa Wayback Machine.
  50. ↑ "Myanmar gov't refutes accusations of religious persecution, discrimination in Rakhine incident – Xinhua | English.news.cn". News.xinhuanet.com. 22 Agosto 2012. Nakuha noong 10 Marso 2014.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  51. ↑ "Burma's 'bin Laden of Buddhism'". The Telegraph. 13 Hulyo 2013. Nakuha noong 25 Mayo 2015. {{cite news}}: More than one of |work= at |newspaper= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  52. ↑ [4] Naka-arkibo 29 June 2013 sa Wayback Machine.
  53. ↑ "Analysis: How to reverse Buddhism's radical turn in Southeast Asia?". IRINnews. Inarkibo mula sa orihinal noong 12 Disyembre 2013. Nakuha noong 30 Nobyembre 2014.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  54. ↑ "Wirathu's 'Buddhist Woman Raped' Facebook Post Stokes Anti-Muslim Violence in Mandalay". International Business Times UK. Nakuha noong 30 Nobyembre 2014.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  55. ↑ "Curfew imposed in Myanmar's second-largest city after riots – Channel NewsAsia". Inarkibo mula sa orihinal noong 2014-07-05. Nakuha noong 2 Disyembre 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  56. ↑ "Curfew imposed in Myanmar as gang violence escalates". Myanmar News. Net. Inarkibo mula sa orihinal noong 14 Hulyo 2014. Nakuha noong 7 Hulyo 2014. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link) Naka-arkibo 14 July 2014[Date mismatch] sa Wayback Machine.
  57. ↑ "Anti-Muslim Riots Turn Deadly in Myanmar's Mandalay City". Radio Free Asia. 2 Hulyo 2014. Inarkibo mula sa orihinal noong 22 Marso 2017. Nakuha noong 21 Marso 2017. Anti-Muslim riots in Myanmar's second largest city Mandalay have left two people dead and about a dozen wounded, and motor vehicles and shops ablaze, according to eyewitnesses Wednesday, in the latest communal violence to hit the predominantly Buddhist country.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  58. ↑ "Mob burns down mosque in Myanmar". Al Jazeera. 2 Hulyo 2016. Nakuha noong 17 Enero 2017.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  59. ↑ "Mob Burns Down Mosque in Myanmar; U.N Urges Action on Attacks". The New York Times. 3 Hulyo 2016. Nakuha noong 17 Enero 2017.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  60. ↑ "Myanmar says nine police killed by insurgents on Bangladesh border". The Guardian. 10 Oktubre 2016. {{cite news}}: More than one of |work= at |newspaper= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  61. ↑ James Griffiths (25 Nobyembre 2016). "Is The Lady listening? Aung San Suu Kyi accused of ignoring Myanmar's Muslims". CNN. Cable News Network. {{cite web}}: More than one of |author= at |last= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  62. ↑ "Myanmar seeking ethnic cleansing, says UN official as Rohingya flee persecution". The Guardian. 24 Nobyembre 2016. {{cite news}}: More than one of |work= at |newspaper= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  63. ↑ "New wave of destruction sees 1,250 houses destroyed in Myanmar's Rohingya villages". International Business Times. 21 Nobyembre 2016. Nakuha noong 9 Disyembre 2016. {{cite news}}: More than one of |work= at |newspaper= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  64. ↑ "Rohingya abuse may be crimes against humanity: Amnesty". Al Jazeera. 19 Disyembre 2016. {{cite news}}: More than one of |work= at |newspaper= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  65. ↑ Oliver Holmes (19 Disyembre 2016). "Myanmar's Rohingya campaign 'may be crime against humanity'". The Guardian. {{cite news}}: More than one of |author= at |last= specified (tulong); More than one of |work= at |newspaper= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  66. ↑ Nick Cumming-Bruce (16 Disyembre 2016). "Myanmar 'Callous' Toward Anti-Rohingya Violence, U.N. Says". The New York Times. {{cite news}}: More than one of |author= at |last= specified (tulong); More than one of |work= at |newspaper= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  67. ↑ "UN condemns Myanmar over plight of Rohingya". BBC. 16 Disyembre 2016.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  68. ↑ Associated Press (4 Disyembre 2016). "'Enough is enough': Malaysian PM Najib Razak asks Aung San Suu Kyi to prevent Rohingya violence". Firstpost. Nakuha noong 12 Disyembre 2016. {{cite news}}: More than one of |author= at |last= specified (tulong); More than one of |work= at |newspaper= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  69. ↑ Kevin Ponniah (5 Disyembre 2016). "Who will help Myanmar's Rohingya?". BBC. {{cite web}}: More than one of |author= at |last= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  70. ↑ [5], Muslims in Burma's Rakhine state 'abused' – Amnesty, 20 July 2012
  71. ↑ [6], Desperate Plight of Burma's Rohingya people, 4 June 2010
  72. ↑ [7], Myanmar: Three Muslims Sentenced to Death for Rape and Murder of Buddhist Woman, 19 June 2012
  73. ↑ "The Rohingyas: The most persecuted people on Earth?". The Economist. 13 Hunyo 2015.{{cite magazine}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  74. ↑ [8], The Equal Rights Trust & Mahidol University Equal Only in Name: The Human Rights of Stateless Rohingya in Malaysia at [13].
  75. ↑ Jonathan Head (5 Pebrero 2009). "What drive the Rohingya to sea?". BBC. Nakuha noong 29 Hulyo 2012. {{cite news}}: More than one of |author= at |last= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  76. ↑ [9], Human Rights Watch Report on Malaysia (2000).
  77. ↑ [10] Naka-arkibo 2017-09-08 sa Wayback Machine., Chris Lewa North Arakan: An Open Prison for the Rohingya in Burma FMR 32 at [11].
  78. ↑ https://web.archive.org/web/20130927221000/http://unyearbook.un.org/1948-49YUN/1948-49_P1_CH5.pdf [Yearbook of the United Nations 1948–1949 at [535] Archived from the original (PDF) on September 27, 2013.
  79. ↑ [11] Universal Declaration of Human Rights, art. 2.
  80. ↑ [12], Universal Declaration of Human Rights, art. 5.
  81. ↑ [13], United Nations Convention against Torture.
  82. ↑ [14], Convention relating to the Status of Stateless Persons.
  83. ↑ [15] Naka-arkibo 2017-04-08 sa Wayback Machine., Signatories of International Covenant on Civil and Political Rights.
  84. ↑ [16], International Covenant on Civil and Political Rights.
  85. ↑ [17] Naka-arkibo 2015-09-06 sa Wayback Machine., Signatories of Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women.
  86. ↑ [18] Naka-arkibo 2017-10-03 sa Wayback Machine., Signatories of Convention on the Rights of the Child.
  87. ↑ [19] Naka-arkibo 2012-09-17 sa Wayback Machine., Signatories of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights.
  88. ↑ [20] Naka-arkibo 2017-06-29 sa Wayback Machine., Report of the Working Group on the Universal Periodic Review (Myanmar), 23 December 2015
  89. ↑ [21], A Briefing by Burmese Rohingya Organisation UK (January 2015).
  90. ↑ Crisis Group 2014, p. 19.
  91. ↑ [22] Naka-arkibo 2017-09-08 sa Wayback Machine. Chris Lewa North Arakan: An Open Prison for the Rohingya in Burma FMR 32 at [12].
  92. ↑ [23] Naka-arkibo 2017-09-08 sa Wayback Machine. Chris Lewa North Arakan: An Open Prison for the Rohingya in Burma FMR 32 at [13].
  93. ↑ [24], Yale Law School Report Persecution of the Rohingya Muslims: Is Genocide Occurring in Myanmar's Rakhine State?
  94. ↑ "UNHCR threatens to wind up Bangladesh operations". New Age BDNEWS, Dhaka. 21 Mayo 2005. Inarkibo mula sa orihinal noong 25 Abril 2009. Nakuha noong 25 Abril 2007.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) Naka-arkibo 25 April 2009[Date mismatch] sa Wayback Machine.
  95. ↑ "Burmese exiles in desperate conditions". Nakuha noong 30 Nobyembre 2014.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  96. ↑ [25], The Guardian South-east Asia faces its own migrant crisis as states play 'human ping-pong (14 May 2015).
  97. ↑ [26], CNN Report Myanmar's shame: Living inside Rohingya ghettos (1 April 2016).
  98. ↑ [27], The Diplomat ASEAN's Response to Rohingya Crisis Falls Short (2 June 2015).
  99. ↑ Dan Rivers CNN. "Thai PM admits boat people pushed out to sea – CNN.com". Edition.cnn.com. Nakuha noong 10 Marso 2014. {{cite web}}: |last= has generic name (tulong); More than one of |author= at |last= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  100. ↑ "Exclusive: 'Strong evidence' of genocide in Myanmar". Nakuha noong 2016-08-22.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  101. ↑ [28], Human Rights News Southeast Asia: End Rohingya Boat Pushbacks (14 May 2015).
  102. ↑ [29], The Telegraph Malaysia detains more than a thousand Bangladeshi and Rohingya refugees after rescue (11 May 2015).
  103. ↑ [30] The Equal Rights Trust & Mahidol University Equal Only in Name: The Human Rights of Stateless Rohingya in Malaysia at [18].
  104. ↑ North arakan article at 13
  105. ↑ [31] The Equal Rights Trust & Mahidol University Equal Only in Name: The Human Rights of Stateless Rohingya in Malaysia at [20]
  106. ↑ "Kompas – VirtualNEWSPAPER". Epaper.kompas.com. Inarkibo mula sa orihinal noong 20 Hunyo 2013. Nakuha noong 10 Marso 2014.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  107. ↑ [32] Refugees International Malaysia: Rohingya Refugees Hope For Little and Receive Less (17 November 2015)
  108. ↑ Habib, Walid Bin; Palma, Porimol. "Rohingyas are the easy prey of human trafficking". The Daily Star. Nakuha noong 27 Mayo 2015. {{cite web}}: More than one of |first1= at |first= specified (tulong); More than one of |last1= at |last= specified (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  109. ↑ "Archive copy". Inarkibo mula sa orihinal noong 2017-07-06. Nakuha noong 2017-04-06.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) CS1 maint: date auto-translated (link) Naka-arkibo 2017-07-06 sa Wayback Machine.
  110. ↑ http://www.reuters.com/article/us-myanmar-rohingya-usa-idUSKBN15L2GJ?feedType=RSS&feedName=worldNewsOn
  111. ↑ http://www.independent.co.uk/news/world/asia/pope-francis-burma-myanmar-rohingya-muslims-genocide-claims-un-report-latest-a7568496.html
Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pag-Uusig_sa_mga_Muslim_sa_Myanmar&oldid=2109986"