Resolusyon 1325 ng Konsehong Panseguridad ng mga Nagkakaisang Bansa

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Resolusyon 1325 ng Konsehong Panseguridad ng mga Nagkakaisang Bansa (Ingles: United Nations Security Council Resolution 1325, S/RES/1325), sa kababaihan, kapayapaan, at seguridad, ay pinagtibay nang walang tutol ng Konsehong Panseguridad ng mga Nagkakaisang Bansa noong Oktubre 31, 2000, pagkatapos ng paggunita ng resolusyon 1261 (1999), 1265 (1999), 1296 (2000), at 1314 (2000). Kinilala ng resolusyon ang hindi timbang at kakaibang epekto ng armadong tunggalian sa kababaihan at batang babae. Nanawagan ito para sa pagpapatibay ng isang perspektibo sa kasarian upang ituring ang natatanging pangangailangan ng mga kababaihan at batang babae sa panahon ng tunggalian, pagpapabalik sa sariling bayan, pagpapatira, rehabilitasyon, reintegrasyon, at rekonstruksyon pagkatapos ng tunggalian.[1]

Ang Resolusyon 1325 ng Konseho ng Seguridad ng United Nations ay mayroong tekstong magagamit sa anim na opisyal na wika ng UN, kabilang ang Arabiko, Tsino, Ingles, Pranses, Ruso, at Espanyol.[2]

Koordinasyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Upang masiguro ang koordinasyon at kooperasyon sa buong sistema ng Nagkakaisang Bansa sa pagpapatupad ng resolusyon ng Konseho ng Seguridad, itinatag ng Interagency Network on Women and Gender Equality ang Interagency Taskforce on Women, Peace and Security na pinamumunuan ng Special Adviser on Gender Issues and Advancement of Women. Kasama sa Taskforce ang mga kinatawan mula sa iba't ibang ahensiya at organisasyon ng UN, gaya ng DAW/DESA, DDA, DPA, DPKO, DPI, ESCWA, ILO, OCHA, OHCHR, OHRM, OSAGI, SRSG/CAC, UNDP, UNFPA, UNHCR, UN-HABITAT, UNICEF, UNIFEM, UNU, at WFP. Nag-develop ang Taskforce ng isang Action Plan noong 2003 para sa pagpapatupad ng resolusyon, at nagbigay ng kontribusyon sa paghahanda ng pag-aaral ng Secretary-General. Ibinahagi rin ng 2003 at 2004 na annual report ang mga nagawa ng Taskforce, kasama na rito ang mga needs assessment checklists, briefing notes para sa Security Council missions, at analisis ng gender content ng mga report ng Secretary-General sa Konseho ng Seguridad. [2]

Kritisismo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Resolution 1325 ng United Nations Security Council ay isang mahalagang hakbang para sa pagtitiyak ng proteksyon at pagtataguyod ng karapatan ng kababaihan sa konteksto ng mga konflikto sa buong mundo. Gayunpaman, mayroong ilang kritisismo na maaaring ibato dito.

Una, ang Resolution 1325 ay kinakailangan ng kongkretong hakbang upang maitaguyod ang kapakanan ng kababaihan sa gitna ng mga konflikto. Kahit na ang resolusyon ay naglalayong protektahan ang mga kababaihan at bigyan sila ng boses sa usaping pangkapayapaan, kailangan pa rin ng mas malakas na mekanismo para masiguro ang kanilang paglahok at hindi lamang sila basta-basta na lang nalilimutan.

Pangalawa, ang resolusyon ay maaaring magpakita ng bias sa pabor sa pag-impluwensya ng mga kanluranin na bansa. Sa pagkakataong ito, ang pangangailangan para sa proteksyon ng kababaihan ay hindi nangangahulugan na ang kanluranin na paraan ng pagtitiyak ng proteksyon ay angkop sa lahat ng konteksto at kultura. Kailangan itong isipin sa usaping pangkapayapaan sa iba't ibang bahagi ng mundo upang masiguro na hindi nasisira ang kultura at tradisyon ng ibang bansa sa pagpapatupad nito.

Pangatlo, ang resolusyon ay hindi ganap na kinakatugunan ang pangangailangan para sa proteksyon ng mga kababaihan, lalo na sa mga komunidad na nasa mga laylayan ng lipunan. Kailangan itong kasangkapanan ng mas malawak na pagpapatupad ng mga programa at polisiya upang masiguro na hindi lamang ang mga kababaihan sa mga malalaking komunidad ang nabibigyan ng proteksyon at boses, kundi pati na rin ang mga kababaihan na nasa maliit na komunidad.

Kritiko[baguhin | baguhin ang wikitext]

Isa sa mga tao na tumutol sa Resolution 1325 ay si Cynthia Enloe, isang propesor sa Clark University sa Worcester, Massachusetts na nagsasagawa ng pananaliksik at nagtuturo tungkol sa relasyon ng kasarian at pandaigdigang politika. Si Enloe ay tumutol sa resolusyon dahil sa kanyang pag-aalinlangan na ang resolusyon ay hindi sapat na paraan upang matugunan ang mga komplikadong isyu ng karahasan at kasarian sa konteksto ng mga konflikto. Ayon sa kanya, kinakailangan ng mas malawak na pagtingin sa mga komplikadong dinamika ng kasarian sa konteksto ng pandaigdigang politika at militarismo upang masiguro ang tunay na proteksyon at pagtataguyod ng karapatan ng mga kababaihan. [3]

Sa kanyang libro na "The Curious Feminist: Searching for Women in a New Age of Empire," si Cynthia Enloe ay nagpapakita ng kanyang pagtutol sa Resolution 1325 sa ilang bahagi ng kanyang akda. Sa simula pa lang ng libro, sa Introduction, ipinapakita na niya ang kanyang pag-aalinlangan sa sapat na proteksyon at pagtitiyak ng karapatan ng kababaihan sa gitna ng mga konflikto sa pagpasa ng Resolution 1325. Binabanggit niya na ang resolusyon ay nagpapahayag lamang ng "magandang intensyon" ngunit kinakailangan pa ng mas malalim na pagsusuri sa mga komplikadong dinamika ng kasarian sa konteksto ng pandaigdigang politika at militarismo. Sa mga susunod na bahagi ng libro, ipinapakita niya ang mga halimbawa ng hindi sapat na proteksyon sa mga kababaihan sa gitna ng mga konflikto at kung paano kinakailangan ng mas malawak na pagtingin sa usaping kasarian.[4]

Isa pang kritiko ng Resolution 1325 ay si Sara Meger, isang propesor ng International Relations sa University of Melbourne sa Australia. Sa kanyang mga pananaliksik, si Meger ay tumutol sa resolusyon dahil sa kanyang pag-aalinlangan sa epektibong pagpapatupad nito sa mga konteksto ng mga konflikto. Ayon sa kanya, maraming mga problema sa implementasyon ng resolusyon, kabilang ang kakulangan ng paglalahad ng mekanismo ng pagpapatupad, kakulangan ng pinansyal na suporta para sa mga programa at polisiya, at kakulangan ng pakikilahok ng mga kababaihan sa desisyon-making process. Sinasabi rin niya na kinakailangan ng mas malawak na pagtingin sa mga sistemikong isyu ng kasarian sa konteksto ng militarismo at politika upang masiguro ang tunay na pagtataguyod ng karapatan ng mga kababaihan. [5]

Pagpapalakas ng mga Estratehiya sa Hatirang Pangmadla sa Resolusyon 1325 ng Konsehong Panseguridad ng mga Nagkakaisang Bansa sa Asya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Enhancing Social Media Strategies on the UN Security Council Resolution 1325 in Asia ay isang programa na naglalayong mapalakas ang pagpapalaganap ng impormasyon tungkol sa Resolusyon 1325 ng Konsehong Panseguridad ng mga Nagkakaisang Bansa sa Asya sa pamamagitan ng paggamit ng mga estratehiya sa hatirang pangmadla.

Sa Filipino, ito ay tinatawag na "Pagpapalakas ng mga Estratehiya sa Hatirang Pangmadla sa Resolusyon 1325 ng Konsehong Panseguridad ng mga Nagkakaisang Bansa sa Asya". Ang nasabing resolusyon ay naglalayong magbigay ng proteksyon sa mga kababaihan mula sa karahasan at diskriminasyon sa gitna ng mga krisis at giyera.

Sa pamamagitan ng paggamit ng mga platapormang hatirang pangmadla tulad ng Facebook, Twitter, Instagram, at iba pa, layunin ng programa na mapalawak ang pag-unawa at kaalaman tungkol sa resolusyon na ito, lalo na sa mga kababaihan sa Asya. Sinisiguro ng programa na ang impormasyon na ipinapahayag sa hatirang pangmadla ay naaangkop sa kultura at konteksto ng mga bansa sa Asya, upang mas maunawaan ng mga tao ang kahalagahan nito at maipatupad sa kanilang sariling komunidad.

Sa ganitong paraan, naglalayon ang programa na mapalawak ang saklaw ng resolusyon at masigurong naiintindihan ito ng mas maraming tao sa Asya upang maprotektahan ang karapatan at kapakanan ng mga kababaihan sa panahon ng krisis at giyera.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Security Council, unanimously adopting resolution 1325 (2000), calls for broad participation of women in peace-building post-conflict reconstruction". United Nations. 31 Oktubre 2000. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2006-09-29.
  2. 2.0 2.1 "Landmark resolution on Women, Peace and Security (Security Council resolution 1325)". www.un.org. Nakuha noong 2023-03-20.
  3. Langdon, Georgina (2019-02-11). "Why Are Feminist Theorists in International Relations so Critical of UNSCR 1325?". E-International Relations (sa Ingles). Nakuha noong 2023-03-20.
  4. Enloe, C. (2004). The Curious Feminist: Searching for Women in a New Age of Empire. University of California Press.
  5. Meger, S. (2017). ''The Limits of 1325: A Critical Introduction to the Security Council's Women, Peace and Security Agenda''. Routledge.