San Jorge

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Para sa ibang mga gamit, tingnan ang San Jorge (paglilinaw).
San

Jorge
Larawang iginuhit ni Hans von Kulmbach (noong mga 1510)
Martir
IpinanganakCapadocia
NamatayAbril 23, 303
Nicomedia, Bithynia, Imperyong Romano[1][2]
Benerasyon sa
Pangunahing dambana
Kapistahan
KatangianNakasuot bilang isang krusado na naka-baluting lamina o malla [en], kalimitang may nakalarawang sibat na may krus na nakakabit sa itaas, sumasakay sa isang puting kabayo at kalimiting pumapatay ng isang dragon. Sa Silangang Giyego at Kanlurang Latin inilalarawan siyang may Krus ni San Jorge na nakapalamuti sa kaniyang baluti, o kalasag o bandera.
PatronMaraming umiiral na mga patronato ni San Jorge sa buong mundo

Si San Jorge (Ingles: Saint George; Griyego: Γεώργιος, Geṓrgios; Latin: Georgius; namatay noong Abril 23, 303[5]), tinatawag ding Jorge ng Lida (George of Lydda), ay isang sundalo na may pinagmulan na Griyegong Capadociano, kasapi ng Praetorian Guard para kay emperador Diocleciano, na pinatawan ng parusang kamatayan dahil sa pagtangging itakwil ang pananampalatayang Kristiyano. Naging isa siya sa pinakamimitagang mga santo at megalomartir sa Kristiyanismo, at sadyang minamintuho siya bilang santong militar mula noong Krusada.

Sa hagiograpiya (talambuhay ng mga santo), idinadakila si San Jorge, bilang isa sa Labing-apat na Banal na mga Katulong at isa sa tanyag na mga santong militar, sa alamat ng San Jorge at ang Dragon. Nakagisnang ipagdiwang ang kaniyang komemorasyon, Araw ni San Jorge, tuwing Abril 23.

Ang mga bansang Ethiopia, Inglatera, Georgia, at ang mga Awtonomong Komunidad ng Cataluña at Aragón sa Espanya, at ilan sa ibang mga bansang estado, lungsod, pamantasan, panungkulan, at samahan ay itinuturing na kanilang patron si San Jorge.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. ↑ Foakes-Jackson, FJ (2005), A History of the Christian Church, Cosimo Press, p. 461, ISBN 1-59605-452-2.
  2. ↑ Ball, Ann (2003), Encyclopedia of Catholic Devotions and Practices, p. 568, ISBN 0-87973-910-X.
  3. ↑ Murphy-O'Connor, Jerome (2008). The Holy Land: An Oxford Archaeological Guide from Earliest Times to 1700. OUP Oxford. p. 205. ISBN 9780191647666.
  4. ↑ Otto Friedrich August Meinardus, Two Thousand Years of Coptic Christianity (1999), p. 315.
  5. ↑ Acta Sanctorum Aprilis t. III (vol. 12), 101–165; Martyrology of Usuard (9th century).

Mga karagdagang babasahin[baguhin | baguhin ang wikitext]

  • Brook, E.W., 1925. Acts of Saint George in series Analecta Gorgiana 8 (Gorgias Press).
  • Burgoyne, Michael H. 1976. A Chronological Index to the Muslim Monuments of Jerusalem. In The Architecture of Islamic Jerusalem. Jerusalem: The British School of Archaeology in Jerusalem.
  • Gabidzashvili, Enriko. 1991. Saint George: In Ancient Georgian Literature. Armazi – 89: Tbilisi, Georgia.
  • Good, Jonathan, 2009. The Cult of Saint George in Medieval England (Woodbridge, Suffolk: The Boydell Press).
  • Loomis, C. Grant, 1948. White Magic, An Introduction to the Folklore of Christian Legend (Cambridge: Medieval Society of America)
  • Natsheh, Yusuf. 2000. "Architectural survey", in Ottoman Jerusalem: The Living City 1517–1917. Edited by Sylvia Auld and Robert Hillenbrand (London: Altajir World of Islam Trust) pp. 893–899.
  • Whatley, E. Gordon, editor, with Anne B. Thompson and Robert K. Upchurch, 2004. St. George and the Dragon in the South English Legendary (East Midland Revision, c. 1400) Originally published in Saints' Lives in Middle English Collections (Kalamazoo, Michigan: Medieval Institute Publications) (on-line introduction)
  • George Menachery, Saint Thomas Christian Encyclopaedia of India. Vol.II Trichur – 73.

Mga kawing panlabas[baguhin | baguhin ang wikitext]

May kaugnay na midya ang Wikimedia Commons tungkol sa artikulong:
Ang Wikisource ay may teksto ng The New Student's Reference Work hinggil sa artikulong "Saint George".

23 April

Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=San_Jorge&oldid=2087433"