Sikaran

Ang Sikaran ay isang Sining panlaban ng Pilipinas na nagsasangkot ng pakikipaglaban gamit ang kamay at paa. Dahil ang Sikaran ay isang pangkalahatang termino para sa pagsipa na ginagamit din bilang pangalan ng mga aspeto ng pagsipa ng iba pang Filipino Martial arts, tinatalakay ng artikulong ito ang natatanging sining na partikular na ginagawa sa lalawigan ng Rizal na halos eksklusibong nakatuon sa pagsipa.

Kahulugan

Ang Sikaran ay nagmula sa salitang-ugat na sikad na ang ibig sabihin ay sipa sa Tagalog, Kapampangan (hal. sikaran daka - "Sisipain kita"), gayundin sa Cebuano (eg "sikaran tika").

Kasaysayan

Ang Sikaran ay isang simple ngunit matinding martial art game na nagmula sa bayan ng Baras, sa lalawigan ng Rizal . Ayon sa mga ninuno ng Baras, matagal na itong ginagawa bago pa dumating ang mga Kastila sa Pilipinas noong ika-16 na siglo.

Nabanggit na tulad ng karamihan sa mga Sining panlaban ng Pilipinas, ang Sikaran ay walang nakasulat na kasaysayan dahil ang tradisyonal na kaalamang Filipino ay ipinapasa nang pasalita mula sa unang henerasyon.

Tulad ng maraming mga estilo ng martial arts ng Filipino, ito ay nanganganib dahil wala itong kasing daming gumagamit kaysa sa mas mainstream na martial arts. Tulad ng Modern Arnis, noong kalagitnaan ng ika-20 siglo, kinailangan nitong iakma ang ilang mga istrukturang aspeto ng mas kilalang sining ng karate tulad ng belting system, mga koreograpong porma o katas at uniporme para maging mas kaakit-akit ang ibang mga Pilipino at maging mas katanggap-tanggap sa buong mundo.

Estilo ng Paglalaban

Ang Sikaran ay may sariling natatanging istilo ng pagsipa. Ang kilala na Biakid kick ay isinasagawa sa pamamagitan ng pag-ikot sa likod sa isang kumpletong pagliko, katulad ng isang spinning hook kick o isang reverse round house sa iba pang istilo ng martial arts at tinatarget ang tagiliran o likod ng ulo habang ang practitioner ay nasa kalagitnaan ng punching range .

Ang antas ng pagiging epektibo ay sumasailalim sa dalawang klasipikasyon: "panghilo" (paralyzing blow) at "pamatay" o lethal kick. Malinaw, ang una ay naglalayon sa hindi gaanong mahahalagang bahagi ng katawan, habang ang target ng pangalawa ay kinabibilangan ng puso, leeg, ulo, singit, at gulugod, lahat ng mga bahaging lubhang mahina.

Ang footage mula sa episode ng Last Man Standing UK TV series sa Sikaran (YouTube link, na-upload ng grupong Sikaran na itinatampok) ay nagpapakita kung paano ang istilong ginagawa sa probinsya ay naiiba sa paggawa ng Korean Taekwondo at Japanese Karate . Nagkaroon ng mga katanungan sa sining ng Sikaran bilang katutubo sa Pilipinas o hiniram mula sa Karate at Tae Kwon Do, ngunit tulad ng makikita sa footage ng Last Man Standing, sa mga magsasaka na nanonood ng isport at nagyaya sa gilid, ito ay isang ordinaryong tanawin na karaniwan sa kanilang partikular na nayon, katulad ng Sabong sa ibang bahagi ng Pilipinas.

Palakasan

Sa palakasan, ang Sikaran ay gumagamit lamang ng mga paa bilang isang panuntunan para sa isport, at ang mga kamay ay ginagamit lamang para sa pagharang, pagwawagayway ng mga binti at paghagis ng isang kalaban ay bahagi rin ng martial art. Ginagamit ng manlalaro ang kanyang mga binti nang 90% at ang kanyang mga kamay ay 10%, at para lamang sa pagharang o pagpigil sa mga suntok. Ang paglabag sa utos na ito, lalo na sa mga paligsahan, ay batayan para sa diskwalipikasyon.

Ang pagpasok ng Sikaran sa mga paligsahan, lalo na ang mga internasyonal na kalibre, ay naghahanda ng ilang mga pagbabago, kung ang mga pagbabago, ng mga orihinal nitong tuntunin, tulad ng pagtatakda ng limitasyon sa oras at pagpapalawak ng lugar ng labanan sa dalawang beses ang laki na kinakailangan ng orihinal na arena, at ang pagsusuot ng baluti para sa mga kadahilanang pangkaligtasan dahil ito ay nilalaro ng full contact at hubad ang dibdib na walang armor o groinguard sa orihinal na lalawigan.

Pandaigdigang Pagpapalawak

Nagsimulang lumago ang Sikaran sa buong mundo pagkatapos ng paglahok sa mga pandaigdigang Martial Arts tournaments noong kalagitnaan hanggang huling bahagi ng 1960s, bilang resulta kung saan apat na senior practitioner, kabilang ang Martial Law era aktibistang bayani na si Nestor Principe, ay na-recruit para magturo ng sining sa Malaysia.

Sa mga nakalipas na ilang dekada ay kumalat ang Sikaran sa buong daigdig kung saan ang mga Filipino na gumagamit nito ay nagtatag ng mga paaralan. Kabilang ang mga bansang ang Estados Unidos, Australia, Saudi Arabia at Canada.

Isa sa mga pinakakilalang organisasyon au ang World Sikaran Arnis Brotherhood, Global Sikaran Federation.

Itinatag ni Melton C. Geronimo na dating Lt. COL ng Philippine Air Force at Alkalde ng Baras ang World Sikaran Arnis Brotherhood. Natanggap niya ang kanyang Grand Master ship mula sa Asian Karate Association (binubuo ng Japan, Korea, China at Pilipinas) noong 1966. Siya ay madalas na nabigyan ng kredito para sa paggawa ng pagbabago ng kurikulum upang isama ang karate inspired belting system at mga form.

Ang Global Sikaran Federation ay itinatag naman ni Hari Osias Banaag, isang diplomat para sa Tradisyunal na laro. Si Hari Osias Bannag ay kilala sa kanyang pagpapalawak ng istilo sa buong mundo at mga pagsisikap na maiba ito mula sa iba pang mga estilo ng martial art. Siya ay dumalo kamakailan at mainit na tinanggap sa UNESCO Collective Consultation Meeting on the Preservation and the Promotion of Traditional Sports and Game (TSG) at isang hinirang na miyembro ng Ad hoc Advisory Committee Traditional Sports and Games, UNESCO(TSG) Ref

Ang Sikaran at ang mga hybrid na istilo nito (Sikaran Kickboxing at ang Australian na variant na Saboong Kickboxing) ay hindi dapat ipagkamali sa Kali-Sikaran na isang modernong Filipino Martial art, na hindi nauugnay sa istilong nagmula kay Rizal. Ang Kali-Sikaran ay mas malapit na nauugnay sa iba pang mga variant na nakabatay sa armas ng Filipino Martial Arts.

Habang ang mga kalahok sa Sikaran ay nagpakita ng magagandang resulta sa mga kumpetisyon sa Tae Kwon Do, ang Sikaran at kickboxing sa nakaraan, sa mga nakalipas na taon ilang practitioner ang nakipagsapalaran sa MMA at pinaghalo ang istilo sa iba pang martial arts at isang kapana-panabik na ebolusyon ng sport.

Karagdagang pagbabasa

• A Dying Art – Sikaran, Art of Philippines Foot Fighting, Emmanuel del Espiritu Santo Querubin - Black Belt Magazine, Abril 1966
• Nagsimula Ang Lahat 800 Taon Nakaraan, Emmanuel del Espiritu Santo Querubin - Black Belt Magazine, Hunyo 1966

Mga panlabas na link

• Website ng World Sikaran Brotherhood of the Philippines Naka-arkibo 2021-11-22 sa Wayback Machine.
• Ad hoc Advisory Committee Traditional Sports and Games, UNESCO(TSG)
• [International Council of Traditional Sports and Games, (ICTSG) ]