Silangang Indiyas ng Olanda
Silangang Indiyas ng Olanda Nederlands-Oost-Indië Hindia-Belanda | |||||
Kolonyang Dutch (1800-1942, 1945-1950) | |||||
| |||||
| |||||
Map of the Dutch East Indies showing its territorial expansion from 1800 to its fullest extent prior to Japanese occupation in 1942. | |||||
Kabisera | Batavia (now Jakarta) | ||||
Wika | Indonesian Dutch Indigenous languages | ||||
Relihiyon | Sunni Islam Christianity Hinduism Buddhism | ||||
Pamahalaan | Colonial administration | ||||
Governor-General | |||||
- 1800–1801 (first) | Pieter G. van Overstraten | ||||
- 1949 (last) | A. H. J. Lovinka | ||||
Kasaysayan | |||||
- VOC era | 1603–1800 | ||||
- VOC nationalised | 1 January | ||||
- Japanese occupation[1] | Feb 1942 – Aug 1945 | ||||
- Independence proclaimed | 17 August 1945 | ||||
- Dutch recognition as the Autonomous Republic within the Netherlands | 27 December 1949 | ||||
- Independence from the Netherlands after United Indonesian States Dissolved | 17 August | ||||
Populasyon | |||||
- 1930 est. | 60,727,233 | ||||
Salapi | Dutch East Indies gulden | ||||
Bahagi ngayon ng | ![]() |
Ang Silangang Indiyas ng Olanda (Olandes: Nederlands-Oost-Indië; Indones: Hindia-Belanda; Ingles: Dutch East Indies) ay isang kolonyang Dutch na naging modernong Indonesia pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Ito ay nabuo mula sa mga ginawang bansang kolonya ng Dutch East India Company na nasa ilalim ng pamahalaang Dutch noong 1800 hanggang 1950. Pagkatapos sumuko ng Hapon sa mga Alyado noong 1945, inihayag ng mga nasyonalistang Indonesian ang kanilang kalayaan noong Pambansang Rebolusyon na Indonesia. Pormal na kinilala ng Netherlands ang soberanya ng Indonesia sa 1949 Dutch–Indonesian Round Table Conference bilang autonomosong Republika sa loob ng Netherlands maliban sa Netherlands New Guinea (Western New Guinea) na isinuko sa Indonesia noong 1963 sa ilalim ng tadhana ng Kasunduang New York.
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang batayan]
- ↑ Friend (1942), Vickers (2003), Ricklefs (1991), Reid (1974), Taylor (2003).