Sistemang supergalaktiko ng mga koordinado

Ang sistemang supergalaktiko ng mga koordinado o supergalactic coordinates ay mga koordinado sa isang sistemang timbulog ng mga koordinado na kung saan ay dinesenyo para magkaroon ito ng ekwador na nakaayos sa linya na may supergalaktikong lapya, isang pangunahing estruktura sa lokal na sansinukob na nabuo sa pamamagitan ng preperensiyal na pamamahagi ng malapit na mga galaksiyang kluster (tulad na lamang ng Kluster na Virgo, ang Great Attractor at ang Superkluster na Pisces-Perseus) sa pagitan ng (dalawahang dimensiyonal) lapya. Unang nakilala ang supergalaktikong lapya ni Gérard de Vaucouleurs noong 1953 mula sa katalogong Shapley-Ames, kahit na ang isang pinitpit na pamamahagi ng mga nebula na unang tinalababa ni William Herschel noong 200 taong nakakaraan.

Sa paglipat, kadalasang isinasama ang supergalaktikong latitud at longhitud ng SGB at SGL, sa analogo ng b at l na ginagamit para sa koordinadong galaktiko. Binigyang kahulugan ang puntong zero para sa supergalaktikong longhitud sa pamamagitan ng pagsasalubong ng lapya sa galaktikong lapya.

Paglalarawan

Makikita ang hilagang polong supergalaktiko (SGB=90°) sa koordinadong galaktikong (l =47.37°, b =+6.32°). sa sistemang ekwatoryal ng mga koordinado (epoch ng J2000), ito ay makikita sa (RA=18.9 h, Dec=+15.7°).
Ang puntong zero ay (SGB=0°, SGL=0°) ay makikita sa (l=137.37°, b=0°). Sa J2000 koordinadong ekwatoryal, ito ay sa (2.82 h, +59.5°).

Tigna Din

Talababa

Tamang pagbibigay kahulugan ni Lahav et al. 2000, MNRAS, 312, 166

Ang lathalaing ito na tungkol sa Astronomiya ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.