Pumunta sa nilalaman

Ilog Chao Phraya

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
(Idinirekta mula sa Chao Phraya River)
Chao Phraya (แม่น้ำเจ้าพระยา)
Pinagmulan ng Chao Phraya River sa Nakhon Sawan
Bansa Thailand
Tributaries
 - kaliwa Pa Sak Ilog
 - karapatan Sakae Krang Ilog
Lungsod Bangkok
Pinagmulan Isang daloy ng Ping River at Ilog Nan
 - lokasyon Pak Nam Pho, Nakhon Sawan Lalawigan
 - elevation 25 m (82 ft)
Bibig
 - lokasyon Gulf of Thailand, Samut Prakan Lalawigan
 - elevation 0 m (0 ft)
Haba 372 km (231 mi)
Basin 160,400 km2 (61,931 sq mi)
Paglabas para sa Nakhon Sawan
 - average 718 m3/s (25,356 cu ft/s)
 - max 5,960 m3/s (210,475 cu ft/s)
Mapa ng Chao Phraya River basin pagpapatapon ng tubig

Ang Chao Phraya (/ˌtʃaʊ prəˈjɑː/ CHOW prə-YAH; Thai: แม่น้ำเจ้าพระยา RTGS: Maenam Chao Phraya, binibigkas [mɛ̂ːnáːm tɕâːw pʰráʔjaː] o [tɕâːw pʰrajaː][1]) ay ang mga pangunahing ilog sa Thailand, na may mababang naaanod plain na bumubuo ng sentro ng bansa. Ito dumadaloy sa pamamagitan ng Bangkok at pagkatapos ay sa ang Golpo ng Thailand.

Pinagmulan ng salita

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa maraming gulang taga-Europa mga mapa, ang ilog ay pinangalanang Menam o Mae Nam (Thai: แม่น้ำ), Thai para sa "ilog". James McCarthy, F. R. G. S., na nagsilbi bilang Director-General ng ang Siamese Pamahalaan sa mga Survey bago ang pagtatatag ng Hari o reyna Survey Department, ay nagsulat sa kanyang account, "sa Akin Nam ay isang generic na termino, sa akin signifying "ina" at Nam "tubig," at ang epithet Chao P ' ia sumisimbolo na ito ay ang punong ilog sa kaharian ng Siam."[2]

H. Warington Smyth, na naglingkod bilang Direktor ng Kagawaran ng mga Mina sa Siam mula sa 1891 sa 1896,[3] ay tumutukoy sa mga ito sa kanyang unang libro na-publish noong 1898 bilang "ang sa Akin Nam Chao Phraya".[4]

Sa ingles-wika ng media sa Thailand, ang pangalan ng Chao Phraya River ay madalas na isinalin bilang ilog ng mga hari.[5]

Chao Phraya River, Bangkok

Heograpiya

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Chao Phraya ay nagsisimula sa ang isang daloy ng Ping at Nan ilog sa Nakhon Sawan (tinatawag din na Pak Nam Pho) sa Nakhon Sawan Lalawigan. Pagkatapos na ito ito daloy sa south para sa 372 kilometro (231372 kilometro (231 mi) mula sa central plains sa Bangkok at ang Golpo ng Taylandiya. Sa Chai Nat, ang ilog pagkatapos ay hating sa pangunahing kurso at ang Tha Baba Ilog, na kung saan pagkatapos ay dumadaloy sa parallel sa pangunahing ilog at labasan sa Golpo ng Taylandiya tungkol sa 35 kilometro (2235 kilometro (22 mi) sa kanluran ng Bangkok sa Samut Sakhon. Sa mababang naaanod plain na kung saan ay nagsisimula sa ibaba ang Chainat Dam, mayroong maraming mga maliliit na kanal (khlong) na split off mula sa pangunahing ilog. Ang khlongs ay ginagamit para sa patubig ng mga rehiyon ng rice paddies.

Ang magaspang na mga coordinate ng ilog ay 13 N, 100 E. ang lugar na Ito ay basa, tag-ulan klima, na may higit sa 1,400 millimeters (551,400 millimetro (55 pul) ng pag-ulan sa bawat taon. Temperatura ng saklaw mula sa 24 hanggang 3324 hanggang 33 °C (75 hanggang 91 °F) sa Bangkok.

Ilog engineering

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang orihinal na kurso ng ilog at ang mga shortcut sa kanal

Ang mas mababang Chao Phraya underwent ilang mga tao-ginawa mga pagbabago sa panahon ng Ayutthaya panahon. Ang ilang mga shortcut sa mga kanal ay constructed upang lampasan malaking loop sa ilog, ang pagpapaikli ang biyahe mula sa kabisera ng lungsod sa dagat. Ang kurso ng ilog ay dahil nagbago na sundin ang maraming ng mga kanal.

  • Noong 1538, Thailand ay unang ilog engineering ng isang 33 km (2 mi) haba ng kanal ay utong sa ang pagkakasunod-sunod ng mga Hari Chairachathirat. Ito ay tinatawag na "khlong lat", na ngayon na kilala bilang Khlong Bangkok Noi. Ito ay pinaikling ang ruta sa pamamagitan ng 13-14 km para sa mga ships mula sa Gulf of Siam sa ang pagkatapos-sa kabisera ng lungsod, Ayutthaya.[6]
  • Noong 1542, ang isang dalawang kilometro ang haba ng kanal, "khlong lat Bangkok", ay nakumpleto. Ngayon ito ay tinatawag na Khlong Bangkok Yai. Ito ay sinabi na magkaroon ng pinaikling ilog ruta sa pamamagitan ng 1414 km (9 mi).
  • Sa 1608, isang pitong kilometro-mahaba "Khlong Bang Phrao" canal ay nakumpleto na at ay pinaikling ang Chao Phraya sa orihinal na ruta sa pamamagitan ng 1818 km (11 mi).
  • Sa 1636, ang "khlong lat mueang Nonthaburi" ay nakumpleto.
  • Sa 1722, ang mga dalawang kilometro ang haba "khlong lat Kret Noi" pinaikling ang Chao Phraya sa pamamagitan ng 77 km (4 mi). Ang ruta ay mula sa isla ng Ko Kret.

Ilog na pakikipag-ayos

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa mga lungsod kasama ang Chao Phraya isama, mula sa north sa south, Nakhon Sawan Lalawigan, Uthai Thani Province, Chai Nat Lalawigan, Sing Buri Province, Ang Thong Lalawigan, Ayutthaya Lalawigan, Pathum Thani Province, Nonthaburi Lalawigan, Bangkok, at Samut Prakan Lalawigan. Ang mga lungsod ay kabilang sa mga pinaka-makabuluhang kasaysayan at nang makapal populated na mga pakikipag-ayos ng Thailand dahil sa kanilang pag-access upang ang mga daluyan ng tubig.

Transportasyon

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Chao Phraya River
Chao Phraya River Pagkain Vendor
Chao Phraya River Pagkain Vendor

Mga pangunahing tulay sa cross ang Chao Phraya sa Bangkok: ang Rama VI tulay ng riles ng tren; Phra Pin-klao malapit na ang Grand Palace; Rama VIII, ang isang solong tower asymmetrical cable-nagtutulog tulay; Rama IX, isang semi-simetriko cable-nagtutulog tulay; at Mega Tulay, sa ang pang-Industriyang mga Kalsada Singsing.

Sa Bangkok, ang Chao Phraya ay isang pangunahing malaking ugat transportasyon para sa isang network ng mga ilog bus, cross-river ferry, at na tubig taxi ("longtails"). Higit sa 15 mga bangka ng mga linya mapatakbo sa mga ilog at mga kanal ng lungsod, kabilang ang mga commuter linya.

Tributaries

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang punong-guro na tributaries ng Chao Phraya River ay ang Pa Sak Ilog, ang Sakae Krang Ilog, ang mga Nan Ilog (kasama na ang mga punong-guro kadaloy ang Yom Ilog), ang Ping River (kasama ang mga punong-guro kadaloy, ang Wang Ilog), at ang Tha Baba Ilog.[7][8][9] ang Bawat isa sa mga tributaries (at ang Chao Phraya mismo) ay augmented sa pamamagitan ng mga menor de edad mga tributaries tinutukoy bilang khwae. Ang lahat ng mga tributaries, kabilang ang mas mababang mga khwae, form ng isang malawak na tree-tulad ng mga pattern, na may mga sangay na dumadaloy sa pamamagitan ng halos bawat lalawigan sa central at northern Thailand. Wala sa mga tributaries ng Chao Phraya i-extend na lampas sa mga hangganan sa bansa.[10] Ang Nan at ang Yom Ilog daloy ng halos kahilera mula sa Phitsanulok sa Chumsaeng sa hilaga ng Nakhon Sawan Lalawigan. Ang Wang Ilog pumapasok sa Ping River malapit Sam Ngao distrito sa Tak Lalawigan.

Chao Phraya watershed

[baguhin | baguhin ang wikitext]
China Bahay sa Chao Phraya River

Ang kalawakan ng Chao Phraya River at ang kanyang tributaries, ibig sabihin, ang Chao Phraya river system, kasama ang lupa sa kung saan ang mga bumabagsak na ulan na dumadaloy sa mga katawan ng tubig, na form ang Chao Phraya watershed.[11]

Ang Chao Phraya watershed ay ang pinakamalaking watershed sa Taylandiya, na sumasaklaw sa humigit-kumulang sa 35 porsiyento ng mga bansa sa lupa, at draining ng isang lugar ng 157,924 square kilometro (60,975157,924 square kilometre (60,975 mi kuw).[12]

Ang watershed ay nahahati sa mga sumusunod na basins:

  • Pa Sak Basin
  • Sakae Krang Basin
  • Mas malaki Nan Basin (binubuo ng Nan Basin at ang Yom Basin, at karaniwan ay hinati sa bilang tulad sa pagpapatapon ng tubig pinag-aaralan)
  • Mas malaki Ping Basin (binubuo ng Ping Basin at ang Wang Basin, at karaniwan ay hinati sa bilang tulad sa pagpapatapon ng tubig pinag-aaralan)
  • Tha Baba Basin (palanggana ng Chao Phraya sa mga pinaka-makabuluhang distributaries)
  • Sa wakas ang Chao Phraya Basin mismo ay tinukoy bilang ang mga bahagi ng Chao Phraya watershed pinatuyo sa pamamagitan ng Chao Phraya River mismo, at hindi sa pamamagitan ng kanyang mga pangunahing tributaries o distributaries. Bilang tulad, ang Chao Phraya Basin drains 20,126 square kilometro (7,77120,126 square kilometre (7,771 mi kuw) ng lupa.

Sa west, ang central plain ng Taylandiya ay pinatuyo sa pamamagitan ng mga Mae Klong at ang silangan sa pamamagitan ng ang Putok Pakong Ilog. Ang mga ito ay hindi bahagi ng Chao Praya system.

Ang landscape ng ilog basins ay isang napaka-malawak, flat, mahusay na natubigan plain patuloy na nire-refresh sa lupa at latak na nagdala down na sa pamamagitan ng mga ilog. Ang mas mababang central plain mula sa delta hilaga sa Ang Thong Lalawigan ay isang flat, mababang lugar na may isang average ng dalawang metro sa itaas ng antas ng dagat. Karagdagang hilaga at sa kapatagan ng Ping at ang Nan ang elevation ay higit sa 20 m. Pagkatapos ay ang mga bundok na ito ay ang mga natural na hangganan ng Chao Praya watershed ng isang form na hatiin, na kung saan ay, sa ilang mga degree na, sa kasaysayan nakahiwalay Thailand mula sa iba pang mga Southeast Asian civilizations. Sa hilagang Thailand ang hatiin halos ay tumutugon sa isang mahabang seksyon ng pampulitikang mga hangganan ng mga bansa ngayon. Katimugang bahagi ng hatiin ang hangganan ay tumutugma ng mas mababa sa bansa pampulitikang mga hangganan, dahil ang paghihiwalay sa lugar na ito ay naghadlang sa pamamagitan ng ang kadalian ng transportasyon kasama ang mga mabababang lugar na nakapalibot sa Golpo ng Taylandiya, na nagpapahintulot sa isang pinag-isang Thai sibilisasyon upang pahabain lampas ang watershed na walang mga isyu. Ang bahagyang mas mataas hilagang kapatagan ay farmed para sa mga siglo at nakita ang isang pangunahing pagbabago mula sa ika-13 siglo sa panahon ng Sukhothai Kingdom sa ika-13 at ika-14 na siglo at ang Ayutthaya Kaharian na nagtagumpay ang mga ito kapag bigas sa mga lumalagong intensified na may sa pagpapakilala ng mga lumulutang na kanin, ang isang magkano ang mas mabilis na lumalagong mga strain ng bigas mula sa Bengal. Ang southern swamps samantala nagbago radically mula sa ika-18 siglo, nang si Haring Buddha Yodfa Chulaloke inilipat ang kabisera ng Siyam sa Bangkok, at sa isang proseso ng canalisation at paglilinang ay nagsimula na, lalo na tulad ng Thailand ay nagsimulang mag-export ng bigas mula 1855.

Delta

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Tha Baba Ilog ay ang mga pangunahing mga kalinga apayao ng Chao Phraya River. Ang kalawakan ng Chao Phraya at Tha Baba Ilog at ang kanilang mga distributaries, na nagsisimula sa ang punto kung saan ang distributaries maghiwalay, kasama ang lupa sa gitna ng tatsulok na nabuo sa pamamagitan ng ang pinakamalayo at kaloob-looban ng kalinga apayao, form ang Chao Phraya delta. Ang maraming mga distributaries ng Chao Phraya delta ay interconnected sa pamamagitan ng kanal na maghatid ng parehong para sa patubig at para sa transportasyon.

Ekolohiya

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Wat Arun, tiningnan mula sa Chao Phraya River

Ang kapatagan lugar ng Chao Phraya watershed sa central Thailand ay itinalaga bilang ang Chao Phraya freshwater swamp sa gubat, isang tropikal at subtropiko mamasa-masa broadleaf gubat mali,[13] isang lugar ng tungkol sa 400400 km (249 mi) hilaga hanggang timog at 180180 km (112 mi) ang lapad.

Ang orihinal na swamp sa gubat ay halos ganap na inalis na bilang plain ay nai-convert sa rice paddies, iba pang agrikultura, at mga lunsod o bayan lugar tulad ng Bangkok. Marami ng mga hayop na sa sandaling pinaninirahan sa mga kapatagan ay nawala, kabilang ang isang malaking bilang ng mga isda sa ilog sistema, mga ibon tulad ng vultures, ang Oriental darter (Anhinga melanogaster), white-eyed ilog martin (Pseudochelidon sirintarae), ang sarus crane (Grus antigone)[14] at ang mga hayop tulad ng tigre, Asyano elepante, Javan ang tawag sa babae baka, at ang mas-hunted Schomburgk ng usa.[15] Ngayon maaari naming lamang hulaan sa ang orihinal na tirahan at mga hayop sa pamamagitan ng paghahambing ng mga ito sa mga kalapit na bansa. Ito ay pinaniniwalaan na ang mga lugar na sana ay binubuo ng freshwater swamps sa loob ng bansa at maalat mangroves sa baybayin at ilog wawa. Ang lumubog ay nai-sakop sa Phragmites marsh grasses. Ngayon doon ay isang maliit na lugar ng natitirang sa Khao Sam Roi Yot National Park, isang banal na alaala ng orihinal na landscape.

Bilang kaya magkano ay na-clear o binago ang mga potensyal na para sa paglikha ng mga malalaking mga protektado ng mga lugar upang mapanatili ang orihinal na tirahan ay hindi na umiiral. Gayunpaman magkano ang mga hayop ay mananatili sa ang mga patlang ng bigas at mga hakbang na maaaring kinuha upang mapanatili ang mga ito bilang mga lunsod o bayan at pang-industriya pag-unlad sa ang kapatagan ay patuloy na at ang Industrial Estate Authority ng Taylandiya ay napaka-maliit na kontrol o pagpaplano sa paglipas ng ito. Partikular na pagbabanta dumating mula sa conversion ng rice paddies sa malaking-scale produksyon ng mga prawns sa pamamagitan ng pumping sa seawater, at ang paggamit ng mga pesticides upang maalis ang ipinakilala suso,Pomacea canaliculata, na kung saan ang mga pinsala kanin na mga halaman.

May mga populasyon ng mga nanganganib na mga ibon, kabilang ang mga colonies ng pag-aanak ng tubig ibon tulad ng sa mundo pinakamalaking populasyon ng malapit na-threatened Asyano openbill (Anastomus oscitans), at iba pang mga ibon tulad ng mga namamahinga itim saranggola (Milvus migrans). Katutubo mammals na mananatiling ay ang limestone daga (Niviventer hinpoon), Neill mahaba-tailed higanteng daga (Leopoldamys neilli), at ang mga malapit sa mga katutubo sa Thailand roundleaf bat (Hipposideros halophyllus).

Ang Chao Phraya basin ay tahanan ng tungkol sa kalahati ng isang dosenang mga katutubo dragonflies at damselflies. Ang konserbasyon sa katayuan ng karamihan ng mga ito sa hindi maliwanag (ang mga ito ay rated bilang ang data kulang sa pamamagitan ng IUCN), ngunit Cryptophaea saukra ay critically endangered at Caliphaea angka ay endangered.[16]

Mayroong ilang mga lugar ng wetland protektado bilang mga pambansang parke, ngunit ang mga ito ay karamihan ay napakaliit.

Isda

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang higanteng sima ay isa sa mga mundo pinakamalaking freshwater isda tumitimbang ng hanggang sa 300300 kg (660 lb),[17] ngunit ang mga natural na populasyon ay extirpated mula sa Chao Phraya.

Ang Chao Phraya basin ay tahanan sa paligid ng 280 na mga species ng mga isda, kabilang ang mga tungkol sa 30 endemics.[18] sa Pamamagitan ng malayo ang pinaka-magkakaibang mga pamilya ay Cyprinidae sa 108 na mga species. Ang mainstream ng Chao Phraya River ay tungkol sa 190 mga katutubong species ng isda. Sa pangkalahatan, ang mga nabubuhay sa tubig palahayupan ng Chao Phraya at Mae Klong ipakita ang malinaw na pagkakatulad, at kung minsan sila ay pinagsama sa isang solong mali sa 328 isda species. sa Kabila ng kanilang mga pagkakatulad, mayroon ding mga pagkakaiba sa pagitan ng mga nabubuhay sa tubig palahayupan ng Chao Phraya at Mae Klong; ang huli sa (ngunit hindi ang dating) ay tahanan sa isang ilang mga taxa kung hindi man ay kilala lamang sa mga pangunahing mga Burmese ang mga ilog: ang Irrawaddy, Salween, at Tenasserim. Ang mga nabubuhay sa tubig palahayupan sa Chao Phraya–Mae Klong ring ipakita ang malinaw na pagkakatulad sa na ng ang gitna Mekong (ang mas mababang Mekong palahayupan mas malapit kahawig na ng silangang Tangway ng Malay). Ito ay naniniwala na ang itaas na Mekong ay konektado sa Chao Phraya (sa halip na sa kasalukuyan-araw na mas mababa Mekong) hanggang sa Quaternary, na nagpapaliwanag ang mga pagkakatulad sa kanilang mga ilog faunang marino ay. Ito kasama ang Nan River basin, isang sanga ng ilog Chao Phraya, na kung saan ay tahanan sa isang bilang ng mga singil (halimbawa, Ambastaia nigrolineata at Sectoria) kung hindi man ay kilala lamang mula sa Mekong. Ng isda species na kilala mula sa Chao Phraya–Mae Klong, tanging ang tungkol sa 50 ay absent mula sa Mekong.

Ang tanging natitirang mga ligaw na populasyon ng red-tailed black pating ay limitado sa isang lugar ng mas mababa sa 1010 km2 (4 mi kuw).

Nagkaroon ng malawak na tirahan pagkawasak (polusyon, dam, at pagpapatapon ng tubig para sa patubig) sa Chao Phraya basin at overfishing din nagtatanghal ng isang problema.[19][20][21] sa Loob ng mainland Southeast Asia, ang tanging freshwater rehiyon na may katulad na mataas na antas ng panganib ay ang mas mababang Mekong. Ito ay nai-tinatayang na lamang ng sa paligid ng 30 mga katutubong species ng isda ay pa rin magagawang upang kopyahin sa mainstream ng Chao Phraya River.

Ang hito Platytropius eaters ay katutubo sa Chao Phraya at Bang Pakong, ngunit ay hindi naitala dahil ang 1970s at ay itinuturing na patay.[22] ang mga Kamakailang mga tala ng malapit-katutubo cyprinid Balantiocheilos ambusticauda ay nag kulang sa panahon at ito ay posibleng patay.[23] sa Tatlong ng pinakamalaking freshwater isda sa mundo ay katutubo sa mga ilog, ngunit ang mga ito ay ang lahat sineseryoso nanganganib: ang critically endangered giant sima (ligaw na populasyon ay extirpated mula sa Chao Phraya, ngunit mananatili sa ibang lugar),[24] critically endangered giant pangasius,[25] at endangered giant freshwater dahunan.[26] Ang mga critically endangered red-tailed black pating, isang maliit na makulay na cyprinid na ay katutubong sa Chao Phraya, ay karaniwang nakikita sa aquarium trade kung saan ito ay makapal na tabla sa malaking mga numero, ngunit lamang ang mga natitirang mga ligaw na populasyon ay sa isang solong lokasyon na sumasaklaw sa mas mababa sa 1010 km2 (4 mi kuw).[27] Ang mga endangered dwarf loach, isa pang species na makapal na tabla sa malaking mga numero para sa aquarium trade, ay extirpated mula sa karamihan ng kanyang hanay sa Chao Phraya.[28] Ang mga critically endangered Siyames tigerfish ay ganap na exirpated mula sa Chao Phraya at Mae Klong, ngunit maliit na populasyon manatili sa ang Mekong basin.[29]

Basa isda mula sa Chao Phraya at Mekong ay isang mahalagang pagkain ng isda, at ito ay din farmed.[30]

Maraming iba pang mga species na alinman ay kitang-kitang sa aquarium trade o mahalagang pagkain ng isda ay katutubong sa Chao Phraya basin, tulad ng pag-akyat dumapo, asul panchax, Asyano bubuyog hito, giant snakehead, may mga guhit snakehead, naglalakad hito, may lupi loach, ilang Yasuhikotakia loaches, palara magsima, Siamese algae eater, pilak magsima, perlas danio, rainbow pating, Hampala magsima, itim sharkminnow, Leptobarbus rubripinna, mahaba ang pektoral-palikpik ng isda ng minow, bonylip magsima, Jullien golden pamumula, blackline rasbora, scissortail rasbora, Tor tambroides, finescale tigerfish, marmol bya, Intsik algae mangangain, higanteng featherback, clown featherback, giant gourami, ilang Trichopodus gouramis, iridescent pating, ang ilang mga Pangasius, Belodontichthys truncatus, ilang Phalacronotus sheatfish, ilang Wallago hito, largescale archerfish, smallscale archerfish, at wrestling halfbeak.[31]

Polusyon

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Thai Polusyon Control Department (PCD) ang mga ulat na ang kalidad ng tubig ng mga pangunahing mga ilog na dumadaloy sa itaas na Golpo ng Taylandiya ay seryoso deteryorado sa nakaraang dekada. Ang kagawaran natagpuan ang mas mababang Chao Phraya naglalaman ng bakterya at pagkaing nakapagpalusog polusyon mula sa mga phosphates, posporus, at nitrogen. Pagkaing nakapagpalusog polusyon na nagiging sanhi ng algae upang mapalago ang mas mabilis kaysa sa mga ecosystem ay maaaring panghawakan, pananakit ng kalidad ng tubig, pagkain ng mga mapagkukunan para sa mga nabubuhay sa tubig hayop, at marine habitats. Ito rin bumababa ang oxygen na isda kailangan upang mabuhay. PCD-rate ang kalidad ng tubig sa bibig ng Chao Phraya sa Bangkok Bang Khun Thian Distrito bilang "napaka-mahihirap", na mas masahol pa kaysa sa 2014.[32]Padron:RP PCD napag-alaman na ipinahiwatig ng malaking halaga ng wastewater ay discharged sa ilog mula sa mga kabahayan, mga industriya, at agrikultura.[33]

Tingnan din

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  • Mga Sistema ng ilog ng Taylandiya

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. ↑ Pronunciation
  2. ↑ McCarthy, James Fitzroy (2005-07-13) [1900]. "Chapter VI. From Bangkok to Korat – Elephants". Surveying and exploring in Siam (PDF). London: John Murray, Albemarle Street. p. 21. OCLC 5272849. Nakuha noong 8 Pebrero 2012. The Me Nam Chao P'ia is a magnificent river. {{cite book}}: Unknown parameter |chapterurl= ignored (|chapter-url= suggested) (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. ↑ Tamara Loos (1 Disyembre 2002). "Introduction to Five Years in Siam". 1994 reprint. Pine Tree Web. Inarkibo mula sa orihinal noong 19 Disyembre 2010. Nakuha noong 1 Marso 2011. At the time of writing the "Introduction" to the 1994 reprint of Five Years in Siam, she was a PhD candidate in the Department of History at Cornell University.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  4. ↑ Smyth, H. Warington (1994) [1898]. "I. The river and port of Bangkok". Five Years in Siam : from 1891–1896. Bangkok: White Lotus. ISBN 974-8495-98-1. Inarkibo mula sa orihinal noong 19 Disyembre 2010. Nakuha noong 1 Marso 2011.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  5. ↑ "The River of Kings II : City of Angels". Thai Stories. Inarkibo mula sa orihinal noong 12 Hunyo 2019. Nakuha noong 3 Marso 2011. "The River of Kings II – City of Angels", a light and sound musical{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  6. ↑ Steve Van Beek: The Chao Phya, p.39
  7. ↑ "Royal Irrigation Department River Gauges Report". RID Stations. 2002. Inarkibo mula sa orihinal noong 14 Agosto 2009. Nakuha noong 20 Hulyo 2008. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  8. ↑ "Chao Phraya River Basin (Thailand)". World Water Assessment Programme. Inarkibo mula sa orihinal noong 8 Hunyo 2008. Nakuha noong 20 Hulyo 2008. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  9. ↑ "Detailed Map of the Chao Phraya River Basin (Thailand)". World Water Assessment Programme. Inarkibo mula sa orihinal noong 18 Setyembre 2008. Nakuha noong 20 Hulyo 2008. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  10. ↑ Google Earth
  11. ↑ River and Watershed Facts on the Chao Phraya Naka-arkibo 4 January 2009 sa Wayback Machine.
  12. ↑ Basins of Thailand[patay na link]
  13. ↑ "Chao Phraya freshwater swamp forests". Terrestrial Ecoregions. World Wildlife Fund.
  14. ↑ Madoc, G. 1950. Field Notes on some Siamese Birds. Bull. Raffles Mus. 23: 129–190.
  15. ↑ IUCN 1991. The Conservation Atlas of Tropical Forests: Asia and the Pacific. London and Basingstoke: Macmillan Press Ltd.
  16. ↑ Allen, D.J.; Smith, K.G. & Darwall, W.R.T. (editors)(2008). The status and distribution of freshwater fishes of Indo-Burma. Naka-arkibo 29 July 2016 sa Wayback Machine. IUCN.
  17. ↑ Froese, Rainer and Pauly, Daniel, eds. (2015). "Catlocarpio siamensis". FishBase. Ed. Ranier Froese and Daniel Pauly. March 2015 version. N.p.: FishBase, 2015.
  18. ↑ Freshwater Ecoregions of the World (2013). Chao Phraya Naka-arkibo 4 March 2016 sa Wayback Machine.. Retrieved 7 March 2015.
  19. ↑ Samorn Muttamara, S. & Sales, C. L. (1994). Water quality management of the Chao Phraya River (a case study). Environmental Technology 15(6).
  20. ↑ Molle, F. (2005). Elements for a political ecology of river basins development: The case of the Chao Phraya river basin, Thailand. Paper presented to the 4th Conference of the International Water History Association, December 2005, Paris.
  21. ↑ Chuenpagdee, R.; Traesupap, S. & Juntarashote, K. (2010). Coastal Transect Analysis of Chao Phraya Delta, Thailand. pp. 398-407 in: Hoanh, C.T. & Szuster, B.W. (editors). Tropical Deltas and Coastal Zones: Food Production, Communities and Environment at the Land-water Interface.
  22. ↑ Ng, H.H. (2011). "Platytropius siamensis". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2011: e.T180996A7657156. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-1.RLTS.T180996A7657156.en. Nakuha noong 9 Enero 2018.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  23. ↑ Vidthayanon, C. (2011). "Balantiocheilos ambusticauda". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2011: e.T180665A7649599. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-1.RLTS.T180665A7649599.en. Nakuha noong 9 Enero 2018.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  24. ↑ Hogan, Z. (2011). "Catlocarpio siamensis". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2011: e.T180662A7649359. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-1.RLTS.T180662A7649359.en. Nakuha noong 9 Enero 2018.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  25. ↑ Jenkins, A., Kullander, F.F. & Tan, H.H. (2009). "Pangasius sanitwongsei". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2009: e.T15945A5324983. doi:10.2305/IUCN.UK.2009-2.RLTS.T15945A5324983.en. Nakuha noong 9 Enero 2018.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)CS1 maint: Multiple names: authors list (link) Jenkins, A., Kullander, F.F. & Tan, H.H. (2009). "Pangasius sanitwongsei". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2009: e.T15945A5324983. doi:10.2305/IUCN.UK.2009-2.RLTS.T15945A5324983.en. Nakuha noong 9 Enero 2018.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  26. ↑ Vidthayanon, C.; Baird, I.; Hogan, Z. (2016). "Urogymnus polylepis". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2016: e.T195320A104292419. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T195320A104292419.en. Nakuha noong 9 Enero 2018.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)CS1 maint: Multiple names: authors list (link) Vidthayanon, C.; Baird, I.; Hogan, Z. (2016). "Urogymnus polylepis". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2016: e.T195320A104292419. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T195320A104292419.en. Nakuha noong 9 Enero 2018.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  27. ↑ Vidthayanon, C. (2013). "Epalzeorhynchos bicolor". Pulang Talaan ng Nanganganib na mga Espesye ng IUCN. Bersiyong 2014.3. Internasyunal na Unyon para sa Konserbasyon ng Kalikasan.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)CS1 maint: Uses authors parameter (link) Vidthayanon, C. (2013). "Epalzeorhynchos bicolor". Pulang Talaan ng Nanganganib na mga Espesye ng IUCN. Bersiyong 2014.3. Internasyunal na Unyon para sa Konserbasyon ng Kalikasan.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  28. ↑ Vidthayanon, C. (2013). "Yasuhikotakia sidthimunki". Pulang Talaan ng Nanganganib na mga Espesye ng IUCN. Bersiyong 2014.3. Internasyunal na Unyon para sa Konserbasyon ng Kalikasan.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)CS1 maint: Uses authors parameter (link) Vidthayanon, C. (2013). "Yasuhikotakia sidthimunki". Pulang Talaan ng Nanganganib na mga Espesye ng IUCN. Bersiyong 2014.3. Internasyunal na Unyon para sa Konserbasyon ng Kalikasan.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  29. ↑ Vidthayanon, C. (2013). "Datnioides pulcher". Pulang Talaan ng Nanganganib na mga Espesye ng IUCN. Bersiyong 2014.3. Internasyunal na Unyon para sa Konserbasyon ng Kalikasan.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)CS1 maint: Uses authors parameter (link) Vidthayanon, C. (2013). "Datnioides pulcher". Pulang Talaan ng Nanganganib na mga Espesye ng IUCN. Bersiyong 2014.3. Internasyunal na Unyon para sa Konserbasyon ng Kalikasan.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  30. ↑ Vidthayanon, C. (2012). "Pangasius bocourti". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2012: e.T180848A1669669. doi:10.2305/IUCN.UK.2012-1.RLTS.T180848A1669669.en. Nakuha noong 9 Enero 2018.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  31. ↑ FishBase: Fish Species in Chao Phraya River. Retrieved 7 March 2015.
  32. ↑ Thailand State of Pollution Report 2015 (PDF). Bangkok: Pollution Control Department. ISBN 978-616-316-327-1. Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong 5 Septiyembre 2017. Nakuha noong 23 September 2016. {{cite book}}: Check date values in: |archive-date= (tulong)
  33. ↑ Wangkiat, Paritta (25 Setyembre 2016). "Breach of trust". Bangkok Post. Nakuha noong 25 Setyembre 2016.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

Karagdagang pagbabasa

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  • Bangkok Waterways, William Warren at R. Ian Lloyd, Asya mga Libro, ISBN 981-00-1011-7981-00-1011-7.
[baguhin | baguhin ang wikitext]
Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ilog_Chao_Phraya&oldid=1977839"