Ikalawang Digmaang Sino-Hapones

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Ikalawang Digmaang Sino-Hapones
Bahagi ng Digmaang Pasipiko ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig (mula noong 1941)

Isang mapa na nagpapakita ng hangganang sakop ng mga Hapones (pula) noong 1940.
PetsaMaliliit na paglalaban simula noong Setyembre 18, 1931
Malawakang digmaan: Hulyo 7, 1937 – Setyembre 9, 1945
(8 taon, 1 buwan, 3 linggo at 5 araw)
Lookasyon
Resulta
Pagbabago sa
teritoryo

Nakuha muli ng Tsina ang lahat ng mga teritoryong nawala nito sa Hapon matapos ang Tratadong Shimonoseki.

Nahati ang Korea sa pagitan ng pwersa ng Estados Unidos at Unyong Sobyet.
Mga nakipagdigma

 Republika ng Tsina [a]
kasama ang pwersang banyaga

 Imperyo ng Hapon kasama ang suporta ng mga Kolaborador

Mga kumander at pinuno

Republika ng Tsina (1912–1949) Chiang Kai-shek
Republika ng Tsina (1912–1949) Chen Cheng
Republika ng Tsina (1912–1949) Yan Xishan
Republika ng Tsina (1912–1949) Li Zongren
Republika ng Tsina (1912–1949) Xue Yue
Republika ng Tsina (1912–1949) Bai Chongxi
Republika ng Tsina (1912–1949) Wei Lihuang
Republika ng Tsina (1912–1949) Du Yuming
Republika ng Tsina (1912–1949) Fu Zuoyi
Republika ng Tsina (1912–1949) Sun Liren
Mao Zedong
Zhu De
Peng Dehuai
Estados Unidos Joseph Stilwell
Estados Unidos Claire Chennault

Estados Unidos Albert Wedemeyer

Imperyo ng Hapon Hirohito
Imperyo ng Hapon Korechika Anami
Imperyo ng Hapon Yasuhiko Asaka
Imperyo ng Hapon Shunroku Hata
Imperyo ng Hapon Seishirō Itagaki
Imperyo ng Hapon Kotohito Kan'in
Imperyo ng Hapon Iwane Matsui
Imperyo ng Hapon Toshizō Nishio
Imperyo ng Hapon Yasuji Okamura
Imperyo ng Hapon Hajime Sugiyama
Imperyo ng Hapon Hideki Tōjō
Imperyo ng Hapon Yoshijirō Umezu
Imperyo ng Hapon Seizo Ishikawa
Manchukuo Puyi

Wang Jingwei
Lakas
5,600,000 Tsino
3,600 Sobyet (1937–40)
900 sasakayang himpapawid ng Estados Unidos (1942–45)[1]
4,100,000 Hapones [2]
900,000 Kolaborador na Tsino[3]
Mga nasawi at pinsala
Nasyonalista: 1,320,000 KIA, 1,797,000 WIA, 120,000 MIA, at 17,000,000–22,000,000 sibilyan ang patay [4]
Komunista: 500,000 KIA and WIA.
Modernong pagaaral: 1,055,000 patay
1,172,200 sugatan
Kabuuan: 2,227,200[5]
Pagtatantiya ng mga Hapones—kasama ang 480,000 patay sa kabuuan
1937–1941: 185,647 patay, 520,000 sugatan, at 430,000 nagkasakit; 1941–1945: 202,958 patay; karagdagang 54,000 patay matapos ang digmaan.[6][b]
Pagtatantiya ng Nasyonalistang Tsina—1.77 milyong patay, 1.9 milyong sugatan
  1. Pinuno si Chiang Kai-shek ng Pamahalaang Nasyonalista na pinamunuan ang pinagsamang bloke kasama ang mga Nasyonalista, Komunista, at rehiyonal na warlord.
  2. Hindi pa kasama sa bilang na ito ang napakaraming namatay na kolaborador na Tsino na nakipaglabasn sa panig ng mga Hapon.
Naglalaman ang artikulong ito ng mga tekstong Tsino.
Kapag walang tamang suportang pampanitik, maari kang makakita ng mga tandang pananong, mga kahon, o ibang sagisag sa halip na mga karakter na Intsik.

Ang Ikalawang Digmaang Sino-Hapones (Hulyo 7, 1937 – Setyembre 9, 1945) ay isang alitang militar sa pagitan ng Republika ng Tsina at Imperyo ng Hapon. Sinundan nito ang Unang Digmaang Sino-Hapones ng 1894-95.

Ang Tsina ay nakipaglaban sa Hapon, na may ilang tulong ekonomiko mula sa Alemanya, Unyong Sobyet at Estados Unidos. Pagkatapos ng Hapones na Pag-atake sa Pearl Harbor noong 1941, ang digmaan ay sumanib sa mas matinding alitan ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig bilang isang pangunahing harap sa kung ano ang malawakang kinikilala bilang ang Digmaang Pasipiko. Ito ang pinakalamalaking digmaang Asyano noong ika-20 siglo.[7]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Taylor, Jay, The Generalissimo, p.645.
  2. Chung Wu Taipei "History of the Sino-Japanese war (1937–1945)" 1972 pp 535
  3. Jowett, Phillip, Rays of the Rising Sun, p.72.
  4. Clodfelter, Michael "Warfare and Armed Conflicts: A Statistical Reference", Vol. 2, pp. 956.
  5. 血祭太阳旗 (A book published by the "Beijing" Central Compilation and Translation Press, based on Japanese statistics) ISBN 978-7-80109-030-0
  6. Dower, John "War Without Mercy", pp. 297.
  7. Bix, Herbert P. (1992), "The Showa Emperor's 'Monologue' and the Problem of War Responsibility", Journal of Japanese Studies, 18 (2): 295–363, doi:10.2307/132824