Lalawigan ng Kalasin
Kalasin กาฬสินธุ์ | |||
|---|---|---|---|
Mula sa kaliwa pakanan, taas pababa: Phra That Yakhu, Lam Pao Dam, Museo Sirindhorn, Wat Buddhanimit | |||
| |||
| Palayaw: Lunting Puso ng Tauylandiya Prinsang Mueang Nam (itim na tubig na lungsod) | |||
| Bansag: "หลวงพ่อองค์ดำลือเลือง เมืองฟ้าแดดสงยาง โปงลางเลิศล้ำ วัฒนธรรมภูไท ผ้าไหมแพรวา ผาเสวยภูพาน มหาธารลำปาว ไดโนเสาร์สัตว์โลกล้านปี" ("Reberendong amang Ong Dam, Lungsod Fahdang Song Yang, Katangi-tanging Pinglang, Kulturang Phu Thai, Sedang Praewa, Pha Savoey Phu Phan, Maha Tarn Lampao at Dinosaur, mundo ng mga hayop, milyong taon") | |||
 Mapa ng Taylandiya na nagpapakita ng lalawigan ng Kalasin | |||
| Mga koordinado: 16°25′57″N 103°30′25″E / 16.43250°N 103.50694°EMga koordinado: 16°25′57″N 103°30′25″E / 16.43250°N 103.50694°E | |||
| Bansa | Taylandiya | ||
| Kabesera | Bayan ng Kalasin | ||
| Pamahalaan | |||
| • Governor | Songpol Jai-krim (since October 2020)[1] | ||
| Lawak | |||
| • Kabuuan | 6,936 km2 (2,678 milya kuwadrado) | ||
| Ranggo sa lawak | Ika-27 | ||
| Populasyon (2019)[3] | |||
| • Kabuuan | 983,418 | ||
| • Ranggo | Ika-23 | ||
| • Kapal | 142/km2 (370/milya kuwadrado) | ||
| • Ranggo sa densidad | Ika-29 | ||
| Human Achievement Index | |||
| • HAI (2017) | 0.5793 "average" Ika-45 | ||
| Sona ng oras | UTC+7 (ICT) | ||
| Postal code | 46xxx | ||
| Calling code | 043 | ||
| Kodigo ng ISO 3166 | TH-46 | ||
| Plaka ng sasakyan | กาฬสินธุ์ | ||
| Websayt | kalasin.go.th | ||
Kalasin (Thai: กาฬสินธุ์, binibigkas [kāːlāsǐn]) ay isa sa pitumpu't anim na lalawigan ng Thailand ( changwat ), na matatagpuan sa itaas na hilagang-silangan ng Thailand, na tinatawag ding Isan. Ang lalawigan ay itinatag sa pamamagitan ng Batas na Nagtatatag ng Changwat Kalasin, BE 2490 (1947), at ito ay umiral noong 1 Oktubre 1947. Ang mga karatig na lalawigan ay (mula sa hilaga pakanan) Sakon Nakhon, Mukdahan, Roi Et, Maha Sarakham, Khon Kaen, at Udon Thani.
Heograpiya[baguhin | baguhin ang wikitext]
Karamihan sa lalawigan ay sakop ng isang maburol na tanawin. Ang bayan ng Kalasin ay nasa taas na 152 m (499 tal).[5] Sa hilaga ay ang Prinsan ng Lam Pao na itinayo mula 1963 hanggang 1968. Nag-iimbak ito ng 1,430 milyong m3 ng tubig para sa pag-iwas sa baha at agrikultura. Ang reservoir ng Lam Pao ay epektibong pinuputol sa kalahati ang hilagang bahagi ng lalawigan, ngunit may mga sasakyang ferry na nag-uugnay sa distrito ng Sahatsakhan sa silangan sa distrito ng Nong Kung Si sa kanluran, na nakakatipid ng hanggang isang oras mula sa paglalakbay sa kalsada. Sa hilagang-kanlurang sapa ng reservoir, isang tulay sa kalsada ang nag-uugnay sa nayon ng Ban Dong Bang sa kanluran at sa distritong bayan ng Wang Sam Mo sa silangan. Bagaman ang tulay ay itinayo ilang taon na ang nakararaan (pre-2000), hindi ito itinampok (2006) sa anumang mga mapa ng kalsada na magagamit sa komersiyo. Kilala ang Kalasin sa mga fossil ng dinosauro na matatagpuan sa Phu Kum Khao (Distrito ng Sahatsakhan), ang pinakamalaking pook dinosauro sa Taylandiya. Karamihan sa mga fossil ay mga sauropodo mula 120 milyong taon na ang nakalilipas.
Ang hanay ng kabundukan ng Phu Phan ay nagmamarka sa hangganan ng lalawigan ng Sakhon Nakhon, na bahagi nito ay napanatili bilang isang pambansang parke. Ang kabuuang lugar ng kagubatan ay 759 square kilometre (293 mi kuw) o 10.9 porsyento ng pook panlalawigan.
Ekonomiya[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang Kalasin ay isang agrikultural na lalawigan na gumagawa ng malagkit na bigas at iba pang mga pananim tulad ng kamoteng-kahoy (cassava) at tubo. Karaniwang naninirahan ang mga pamilya sa isang kapaligirang walang pag-aalalang simpleng nagtatanim ng mga prutas at gulay upang mabuhay sa mahalagang rural na lugar na ito at mabuhay sa pamamagitan ng paggawa ng mga basket at sutla kung saan kilala ang rehiyon.
Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ipinakikita ng mga arkeolohikong paghuhukay na ang tribung Lawa ay nanirahan sa lugar na iyon mga 1,600 taon na ang nakalilipas. Ang unang opisyal na bayan ay itinatag noong 1793.
Sa panahon ng mga reporma sa Thesaphiban sa paghahari ni Haring Rama V sa simula ng ika-20 siglo, ang bayan (mueang) ay ginawang lalawigan. Noong 1932, nang maranasan ng bansa ang malaking depresyon sa ekonomiya, ang lalawigan ay ibinaba at hinigop bilang isang distrito ng lalawigan ng Maha Sarakham upang mabawasan ang pinansiyal na pasanin sa bansa,[6] ang Kalasin ay umaasa sa Maha Sarakham sa loob ng 16 na taon. Pagkatapos ng malaking resesyon at Ikalawang Digmaang Pandaigdig, muli itong naging probinsiya noong 1947.[7]
Mga pagkakahating panlalawigan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Pamahalaang panlalawigan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang lalawigan ay nahahati sa 18 distrito (amphoe). Ang mga distrito ay nahahati pa sa 134 na mga subdistrito (tambon) at 1,509 na mga nayon (muban).
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งข้าราชการพลเรือนสามัญ" [Announcement of the Prime Minister's Office regarding the appointment of civil servants] (PDF). Royal Thai Government Gazette. 137 (Special 194 Ngor). 8. 24 August 2020. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 25 Agosto 2020. Nakuha noong 13 April 2021.
- ↑ "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019]. Royal Forest Department (sa Thai). 2019. Nakuha noong 6 April 2021, information, Forest statistics Year 2019, Thailand boundary from Department of Provincial Administration in 2013
{{cite web}}: CS1 maint: postscript (link) - ↑ รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้านประจำปี พ.ส.2562 [Statistics, population and house statistics for the year 2019]. Registration Office Department of the Interior, Ministry of the Interior. stat.bora.dopa.go.th (sa Thai). 31 December 2019. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 14 Hunyo 2019. Nakuha noong 26 February 2020.
- ↑ Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1
- ↑ "Elevation of Kalasin,Thailand Elevation Map, Topo, Contour". FloodMap. Nakuha noong 26 December 2017.
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ยุบรวมท้องที่บางมณฑลและบางจังหวัด (PDF). Royal Gazette (sa Thai). 48 (ก): 576–578. 1932-02-21. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 2008-04-09. Nakuha noong 2022-11-21.
- ↑ พระราชบัญญัติจัดตั้งจังหวัดกาฬสินธุ์ พ.ศ. ๒๔๙๐ (PDF). Royal Gazette (sa Thai). 64 (36 ก): 516–517. 1947-08-12. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 2012-06-07. Nakuha noong 2022-11-21.