Magkaroon

Huwag itong ikalito sa pagkamiron o miron. Tumuturo dito ang sarilinin, ngunit tingnan din ang pagsasarilinan.

Ang magkaroon (Ingles: to have) ay isang uri ng partikulo sa pangungusap na may kaugnayan sa pag-iral, pag-aangkin, o pagkakaroon (Ingles: have). Katumbas ito ng may, mayroon, meron, mayron. May kaugnayan din ito sa pag-iral o pamamarati ng isang bagay o katangian.

Paggamit ng may at mayroon

Kaugnay ng balarila para sa Wikang Tagalog o Wikang Filipino, may kani-kaniyang tamang kagamitan ang may at mayroon:

May

Ginagamit ang may kapag sinusundan ang may ng isang pandiwa, pangngalan, panghalip na paari, pang-uri, at salitang may pantukoy na sa:

Mga halimbawa

Sinusundan ng pandiwa

• "May ginagawa ba si Rosa?"

Sinusundan ng pangngalan

• "May mga taong walang utang na loob".

Sinusundan ng panghalip na paari

• "May akin ako, at may kaniya siya."

Sinusundan ng pang-uri

• "May magandang kabayo si Rogelio."

Sinusundan ng salitang may pantukoy na sa

• "May sa-palos si Julio."

Mayroon

Ginagamit ang mayroon kapag may nakasingit na kataga o salita sa pagitan ng pangalan at ng mayroon, o kaya sa gitna ng pandiwa at ng mayroon. Ginagamit din ang mayroon bilang pangsagot sa isang tanong.

Mga halimbawa

Kapag nasisingitan ng kataga o salita

• Mayroon ba tayong panauhin?
• Mayroon bang makakain sa inyo?

Kapag gumaganap na pangtugon sa katanungan

• Tanong: "May kusilba ba tayo?"
• Sagot: "Mayroon.

Mga sanggunian

Ang lathalaing ito na tungkol sa Wika at Pilipinas ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.