Volapük

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Volapük
Volapük, Volapük nulik
Logo ng kilusang Volapük (ikalawang anyo)
Ginawa ni/ngJohann Martin Schleyer
Petsa1879–1880
Lugar at paggamitPandaigdigan: kadalasan sa Europa
Users20 (2000)[1]
Gamit
Latin
Sanggunianbokabularyo mula sa Ingles, Aleman, at Pranses
Opisyal na katayuan
Pinapamahalaan ngKadäm Volapüka
Mga kodigong pangwika
ISO 639-1vo
ISO 639-2vol
ISO 639-3vol
Glottologvola1234  Volapük
IETFvo-rigik (orihinal)
vo-nulik (kasalukuyan)
Naglalaman ang artikulong ito ng mga simbolong ponetiko ng IPA Posible po kayong makakita ng mga tandang pananong, kahon, o iba pang mga simbolo imbes ng mga karakter ng Unicode dahil sa kakulangan ng suporta sa pag-render sa mga ito. Para sa isang panimulang gabay sa mga simbolong IPA, tingnan ang en:Help:IPA.

Ang Volapük ( /ˈvɒləpʊk/ sa Ingles;[2] IPA[volaˈpyk] sa Volapük) ay isang wikang artipisyal na nilikha noong 1879 at 1880 ni Johann Martin Schleyer, isang Romano Katolikong pari sa Baden, Alemanya. Kutob ni Schleyer na sinabi sa kanya ng Diyos sa isang panaginip na lumikha siya ng isang wikang internasyunal. Naganap ang mga pagpupulong para sa Volapük noong 1884 (Friedrichshafen), 1887 (Munich) at 1889 (Paris). Gumamit ng wikang Aleman ang unang dalawang pagpupulong at ikatlong pagpupulong ay Volapük lamang. Noong 1889, tinatayang mayroong 283 mga kapisanan, 25 peryodikal sa o tungkol sa Volapük, at 316 aklat-aralin sa 25 mga wika;[3] noong panahon na iyon, nagkaroon ang wika ng halos isang milyong sumusubaybay.[4] Noong huling bahagi ng ika-19 na siglo at unang bahagi ng ika-20 siglo, malawak na napalitan ang Volapük ng Esperanto.[5]

Wikipedia
Wikipedia
Edisyon ng Wikipedia sa Volapük


Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Pük, Memory: Why I Learned a Universal Language No One Speaks" by Paul LaFarge. The Village Voice, August 2000.
  2. OED (sa Ingles)
  3. Handbook of Volapük Naka-arkibo 2016-04-23 sa Wayback Machine., Charles E. Sprague (1888) - (sa Ingles)
  4. A History of the English Language, 5th ed. Albert C. Baugh and Thomas Cable. Ch. I English Present and Future; Prentice Hall, Upper Saddle River (2002), (sa Ingles)
  5. The Loom of Language F. Bodmer and L. Hogben (eds.) Ch. XI Pioneers of Language Planning; Allen & Unwin Ltd, London (1944) - (sa Ingles)