Matcha

Matcha
Uri	Tsaang lunti
Ibang pangalan	抹茶, "pinong pulbos na tsaa"
Pinagmulan	Tsina
Maikling paglalarawan	Pulbos na tsaang lunti na ginilingang-bato mula sa Tsina

Pangalan ayon sa rehiyon
"Matcha" in Hanzⅰ
Pangalang Tsino
Tsino	抹茶
Mga transkripsyon Pamantayang Mandarin Hanyu Pinyin mǒchá IPA [mɔ̌.t͡ʂʰɑ́] Yue: Kantones Jyutping mut3-caa4 IPA [mūːt̚.tsʰȁː]
Pangalang Koreano
Hangul	말차
Hanja	抹茶
Mga transkripsyon Binagong Romanisasyon malcha McCune–Reischauer malch'a
Ibanag pangalang Koreano
Hangul	가루차
Mga transkripsyon Binagong Romanisasyon garucha McCune–Reischauer karuch'a
Pangalang Hapones
Kanji	抹茶
Kana	まっちゃ
Mga transkripsyon Binagong Hepburn matcha

Ang matcha (抹茶) ay pinong pulbos ng dahon ng tsaang lunti na may espesyal paglilinang at pagpoproseso. Nagmula ito sa Tsina at tradisyonal ang pagkokonsumo nito sa Silangang Asya. Nagaganap ang karamihan ng produksiyon sa Hapon ngayon. Pinapalaki sa malilim na lugar ang mga halamang ginagamit para sa matcha sa loob ng tatlo hanggang apat na linggo bago ang pag-aani; tinatanggal ang mga tangkay at ugat sa pagpoproseso. Habang lumalago sa lilim, nagpoprodus ang halamang Camellia sinensis ng mas maraming teanina at kapeina. Iba ang pagkokonsumo ng pinulbos na matcha kumpara sa dahon o supot, dahil nakasuspinde ito sa likido, karaniwan tubig o gatas.

Isang tasa ng tsaang matcha

Kasaysayan

Sa Tsina noong dinastiyang Tang (618–907), pinasingawan ang mga dahon ng tsaa at ginagawang bloke para maitago at maikalakal. Inihanda ang tsaa sa pagbusa at pagdurog sa tsaa, dinekokta ang resultang pulbos sa mainit na tubig, at binudburan ng asin. Noong dinastiyang Song (960–1279), pumatok ang paraan ng paggawa ng pinulbos na tsaa mula sa pinasingawang dahong tsaa na pinatuyo at ang paraan ng paghanda ng inumin sa pagbabati ng pinulbos na tsaa at mainit na tubig sa tason.

Ginawang ritwal ng mga Budistang Chan ang paghahanda at pagkokonsumo ng pinulbos na tsaa. Inilarawan nang detalyado ng pinakaunang natitirang kodigong monastiko ng mga Chan, na pinamagatang Chanyuan Qinggui (Mga Tuntunin ng Kadalisayan para sa Monasteryong Chan, 1103), ang etiketa para sa mga seremonya ng tsaa.

Dinala sa Hapon ang Budismong Zen at mga paraan ng paghahanda ng pinulbos na tsaa ni Eisai noong 1191. Sa Hapon, naging mahalagang bagay ito sa mga monasteryong Zen, at mula ika-14 hanggang ika-16 na siglo, lubos na pinahahalagahan ito ng mga miyembro ng matataas na antas ng lipunan.

Noong dinastiyang Yuan sa Tsina, sumikat ang babad-dahon na tsaa kumpara sa mga detalyadong ritwal ukol sa binating tsaa na nilinang sa korteng Song. Kaya unti-unting nawala sa Tsina ang uri ng tsaa na kilala natin ngayon bilang matcha, at imbes nito, luminang sa Hapon ayon sa mga estetiko at prinsipyo ng mga Hapones.

Produksiyon

Pinalamig na tsaang tencha, pinakuluan mula sa dahon na ginagamit sa paggawa ng pinulbos na matcha

Gawa ang matcha sa mga dahong tsaa na pinalaki sa lilim na ginagamit din sa paggawa ng gyokuro. Nagsisimula ang paghahanda ng matcha ilang linggo bago ang pag-aani at maaari tumagal nang hanggang 20 araw, kung kailan tinatakpan ang mga palumpong para maiwasan ang direktang liwanag ng araw. Nagpapabagal ito sa pagtubo ng halaman, nagpapataas ng kloropila, nagpapaitim sa dahon, at nagpapaprodus ng mga asidong amino, lalo na ang teanina. Pagkatapos anihin, kung inirolyo ang mga dahon bago ipatuyo katulad ng paggawa sa sencha (煎茶), tsaang gyokuro (hamog-hade) ang magiging resulta. Sapagkat kung inilatag ang mga dahon para matuyo, Magwawatak-watak nang konti ang mga dahon at magiging tencha (碾茶) ito. Pagkatapos, maaaring tanggalin ang ugat at tangkay, at igiling ang tencha sa bato para maging ang pino, matingkad-berde, at malatalkong pulbos na kilala bilang matcha.