Pasyon (Kristiyanismo)
Ang pasyon (Espanyol: pasión o "paghihirap") ay isang pasalaysay na tula ng Pilipinas, na nagsasaad ng buhay ni Hesukristo, mula kapanganakan, pagkapako niya sa krus, hanggang sa muling pagkabuhay. Ito ay may saknong ng limang taludtod at bawat taludtod ay mayroong walong pantig. Ang anyong pasalaysay ng pasyon ay sikat sa Pilipinas, lalo na sa panahon ng Mahal na Araw.
Ang unang Pilipinong sumulat at umawit ng pasyon sa Tagalog ay si Padre Gaspar Aquilino de Belen, isang katutubo ng Rosario, Batangas. Ang pasyon niya ay pinamagatang Ang Mahal na Pasión ni Jesu Christong Panginoon Natin na Tola. Ang kaniyang salin ay makikita sa "Manga Panalangin Nagtatagubilin sa Calolowa Nang Taong Naghihingalo." Dahil binigyan ng hintulot mula sa simbahan ni Padre Antonio del Pueblo si de Belen, napahintulutan na ilimbag niya ang Pasyon sa Maynila noong 1704. Bilang kauna-unahang akda ng ganitong uri ng panitikan, ito ay nakatanggap ng karangalan. Naging mabili pa ang akdang ito sa maraming taon kaya nailimbag itong muli sa ikalimang pagkakataon noong 1750.
Dahil sa kamangha-manghang pagtanggap sa Pasyon ni Padre de Belen, ito ang naging dahilan upang sumunod ang ibang manunulat sa kaniyang mga yapak.
Kawing panlabas
[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang lathalaing ito na tungkol sa Kristiyanismo ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.