Manila sound

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Manila sound
Pinagmulan na istilo
Pangkulturang pinagmulanmid-1970s, Kantang "Manila" ng bandang Hotdog
Tipikal na mga instrumento
Hinangong anyo

Ang Manila sound (lit. na 'tunog Maynila') ay isang genre o uri ng musika sa Pilipinas na nagsimula at umusbong noong kalagitnaan ng dekada 1970[1] sa Maynila.[2] Ito ay madalas na itinuturing na "liwanag sa dilim" noong panahon ng martial law sa Pilipinas at naging impluwensya sa karamihan ng mga modernong musika sa bansa. Siya ang naging basehan ng sumikat na OPM .

Mahalaga ang istilo ng Manila sound bilang nakakaakit at malambing, makinis, gaanong naayos, naa- access na katutubong / malambot na bato, kung minsan ay pinaglalagyan ng funk, light jazz at disco . Gayunpaman, sa malawak na pagsasalita, nagsasama ito ng maraming mga genre (hal. Pop, vocal music, soft rock, folk pop, disco, kaluluwa, Latin jazz, funk, atbp.) tanyag na musika kaysa sa isang solong istilong musikal. Ang Manila sound ay nailarawan ang umiiral na pop tunog ng panahon, at iginuhit ang mga impluwensya nito mula sa genre ng mang-aawit at manunulat ng musikang Amerikano noong dekada 70. Ang karamihan ng mga Manila sound ay binubuo sa Tagalog o Taglish, bagaman ang ilan ay buong isinulat din sa Ingles. Minsan, ang mga kantang ito ay may kasamang "liriko na mga liriko", at hindi gaanong madalas, " swardspeak " (aka "gayspeak", ibig sabihin, homosekswal na slang ) na muling binubuo ng bago, komediko o nakakainis na mga tono.

Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Manila Sound ay pinasikat ng bandang Hotdog ng dahil sa marami nilang sumikat na kanta gaya ng "Ikaw ang Miss Universe ng Buhay Ko" (You Are the Miss Universe of My Life), "Panaginip" (Dream), "Langit Na Naman" (Heaven Once Again), "O, Lumapit Ka" (Oh, Come Closer), "Bitin Sa Iyo" (Left Hanging Over You), and "Dying to Tell You", at iba pa.

Ang pangalang "Manila Sound" ay hango sa pinakasikat nilang kantang "Manila".

Ang Manila Sound ay nailalarawan sa pamamagitan ng mga nakakaakit na melodic na parirala. Sa susunod na panahon, ang Manila sound ay pinangungunahan ng disco mania na sumilap sa Pilipinas, pinangunahan ng mga pangkat tulad ng VST & Company, The Boyfriends at Hagibis, at iba pa. Halili na inilarawan bilang "ang marshmallow na tunog", ang Manila sound ay nakabuo ng isang string ng kinakalkula na mga hit sa radyo ng mga artista tulad ng Cinderella, VST & Co., Apolinario Mabini Hiking Society, Florante, Rico J. Puno, Sharon Cuneta, at marami pang iba.

Ang hindi pa nagagawa at meteoryang apela ng Manila sound ay nakapagbigay-buhay sa isang industriya ng recording ng Pilipinas na hanggang noon ay umasa sa mga bersyon ng pabalat at gayahin ng mga banyagang hit upang akitin ang mga mamimili. Sa kasamaang palad, sa mga nagdaang taon ng genre, ang bias na may liriko na formula na nakatuon sa pagpapatawa sa kampo at parody ay nagdulot ng Manila sound na lumipas sa isang malinaw na dula-dulaan, kung hindi kabataan, subgenre, tulad ng halimbawa ng Hagibis (isang gayahin ng Village People) at The Boyfriends, hanggang sa mabawasan ito sa huling bahagi ng 1970s sa ilalim ng isang alon ng mga hit na nakatuon sa sayaw mula sa mga pelikulang Amerikano tulad ng Saturday Night Fever, Grease at Footloose . Ngunit marahil mas mahalaga, sa pagsisimula ng 1980s disco ay humina sa katanyagan, na salamin ng malubhang pagtalikod at pagtanggi ng disco na nangyari nang mas maaga sa Estados Unidos. Bukod dito, nagbago ang mga kagustuhan sa musika, lumilipat mula sa malambot na bato patungo sa mga mas bagong pormang musikal, partikular ang pang-edad na kapanahon, at sa mas kaunting sukat ng punk rock at bagong alon, at ang airplay ng radyo ay sumasalamin sa mga pagbabagong ito.

Ang mahinahon at hindi mapagpanggap na istilo ng musika ng Manila sound ay nagbigay daan sa masalimuot, maraming layered, at kung minsan ay symphonic na kaayusan ng OPM (Original Pilipino Music) na nangingibabaw sa tanyag, radio-friendly na musika ng Pilipinas simula pa noong huling bahagi ng dekada 1970 hanggang dekada 1990. Ang OPM, na nagsimula ng una o naimpluwensyahan ng taunang Metro Manila Popular Music Festival, ay umusbong bilang mga paborito sa radyo. Dalawa sa maagang at matagumpay na paglabas ng OPM ay ang mga kantang " Anak " ng folk rock singer-songwriter na si Freddie Aguilar, kasama ang "Kay Ganda ng Ating Musika" ng piyanista / kompositor / konduktor na si Ryan Cayabyab . Ang parehong mga kanta ay gumawa ng isang bagong henerasyon ng Original Pilipino Music na kinatawan ng mga artista tulad nina Kuh Ledesma, Zsa Zsa Padilla, Basil Valdez, Gary Valenciano, Martin Nievera at, kalaunan, Regine Velasquez .

Ang muling pagkabuhay ng interes sa Manila sound sa mga nagdaang taon ay nagbigay ng maraming mga album ng pagtitipon. Noong 2006, inilunsad muli ng Apo Hiking Society ang kanilang mga retro hit sa isang dobleng CD na pakete, sinamahan ng muling pagbibigay kahulugan ng bawat isa sa mga kabataang kahalili na banda ng Maynila. Sumakay sa apela ng muling pagkabuhay na ito, ang The Best of Manila Sound: Hopia Mani Popcorn ay pinakawalan sa parehong taon, na nagtatampok ng mga interpretasyon ng isang bilang ng mga klasikong hits sa Manila sound. The Best of Manila Sound: Sumunod ang Hopia Mani Popcorn 2 noong 2008.

Mga artista[baguhin | baguhin ang wikitext]

Hotdog[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang magkapatid na sina Dennis Garcia, Rene Garcia at Jess Garcia at ang kanilang orihinal na pagtuklas ng isang tinig na sutla, mayaman na si Ella Del Rosario, ay lumikha ng maalamat na bandang Hotdog noong kalagitnaan ng '70, isang muling pagsasaayos ng isang naunang banda na tinatawag na Red Fox, na nagbigay ng kaalaman sa buong mundo bilang 'Manila sound'.

Ang paggawa ng mga melodic, radio-megahit pop songs sa isang timpla ng homegrown Tagalog na nagsasalita, na sinamahan ng eksklusibong crust ni Ella del Rosario sa itaas na pag-aalaga ng Espanyol-Amerikano at cool na wika ng slang, naka-ukit ang Hotdog ng isang hindi maalis na marka sa kasaysayan ng musika ng Pilipinas kasama ang mga multi-generational chart toppers tulad ng "Pers Lab", "You Make Me Blush", "Manila", "Annie Batungbakal", "Bongga Ka, 'Day", "Ikaw ang Miss Universe ng Buhay Ko", "Ako'y Bitin Sa Iyo", "Langit na Naman ", " Pers Lab 2 ", at" Behhh, Buti Nga ", bukod sa marami pang iba. Bukod sa nangingibabaw ang mga chart ng musika ng Maynila, ang banda ay naging instrumento sa pagdadala ng tunog at kalidad ng lokal na pop music na naaayon sa pamantayan ng internasyonal.

Ayon kay Baby Gil, isang "Entertainment Columnist" ng Philippine Star, "Hotdog, with Ella del Rosario's beautifully angelic voice streaming through the airwaves during the clangs of martial law, immediately killed colonial mentality in pop music with its phenomenal original music. Influenced largely by del Rosario's regal societal class and beauty, gated palatial upbringing, her Spanish-American roots, her uniquely tonal and sweetly charming international accent, combined with her private school upbringing, a magnetic charm, affluent mannerisms and English-speaking mannerisms, suddenly it was cool to talk Taglish and listen to a Pinoy pop band. But a decade before that, the current Filipino songs were 'God Knows' by Pablo Vergara and 'Sapagka't Kami ay Tao Lamang' by Tony Marquez that teen-aged music buyers would never be caught dead listening to."

Ang mga kanta ng Hotdog ay lubos na naiimpluwensyahan at nahasik ang mga binhi ng Orihinal na Filipino Music o OPM na lalabas sa paglaon noong huling bahagi ng dekada 70 upang lumipas ang 1980s. Sa kauna-unahang pagkakataon din, nagsimulang mangibabaw ang mga lokal na kanta sa mga airwaves ng Pilipinas, club at mga disco music scene, mga five-star hotel lobbies at lounge, mga pagkain at tingiang mall, at maging ang mga kable ng Philippine Airlines na nakauwi mula sa mga international flight (pagkatapos ay monopolyo ng American pop at mga awiting rock) at maitaguyod ang istilo at pagkakakilanlan ng pangunahing musikang Pilipino. Mula sa mga mabababang magsasaka sa mga palayan sa hinterland, hanggang sa mga drayber ng taksi na tumatakbo sa mga kalsada sa lungsod at mga eksklusibong mayaman na mga colegialas (mga batang babae sa kolehiyo) sa mga pribadong kolehiyo at mga kilalang unibersidad, lahat ay tumutugtog at kumakanta ng mga kanta ng Hotdog, nakadikit sa mga istasyon ng radyo na sabik na naghihintay sa hit matapos hit ng banda. Hindi nasiyahan ng mga tagahanga ang kagandahang nakaharap sa sanggol na si Ella Del Rosario, na mabilis na tumaas sa mega bituin at itinuring na isang minamahal na icon, lalo na itinuro bilang isang pambansang kayamanan ni First Lady Imelda Marcos . Dumagsa ang mga tagahanga upang personal na dumalo sa mga palabas sa TV ni del Rosario, tumaas ang mga benta ng ticket sa kanyang mga pelikula at maraming pinangalanan ang kanilang mga babaeng anak. Simula noon, ang mga kanta ng Hotdog ay ginamit sa mga pelikula, ad sa telebisyon, mga patalastas sa radyo, mga produkto ng videoke, mga ringtone ng cellphone, at iba pa.

Sa isang bansang may mamamayan na hilig sa musikal, ang mga kanta nina Hotdog at Ella del Rosario ay may pinakamataas na ranggo sa mga kinikilala at iginagalang. Si Ella ay nagkaroon ng matagumpay na solo career nang siya ay pirmahan ng mga label ng Vicor at Canary. Ang kababalaghan nina Hotdog at Ella ay nagbigay daan para sa mga solo na karera sa musikal ng mga babaeng mang-aawit na pop. Halimbawa, tulad ng orihinal na babaeng celebrity-singer ng Hotdog na naging independiyenteng soloist na kilalang tao, ang multi-ginawaran ng platinum na hit Diva at ang limang beses na awardee ng Awit Music at icon ng Hall of Fame na si Ella del Rosario, ay itinuturing na Pop, Samba at Disco Queen of the Philippines. Ang solo career ni Ella Del Rosario na hit tulad ng "O Lumapit Ka", "G. Disco", "Sabik na Sabik", "I Love You", at kasama ang ilang mga patok na advertising at komersyal na jingles, ay nakakuha sa kanya ng titulong Manila Sound Queen. . Ang iba pang sumunod ay sina Zsa Zsa Padilla, Gina Montes at Maso Diez.

VST & Co.[baguhin | baguhin ang wikitext]

Paunang nagsisimula sa Sotto Brothers, ang pangkat ay nakapuntos ng maraming mga disco hit tulad ng "Disco Fever", "Awitin Mo Isasayaw Ko", "Kiss Kiss", "Step No Step Oo", "Swing", " Tayo'y Magsayawan ", and" Rock Baby Rock "along with romantic ballads like" Ikaw ang Aking Mahal "and" Ipagpatawad Mo ". Sa kasalukuyan, isinasama ng VST at Kumpanya ang mga impluwensya ng bossa nova sa musika nito na pinatunayan ng album nito, The Bossa Nova Collection: VST at Company . Tumulong din ang grupo sa paglunsad ng mga karera ng ilang mga artistang Pilipino, partikular na ang kay Sharon Cuneta .

The Boyfriends[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sikat sa kantang "Sumayaw, Sumunod" na naging isang malaking disco hit, nagpalabas din sila ng mga disco song na "Araw-araw, Oras-oras" at "Dance with Me", at ang mga love ballad na "Nais Kong Malaman Mo "," First Love ", at" Bakit Labis Kitang Mahal ".

Soul Jugglers[baguhin | baguhin ang wikitext]

Funk band na nagpalabas ng mga single na "Hanggang Magdamag" at "Pinoy Disko".

Cinderella[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang pop band na mas kilala sa mga love songs nito, partikular ang "TL Ako Sa'yo", "Bato Sa Buhangin", "Sa Aking Pag-iisa", "Ang Boyfriend kong Baduy", "May Crush Ako Sa 'Yo", "Pag-ibig Ko'y Ibang Iba", "Superstar ng Buhay Ko", and "Tulak Ng Bibig, Kabig Ng Dibdib". Sina Cecile Colayco at yumaong Yolly Samson ay nangungunang vocalist. Sa paglaon nitong output, isinama ni Cinderella ang bossa nova sa repertoire nito, tulad ng halimbawa sa album na The Bossa Nova Collection: Cinderella .

Apolinario Mabini Hiking Society[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mas kilala sa tawag na APO Hiking Society, ang kanilang album na inilabas mula 1975 hanggang 1980 ay may kasamang maraming kanta tulad ng "Softly", "Love Is for Singing", "Mahirap Magmahal ng Syota ng Iba", "Show Me a Smile "," Bakit ang Babae Sa Tagal ng Pagsasama (Tila Mas Mahirap Maintindihan) "," Hanggang May Pag-ibig "," Batang-Bata Ka Pa "," Nakapagtataka "," Pag-ibig "," Kabilugan ng Buwan ", at "Pumapatak ang Ulan". Nagsimula ang APO bilang isang malaking musikal na grupo, ngunit kalaunan ay nabawasan sa isang trio na binubuo nina Jim Paredes, Danny Javier at Buboy Garovillo, na nakamit ang malaking tagumpay noong 1980s, 1990s at 2000s. Noong Disyembre 2009, inihayag ng APO ang mga plano nito para sa pagretiro mula sa aktibong pagganap, na binabanggit ang "pinababang proseso ng paglikha". Matapos ang isang serye ng mga maligayang pagtanggap ng mga konsyerto noong Pebrero 2010, opisyal na natanggal ang grupo. Kami nAPO Muna, isang album ng pagkilala, ay isang huling araw na paglabas.

Sampaguita[baguhin | baguhin ang wikitext]

Folk rock band na kilala sa mga hit single na "Laguna", "Bonggahan", "Tao" at "Nosi Ba Lasi", bukod sa iba pang mga kanta.

Hagibis[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga kasapi ay sina Sonny Parsons, Bernie Fineza, Mike Respall, Joji Garcia, at Mon Picazo. Song-and-dance male group na kilala sa mga disco hits na "Katawan", "Lalake", "Legs", "Nanggigigil Ako", "Babae", at "Ilagay Mo Kid". Ang istilo ng musika at pagganap ng pangkat ay halos magkatulad sa pangkat ng disco ng Amerikano na Village People .

Rey Valera[baguhin | baguhin ang wikitext]

Pop artist at singer-songwriter na kilala sa paglabas ng isang serye ng mga romantikong ballad kabilang ang "Di Mo Pansin", "Kamusta Ka", "Kung Kailangan Mo Ako", "Maging Sino Ka Man", "Malayo Pa ang Umaga", "Naalaala Ka", "Pangako Sa Iyo", "Kung Tayo'y Magkalayo", and "Kahit Maputi Na ang Buhok Ko", among others. Ginawa niya ang kanyang unang hitsura sa musika kasama ang grupong Electric Hair Band.

Sharon Cuneta[baguhin | baguhin ang wikitext]

Pop mang-aawit / screen artista na nagsimula sa kanyang karera sa musika bilang labindalawang taong gulang noong 1978 nang siya ay naglabas ng isang komposisyon ng Rey Valera na pinamagatang "G. DJ". Nagtala rin siya ng isang bersyon ng pabalat ng "I-swing Mo Ako", na isang orihinal na paglabas ng VST & Co. Dalawang iba pang mga walang kapareha, "Kahit Maputi Na ang Buhok Ko" (isa pang komposisyon ni Rey Valera) at "High School Life" ay nakatanggap din ng malaking airplay. Maya-maya ay matagumpay siyang tumawid sa OPM, pinapanatili at nadagdagan pa ang kanyang apela sa komersyo.

Florante[baguhin | baguhin ang wikitext]

Folk-pop artist na nag-record ng inspirational song na "Handog". Kilala rin siya sa mga hit songs na "Ako'y Isang Pinoy", "ABaKaDa", "Pinay", at "Sana".

Rico J. Puno[baguhin | baguhin ang wikitext]

Kinilala ng Soul balladeer ang bilang ng mga hit songs, kabilang ang "Lupa", "Damdamin", "May Bukas Pa", "Kapalaran", "Macho Gwapito", "Sorry Na Puede Ba", at "Diyos ang Pag-ibig ", among many others. Matapos ang pagbagsak ng Manila sound, nanatili siyang tanyag sa umuusbong na OPM (Orihinal na Pilipino Music) na genre. Siya rin ay bantog sa muling pagsasalita ng mga pop American songs (hal "The Way We Were") na may lyrics ng Tagalog na may layuning maabot ang isang mas malaking sektor ng nakikinig na publiko.

Ang iba pang mga artista / banda na nag-ambag sa Manila sound ay kinabibilangan ng ABC Express ("Magandang Binibini (I Love You)"), Asin ("Itanong Mo Sa Mga Bata"), Azul ("O Pag-ibig"), Blue Jeans ("Paniwalaan Mo "), Bong Peñera and the Batucada (" Samba Song "), Blakdyak (" Don't Do That Joey "," Good Boy "," Modelong Charing ", Noon at Ngayon"), Celeste Legaspi ("Saranggola ni Pepe "," Mamang Sorbetero "," Tuliro "," Gaano Kita Kamahal "), Cherie Gil (" Boy "), Ella del Rosario (" Mr. Disco "," Lagi Na Lamang "," Shake It Baby "), Fred Panopio ("Ang Kawawang Cowboy", "Bilmoko", "Pitong Gatang"), Jose Mari Chan ("Can We Just Stop and Talk A While", "Refrain"), Juan de la Cruz Band ("Ang Himig Natin"), Junior ("Yakap"), Labuyo ("Tuloy Pa Rin"), Pat Castillo ("Aso't Pusa"), Rainmakers ("Binibini", "OK Sa Akin", "You and Me", "Miss Maganda"), Singsing ("Usapan", "Oh Babe"), Tito Mina ("Ikaw Pa Rin", "Honey", "Got to Let You Know", "Pareho sa Pag-ibig"), at Wadab ("Pag Tumatagal Lalong Tumitibay", "Iniibig Kita").

Mga tatak ng rekord[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Villar Records (Mareco Broadcasting Network, Inc.), Alpha Records, at Vicor Music Philippines (at ang mga subsidiary imprint nito na Sunshine Records at Blackgold Records) ay mga recording company na nagpasimuno sa Manila Sound.

Muling pagsasaawit[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa paglipas ng mga taon mula sa pagtanggi ng Manila sound, maraming mga tagapalabas ang naglabas ng mga bersyon ng pabalat ng mga mas tanyag na mga kanta ng ganitong uri, na nagpapahiwatig ng patuloy na pag-apila sa mga bagong henerasyon ng mga tagapakinig. Ang mga artista at ang mga cover nila ay kasama sina Barbie's Cradle ("Langit Na Naman"), Donna Cruz ("Boy"), Freestyle ("Bakit Ba Ganyan"), Janno Gibbs ("Binibini", "Ipagpatawad"), Jolina Magdangal ("TL Ako Sa Iyo "), Manilyn Reynes (" Mr. Disco "," Shake It Baby "), Manilyn Reynes & Keempee de Leon (" Nais Kong Malaman Mo "), Prettier Than Pink (" Ang Boyfriend Kong Baduy "), Sitti Navarro ("Samba Song"), Tina Paner ("Sana"), Vina Morales ("Pers Lab"), at White Lies ("First Love Never Dies").

Ang pagbabalik ng Manila sound[baguhin | baguhin ang wikitext]

Noong 2006, ang Filipino funk band na Kala ay lumitaw sa eksena ng musika kasama ang naka-retro-tunog na unang solong "Jeepney", na naging isang pangunahing hit.[3] Ayon sa Philippine Inquirer, binuhay at binago ng banda ang uri ng Manila sound sa pamamagitan ng kanilang funk-rock-hip na musika. Si Rene Garcia (co-founder ng banda Hotdog) ay pinuri si Kala sa pamamagitan ng "pagsasagawa ng funky groove ng 1970s gamit ang tunog ngayon". Ang multi-award band ay nakilahok din sa album ng pagkilala, ang Hopia Mani Popcorn . Naging isang hit ang funky cover na bersyon ni Kala ng VST at "Rock Baby Rock" ng Co.

Ang muling pagkabuhay, muling pagkakakita, at muling pagbabago ng Manila sound ay nakapagpalakas sa industriya ng musika ng Pilipinas.

Ang Bagong Manila Sound at OPM[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Bagong Manila Sound at Bagong OPM ay mga terminong nilikha upang makilala ang mga bagong kanta na sumusunod sa istilo ng Manila sound mula sa mga ginawa noong 1970s at 1980s. Ang mga kanta sa kategoryang ito ay hindi muling paggawa, at kasalukuyang nagpapalipat-lipat sa malayang kilusang musika, higit sa lahat sa Internet, sa pamamagitan ng bagong pangkat na SongwritersPh. Ang label na IndiePinoy ay isa sa ilang mga independiyenteng label na naglabas ng mga bagong kanta na karamihan na walang pakinabang ng pagkakalantad sa radyo at telebisyon sa media, ngunit sa pamamagitan ng alternatibong mga paraan ng pamamahagi tulad ng mga online at mobile na pag-download. Ang parehong pangkat ay lumikha rin ng RadioPilipinas.com noong 2008, at tinaguriang maging ang unang radio sa Internet na nakabase sa Pilipinas na nagpalabas ng OPM at alternatibong musika, nang binago ng mga lokal na istasyon ng radyo ng FM ang format at programa.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Samonte, Danee. "The Manila Sound is back | Entertainment | Philippine Star". philstar.com (sa Ingles).
  2. Gil, Baby (2021-05-29). "The Birth of the Manila". philstar.com.
  3. "Kala: Manila Sound is Back in the Groove - INQ7.net". Philippine Daily Inquirer. INQ7 Interactive, Inc. 2006-06-29. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2010-02-10. Nakuha noong 2021-06-03.