Lesya Ukrainka

Lesya Ukrainka
Kapanganakan	13 Pebrero 1871 (Huliyano) Imperyong Ruso (Q61375523, Zviahel Raion, Zhytomyr Oblast, Ukranya)
Kamatayan	1 Agosto 1913 Imperyong Ruso (Gori uyezd, Tiflis Governorate, Caucasus Viceroyalty, Imperyong Ruso)
Mamamayan	Ukranya
Trabaho	makatà, tagasalin, manunulat, mandudula
Pirma

Lesya Ukrainka ( Ukranyo: Леся Українка, romanisado: Lesia Ukrainka </link> ,pronounced [ˈlɛsʲɐ ʊkrɐˈjinkɐ]</link> ; ipinanganak si Larysa Petrivna Kosach, Ukranyo: Лариса Петрівна Косач </link> ; 25 February [Lumang Estilo 13 February] 1871 – 1 August [Lumang Estilo 19 July] 1913 ) ay isa sa mga nangungunang manunulat ng panitikang Ukrainiano, na kilala sa kanyang mga tula at dula. Isa rin siyang aktibong aktibistang pampulitika, sibil, at feminist .

Kabilang sa kanyang pinakakilalang mga gawa ay ang mga koleksyon ng mga tula na On the Wings of Songs (1893), Thoughts and Dreams (1899), Echos (1902), ang epikong tula na Ancient Fairy Tale (1893), One Word (1903), plays Princess (1913), Cassandra (1903—1907), In the Catacombs (1905), at Forest Song (1911).

Talambuhay

Larysa Kosach sa kanyang teenage years

Si Lesya Ukrainka ay ipinanganak noong 1871 sa bayan ng Novohrad-Volynskyi (ngayon ay Zviahel) ng Ukraine . Siya ang pangalawang anak ng Ukrainian na manunulat at publisher na si Olha Drahomanova-Kosach, na mas kilala sa ilalim ng kanyang literary pseudonym Olena Pchilka . Ang ama ni Ukrainka ay si Petro Kosach (mula sa Kosača noble family ), pinuno ng district assembly of conciliators, na nagmula sa hilagang bahagi ng lalawigan ng Chernihiv . Matapos makumpleto ang mataas na paaralan sa Chernihiv Gymnasium, nag-aral si Kosach ng matematika sa Unibersidad ng Petersburg. Pagkalipas ng dalawang taon, lumipat ang kanyang ama sa Kyiv University at nagtapos ng isang law degree. Noong 1868, pinakasalan niya si Olha Drahomaniv, na kapatid ng kanyang kaibigan na si Mykhailo Drahomanov, isang kilalang Ukrainian scientist, historian, pilosopo, folklorist, at public figure. Ang kanyang ama ay nakatuon sa pagsulong ng kulturang Ukrainian at pinansiyal na suportado ang mga pakikipagsapalaran sa pag-publish ng Ukrainian. Si Lesya Ukrainka ay may tatlong nakababatang kapatid na babae, sina Olha, Oksana, at Isydora, at isang nakababatang kapatid na lalaki, si Mykola. Napakalapit ni Ukrainka sa kanyang tiyuhin na si Drahomanov, ang kanyang espirituwal na tagapagturo at guro, pati na rin ang kanyang kapatid na si Mykhailo, na kilala sa ilalim ng pseudonym na Mykhailo Obachny, na tinawag niyang "Mysholosie" pagkatapos ng magkasanib na palayaw ng kanilang mga magulang para sa kanilang dalawa.

Namana ni Lesya ang pisikal na katangian, mata, tangkad, at pangangatawan ng kanyang ama. Tulad ng kanyang ama, siya ay may mataas na prinsipyo, at pareho nilang pinahahalagahan ang dignidad ng indibidwal. Sa kabila ng kanilang maraming pagkakatulad, magkaiba si Lesya at ang kanyang ama dahil ang kanyang ama ay may regalo sa matematika, ngunit walang regalo para sa mga wika ; sa kabaligtaran, si Lesya ay walang regalo para sa matematika, ngunit alam niya ang English, German, French, Italian, Greek, Latin, Polish, Russian, Bulgarian, at ang kanyang katutubong Ukrainian.

Ang ina ni Lesya, isang makata, ay nagsulat ng mga tula at maikling kwento para sa mga bata sa Ukrainian. Aktibo rin siya sa kilusang kababaihan at naglathala ng feminist almanac. Malaki ang papel ng ina ni Ukrainka sa kanyang pagpapalaki. Ang wikang Ukrainian ay ang tanging wikang ginamit sa sambahayan, at upang maipatupad ang kasanayang ito, ang mga bata ay tinuruan ng mga tutor ng Ukrainian sa bahay, upang maiwasan ang mga paaralang nagtuturo ng Ruso bilang pangunahing wika . Natutunan ni Ukrainka kung paano bumasa sa edad na apat, at siya at ang kanyang kapatid na si Mykhailo ay nakabasa ng mga wikang banyaga upang basahin ang literatura sa orihinal.

Sa oras na siya ay walo, isinulat ni Ukrainka ang kanyang unang tula, "Pag-asa," na binubuo bilang reaksyon sa pag-aresto at pagpapatapon sa kanyang tiyahin, si Olena Kosach, para sa pakikilahok sa isang kilusang pampulitika laban sa tsarist na autokrasya . Noong 1879, lumipat ang kanyang buong pamilya sa Lutsk . Noong taon ding iyon nagsimula ang kanyang ama na magtayo ng mga bahay para sa pamilya sa kalapit na nayon ng Kolodiazhne . Sa panahong ito, hinimok siya ng kanyang tiyuhin, si Mykhailo Drahomanov, na pag-aralan ang mga awiting bayan ng Ukrainian, kuwentong bayan, at kasaysayan, gayundin na bumasang mabuti ang Bibliya para sa inspiradong tula at walang hanggang mga tema nito. Naimpluwensyahan din siya ng kilalang kompositor na si Mykola Lysenko, pati na rin ang sikat na Ukrainian dramatist at makata na si Mykhailo Starytsky .  : 12 

Sa edad na labintatlo, ang kanyang unang nai-publish na tula, "Lily of the Valley," ay lumitaw sa magazine na Zorya sa Lviv . Dito niya unang ginamit ang kanyang pseudonym, na iminungkahi ng kanyang ina dahil, sa Imperyo ng Russia, ipinagbabawal ang mga publikasyon sa wikang Ukrainian. Ang unang koleksyon ng mga tula ni Ukrainka ay kailangang mailathala nang lihim sa kanlurang Ukraine at pumasok sa Kyiv sa ilalim ng kanyang sagisag-panulat. Sa oras na ito, si Ukrainka ay nasa kanyang paraan upang maging isang pianista, ngunit dahil sa tuberculosis ng buto, hindi siya dumalo sa anumang institusyong pang-edukasyon sa labas. Ang pagsusulat ay ang pangunahing pokus ng kanyang buhay.  : 10 

Mula noong simula ng 90s, ang makata ay nakikipag-usap sa rehiyon ng Poltava . Mula sa tag-araw ng 1893 hanggang sa kalagitnaan ng 1906, halos bawat tag-araw ay nanirahan si Lesya sa Hadiach at malapit sa lungsod, sa Green Grove. Ang pagsulat ng maraming mga gawa ay minarkahan ng lugar na ito; sa partikular, ang alamat na "Robert Bruce, Hari ng Scotland" ay isinulat dito. Dito nakipagkaibigan si Lesya sa guro na si AS Makarova, na kinausap niya kalaunan, ang huli ay nag-iwan ng mga alaala ng makata.

Ang mga tula at dula ng Ukrainka ay nauugnay sa kanyang paniniwala sa kalayaan at kalayaan ng kanyang bansa. Sa pagitan ng 1895 at 1897, naging miyembro siya ng Literary and Artistic Society sa Kyiv, na ipinagbawal noong 1905 dahil sa pakikipag-ugnayan nito sa mga rebolusyonaryong aktibista. Noong 1888, nang si Ukrainka ay labimpito, siya at ang kanyang kapatid na lalaki ay nag-organisa ng isang bilog na pampanitikan na tinatawag na Pleyada (The Pleiades), na kanilang itinatag upang itaguyod ang pag-unlad ng panitikang Ukrainian at pagsasalin ng mga banyagang klasiko sa Ukrainian. Ang organisasyon ay batay sa French school of poesy, ang Pleiade. Ang kanilang mga pagtitipon ay ginanap sa iba't ibang tahanan at sinamahan sila Mykola Lysenko, Petro Kosach, Kostiantyn Mykhalchuk, Mykhailo Starytsky, at iba pa. Isa sa mga akdang isinalin nila ay ang Mga Gabi ni Nikolai Gogol sa Isang Bukid na Malapit sa Dykanka .

Sina Taras Shevchenko at Ivan Franko ang pangunahing inspirasyon ng kanyang maagang tula, na nauugnay sa kalungkutan ng makata, paghihiwalay sa lipunan at pagsamba sa kalayaan ng bansang Ukrainiano. Ang kanyang unang koleksyon ng mga tula, Na krylakh pisen' ( On the Wings of Songs ), ay inilathala noong 1893. Dahil ang mga publikasyong Ukrainian ay pinagbawalan ng Imperyo ng Russia, ang aklat na ito ay inilathala sa Kanlurang Ukraine, na bahagi ng Austria-Hungary noong panahong iyon, at ipinuslit sa Kyiv .

Dahil sa sakit ni Ukrainka, kinailangan niyang maglakbay sa mga lugar kung saan tuyo ang klima, at, bilang resulta, gumugol siya ng mahabang panahon sa Germany, Austria, Italy, Bulgaria, Crimea, Caucasus, at Egypt . Gustung-gusto niyang maranasan ang iba pang mga kultura, na makikita sa marami sa kanyang mga akdang pampanitikan, tulad ng The Ancient History of Oriental Peoples, na orihinal na isinulat para sa kanyang mga nakababatang kapatid. Ang aklat ay nai-publish sa Lviv, at si Ivan Franko ay kasangkot sa paglalathala nito. Kasama rito ang kanyang mga unang tula, gaya ng "Seven Strings," "The Starry Sky," "Tears-Pearls," "The Journey to the Sea," "Crimean Memories," at "In the Children's Circle."

Sumulat din si Ukrainka ng mga epikong tula, prosa drama, prosa, ilang artikulo ng kritisismong pampanitikan, at ilang sociopolitical na sanaysay. Kilala siya sa kanyang mga dulang Boyarynya (1914; The Noblewoman ), isang sikolohikal na trahedya na nakasentro sa pamilyang Ukrainian noong ika-17 siglo, na direktang tumutukoy sa kasaysayan ng Ukrainian, at Lisova pisnya (1912; The Forest Song ), ang mga karakter na kinabibilangan ng mga mythological beings mula sa Ukrainian folklore.

Noong 1897, habang ginagamot sa Yalta, nakilala ni Ukrainka si Serhiy Merzhynsky, isang opisyal mula sa Minsk na nagpapagamot din para sa tuberculosis. Ang dalawa ay umibig, at ang kanyang damdamin para kay Merzhynsky ay may pananagutan sa kanyang pagpapakita ng ibang bahagi ng kanyang sarili. Kabilang sa mga halimbawa ang "Ang Iyong Mga Sulat ay Palaging Amoy ng mga Lantang Rosas," "Upang Iwan ang Lahat at Lumipad sa Iyo," at "I'd Like to Wind around You Like Ivy," na hindi nai-publish sa kanyang buhay. Namatay si Merzhynsky kasama si Ukrainka sa kanyang kama noong 3 Marso 1901. Isinulat niya ang buong dramatikong tula na "Oderzhyma" ("The Possessed") sa isang gabi sa kanyang kamatayan.

Si Lesya Ukrainka ay aktibong sumalungat sa tsarismo ng Russia at naging miyembro ng mga organisasyong Marxist ng Ukrainian. Noong 1901, binigyan niya ang Austro-Marxist na si Mykola Hankevich ng isang pagsasalin sa Ukrainian ng Communist Manifesto na ginawa ng "kanyang mga kasama mula sa Kyiv". Saglit siyang inaresto noong 1907 ng tsarist police at nanatili sa ilalim ng surveillance pagkatapos noon.

Noong 1907, pinakasalan ni Lesya Ukrainka si Klyment Kvitka, isang opisyal ng korte, na isang baguhang ethnographer at musicologist. Sila ay nanirahan muna sa Crimea, pagkatapos ay lumipat sa Georgia .

Namatay si Ukrainka noong Agosto 1, 1913 sa isang health resort sa Surami, Georgia.

Malikhaing aktibidad

Lesya Ukrainka at Olha Kobylianska

Mga tula

Nagsimulang magsulat ng tula si Larysa Kosach sa edad na siyam: isinulat ni Nadiya ang kanyang tula sa ilalim ng impluwensya ng balita tungkol sa kapalaran ng kanyang tiyahin na si Elena Antonovna Kosach (kasal kay Teslenko-Prykhodko), na ipinatapon dahil sa pakikilahok sa rebolusyonaryong kilusan. Noong 1884 ang mga tula na "Lily of the Valley" at "Sappho" ay unang nai-publish sa Lviv magazine na "Zorya" at ang pangalang Lesya Ukrainka ay naitala; Sa mga sumusunod na muling pag-print, nagdagdag si Lesya ng isang dedikasyon sa tula ng kanyang kapatid na lalaki na "Sappho": "Mahal na Shura Sudovshchikova sa memorya." Noong 1885 isang koleksyon ng kanyang mga pagsasalin mula sa Mykola Gogol (ginawa kasama ni Mykhailo) ang inilathala sa Lviv.  : 120 

Ang aktibidad sa panitikan ni Lesya Ukrainka ay nabuhay muli noong kalagitnaan ng 1890s, nang lumipat ang mga Kosach sa Kyiv, at naging co-founder siya ng Pleiades literary circle, na napapalibutan ng mga pamilyang Lysenko at Starytsky. Sa kahilingan ng Pleiades, noong 1889 ay pinagsama-sama niya ang kanyang sikat na Listahan ng Pandaigdigang Literatura para sa pagsasalin. Noong 1892, inilathala ang Aklat ng Mga Kanta ni Heinrich Heine sa Lviv, isinalin ni Lesya Ukrainka (kasama si M. Slavinsky). Ang unang koleksyon ng kanyang orihinal na mga tula na "On the Wings of Songs" ay lumitaw sa Lviv (1893), ang pangalawang edisyon sa Kyiv (1904), ang pangalawang koleksyon na "Thoughts and Dreams" (1899), ang pangatlong "Reviews" (1902) – sa Chernivtsi.  : 123 

Pagkatapos nito, nagtrabaho si Lesya Ukrainka sa loob ng isang dekada at lumikha ng higit sa isang daang tula, kalahati nito ay hindi kailanman nai-publish sa kanyang buhay.

Si Lesya Ukrainka ay pumasok sa canon ng panitikang Ukrainiano lalo na bilang isang makata ng katapangan at pakikibaka. Ang kanyang mayaman sa tema na lyrics ay medyo may kondisyon (dahil sa kaugnayan ng mga motibo) na nahahati sa personal, landscape, at civic. Ang mga pangunahing tema ng kanyang maagang liriko na tula: ang kagandahan ng kalikasan, pag-ibig sa kanyang sariling lupain, mga personal na karanasan, ang layunin ng makata at ang papel ng patula na salita, panlipunan at panlipunang motibo. Sa mga unang gawa ay kapansin-pansin ang mga impluwensya ni Taras Shevchenko, Panteleimon Kulish, Mykhailo Starytsky, at Heine, ang malinaw na impluwensya nina Olena Pchilka at Mykhailo Drahomanov (pseudonym - Ukrainian) sa pagpili ng mga motibo ay makikita.

At ang tula na "Contra spem spero!" (1890) ay nailalarawan ang sinaunang pag-unawa sa kagitingan (arete), napakatalino na kasanayan sa mga ilusyong mitolohiya, paglikha sa sarili ng isang babaeng mandirigma. Ito ang aspeto ng pagkamalikhain sa loob ng maraming taon na tinutukoy sa tono ng siyentipikong "panggugubavt". Ito ang mga pangunahing motibo ng mga tula na "To Comrades", "Comrades in Memory", "Sinner", "Slavus – Sclavus", "Fiat nox", "Epilogue" at marami pang iba. Ang motif ng kalayaan ay may iba't ibang kulay: mula sa pagsuway hanggang sa tradisyunal na pag-unawa sa imperyo hanggang sa indibidwal na pagpili ng modus vivendi, na nangangahulugan ng pagtuklas sa katotohanan at paglilingkod dito. Ang pagkakanulo sa anumang antas ay kinikilala sa trahedya, sa gawa ng Medea. Ang mga liriko ng uhaw at nakatagong tagumpay na nauugnay sa kawalan ng kakayahan na mapagtanto ang kanilang pag-ibig, ay inilalantad ang pamamaraan ng mapagmahal na pag-ibig. Ang lyrical heroine ay isang kabalyero na kumakanta sa kanyang ginang ng puso. Ang erotisismo ng mga tula tulad ng "Gusto kitang yakapin tulad ng isang galamay-amo", "Ang iyong mga titik ay laging amoy ng mga lantang rosas" ay mga mystical na papuri bilang parangal sa banal na ginang.

Drama

Sa ikalawang kalahati ng 1890s, naging drama si Kosach. Ang kanyang unang drama, The Blue Rose (1896), mula sa buhay ng Ukrainian intelligentsia, ay lumalawak sa tema ng Ukrainian drama, na hanggang noon ay inilalarawan ang karamihan sa mga magsasaka. Ang drama ay nagpatotoo sa pagpasok ni Lesya Ukrainka sa modernong mundo — una sa lahat, ang mundo ng simbolo — at ang kanyang medyo malayang "pakiramdam." Upang masakop ang paksa ng pamantayan at abnormalidad ng tao, lubusang inihanda at pinag-aralan ng manunulat ang mga isyu, kumunsulta sa isang psychiatrist na si Oleksandr Drahomanov. Ang pilosopikal na diskurso ng drama, na nagpapataw sa gawain ni Hauptmann, ay nagpapakita hindi lamang ng kabaliwan bilang isang anyo ng kalayaan, kundi pati na rin ng isang tiyak na pananabik para sa katawan.

tuluyan

Ang fiction ay may espesyal na lugar sa pamanang pampanitikan ni Lesya Ukrainka. Ang mga unang kwento mula sa buhay sa kanayunan ( "Ganyan ang kanyang kapalaran", "Banal na gabi! ", "Mga kanta sa tagsibol") ay konektado sa nilalaman at wika sa mga katutubong kanta. Sa genre ng mga fairy tale na nakasulat na "Three Pearls", "Four tale of green noise", "Lily", "Trouble will teach", "Butterfly". Ang mga kwentong "Kaawaan" at "Pagkakaibigan" ay minarkahan ng matalas na drama. Ang kwento ng pagkamatay ng babaeng Ukrainian na "Ekbal Hanem", na nilayon upang ilarawan ang sikolohiya ng isang babaeng Arabo, ay nanatiling hindi natapos.

Pananaliksik sa buhay at pagkamalikhain

Mga museo

Ang buhay at trabaho ni Lesya Ukrainka ay pinag-aralan ng Lesya Ukrainka Research Institute.

• Museo ng Lesya Ukrainka sa Kyiv
• Museo ng Lesya Ukrainka sa Kolodyazhny
• Museo ng Lesya Ukrainka sa Zviahel
• Museo ng Lesya Ukrainka sa Suram
• Museo ng Lesya Ukrainka sa Yalta
• Museo ng pamilya Kosach sa Zviahel

Pamana

• 
  Ukrainiankarbovanetsna naglalarawan kay Lesya Ukrainka
• 
  1956 USSR stamp
• 
  Sobyet na apat-kopeckstamp na ginugunita ang ika-100 anibersaryo ng kapanganakan ni Lesya Ukrainka
• 
  Portrait sa obverse₴200 billnoong 2020
• 
  Ang lokasyon at monumento ni Lesya Ukrainka saSementeryo ng Baikovesa Kyiv
• 
  Lesya Ukrainka Statue,Unibersidad ng Saskatchewan
• 
  Ang estatwa ni Lesya Ukrainka ni Mykhailo Chereshniovsky ay itinayo noong 1975 sa High Park, sa Toronto, Canada. Nakaukit ang quote na "Sinumang nagpapalaya sa kanilang sarili ay magiging malaya. Kung sino ang pinalaya ng iba na bihag ay mananatili".
• 
  Estatwa ni Lesya Ukrainka sa Ukrainski bulvar,Moscow

Maraming mga monumento sa Lesya Ukrainka sa Ukraine at marami pang ibang dating Republikang Sobyet . Lalo na sa Kyiv, mayroong isang pangunahing monumento sa boulevard na may pangalan niya at isang mas maliit na monumento sa Mariinskyi Park (sa tabi ng Mariinskyi Palace ). Mayroon ding bust sa Qaradağ raion ng Azerbaijan . Isa sa mga pangunahing sinehan sa Kyiv, ang Lesya Ukrainka National Academic Theater ay kolokyal na tinutukoy bilang Lesya Ukrainka Theater .

Sa ilalim ng mga inisyatiba ng lokal na Ukrainian diasporas, mayroong ilang mga pang-alaala na lipunan at monumento sa kanya sa buong Canada at Estados Unidos, higit sa lahat ay isang monumento sa campus ng Unibersidad ng Saskatchewan sa Saskatoon, Saskatchewan. Mayroon ding bust ng Ukrainka sa Soyuzivka sa New York State.

Tuwing tag-araw mula noong 1975, ang mga Ukrainians sa Toronto ay nagtitipon sa Lesya Ukrainka monument sa High Park upang ipagdiwang ang kanyang buhay at trabaho.

Ang mga kompositor ng Ukrainian na sina Tamara Maliukova Sidorenko (1919–2005) at Yudif Grigorevna Rozhavskaya (1923-1982) ay nagtakda ng ilan sa mga tula ni Ukrainka sa musika.

Naglabas ang National Bank of Ukraine ng ₴200 banknote na naglalarawan kay Lesya Ukrainka.

Ayon sa image consultant Oleh Pokalchuk, ang hairstyle ni Ukrainka ay nagbigay inspirasyon sa over-the-head na tirintas ni Yulia Tymoshenko .

Ayon sa Google Trends, si Lesya Ukrainka ay noong 2020 ang pangatlo sa pagraranggo ng mga query sa paghahanap ng kababaihang Ukrainian sa Google Search sa Ukraine (ang nangungunang dalawa ay sina Tina Karol at Olha Polyakova ).

Noong 16 Nobyembre 2022, ang Pushkin Avenue sa Dnipro ay pinalitan ng pangalang Lesya Ukrainka Avenue.

Mga pagsasalin sa Ingles

• The Babylonian Captivity, (play), mula sa Five Russian Plays, With One From the Ukrainian, Dutton, NY, 1916. mula sa Archive.org ;
• Sa Catacombs (dula) na isinalin ni David Turow;
• Maikling kwento; "Bisperas ng Pasko", "Ang Gamu-gamo", "Mga Kanta sa Tagsibol", "Huli na", "Ang Nag-iisang Anak", "Ang Paaralan", "Kaligayahan", "Isang Lungsod ng Kalungkutan", "Ang Paalam", "Sonorous Strings", "Isang Liham sa Malayong Dalampasigan", "Sa tabi ng Dagat", "Ang Bulag na Lalaki", "Ang Aparisyon", "Ang Pagkakamali", "Isang Sandali", "Ang Pag-uusap" at "Ang Mga Kaaway" na isinalin ng Roma Franko;
• The Forest Song, (play), sa "In a Different Light: A Bilingual Anthology of Ukrainian Literature Translated into English ni Virlana Tkacz at Wanda Phipps as Performed by Yara Arts Group", pinagsama-sama at inedit ni Olha Luchuk, Sribne Slovo Press, Lviv 2008.

Mga adaptasyon

Theatrical adaptations ng mga gawa

• 1994 Yara's Forest Song sa direksyon ni Virlana Tkacz kasama ang Yara Arts Group sa La MaMa Experimental Theater sa New York at Les Kurbas Theater sa Lviv
• 2013 Fire Water Night sa direksyon ni Virlana Tkacz kasama ang Yara Arts Group sa La MaMa Experimental Theater sa New York

Mga adaptasyon sa pelikula ng mga gawa

• "Kanta ng Kagubatan" (1961), isang pelikula ni Viktor Ivchenko
• "Fireplace Master" (1971), isang pelikula ni Mstislav Dzhingzhiristy
• "Cassandra" (1974), pelikula ni Yuriy Nekrasov, Serhiy Smyan
• "Kanta ng Kagubatan" (1976), cartoon ni Alla Grachova
• "Kanta ng Kagubatan. Mavka" (1981), isang pelikula ni Yuriy Ilyenko
• "The Temptation of Don Juan" (1985), isang pelikula nina Vasyl Levin at Grigory Koltunov
• "Blue Rose" (1988), isang dalawang bahagi na pelikula ni Oleg Biima
• "Orgy" (1991), dula sa telebisyon
• "Sa larangan ng dugo. Aceldama" (2001), isang pelikula ni Yaroslav Lupiy
• "Mavka. The Forest Song" (2022) isang 3D cartoon ni Oleksandra Ruban.

Tingnan din

• Teatro ng Lesya Ukrainka
• Ang Awit sa Kagubatan

• Listahan ng mga makatang Ukrainian-wika
• Listahan ng mga Ukrainian na babaeng manunulat
• Listahan ng panitikang Ukrainian na isinalin sa Ingles

Mga sanggunian

1. Note: "Ukrainka" literally means "Ukrainian woman" in Ukrainian

Krys Svitlana, A Comparative Feminist Reading of Lesia Ukrainka’s and Henrik Ibsen’s Dramas. Canadian Review of Comparative Literature 34.4 (December 2007 [September 2008]): 389–409

1. "Mykhailo Drahomanov". Bibliography. Nakuha noong 12 December 2011.
2. Bida, konstantyn (1968). Lesya Ukrainka. Toronto. p. 259.
3. Bida, Konstantyn (1968). Lesya Ukrainka. Toronto. p. 259.
4. uk:Леся Українка
5. Wedel, Erwin. Toward a modern Ukrainian drama: innovative concepts and devices in Lesia Ukrainka’s dramatic art, in Slavic Drama, University of Ottawa, Ottawa, Ontario, Canada 1991, p 116.
6. "Ukrainka, Lesia – Internet Encyclopedia of Ukraine".
7. Bohachevsky-Chomiak, Martha. Feminists Despite Themselves: Women in Ukrainian Community Life, 1884–1939. Canadian Institute of Ukrainian Studies, University of Alberta, Edmonton, 1988.
8. "Lessya Ukrainka". Bibliography. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 13 January 2012. Nakuha noong 12 December 2011.
9. "Більш « Української України», як тут, не бачила: історія вулиці Лесі Українки в Гадячі - poltava-future.com.ua" [I Have Never Seen More "Ukrainian Ukraine" Than Here: The Story Of Lesia Ukrainka Street In Hadyach] (sa Ukranyo). 2022-08-27. Nakuha noong 2024-03-11.
10. "Lessya Ukrainka". Biography. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 13 January 2012. Nakuha noong 12 December 2011.
11. "Pleiada". Encyclopedia of Ukraine, Vol.4. Nakuha noong 12 December 2011.
12. Ukrainka. Britannica Centre 310 South Michigan Avenue Chicago Illinois 60604 United States of America: Encyclopædia Britannica. 1995.{{cite book}}: CS1 maint: location (link)
13. Ukrainka Lesya. Britannica Centre 310 South Michigan Avenue Chicago IL 60604 United States of America: Encyclopædia Britannica. 2010.{{cite book}}: CS1 maint: location (link)
14. Джулай, Дмитро (2021-03-03). "Лесі Українці 150: невідомі факти змусять вас подивитися на письменницю по-новому". Радіо Свобода (sa Ukranyo). Nakuha noong 2023-05-27.
15. Taniuk, Les’. Toward the problem of Ukrainian “prophetic” drama: Lesia Ukrainka, Volodymyr Vynnycenko, and Mykola Kulis, in Slavic Drama, University of Ottawa, Ottawa, Ontario, Canada 1991, p 125.
16. Swyripa, Francis. Wedded to the Cause, Ukrainian-Canadian Women and Ethnic Identity 1891–1991. University of Toronto Press, Toronto, 1993, p. 234.
17. Video sa YouTube
18. Cohen, Aaron I. (1987). International encyclopedia of women composers (Second edition, revised and enlarged pat.). New York. ISBN 0-9617485-2-4. OCLC 16714846.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
19. "Rozhavska Yudif Hryhorivna - Ukrainian Musical World" (sa Ingles). Nakuha noong 2023-12-31.
20. "The queen of Ukraine's image machine". BBC News. 4 October 2007. Nakuha noong 7 August 2008.
21. (sa Ukranyo) How Lesya Ukrainka became a Ukrainian celebrity №1, Ukrayinska Pravda (26 February 2021)
22. "A monument to Pushkin was dismantled in Dnipro (photo)". Radio Free Europe/Radio Liberty (sa Ukranyo). 16 December 2022. Nakuha noong 16 December 2022.
23. Ukrainka L., 1998, From Heart to Heart, pp.288–468, Language Lantern Publications, Toronto, (Engl. transl.)
24. "Forest Song | Yara Arts Group".
25. "Fire Water Night".

Mga panlabas na link

• Internet Encyclopedia of Ukraine: Lesya Ukrainka
• Sasha Dovzhyk, 'Pagbabago sa Canon of Patriarchy: Revisionist Mythmaking ni Lesya Ukrainka', Pagsusuri ng Los Angeles sa Mga Aklat, 2021
• Website ng Ukrainian Book Institute na may mga link sa 14 na volume ng bagong kritikal na edisyon ng kumpletong mga gawa ng awtor, mga text na available bilang mga pdf na dokumento sa pamamagitan ng Google Drive
• Works by or about Lesya Ukrainka
• Works by Lesya Ukrainka </img>
• Mga Tinig ng Kababaihan sa Panitikang Ukrainiano: Lesya Ukrainka ni Roma Franko
• Lesya Ukrainka Statue sa High Park, Toronto, Ontario, Canada Naka-arkibo 2016-03-04 sa Wayback Machine. Archived </link>
• Ang site: "Ipaalam sa Mundo ang tungkol sa aming Lesya" ang resulta ng mga mag-aaral na paaralan #3 ng Sevastopol sa proyektong "Lesya-140".