Dinastiyang Ming
Dakilang Ming 皇朙
| |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1368–1644 | |||||||||||
Katayuan | Imperyo | ||||||||||
Kabisera | Nanjing (Prepekturang Yingtian) (1368–1644)[a] Beijing (Prepekturang Shuntian) (1403–1644)[b][c] | ||||||||||
Karaniwang wika | Opisyal na wika: Mandarin Ibang mga wikang Tsino Ibang mga wika: Turki (Modernong Uyghur), Lumang Wikang Uyghur, Tibetan, Monggol, Jurchen, iba pa | ||||||||||
Relihiyon | Pagsamba sa langit, Taoismo, Confucianismo, Budismo, Katutubong Tsinong relihiyon, Islam, Katolika Romana | ||||||||||
Pamahalaan | Ganap na monarkiya | ||||||||||
Emperador (皇帝) | |||||||||||
• 1368–1398 | Emperador na Hongwu | ||||||||||
• 1627–1644 | Emperador na Chongzhen | ||||||||||
Nakatataas na Maringal na Kalihim | |||||||||||
• 1402–1407 | Xie Jin | ||||||||||
• 1644 | Wei Zaode | ||||||||||
Kasaysayan | |||||||||||
• Itinatag sa Nanjing | 23 Enero 1368 | ||||||||||
• Pagtatalaga sa Beijing bilang kabisera | 28 Oktubre 1420 | ||||||||||
25 Abril 1644 | |||||||||||
• Katapusan ng Katimugang Ming | 1683 | ||||||||||
Lawak | |||||||||||
1415[1] | 6,500,000 km2 (2,500,000 mi kuw) | ||||||||||
Populasyon | |||||||||||
• 1393 | 65,000,000 | ||||||||||
• 1403 | 66,598,337¹ | ||||||||||
• 1500 | 125,000,000² | ||||||||||
• 1600 | 160,000,000³ | ||||||||||
Salapi | Paper money (1368–1450) Bimetallic: copper cashes (文, wén) in strings of coin and paper Silver taels (兩, liǎng) in sycees and by weight | ||||||||||
| |||||||||||
Bahagi ngayon ng | |||||||||||
Ilan sa mga nalalabi ng Dinastiyang Ming ay namahala sa katimugang Tsina hanggang 1662, at Taiwan hanggang 1683; isang panahong dinastiko na kinikilala bilang ang Katimugang Ming. ¹Ang mga numero ay batay sa mga tantiya ni CJ Peers sa Late Imperial Chinese Armies: 1520–1840 ²Ayon kay A. G. Frank, ReOrient: global economy in the Asian Age, 1998, p. 109 ³Ayon kay A. Maddison, The World Economy Volume 1: A Millennial Perspective Volume 2, 2007, p. 238 |
Dinastiyang Ming | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Tsino | 明朝 | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Dakilang Ming | |||||||||||||||||||||||||||
Tsino | 大明 | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Imperyo ng Dakilang Ming | |||||||||||||||||||||||||||
Tradisyunal na Tsino | 大明帝國 | ||||||||||||||||||||||||||
Pinapayak na Tsino | 大明帝国 | ||||||||||||||||||||||||||
|
Ang Dinastiyang Ming ay isa sa mga namahalang dinastiya ng Tsina—noong kilala bilang ang Imperyo ng Dakilang Ming—ng 276 na taon (1368–1644) na sumunod sa pagbagsak ng Monggol na pinamunuan na Dinastiyang Yuan. Ang Ming, inilalarawan ng ilan bilang "isa sa mga pinakadakilang mga kapanahunan ng mahusay na pamamalakad at panlipunang katatagan sa kasaysayan ng tao,"[2] ay ang huling imperyal na dinastya sa Tsina na pinamamahalaan ng etnikong Tsinong Han. Bagaman ang pangunahing kabisera ng Beijing ay bumagsak noong 1644 sa isang paghihimagsik na pinangunahan ni Li Zicheng (na nagtatag sa Dinastiyang Shun, madaling napalitan ng Manchu na pinamunuang Dinastiyang Qing), ang mga pamunuang tapat sa luklukang Ming—panlahatan na tinatawag na Katimugang Ming—ay nabuhay hanggang 1683.
Mga tala
[baguhin | baguhin ang wikitext]Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ Turchin, Peter; Adams, Jonathan M.; Hall, Thomas D (Disyembre 2006). "East-West Orientation of Historical Empires" (PDF). Journal of world-systems research. 12 (2): 219–229. ISSN 1076-156X. Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong 22 Pebrero 2007. Nakuha noong 12 Agosto 2010.
{{cite journal}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Edwin Oldfather Reischauer, John King Fairbank, Albert M. Craig (1960) A history of East Asian civilization, Volume 1. East Asia: The Great Tradition, George Allen & Unwin Ltd.
Ang lathalaing ito na tungkol sa Kasaysayan at Tsina ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.