Pumunta sa nilalaman

Palarong Olimpiko sa Taglamig 1998

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Palarong Olimpiko sa Taglamig 1998
Palaro ng XVIII Olimpiyada
第十八回オリンピック冬季競技大会
Emblem of the 1998 Winter Olympics[a]
Punong-abalaNagano, Japan
SalawikainCoexistence with Nature
(Japanese: 自然との共存, Shizen to no Kyōzon)
Estadistika
Bansa72
Atleta2,176 (1,389 men, 787 women)
Paligsahan68 in 7 sports (14 disciplines)
Seremonya
Binuksan7 February
Sinara22 February
Binuksan ni
Nagsindi
EstadyoNagano Olympic Stadium
Kronolohiya
Tag-initNakaraan
1996 Atlanta
Susunod
2000 Sydney
TaglamigNakaraan
1994 Lillehammer
Susunod
2002 Salt Lake City

Padron:1998 Winter Olympics

Map of the 1998 Nagano Olympics locations
Main hall of Zenkō-ji in Nagano City.
Japanese macaque at Jigokudani hotspring in Yamanouchi.
Kazuyoshi Funaki, seen here in 2014, won two gold medals and one silver for host Japan.

Ang Palarong Olimpiko sa Taglamig 1998, opisyal na ang XVIII Larong Olimpiko Taglamig (French: Les XVIIIes Jeux olympiques d'hiver)[1] (Japanese: 第十八回オリンピック冬季競技大会, Dai Jūhachi-kai Orinpikku Tōkikyōgi Taikai), at karaniwang kilala bilang kilala Ang Nagano 1998, ay isang event ng taglamig na multi-sport na ipinagdiriwang mula 7 hanggang 22 Pebrero 1998 na nakasentro sa Nagano, Japan. Naganap din ang Mga Laro sa kalapit na mga pamayanan ng bundok ng Hakuba, Karuizawa, Nozawa Onsen, at Yamanouuchi. Ang lungsod ng Nagano ay naging isang kandidato upang mag-host ng 1940 Winter Olympics (na kalaunan ay kinansela), pati na rin ang 1972 Winter Olympics, ngunit sa bawat oras na ang Nagano ay tinanggal sa pambansang antas ng Sapporo.

Ang mga laro ay nagho-host ng 2,176 mga atleta mula sa 72 mga bansa na nakikipagkumpitensya sa 7 palakasan at 68 mga kaganapan. [2] Ang bilang ng mga atleta at mga kalahok na bansa ay isang tala sa oras. Nakita ng Mga Laro ang pagpapakilala ng mga hockey ng pambabae, curling at snowboarding. Ang mga manlalaro ng National Hockey League ay pinahihintulutan na lumahok sa mga hockey ng kalalakihan sa unang pagkakataon. Limang bansa, Azerbaijan, Kenya, Macedonia, Uruguay, at Venezuela ang gumawa ng kanilang pasinaya sa Winter Olympics.

Ang mga atleta na nanalo ng pinakamaraming medalya sa mga larong ito ay ang Russian skier cross-country na si Larisa Lazutina na nanalo ng limang medalya, kasama ang tatlong ginto. Ang Norwegian na cross-country na skier na si Bjørn Dæhlie ay nanalo ng apat na medalya, kasama ang tatlong ginto, na kinuha ang kabuuang kabuuang medalya ng Olympic sa 12, kabilang ang walong ginto, na isang tala para sa Winter Olympics. Ang koponan ng yelo ng hockey ng Czech ay nanalo ng gintong medalya. Sa Ski Jumping, nanalo si Kazuyoshi Funaki ng dalawang gintong medalya at isang pilak para sa host ng Japan. Ang American Figure skater na Tara Lipinski ay naging pinakabatang kampeon sa kasaysayan ng Olympic sa edad na 15 taon at 255 araw. Pinamunuan ng Alemanya ang talahanayan ng medalya na may 29 medalya, kabilang ang 12 ginto. Ang Aleman ay sinundan ng Norway at Russia, na nanalo ng 25 at 18 medalya ayon sa pagkakabanggit. Ang Canada, na natapos sa ika-apat sa talahanayan ng medalya na may 15 medalya, kabilang ang anim na ginto, ay may pinakamatagumpay na Winter Olympics hanggang sa puntong iyon.

Ang host ay napili noong 15 Hunyo 1991, sa Salt Lake City, Östersund, Jaca at Aosta. Sila ang pangatlong Larong Olimpiko at pangalawang Olimpikong Taglamig na gaganapin sa Japan, pagkatapos ng 1964 Summer Olympics sa Tokyo at 1972 Winter Olympics sa Sapporo. Ang mga laro ay nagtagumpay sa 1998 Winter Paralympics mula 5 hanggang 14 Marso. Ito ang pangwakas na Mga Larong Olimpiko ng Taglamig sa ilalim ng Panguluhan ng IOC ni Juan Antonio Samaranch.

Ang pagho-host ng mga laro ay nagpabuti ng mga network ng transportasyon sa pagtatayo ng high-speed Shinkansen, ang Nagano Shinkansen, na ngayon ay Hokuriku Shinkansen, sa pagitan ng Tokyo at Nagano Station, sa pamamagitan ng Ōmiya at Takasaki. Bilang karagdagan, ang mga bagong daanan ay itinayo, kasama ang Nagano Expressway at ang Jōshin-etsu Expressway at ang mga pag-upgrade ay ginawa sa mga umiiral na mga kalsada. [3]

Pagpili ng host ng Lungsod

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Poster para sa 1940 Summer Olympics, kapag ang mga laro ay nakatakdang gaganapin sa Tokyo.

Noong 1932, nanalo ang Japan ng mga karapatang mag-host ng 1940 Summer Olympics sa Tokyo. Sa oras na iyon, ang mga tagapag-ayos ng Summer Olympics ay may prayoridad sa pagpili ng lugar para sa Winter Olympics sa parehong taon. Napili si Sapporo; gayunpaman, ang mga laro ay hindi naganap dahil sa World War II. [a 2] Noong 1961, ipinahayag ni Nagano ang hangarin na mag-host ng 1968 Winter Olympics ngunit natalo kay Sapporo, ang nagwaging bid ng Hapon, na natalo sa Grenoble, France, at Sapporo kalaunan nanalo ng karapatang mag-host ng 1972 ng winter Winter ng 1972. [a 3]

Ang mga organisasyong pribadong sektor ng Hapon, noong 1983, ay nagsimula sa publiko na talakayin ang isang posibleng pag-bid. [A 4] Pagkalipas ng dalawang taon, noong 1985, ang Nagano Prefectural Assembly, ay nagpasya na simulan ang proseso upang mag-bid, sa ikatlong oras nito, para sa isang Winter Olympics. isang 5] Ang Komite ng bid ay itinatag noong Hulyo 1986, isinumite nila ang kanilang pag-bid sa Japanese Olympic Committee (JOC) noong Nobyembre ng parehong taon. Ang iba pang mga lungsod ng Hapon na nag-bid ay sina Asahikawa, Yamagata, at Morioka. [A 6] 1 Hunyo 1988, napili ng JOC ang Nagano sa unang pag-ikot ng pambansang pagboto, na tumatanggap ng 34 ng 45 na boto. [A 7] Noong 1989, ang bid ng bid ay naayos muli, kasama ang Japanese Prime Minister bilang pinuno ng komite. Ang bilang ng mga miyembro ng komite ay 511. [a 8]

Noong ika-12 ng Pebrero 1990, ipinakita ng delegasyon ng bid ang kanyang kandidatura sa IOC sa Lausanne bago si Juan Antonio Samaranch. [A 9] Ang iba pang mga lungsod na kandidato para sa 1998 Olympics ay Aosta, Italy; Jaca, Spain; Östersund, Sweden; Ang Lungsod ng Salt Lake, Estados Unidos, at Sochi, Soviet Union (ngayon ay Russia. [A 10] Ang pagpili ng lungsod ng host ay ginanap sa Birmingham, United Kingdom, noong ika-15 ng Hunyo 1991, sa sesyon ng ika-97 ng IOC. [A 11] Matapos ang una Ang pag-ikot ng pagboto, pinangunahan ng Nagano, kasama ang Aosta at Salt Lake City na huling nakatapos.Si Aosta ay tinanggal sa isang run-off laban sa Salt Lake City.Pagkatapos ng ikalawang pag-ikot ng pagboto, pinangunahan ng Nagano kasama ang Salt Lake City sa pangalawa, at si Jaca ay tinanggal. Pagkatapos ng pag-ikot 3, ang Nagano ay patuloy na namuno, kasama ang Salt Lake City sa pangalawa, at ang Östersund ay tinanggal. Sa wakas, ang Nagano ay nagtagumpay sa Salt Lake City sa pamamagitan lamang ng 4 na boto sa ikalimang pag-ikot ng pagboto, na naging ikatlong lungsod ng Hapon na mag-host sa mga laro matapos ang Tokyo noong 1964 Summer Olympics at Sapporo noong 1972. [isang 12] Nagano, sa 36 ° N, ay ang pinakadulong lungsod sa Hilagang hemisphere upang i-host ang Winter Olympics (1960 Winter Olympics host na Squaw Valley, California ay 39 ° N). [a 13] Noong Hunyo 1995, ang Salt Lake ay napili bilang host ng mga sumusunod na 2002 Winter Olympics.

Kasunod ng isang iskandalo sa bid ng Winter ng Olimpikong 2002 na naganap noong tag-init ng 2000, ang Atlanta, host ng 1996 Summer Olympics, Nagano, at Sydney, host ng 2000 Summer Olympics, ay pinaghihinalaang magkatulad na mga iniaatas sa mga kasanayan sa pag-bid. Bagaman walang ipinagbabawal na ilegal, ang mga regalo sa mga miyembro ng IOC ay itinuturing na may moralidad. [4] Ang Nagano Olympic bid committee ay gumugol ng humigit-kumulang na $ 14 milyon upang aliwin ang 62 na mga miyembro ng International Olympic Committee at marami sa kanilang mga kasama. Ang tumpak na mga numero ay hindi kilala mula noong Nagano, matapos tinanong ng IOC na ang mga paggastos sa libangan ay hindi ipakilala sa publiko, sinira ang mga talaan sa pananalapi. [5] [6]

2018 Summer Youth Olympics bidding results
City Country Round 1 Run-Off Round 2 Round 3 Round 4
Nagano  Japan 21 30 36 46
Salt Lake City  United States 15 59 27 29 42
Östersund  Sweden 18 25 23
Jaca  Spain 19 5
Aosta  Italy 15 29

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Notes

  1. The emblem represents a flower, with each petal representing an athlete practicing a different winter sport. It can also be seen as a snowflake, thus the name "Snowflower" was given to it.

Citations

  1. "French and English are the official languages for the Olympic Games.", [1].(..)
  2. ""The Olympic Winter Games Factsheet"" (PDF). International Olympic Committee. Nakuha noong 5 Agosto 2012.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. ""Transport infrastructure provides lasting legacy of Nagano 1998"". International Olympic Committee. Nakuha noong 18 Abril 2019.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

Mga panlabas na kawing

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Sinundan:
Lillehammer
Winter Olympics
Nagano

XVIII Olympic Winter Games (1998)
Susunod:
Salt Lake City


Padron:Events at the 1998 Winter Olympics Padron:Nations at the 1998 Winter Olympics Padron:1998 Winter Olympic venues