Haring Tasio
Ang kwentong "Haring Tasio" ay umiikot sa buhay ni Juan, isang lingkod sa palasyo ni Hari Tasio, na ipinakikita bilang isang matalino at mabilis mag-isip. Siya ay nakikipag-usap nang malugod kay Hari Tasio, nagpapakita ng kanyang katalinuhan at malikhaing pag-iisip ng mga solusyon sa mga tila imposibleng gawain. Ang kwentong ito ay napapabilang sa koleksyon ni Dean S. Fansler na pinamagatang Filipino Popular Tales.[1]
| Haring Tasio | |
|---|---|
 Sa kwento, pinag-utos ng hari kay Juan na habulin ang mga alon ng dagat. | |
| Nagmula sa | Pilipinas |
| Lumikom | Dean Fansler |
| Nagsalaysay | Leopoldo Faustino (Tagalog) |
| Pagkakalimbag | Estados Unidos (1921) |
| Sa wikang | Ingles |
Patungkol
 | |
|---|---|
| Uri | Kuwentong-bayan |
| Ibang Tawag | King Tasio |
| Kawi | King Tasio |
| Inuugnay sa |
|
| Bahagi ng Seryeng Filipino Popular Tales | |
Implikasyong Historikal[baguhin | baguhin ang wikitext]
Isinalaysay ito ni Leopoldo Faustino, isang Tagalog, ang Haring Tasio, na nagpapahiwatig na ang kwento ay popular at karaniwan sa mga tao ng lalawigan ng Laguna. [1] Ang kwento ay naglalarawan ng mga pangyayari na naganap sa lalawigan ng Laguna at mga karakter na kasama rito tulad nina Juan, Hari Tasio, at iba pang mga lingkod at kawani. Sa pamamagitan ng kwento, natatampok ang mga katangiang kultural at mga tradisyon ng mga tao sa naturang rehiyon. Bagamat nailimbag at nabigyan ng karapatang-ari ang Filipino Popular Tales noong 1921, nag-umpisa si Fansler ng pangongolekta ng mga kwento noong 1908.
Ang kuwento ni Haring Tasio at ang kasaysayan ng Pilipinas ay may mga pagkakaiba at pagkakatulad. Ang kuwento ni Haring Tasio ay isang kuwento ng kathang-isip na nagpapakita ng talino at katalinuhan ng isang lingkod na nagsasagupa sa isang hari. Sa kabilang banda, ang kasaysayan ng Pilipinas ay isang masalimuot na salaysay ng tunay na pakikibaka, paglaban, at pagsisikap para sa kalayaan.
Sa tema ng kapangyarihan at autoridad[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang kuwento ni Haring Tasio ay naglalarawan ng paggamit ng kapangyarihan ng isang hari sa loob ng kanyang kaharian. Sa kasaysayan ng Pilipinas, makikita rin ang mga dinamikang ito ng kapangyarihan at autoridad, ngunit sa isang mas malawak na saklaw. Ang kasaysayan ng Pilipinas ay nagpapakita ng mga paglaban para sa kalayaan laban sa mga kolonisador at ang hangarin ng mga Pilipino na magkaroon ng sariling pamahalaan.
Sa larangan ng kakayahan sa isipan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Sa kuwento ni Haring Tasio, ipinapakita ni Juan ang kanyang kahusayan sa pag-iisip at binibigyang-katwiran ang kanyang sariling katalinuhan sa harap ng ibang mga lingkod. Sa kasaysayan ng Pilipinas, nagkaroon rin ng mga indibidwal na nagningning sa larangan ng intelektuwalismo at naging mga bayani sa pakikibaka para sa kalayaan. Sila ay naging mga tagapagtanggol ng mga reporma at naglunsad ng mga kilusang pangnasyon. Ang mga pangalang General Paciano Rizal, Severino Taiño, Agueda Kahabagan, General Juan Cailles, at Miguel Malvar ay ilan sa mga bayani ng Laguna noong panahon ng 1890-1920. Sa panahong iyon, sila ay naging mga bantayog na lider at lumahok sa pagsalungat sa pagsasamantala ng mga Kastila. Sinasalamat ni Juan sa kwento ni Haring Tasio ang kakayahang ng malayang at mabilis na pag-iisip ng mga bayani laban sa mapang-abusong kolonisador.
Sa pagbabago ng mga inaasahan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang kuwento ni Haring Tasio ay nagpapakita ng mga hindi inaasahang solusyon ni Juan sa mga hamon na ibinigay ng hari. Sa kasaysayan ng Pilipinas, nagkaroon rin ng mga pagbabago sa mga inaasahang pamamaraan ng pamamahala at kontrol ng mga kolonisador. Ipinakita ng mga Pilipino ang kanilang katapangan sa pamamagitan ng mga rebolusyon, mga pag-aalsa, at mga kilusang pangkaisipan na labanan ang dayuhan at ipagtanggol ang kanilang kalayaan at identidad. Ang Laguna ay isa sa walong lalawigang sumalungat sa maling pamamahala ng mga Kastila na pinangunahan nina Heneral Paciano Rizal sa Calamba, Severino Taiño sa Pagsanjan, Agueda Kahabagan sa Calauan, at Miguel Malvar sa Batangas.[2]
Simbolismo at katatawanan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang kuwento ni Haring Tasio ay naglalaman ng mga elemento ng simbolismo at katatawanan na nagbibigay ng mas malalim na mensahe at nagpapatawa sa mga tagapakinig. Sa kasaysayan ng Pilipinas, makikita rin ang paggamit ng mga simbolismo at katatawanan upang ipahayag ang pagkadismaya at pagtutol sa mga kolonisador. Isang kilalang makukulay na manunulat noong panahon ng pagkakalimbag ng aklat ni Fansler at ng Haring Tasio ay si Aurelio Tolentino. Siya ay isang manunulat ng dula, makata, at manunulat ng sanaysay na kilala sa kanyang mga satirikong akda na nagbibigay-kritisismo sa mga isyung panlipunan at pampulitika ng kanyang panahon. Ang kalokohan ni Tolentino ay karaniwang naglalantad sa mga kawalang-katarungan at kahibangan ng kolonyal na pamahalaan, at ang kanyang mga pagsusulat ay nagsilbing isang anyo ng pagprotesta at pangkomentaryo sa lipunan. Ang kanyang dula na "Kahapon, Ngayon, at Bukas" ay itinuturing na isa sa kanyang mga tanyag na akda na ginamit ang katatawanan upang batikusin ang mapang-api na pamamahala ng mga Kastila. [3]
Mga Kahilingan ng Hari[baguhin | baguhin ang wikitext]
Sa kuwento ni Hari Tasio, matatagpuan natin ang mga kahilingan ng hari at ang nakakatawang mga sagot ni Juan sa bawat isa. Nagpapakita ang mga pangyayaring ito ng paglalaro sa kapangyarihan at ng katalinuhan ng mga tauhan sa kuwento.
Una, ipinag-utos ng hari kay Juan na habulin ang mga alon ng dagat. Sa halip na sumunod nang diretso, nagtangkang palusutin ni Juan ang hari sa pamamagitan ng paghiling ng lubid na gawa sa buhangin mula sa tabing-dagat. Ang kanyang sagot ay nagpapahiwatig ng imposibilidad ng kahilingan ng hari at ipinapakita ang kabuluhan ng isang lubid na gawa sa buhangin. [4]
Sumunod, hiniling ng hari kay Juan na gumawa ng limampung putahe mula sa isang maliit na ibon. Upang subukang lampasan ang kahilingang ito, iginiit ni Juan na kailangan niya ng mga kagamitan tulad ng lutuan, kawali, at kutsilyo na gawa sa karayom. Ang kanyang sagot ay nagpapakita ng kasinungalingan at pagbibigay diin sa kawalan ng mga kagamitang angkop para sa kahilingan ng hari.[4]
Tila hindi natuwa sa mga sagot ni Juan, ipinag-utos ng hari na huwag maglakad si Juan sa palasyo nang walang pahintulot. Subalit, hinamon ni Juan ang kapangyarihan ng hari sa pamamagitan ng pagsasabing ang lupa kung saan siya tumatayo ay kanyang sariling lupa mula sa kanyang hardin. Sa pamamagitan nito, ipinakita niya ang kawalan ng kontrol ng hari sa labas ng palasyo at ang sarili niyang pagkakaroon ng awtoridad sa sariling lupa.[4]
Sa huling bahagi ng kuwento, ipinag-utos ng hari kay Juan na isingit ang isang malaking kalabasa sa maliit na banga. Bilang tugon, pinili ni Juan na magtanim ng isang maliit na kalabasa sa loob ng banga. Matapos ang ilang panahon, ang maliit na kalabasa ay lumaki at pumuno sa buong espasyo ng banga. Sa paraang ito, ipinakita ni Juan ang kanyang katalinuhan at pang-unawa sa pagtugon sa kahilingan ng hari, kahit na sa paraang hindi inaasahan.
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ 1.0 1.1 Fansler, Dean S. "Filipino Popular Tales". www.gutenberg.org (sa Ingles). Nakuha noong 2023-05-15.
- ↑ "Caliraya Lake - History of Laguna". www.calirayalake.com. Nakuha noong 2023-05-15.
- ↑ Master, Web (2009-05-16). "Aurelio Tolentino and His Play Kahapon, Ngayon, at Bukas". Bulatlat (sa Ingles). Nakuha noong 2023-05-15.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 "Filipino Popular Tales." In The United States and its Territories, 1870 - 1925: The Age of Imperialism. Edited by Dean S. Fansler, Fred Eggan (foreword), University of Michigan Library - Digital Collections.