Max von Laue
Mula sa Wikipediang Tagalog, ang malayang ensiklopedya
| Max von Laue | |
|---|---|
Laue in 1929
|
|
| Kapanganakan | Max Theodor Felix von Laue 9 Oktubre 1879 Pfaffendorf, Kaharian ng Prusya, Imperyong Aleman |
| Kamatayan | 24 Abril 1960 (edad 80) Kanlurang Berlin |
| Kabansaan | Aleman |
| Larangan | Pisika |
| Institusyon | Pamantasan ng Zürich Pamantasan ng Frankfurt Pamantasan ng Berlin Institutong Max Planck |
| Alma mater | Pamantasan ng Strasbourg Pamantasan ng Göttingen Pamantasan ng Munich Pamantasan ng Berlin |
| Tagapayo sa pagkaduktor | Max Planck |
| Mga estudyante sa pagkaduktor | Leó Szilárd Friedrich Beck Max Kohler Erna Weber |
| Iba pang nakikilalang mga estudyante | Fritz London |
| Kinikilala dahil sa | Dipraksiyon ng mga X-ray |
| Natatanging mga gantimpala | Gantimpalang Nobel para sa Pisika (1914) |
Si Max Theodor Felix von Laue (9 Oktubre 1879 – 24 Abril 1960) ay isang pisikong Aleman na nagwagi ng Gantimpalang Nobel sa Pisika noong 1914 para sa kanyang pagkakatuklas ng dipraksiyon ng mga x-ray ng mga kristal. Siya ay nag-ambag sa optika, kristalograpiya, quantum theory, superkonduktibidad at teoriya ng relatibidad. Siya ay may isang bilang ng mga posisyong administratibo na nagsulong at gumabay sa pag-unlad at pagsasaliksik ng agham sa Alemanya sa apat na dekada. Siya ay malakas na sumalungat sa Nazi at instrumental sa muling pagtatatag at pangangasiwa ng agham ng Alemanya pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
|
||||||||||
