Lalawigan ng Surin
Surin สุรินทร์ ซเร็น | |||
---|---|---|---|
Mula sa itaas, kaliwa pakanan: Prasat Ta Muen Thom, Ang Monumento ng Phaya Surin Phakdi Si Narong Changwang, Wat Burapharam, Dambana ng Haligi ng Lungsod ng Surin, Surin Elephant Round-up. | |||
| |||
Palayaw: Mueang Chang (lit. na 'City Of Elephants') | |||
Map of Thailand highlighting Surin province | |||
Bansa | Thailand | ||
Kabesera | Surin | ||
Pamahalaan | |||
• Gobernador | Suvapong Kitiphatpiboon (since October 2020)[1] | ||
Lawak | |||
• Kabuuan | 8,854 km2 (3,419 milya kuwadrado) | ||
Ranggo sa lawak | Ika-22 | ||
Populasyon (2019)[3] | |||
• Kabuuan | 1,396,831 | ||
• Ranggo | Ika-12 | ||
• Kapal | 157/km2 (410/milya kuwadrado) | ||
• Ranggo sa densidad | Ika-26 | ||
Human Achievement Index | |||
• HAI (2017) | 0.5203 "low" Ika-71 | ||
Sona ng oras | UTC+7 (ICT) | ||
Postal code | 32xxx | ||
Calling code | 044 | ||
Kodigo ng ISO 3166 | TH-32 | ||
Websayt | surin.go.th |
Ang Surin (Thai: สุรินทร์,binibigkas [sù.rīn]; Hilagang Khmer: ซเร็น,IPA: [sren]; Kuy: เหมองสุลิน) ay isa sa pitumpu't pitong lalawigan ng Taylandiya (changwat). Ito ay nasa ibabang hilagang-silangan ng Thailand, na tinatawag ding Isan . Ang mga karatig na lalawigan ay (mula sa kanluran paikot pakanan) Buriram, Maha Sarakham, Roi Et, at Sisaket. Sa timog ito ay hangganan ng Oddar Meancheay ng Camboya. Sakop ng Surin ang kabuuang lawak na 8,124 square kilometre (3,137 mi kuw) mula sa Ilog Mun sa hilaga hanggang sa Kabundukang Dangrek sa timog. Ang kabesera, Lungsod ng Surin, sa kanlurang gitnang rehiyong lalawigan ay 434 km mula sa Bangkok.[5]
Ang lugar ng kasalukuyang Surin ay may mahabang kasaysayan ng paninirahan ng tao na itinayo noong sinaunang panahon. Sa kasaysayan ang rehiyon ay pinamumunuan ng iba't ibang makapangyarihang kaharian kabilang ang Angkorianong Imperyong Khmer, ang Lao na kaharian na Lan Xang, at ang Taylandes na kaharian ng Ayutthaya. Sinasalamin ang kasaysayang ito bilang bahagi ng mas malawak na heokultural na lugar ng Taylandiya na kilala bilang Isan, ang Surin ay magkakaibang etniko. Ang pangunahing wika ay ang diyalektong Isan ng Lao. Ang mga nagsasalita ng Gitnang Thai ay tumutukoy sa isang maliit na minorya habang halos 50% ng populasyon ay etnikong Khmer. Ang natitira ay mga nagsasalita ng iba't ibang wika ng Lao at maliliit na grupo ng tribo tulad ng Kuy at Nyah Kur.
Ang hilagang-silangan na mga lalawigan ay tradisyonal na nakahiwalay, parehong pisikal at kultura, mula sa natitirang bahagi ng Taylandiya at Surin ay walang pagbubukod. Ang karamihan sa lalawigan ay rural at bahagyang mahirap. Mayroong maliit na pag-unlad sa industriya kung saan ang pagsasaka ng palay ang pangunahing industriya. Ang mga magsasaka ng palay ay nakakadagdag sa kanilang kita sa pamamagitan ng pagputol ng tubo, bilang mga paggawa sa konstruksiyon, o pagtatrabaho sa lokal na kalakalan sa paghabi ng seda.[6] Ang pagkuha at pagsasanay ng elepante ay isa ring mahalagang industriya sa Surin. Humigit-kumulang 25 porsiyento ng lahat ng mga elepante sa kaharian ay pinalaki sa Surin, pangunahin ng mga etnikong Kuy.[7]
Mahalaga rin ang turismo sa ekonomiya ng Surin. Ang mga elepante at tanawin ay lalong nakikita bilang potensiyal na kumikita ng pamahalaang panlalawigan na nagtangkang gawing sikat na destinasyon ang Surin para sa pandaigdigang ekoturismo.[8] Sa loob ng bansa, ang Surin ay may reputasyon para sa pinong sutla at pilak na butil na mga palamuting ginawa sa mga nayon na nakatuon sa turista tulad ng Pamayanang Yaring-kamay ng Khwao Sinaring. Ang mga lokal na mangangalakal ay nagsasagawa rin ng komersiyong tumatawid sa hangganan sa mga Camboyano sa pamamagitan ng pagtawid sa hangganan sa Chong Chom, 70 km sa timog ng lungsod ng Surin.[9]
Heograpiya
[baguhin | baguhin ang wikitext]Matatagpuan ang Surin sa gitna ng katimugang gilid ng Talampas ng Khōlāt, isang medyo mabababang panloob na rehiyon na nakahiwalay sa iba pang bahagi ng Timog-silangang Asya sa pamamagitan ng nakapalibot na mga bulubundukin. Ang timog ng lalawigan ay pinangungunahan ng Kabundukang Dângrêk, ang bangin nito ay naghahati sa mga hangganan ng watershed at bumubuo rin ng pandaigdigang hangganan sa Camboya. Ang mga bundok, na may katamtamang humigit-kumulang 500m sa elebasyon, ay hindi partikular na mataas ngunit ang mga gilid sa timog ay matarik na bangin na biglang tumataas mula sa hilagang kapatagan ng Camboya na makabuluhang humahadlang sa anumang pagtatangkang dumaan. Ang pangunahing daanan sa rehiyon ay nasa Surin at bumabagtas sa mga bundok sa pagitan ng Chong Chom at O Smach, Camboya.
Mga dibisyong administratibo
[baguhin | baguhin ang wikitext]Pamahalaang panlalawigan
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang lalawigan ay nahahati sa 17 distrito (amphoe). Ang mga distrito ay nahahati pa sa 158 na mga subdistrito (tambon) at 2011 na mga nayon (muban).
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งข้าราชการพลเรือนสามัญ" [Announcement of the Prime Minister's Office regarding the appointment of civil servants] (PDF). Royal Thai Government Gazette. 137 (Special 194 Ngor). 33. 24 Agosto 2020. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong Agosto 25, 2020. Nakuha noong 13 Abril 2021.
{{cite journal}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019]. Royal Forest Department (sa wikang Thai). 2019. Nakuha noong 6 Abril 2021, information, Forest statistics Year 2019, Thailand boundary from Department of Provincial Administration in 2013
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: postscript (link) - ↑ รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้านประจำปี พ.ส.2562 [Statistics, population and house statistics for the year 2019]. Registration Office Department of the Interior, Ministry of the Interior. stat.bora.dopa.go.th (sa wikang Thai). 31 Disyembre 2019. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 14 Hunyo 2019. Nakuha noong 26 Pebrero 2020.
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1
- ↑ "From Bangkok to Surin". Google Maps. Nakuha noong 12 Mayo 2015.
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Behnassi, Mohamed; Shahid, Shabbir; D'Silva, Joyce, mga pat. (2011). Sustainable Agricultural Development: Recent Approaches in Resources Management and Environmentally-Balanced Production Enhancement. Springer Science & Business Media. p. 188. ISBN 9789400705197.
{{cite book}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Pongsak, Nakprada. "The 'Elephants Return to Homeland' Project Management for Provincial Economic Development in Surin province" (PDF). The Government of Thailand. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 18 Mayo 2015. Nakuha noong 12 Mayo 2015.
{{cite journal}}
: Cite journal requires|journal=
(tulong);|archive-date=
/|archive-url=
timestamp mismatch (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Pongsak, Nakprada. "The 'Elephants Return to Homeland' Project Management for Provincial Economic Development in Surin province" (PDF). The Government of Thailand. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 18 Mayo 2015. Nakuha noong 12 Mayo 2015.
{{cite journal}}
: Cite journal requires|journal=
(tulong);|archive-date=
/|archive-url=
timestamp mismatch (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Royal Thai Government website". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2021-10-09. Nakuha noong 2015-05-12.
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
Karagdagang pagbabasa
[baguhin | baguhin ang wikitext]- Childress, Vance Ray. Panukala: Ang Kumpletong Paghuhukay ng Prasat Ban Pluang Prasat District, Surin Province, Thailand . Tulsa: Soday Research Foundation, 1975.
- Gabay sa Surin National Museum . Tanggapan ng Pambansang Museo, Departamento ng Fine Arts, Ministri ng Kultura. 2009.
Mga panlabas na link
[baguhin | baguhin ang wikitext]Gabay panlakbay sa Lalawigan ng Surin mula sa Wikivoyage