Pumunta sa nilalaman

Lalawigan ng Sisaket

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Sisaket

ศรีสะเกษ
Mun River
Ilog Mun, Distrito ng Rasi Salai
Watawat ng Sisaket
Watawat
Opisyal na sagisag ng Sisaket
Sagisag
Palayaw: 
Sri Nakorn Lamduan
(dangal ng lungsod ng white cheesewood)
Map of Thailand highlighting Sisaket province
Map of Thailand highlighting Sisaket province
BansaThailand
KabeseraSisaket
Pamahalaan
 • GovernorWatthana Phutthichat
(simula Oktubre 2019)[1]
Lawak
 • Kabuuan8,936 km2 (3,450 milya kuwadrado)
Ranggo sa lawakIka-21
Populasyon
 (2019)[3]
 • Kabuuan1,472,859
 • RanggoIka-10
 • Kapal165/km2 (430/milya kuwadrado)
 • Ranggo sa densidadIka-22
Human Achievement Index
 • HAI (2017)0.5727 "somewhat low"
Ika-51
Sona ng orasUTC+7 (ICT)
Postal code
33xxx
Calling code045
Kodigo ng ISO 3166TH-33
Websaytsisaket.go.th

Ang Lalawigan ng Sisaket (Thai: ศรีสะเกษ, RTGS: Si Sa Ket,[5]binibigkas [sǐː sàʔ kèːt]), ay isa sa pitumpu't anim na lalawigan ng Taylandiya (changwat). Ito ay nasa ibabang hilagang-silangan ng Taylandiya, isang rehiyon na tinatawag na Isan. Ang mga karatig na lalawigan ay (mula sa kanluran paikot pakanan): Surin, Roi Et, Yasothon, at Ubon Ratchathani. Sa timog ito ay hangganan ng Oddar Meancheay at Preah Vihear ng Kamboya.

Ang lalawigan ay nasa lambak ng Ilog Mun, isang sanga ng Mekong. Ang Kabundukang Dângrêk, na bumubuo sa hangganan ng Kamboya, ay nasa timog ng lalawigan. Ang kabuuang lugar ng kagubatan ay 1,025 square kilometre (396 mi kuw) o 11.5 porsiyento ng sakop ng lalawigan. Saklaw ng Pambansang Liwasan ng Khao Phra Wihan ang isang lugar na 130 km2 ng kabundukan ng Dângrêk sa timog-silangan ng lalawigan. Itinatag noong Marso 20, 1998, pinangalanan ito sa isang wasak na templo ng Imperyong Khmer na Prasat Preah Vihear (Anglisado sa Talyandiya bilang Prasat Khao Phra Wihan), na ngayon ay nasa Kamboya, na naging sentro ng pagtatalo sa hangganan. Nakaharap ang templo sa hilaga at itinayo upang pagsilbihan ang rehiyon ng Sisaket. Ang mga naunang mapa ay ipinakita ito sa loob ng Taylandiya. Gayunpaman, ang isang survey sa hangganan na isinagawa ng Pranses para sa Tratadong Franco-Siames ng 1907 ay lumihis mula sa napagkasunduang pandaigdigang hangganan sa pamamagitan ng paghahati ng tubig upang ilagay ang templo sa panig ng mga Pranses (Kamboyano).

Hindi pinansin ng pamahalaang Taylandes ang paglihis at patuloy na itinuturing ang templo bilang nasa lalawigan ng Sisaket. Noong kalagitnaan ng dekada '50, ang bagong independiyenteng Cambodia ay nagprotesta sa "pagsakop" ng Taylandiya sa ipinakita ng mapa ng Pransiya bilang kanila. Dahil malinaw na mali ang mapa ng Pransiya, noong 1962 pumayag ang gobyerno ng Taylandiya na isumite ang hindi pagkakaunawaan sa Pandaigdigang Hukumang Pangkatarungan. Ang hukuman ay bumoto ng siyam sa apat upang kumpirmahin ang hangganan tulad ng ipinakita sa 1907 mapa at iginawad ang templo sa Kamboya. Ang pagpunta sa templo ay pangunahin pa rin mula sa gilid ng Taylandiya, dahil ang mga guho ay mahirap maabot mula sa kapatagang Kamboyano sa ilalim ng isang manipis na bangin ilang daang metro sa ibaba. Ang gobyerno ng Kamboya ay nagpahayag ng interes sa paggawa ng isang cable car upang magdala ng mga turista sa pook, kahit na ito ay hindi pa nangyayari, habang nakabinbin ang paglutas ng pagmamay-ari ng iba pang mga lugar sa hindi pagkakaunawaan sa hangganan ng Kamboya–Taylandiya.[kailangan ng sanggunian][ kailangan ng pagsipi ]

Ang maraming mga guho ng Khmer na natagpuan sa lalawigan ay nagpapakita na ang lugar ay dapat na mahalaga sa Imperyong Khmer kahit sa ika-12 siglo, bagaman ito ay tila kakaunti ang populasyon. Ayon sa lokal na tradisyon, ito ay kilala bilang Sri Nakorn Lamduan (ศรีนครลำดวน). Nang maglaon, tinawag itong Khukhan, pagkatapos ng isang bayan na itinayo noong huling bahagi ng ika-15 siglo CE noong panahon ng paghahari ni Haring Boromaratcha III ng Ayutthaya. Ang mga etnikong Lao ay nagsimulang manirahan sa hilagang bahagi ng lalawigan, at noong 1786 ang bayan ng Sisaket ay nabuo, na sakop ng Khukhan. Noong 1904, ang Sisaket ay pinalitan ng pangalan na Khukhan, habang ang orihinal na Khukhan ay itinalagang Huai Nua.

Mga dibisyong administratibo

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Sisaket na may 22 distrito

Pamahalaang panlalawigan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang lalawigan ay nahahati sa 22 distrito (amphoe). Ang mga distrito ay nahahati pa sa 206 na mga subdistrito (tambon) at 2,411 mga nayon (muban).

  1. Mueang Sisaket
  2. Yang Chum Noi
  3. Kanthararom
  4. Kantharalak
  5. Khukhan
  6. Phrai Bueng
  7. Prang Ku
  8. Khun Han
  9. Rasi Salai
  10. Uthumphon Phisai
  11. Bueng Bun
  1. Huai Thap Than
  2. Hindi Khun
  3. Si Rattana
  4. Nam Kliang
  5. Wang Hin
  6. Phu Sing
  7. Mueang Chan
  8. Benchalak
  9. Phayu
  10. Pho Si Suwan
  11. Sila Lat

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งข้าราชการพลเรือนสามัญ" [Announcement of the Prime Minister's Office regarding the appointment of civil servants] (PDF). Royal Thai Government Gazette. 136 (Special 242 Ngor). 22. 28 Setyembre 2019. Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong Setyembre 29, 2019. Nakuha noong 24 Nobyembre 2019.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019]. Royal Forest Department (sa wikang Thai). 2019. Nakuha noong 6 Abril 2021, information, Forest statistics Year 2019, Thailand boundary from Department of Provincial Administration in 2013{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: postscript (link)
  3. รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้านประจำปี พ.ส.2562 [Statistics, population and house statistics for the year 2019]. Registration Office Department of the Interior, Ministry of the Interior. stat.bora.dopa.go.th (sa wikang Thai). 31 Disyembre 2019. Inarkibo mula sa orihinal noong 14 Hunyo 2019. Nakuha noong 26 Pebrero 2020.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  4. Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1
  5. ราชบัณฑิตยสถาน (2000-09-14). "ประกาศราชบัณฑิตยสถาน เรื่อง การเขียนชื่อจังหวัด เขต อำเภอ และกิ่งอำเภอ ลงวันที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๔๓" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา (sa wikang Thai). กรุงเทพฯ: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. ๑๑๗ (พิเศษ ๙๔ ง): ๔๓. Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong Enero 25, 2012.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
[baguhin | baguhin ang wikitext]