Pumunta sa nilalaman

Lalawigan ng Bueng Kan

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Bueng Kan

บึงกาฬ
Lalawigan
Gilid ng talampas, Phu Thok
Gilid ng talampas, Phu Thok
Watawat ng Bueng Kan
Watawat		Opisyal na sagisag ng Bueng Kan
Sagisag
Bansag: 
"ภูทอกแหล่งพระธรรม ค่าล้ำยางพารา งามตาแก่งอาฮง บึงโขงหลงเพลินใจ น้ำตกใสเจ็ดสี ประเพณีแข่งเรือ เหนือสุดแดนอีสาน นมัสการหลวงพ่อใหญ่ ศูนย์รวมใจศาลสองนาง" ("Phu Thok, the source of dharma, Value of rubber, Kaeng Ah Hong beautiful, Bueng Khong Long fascinated, Clear seven color waterfall, Boat race traditions, Northernmost northeast region, Worship Luang Pho Yai and Two Nang Court Shrine")
Mapa ng Taylandiya na nagpapakita ng lalawigan ng Bueng Kan
Mapa ng Taylandiya na nagpapakita ng lalawigan ng Bueng Kan
CountryThailand
Created23 Marso 2011
KabeseraBueng Kan
Pamahalaan
 • GobernadorSanit Khaosa-ard
(since October 2019)[1]
Lawak
 • Kabuuan4,003 km2 (1,546 milya kuwadrado)
Ranggo sa lawakIka-55
Populasyon
 (2019)[3]
 • Kabuuan424,091
 • RanggoIka-62
 • Kapal106/km2 (270/milya kuwadrado)
 • Ranggo sa densidadIka-48
Human Achievement Index
 • HAI (2017)0.5942 "average"
Ranked 31st
Sona ng orasUTC+7 (ICT)
Postal code
38xxx
Calling code042
Kodigo ng ISO 3166TH-38
Websaytbuengkan.go.th
Bueng Kan province area[5]

Ang Bueng Kan (Thai: บึงกาฬ, RTGS : Bueng Kan, binibigkas [bɯ̄ŋ kāːn]), na binabaybay ding Bung Kan,[6] ay ang ika-76 na lalawigan (changwat) ng Taylandiya, na itinatag ng Batas na Nagtatatag ng Changwat Bueng Kan, BE 2554 (2011) noong 23 Marso 2011.[7] Ang lalawigan, na binubuo ng mga distrito (amphoe) na hinati mula sa lalawigan ng Nong Khai, ay nasa itaas na hilagang-silangan ng Taylandiya na tinatawag ding Isan (Thai: อีสาน). Pinangalanan ito sa sentrong distrito nito, ang Mueang Bueng Kan.

Heograpiya

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang lalawigan ay nasa hilagang-silangang sulok ng Taylandiy. Ito ay may hangganan, mula sa timog paikot, Nakhon Phanom, Sakon Nakhon, at lalawigan ng Nong Khai. Sa hilaga at silangan ito ay nasa hangganan ng lalawigan ng Bolikhamsai ng Laos, kung saan ang Ilog Mekong ang bumubuo sa hangganan.

Sa distrito ng Bung Khla ay ang Santuwaryong Ilahas ng Phu Wua, na nagpoprotekta sa mga burol na sakop ng kagubatan malapit sa Ilog Mekong. Ang kabuuang lugar ng kagubatan ay 280 square kilometre (110 mi kuw) o 7 porsiyento ng sakop ng lalawigan.

Ang Hin Sam Wan (na isinasalin bilang Tatlong Balyenang Bato) ay isang 75-milyong taong gulang na batong pormasyon na nakausli sa mga bundok. Pinangalanan ito dahil, mula sa ilang mga anggulo, ang mga bato ay mukhang isang pamilya ng mga balyena.[8]

Kasaysayan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Noong 1994, iminungkahi ni Sumet Phromphanhao, isang miyembro ng Kapulungan ng mga Kinatawan mula sa lalawigan ng Nong Khai, na itatag ang lalawigan ng Bueng Kan sa pamamagitan ng pagsasama-sama ng mga Distrito ng Bueng Kan, Seka, So Phisai, Bung Khla, Bueng Khong Long, Pak Khat, Phon Charoen, at Si Wilai ng lalawigan ng Nong Khai bilang bagong lalawigan. Ang bagong lalawigan, kung gagawin, ay magiging 4,305 km 2,[9] na may populasyon na humigit-kumulang 390,000 na naninirahan.[10] Noong panahong iyon, ang Ministro ng Panloob ay tumugon na ang paglikha ng isang bagong lalawigan ay maglalagay ng mabigat na pasanin sa budget ng estado at salungat sa resolusyon ng Konseho ng mga Ministro.[11]

Ang panukalang lumikha ng lalawigan ng Bueng Kan ay inihain nang humigit-kumulang 20 taon, hanggang 2010 nang ipanumbalik ng Ministro ng Panloob ang proyekto at gumawa ng panukala sa Konseho ng mga Ministro na magkaroon ng isinasaalang-alang na "Panukalang Batas na Nagtatatag ng Changwat Bueng Kan, BE. . ." (Thai: ร่างพระราชบัญญัติจัดตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ....).[10] Sa isang poll noong panahong iyon, 99 porsiyento ng mga naninirahan sa lalawigan ng Nong Khai ang sumuporta sa panukala.[10] Noong 3 Agosto 2010, nagpasya ang Konseho ng mga Ministro na iharap ang panukalang batas sa Pambansang Asamblea,[12][13] na binanggit na ang panukala ay natugunan ang pamantayan nito para sa pag-apruba.[14]

Noong 7 Pebrero 2011, inaprubahan ng Pambansang Asamblea ang panukalang batas.[15] Iniharap ito ni Punong Ministro Abhisit Vejjajiva kay Haring Bhumibol Adulyadej para sa maharlikang konsentimyento. Nilagdaan ni Bhumibol Adulyadej ang panukalang batas noong 11 Marso 2011, na isinasagawa ito bilang "Batas na Nagtatag ng Changwat Bueng Kan, maging 2554 (2011)" (Thai: พระราชบัญญัติตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ. 2554). Ang batas ay inilathala sa Government Gazette noong 22 Marso 2011 at nagkabisa kinabukasan.[7]

Mga pagkakahating pampangasiwaan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Pamahalaang panlalawigan

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Lalawigan ng Bueng Kan kasama ang mga distrito

Ang lalawigan ay nahahati sa walong distrito (amphoe). Ang mga distrito ay nahahati pa sa 53 mga subdistrito (tambon) at 615 na mga nayon (muban).

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งข้าราชการพลเรือนสามัญ" [Announcement of the Prime Minister's Office regarding the appointment of civil servants] (PDF). Royal Thai Government Gazette. 136 (Special 242 Ngor). 12. 28 September 2019. Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong 29 Septiyembre 2019. Nakuha noong 24 November 2019. {{cite journal}}: Check date values in: |archive-date= (tulong)
  2. ↑ "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019]. Royal Forest Department (sa wikang Thai). 2019. Nakuha noong 6 Abril 2021, information, Forest statistics Year 2019, Thailand boundary from Department of Provincial Administration in 2013{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: postscript (link)
  3. ↑ รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้านประจำปี พ.ส.2562 [Statistics, population and house statistics for the year 2019]. Registration Office Department of the Interior, Ministry of the Interior. stat.bora.dopa.go.th (sa wikang Thai). 31 Disyembre 2019. Inarkibo mula sa orihinal noong 14 Hunyo 2019. Nakuha noong 26 Pebrero 2020.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  4. ↑ Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1
  5. ↑ "ครม.ตั้ง 'บึงกาฬ' จังหวัดที่77 แยกจากหนองคาย". Thairath. 2010-08-03.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  6. ↑ Frederickson, Terry (23 Pebrero 2012). "Thailand's Newest Province". Bangkok Post. Nakuha noong 17 Hunyo 2019.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  7. ↑ 7.0 7.1 "Act Establishing Changwat Bueng Kan, BE 2554 (2011)" (PDF). Government Gazette (sa wikang Thai). 128 (18 A): 1. 2011-03-22. Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong 2011-04-09. Nakuha noong 2022-11-12.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  8. ↑ "Thailand's tourism goes green" – National Geographic
  9. ↑ ไทยรัฐ, ครม.ตั้ง 'บึงกาฬ' จังหวัดที่77 แยกจากหนองคาย, 3 สิงหาคม 2553.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 กรุงเทพธุรกิจ, ชาวอ.บึงกาฬดีใจ มท.ชงเข้าครม.ตั้งจังหวัดใหม่ Naka-arkibo 2015-01-02 sa Wayback Machine., 6 พฤษภาคม 2553.
  11. ↑ "Question No. 176 R." (PDF). Government Gazette (sa wikang Thai). 111 (24 A): 58. 2011-03-22. Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong 2011-11-09. Nakuha noong 2022-11-12.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  12. ↑ หนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ฉบับวันพุธ ที่ 4 สิงหาคม 2553 หน้า 15
  13. ↑ กรุงเทพธุรกิจ, ครม.มติเห็นชอบตั้ง'บึงกาฬ' จังหวัดที่77 Naka-arkibo 2011-05-15 sa Wayback Machine., 3 สิงหาคม 2553.
  14. ↑ ครม. มีมติตั้ง จังหวัดบึงกาฬ เป็น จังหวัดที่ 77. กระปุกดอตคอม. สืบค้น 10-12-2553.
  15. ↑ วุฒิฯจัดให้ผ่านฉลุยกฎหมายจัดตั้ง 'จังหวัดบึงกาฬ'
[baguhin | baguhin ang wikitext]
Bolikhamsai province,  Laos
Nong Khai province North
West   Bueng Kan province    East
South
Sakon Nakhon province Nakhon Phanom province

Padron:Amphoe Bueng Kan

Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lalawigan_ng_Bueng_Kan&oldid=2015915"